หยกเลือดมังกร ตอนที่ 11

ตงหันไปสั่ง ลูกน้องเอากล่องของเล่นที่เตรียมไว้มาให้ดุจแพรแต่ระหว่างนั้นเก่งเข้ามาขัดจังหวะ “เสี่ยครับ” เก่งเข้าไปกระซิบบางอย่างกับตง หลังจากบอกแล้วสีหน้าของตงเปลี่ยนไป เอาเรื่องขึ้นมาทันที “เดี๋ยวฉันตามไปจัดการเอง...” เก่งออกไปตงหันมาบอกลูกสาว “รอป๋าแป๊บนึงนะ เดี๋ยวป๋าไปจัดการธุระก่อน แล้วค่อยมาแกะของขวัญด้วยกัน” “เร็วๆนะคะป๋า” ตงยิ้มให้แล้วเดินออกไป ดุจแพรมองกล่องของขวัญอย่างดีใจโดยมีป้าจั่นเฝ้าอยู่ใกล้ๆ ปัจจุบัน...ดุจแพรหลับอยู่ที่เตียงในห้องพักของหยกและกำลังฝันเห็นความทรงจำในอดีต “ป๋า...” ดุจแพรมีอาการเพ้อเหมือนคนไม่ค่อยสบาย หยกเดินเข้ามาเห็นก็สงสัย “คุณหนู” หยกแตะตัวเรียกแล้วรู้สึกว่าตัวเธอมีไข้รุมๆ “ตัวร้อนนี่...” เขามองแล้วถอนใจ “เฮ้อ...” ดุจแพรยังเพ้อเพราะความฝันอยู่ ในอดีต...ดุจแพรกอดกล่องของขวัญแน่น ในขณะที่ป้าจั่นพยายามคะยั้นคะยอป้อนอาหารให้กิน “ทานอีกหน่อยนะคะคุณหนู เดี๋ยวเสี่ยทำธุระเสร็จก็ออกมา” “ไม่เอา...แพรไม่กิน แพรจะรอป๋ามาแกะของขวัญ” “อย่าดื้อสิคะคุณหนู คุณหนูไม่ทานอะไรเลย เดี๋ยวหัวก็โตตัวก็ลีบหรอก” “ก็บอกว่าไม่กินไง” ดุจแพรปัดมือไม่ยอมกินทำให้อาหารเลอะใส่เสื้อผ้าของป้าจั่น “ว้าย! คุณหนู ทำป้าเลอะไปหมดแล้ว” “เลอะก็ไปล้างสิจ๊ะป้า...” “คุณหนูเนี่ย...น่าตีที่สุดเลย เดี๋ยวป้ากลับมานะคะ อย่าซนล่ะ ไม่งั้นป้าจะฟ้องเสี่ย” ป้าจั่นสั่งแล้วรีบเดินออกไป ดุจแพรมองไปทางห้องวีไอพีอย่าง อยากรู้อยากเห็น ดุจแพรถือกล่องของขวัญเข้ามาที่หน้าห้องวีไอพี ประตูห้องแง้มอยู่ทำให้เธอก้มลงไปแอบดูอยากรู้ว่าพ่อทำอะไรอยู่ในนั้นถึงไม่ออกมาแกะของขวัญกับเธอสักที สายตาของเธอเห็นหญิงสาวคนหนึ่งถูกเก่งลากตัวเข้ามาหาพ่อ สภาพของหญิงสาวคนนั้นถูก ทำร้ายมาจนหน้าตาฟกช้ำน่าเวทนา แต่พ่อก็เข้าไปจิกหัวขึ้นมา “ฉันเสียเงินลงทุนกับแกไปแล้ว คิดว่าจะปล่อยให้แกหนีไปง่ายๆงั้นเหรอ” “เสี่ย...ปล่อยหนูไปเถอะ...หนูรับแขกไม่ไหวแล้วจริงๆ” “คนอย่างไอ้ตงลงทุนแล้วต้องมีกำไร ไม่มีคำว่าขาดทุน” ตงตบผั๊วะทีเดียวหญิงสาวล้มลงไปเลือดกบปาก ดุจแพรที่แอบดูอยู่ถึงกับตกใจ ระหว่างนั้นป้าจั่นเข้า มาตามพอดีเสียงเรียกเลยดังเข้าไปในห้อง “คุณหนู...มาทำอะไรตรงนี้คะ” ตงชะงักรีบเดินออกมาเปิดประตูเห็นลูกสาวกับป้าจั่นอยู่ด้วยกัน ก็ชักสีหน้าไม่พอใจอารมณ์ยังค้างจากเมื่อครู่ “ฉันสั่งให้ดูลูกฉันไว้ไง” “ขอโทษค่ะเสี่ย...ป้า...ป้าไม่ทันระวัง” “ใครเหรอคะป๋า...ทำไมป๋าต้องตีเขาด้วย...เขาเป็นผู้หญิงนะ ป๋าตีผู้หญิงได้ยังไง ป๋าใจร้าย ใจร้ายที่สุด” ตงไม่พอใจบีบแขนลูกมาสั่งเสียงแข็ง “เวลาป๋าสั่งอะไรแพรต้องทำตามที่สั่งเข้าใจมั้ย” “ป๋า...แพรเจ็บ...ป้า...ช่วยแพรด้วย...ฮือๆ” “ตอบป๋ามาสิ!” ป้าจั่นสงสารดุจแพร “เสี่ยคะ...ปล่อยคุณหนูเถอะค่ะ คุณหนูเจ็บแขนแล้ว” ตงชะงักลืมตัวที่เผลอใช้แรงกับลูก “แพร...ป๋า...” ดุจแพรแกะมือจากพ่อแล้ววิ่งร้องไห้ออกไป ป้าจั่นรีบตามไปดูแล...คุณหนู รายละเอียด...