ม็อบอเมริกันน่ากลัวกว่าม็อบเด็กไทย

ปิดฉากสัปดาห์นี้...คงต้องขออนุญาตไปว่ากันถึงเรื่อง “ม็อบๆ” ซึ่งออกจะเป็นอะไรที่น่าจะเหมาะสม สอดคล้องกับฉากสถานการณ์ความเป็นไปของโลกช่วงนี้ อย่างเป็นพิเศษ คือมันเต็มไปด้วยม็อบโน้น ม็อบนี้ ผลุบๆ โผล่ๆ ขึ้นมาในประเทศต่างๆ อย่างชนิดเยอะแยะมากมายซะเหลือเกิน โดยต่างก็มี “จุดมุ่งหมายทางการเมือง” พ่วงท้ายเอาไว้ด้วยกันทั้งสิ้น...

สำหรับ “ม็อบเด็กๆ” หรือม็อบปลดแอก ซึ่งทำท่าว่าพยายามตามไปปลดดารา ปลดพิธีกร รายการโน้น รายการนี้ ในบ้านเรานั้น คงไม่ถึงกับน่าหนักอกหนักใจมากมายสักเท่าไหร่ คือถึงแม้จะออกไปทาง “แดง-ไม่แดง...แต่ขอให้แรงเข้าว่า” แต่ส่วนใหญ่หนักไปทางคำพูด การด่าทอ ผรุสวาท เฮทสป่ง เฮทสปีช ซะล่ะมากกว่า ไม่ถึงกับคิดลงมือ ลงตีน ไล่ทุบ ไล่ถีบ หรือจุดไฟเผาคนแก่ คนชรา แบบบรรดา “เด็กฮ่องกง” เมื่อไม่นานมานี้ อย่างมาก...แค่เล่นเอา “พี่ม้า-พี่ไม่ม้า” หรือ “น้องหม่ง-น้องเหมี่ยว” ฯลฯ อาจถึงขั้น “หลับไม่ลง” อยู่มั่ง ไม่ก็หันมาด่ากันเอง กัดกันเอง อย่างประเภท “สตาลินแห่งเว็บไซต์” ที่นั่งจิ้มๆ ทิ่มๆ คอมพิวเตอร์อยู่แถวๆ ประเทศฝรั่งเศส หรือ “สุรชัย-ปวิณ” แห่งญี่ปุ่น ที่พร้อมกล่าวหาใครต่อใครในเมืองไทย ว่าเป็น “ลูกอีดอก” ด้วยกันทั้งสิ้น ฯลฯ ฯลฯ...

อันนี้...เลยคงไม่ถึงกับต้องเหนื่อยยากลำบากมากมายสักเท่าไหร่ เพราะโอกาสหมดเรี่ยว หมดแรง ไปเอง ย่อมมีความเป็นไปได้มิใช่น้อย โดยเฉพาะถ้ารัฐบาล หรือผู้มีอำนาจบ้านเรา ไม่ถึงกับนอตหลุด นอตหลวม จนอาจไหลไป “เข้าทางเท้า-เข้าทางตีน” ของพวกเด็กๆ จนได้ หรือถ้าหากไม่เกิด “อาฟเตอร์ช็อก” เกิดการพังพินาศของระบบเศรษฐกิจ การเงิน การทอง ตามด้วยความไม่ถูกต้อง ไม่ยุติธรรม ในตัวบท-กฎหมาย ในระบบอุปถัมภ์ อภิสิทธิชน ฯลฯ มากมายจนเกินไป โอกาสที่พอจะ “อยู่ๆ กันไปได้” ไม่ถึงกับบ้านแตกสาแหรกขาด พังพินาศฉิบหายกันไปทั้งบ้าน ทั้งเมือง หรือ “แพ้กันไปทั้งประเทศ” ก็ยังพอมีความเป็นไปได้อยู่ตามสมควร...

