เตชิตเดินลงบันไดมาแล้วต้องหยุดชะงัก เมื่อเห็นเสียงหวานกำลังทำท่าเหมือนกอดใครคนหนึ่งแนบอก...ใบหน้าส่วนที่แนบกับส่วนที่น่าจะเป็นหัวนั้นหลับพริ้มน้ำตาไหลพราก เตชิตค่อยๆ ก้าวลงมาช้าๆ แล้วทรุดตัวลง เสียงหวานลืมตาเงยหน้าขึ้นมอง “คุณกำลังกอดลูกผมอยู่หรือ” เตชิตถามเสียงอ่อนโยน “ค่ะ” “ขอผมกอดเขาบ้างได้ไหม” “ยื่นมือมาซิคะ” เตชิตค่อยๆ ยื่นมือออกไป “หลับตาลง แล้วสำรวมจิตคิดถึงเขาให้แน่วแน่” สีหน้าเตชิตเหมือนกำลังเพ่งไปที่จุดใดจุดหนึ่ง “ลูกพ่อ ...” รายละเอียด...
ปางเสน่หา ตอนที่ 4
เผยแพร่: โดย: MGR Online
กำลังโหลดความคิดเห็น
