ใยกัลยา ตอนที่ 3
หอมน้ำหันหลังให้ศวัส ขณะขยับตัวจะออกเดิน จู่ๆ วิญญาณพุธกันยาก็ปรากฏตัวขวางหน้าไว้โดยกะทันหัน หอมน้ำสะดุ้งเฮือกกรีดร้องด้วยความตกใจ และผวาตัวหันมาโผเข้ากอดศวัสซึ่งอ้าแขนรับด้วยสัญชาติญาณทันที “ช่วยด้วย” หอมน้ำหลับหูหลับตาซบอยู่กับอกศวัสอย่างหวาดผวา ศวัสเองก็นิ่งเงียบ ทั้งสองอยู่ในอิริยาบถนั้นครู่หนึ่ง เสียงพุธกันยาดังขึ้น “พอได้แล้ว” หอมน้ำสะดุ้งผละออกจากศวัสทันที หน้าตาหัวหูแดงไปหมดด้วยความอาย มือไม้เกะกะไปไม่เป็น ศวัสมองดูภาพนั้นด้วยความรู้สึกประหลาด แต่สีหน้ายังเคร่งขรึม หอมน้ำพึมพำอุบอิบ “ขอโทษค่ะ” แล้วหันหลังจะเดินไป พุธกันยาเรียกไว้ “เดี๋ยวก่อน”
ละคร
•
ปีกมงกุฎ ตอนที่ 18
สลิลทิพย์กลัดกลุ้มและร้อนรนใจสุดจะทนกับการตัดสินใจของอรสินีมาก จึงนัดเจอริสาที่ร้านกาแฟประจำ พอมาถึงคุณป้าขาเมาท์ยื่นหน้าเข้ามาถามอย่างตกใจ “หนูอรบอกเลิกกับนนท์เหรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ก็วันก่อนยังมาทานข้าว คุยกันเรื่องหมั้นอยู่หยกๆ” สลิลทิพย์ยังโกรธกรุ่นๆ “ก็นั่นซิ ปล่อยให้ชั้นพูดฉอดๆ ฝันเฟื่องเป็นเรื่องเป็นราว” ริสาถอนหายใจ “น่าเสียดายนะ รักกันมาตั้งนาน” คุณป้าขาเม้าท์นึกบางอย่างขึ้นได้ หันขวับมาทางสลิลทิพย์ “เลิกกันเพราะยายตรีอัปสรรึเปล่า” สลิลทิพย์มั่นใจ “ยายอรไม่พูดถึงซักคำ แต่ชั้นว่าต้องเป็นมันแน่ๆ” “แล้วเธอจะทำยังไง” สลิลทิพย์ยิ้มร้าย