แต่สำหรับประเทศ “คุณพ่ออเมริกา” ต้นฉบับประชาธิปไตยของแท้ แต่ดั้งเดิม นี่สิ!!! เอาไป-เอามาแล้ว...ออกจะเอาเรื่อง เอาราวหรือเป็นเรื่อง เป็นราว ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ เผลอๆมีสิทธิ “ฉิบหายกันทั้งประเทศ” เอาเลยก็ไม่แน่ เพราะยิ่งฉากสถานการณ์การเลือกตั้งยิ่งใกล้เข้ามาทุกที อะไรต่อมิอะไรที่ออกไปทาง “ฉิบหาย...กับ...ฉิบหาย” มันยิ่งโดดเด่น ชัดเจนยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าในแง่เศรษฐกิจ การเมือง สังคม หรือแม้กระทั่งสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ ก็แทบไม่เอื้ออำนวยให้ วัน-สองวันที่ผ่านมา...เห็นว่าโดน “ฟ้าผ่า” รวดเดียวถึง 12,000 ครั้ง เอาเลยถึงขั้นนั้น ในมลรัฐแคลิฟอร์เนีย เล่นเอาเกิด “ไฟป่า” เผาผลาญไปแทบทั้งรัฐ หรือในเนื้อที่ไม่น้อยไปกว่า 1 ล้านเอเคอร์ แถมอีกไม่นาน-ไม่ช้า...ว่ากันว่าอาจต้องเจอ “พายุเฮอริเคน” ลูกใหญ่ๆ ถึง 2 ลูกซ้อนๆ คือเฮอริเคน “ลอร่า” กับ “มาร์โก” ที่ยังไม่ชัดเจนว่าจะขึ้นฝั่งกันตอนไหน เมื่อไหร่...

อีกทั้งก่อนหน้าที่จะเข้าคูหาลงคะแนนชิงตำแหน่งประธานาธิบดีกันในวันที่ 3 พฤศจิกายนที่จะถึงนี้...เห็นว่าอาจต้องเจอกับลูก “อุกกาบาต” โผล่เข้ามาในน่านฟ้าอเมริกัน ก่อนหน้านั้น 1 วันเอาเลยก็ไม่แน่!!! อันนี้...ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะทั่น แต่เป็นเรื่องจริงอิงนิยายวิทยาศาสตร์ขององค์กร “นาซา” อย่างมิอาจปฏิเสธ คือลูกอุกกาบาตที่องค์กรทางวิทยาศาสตร์ ดาราศาสตร์แห่งนี้ เขาเคยค้นพบ ค้นเจอ เมื่อช่วง 2 ปีที่แล้ว หรือช่วงเดือนพฤศจิกายนปี ค.ศ. 2018 ขณะอยู่ห่างไปจากโลกประมาณ 450,000 กิโลเมตร โดยให้ชื่อเอาไว้เสร็จสรรพว่า “2018VP1” ที่อาจมีโอกาสทะลุทะลวงผ่านชั้นบรรยากาศมาสู่พื้นโลกภายในวันที่ 2 พฤศจิกายนปีนี้ เพียงแต่โอกาสที่ว่าอาจไม่ถึงกับมากมายสักเท่าไหร่ คือแค่ประมาณ 0.41 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นเอง รวมทั้งโดย “ขนาด” ของลูกอุกกาบาตดังกล่าว ออกจะกระจ้อยกระจิริดอยู่สักหน่อย หรือมีเส้นผ่าศูนย์กลางแค่ประมาณ 2 เมตร โอกาสที่จะแตก ระเบิด สูญสลายหายวับไปกับตา หรือตกน้ำ ตกท่า ตกมหาสมุทรแปซิฟิก โดยไม่ถึงกับก่อให้เกิดโรคซ้ำกรรมซัดวิบัติเป็น ต่อบรรดาอเมริกันชนทั้งหลาย จึงเป็นอะไรที่พอโล่งอก โล่งใจ ได้ตามสมควร...

