ชาวจันท์แห่จับจักจั่นขายหารายได้เสริมครอบครัวตกคืนละ 2-3 พันบาท

ที่ศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง...อภิชาติกับฤทธิชัย ยืนหลบมุมอยู่หน้าร้านเสื้อผ้า จักจั่นถือถุงมาสองสามใบเดินเข้ามาถึง อภิชาติมองถุงในมือจักจั่น “ช็อปปิ้งด้วยเหรอจ๊ะ” จักจั่นยิ้ม “นิดหน่อย เป็นการพรางตัวน่ะค่ะ” ฤทธิชัยยิ้มให้จักจั่นอย่างขอบคุณ “ถ้าไม่ได้คุณจักจั่น คงหนักเหมือนกัน” “ถ้าคุณหนึ่งไม่ทิ้งกุญแจไว้ให้ก็ยุ่งเหมือนกัน” อภิชาติทำงอน “ตกลงมีผมคนเดียวไม่ได้ทำอะไรเลย” ทั้งหมดต่างขำ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น อภิชาติรับสาย “อภิชาติครับ...ครับ...ได้ครับ...อย่าไปไหน...อย่าคุยกับใคร จนกว่าผมจะไปถึง” อภิชาติวางสายหน้าเคร่ง เครียด “เราต้องไปแล้วเพื่อน”