เช้าวันรุ่งขึ้นเตชิตมานั่งกินข้าวกับศรีตรัง จุรีเสิร์ฟอาหารเสร็จจึงเดินไปทรุดตัวลงนั่งห่างออกไป ศรีตรังเคาะโต๊ะด้วยสีหน้าใคร่ครวญครุ่นคิด “ตามที่แกเล่ามานี่แสดงว่าคุณหนูเผือกไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นผี ซึ่งเท่ากับไม่ยอมรับว่าตัวเองตาย ไปแล้ว” “ด้วยความเคารพ ลุงเห็นด้วยเต็มที่” สมบอก จุรีจึงพึมพำออกมาเบาๆ “โถ...แม่คุณ” “อย่าเรียกเขาว่าคุณหนูเผือกเลย ขอร้องมันฟังดูหลอนๆ พิลึก” เตชิตบอก “แล้วแกจะให้เรียกว่ายังไง ชื่อก็ไม่รู้ อะไรๆ ก็ไม่รู้” “เรียกเสียงหวานก็ได้ เสียงเขาหวานดี” “ด้วยความเคารพ ลุงไม่เคยได้ยินว่าผีเสียงหวาน มีแต่เสียงเย็นๆ เสียงยานคาง เสียง...” “เขาเป็นผีที่เสียงหวานจริงๆ ครับ ลุง” เตชิตยืนยัน จุรียกมือขึ้นก่อนพูด “อันนั้นฉันเป็นพยานได้” รายละเอียด...
ปางเสน่หา ตอนที่ 2
เผยแพร่: โดย: MGR Online
กำลังโหลดความคิดเห็น