แต่ถึงกระนั้น...ด้วยเหตุเพราะบาป-เพราะเวร ที่บรรดาอเมริกันชนเคยสร้าง เคยทำ ไว้ก่อนหน้านี้ หรือไม่ อย่างไร ก็มิอาจสรุปได้การเลือกตั้งชิงตำแหน่งประธานาธิบดีอเมริกันคราวนี้ จึงออกจะเป็นอะไรที่น่าเกลียด น่ากลัว น่าหวาดหวั่นขวัญสยอง ยิ่งเข้าไปทุกที โดยเฉพาะเมื่อคู่แข่ง คู่ชิง อย่าง “ทรัมป์บ้า” ที่น่าจะ “ถอดใจ” ไปนานแล้ว หลังจากได้เห็นการขึ้นๆ-ลงๆ ของ “คะแนนนิยม” ระหว่างตัวเองกับฝ่ายตรงข้าม ที่ออกจะไล่กวด ไล่ตาม ได้ยากส์ส์ส์ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ คือถ้าหากใบหน้ายังพอมี “ยาง” ไม่ถึงกับเกรอะกรัง แห้งแหงแก๋มากมายจนเกินไป ความล้มเหลวจากการแก้ปัญหาการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส “COVID-19” ความถดถอยทางเศรษฐกิจอเมริกา ที่อาจหนักหนาสาหัส กว่ายุค “The Great Depression” ยิ่งเข้าไปทุกขณะ ฯลฯ อะไรต่อมิอะไรเหล่านี้น่าจะทำให้หนีไม่พ้นต้องยกธงขาว โยนผ้าขาว ยอมแพ้เอาง่ายๆ...

แต่ก็อย่างว่า...ขึ้นชื่อว่า “ทรัมป์บ้า” ซะอย่าง!!! หรือผู้ที่เคยป่าวประกาศว่าตัวเองอาจไม่ใช่ “ผู้แพ้ที่ดี” แม้เปอร์เซ็นต์ในการสู้จะเหลืออยู่แค่ไม่กี่เปอร์เซ็นต์ก็ตาม แต่ก็พร้อม “แค้นจัด-กัดดะ-ฝังเขี้ยวจมน่อง” ผู้ที่เป็นคู่ต่อสู้ได้ทุกเมื่อ การหันไปหยิบเอาเรื่องความเละเทะ เลอะเทะ เละเทอะ หรือ “ความรุนแรง” ของบรรดา “ม็อบ” ต่างๆ ในสังคมอเมริกันทุกวันนี้ มาใช้เป็นเงื่อนไข ข้ออ้างในการ “ฮึดสู้” กับคู่แข่ง คู่ชิง ที่ถูกให้ชื่อ ให้สมญานาม ว่าหนักไปทาง “โจซึมเซา” หรือ “โจวิตถาร” เลยเป็นอะไรที่ออกจะได้เรื่อง ได้ราว หรือเอาเรื่อง เอาราว ขึ้นมามั่งแล้ว โดยเฉพาะเมื่อได้หันมาเน้น “จุดขาย” ว่ามีแต่ตัวเองเท่านั้น...ที่ถือเป็นเครื่องป้องกัน กีดขวางขั้นสุดท้ายต่อบรรดาพวก “อนาธิปไตย” ทั้งหลาย หรือต่อบรรดา “ม็อบ” ต่างๆ ที่พยายามชักลากสังคมอเมริกันให้ตกอยู่ภายใต้อำนาจพวกฝ่ายซ้าย พวก “Antifa” หรือพวกที่บ้าคลั่งและพยายามก่อการจลาจลชนิดคราวแล้ว คราวเล่า...

ซึ่งก็คงต้องยอมรับว่า... “จุดขาย” ที่ว่า ออกจะขายได้ ขายดี ตามสมควร เนื่องจาก “สังคมอเมริกัน” ทุกวันนี้ ออกจะเป็นอะไรที่เละเป็นขี้ เละเป็นโจ๊กยิ่งขึ้นเรื่อยๆ บรรดา “การประท้วง” ที่เป็นไปในแบบไม่ไล่-ไม่เลิก หรือไล่เท่าไหร่ก็ไม่คิดจะเลิกโดยเด็ดขาดยังคงแผ่ซ่านอยู่ในเมืองหลักๆ หลายต่อหลายเมือง ไม่ว่าที่ปอร์ตแลนด์ รัฐโอเรกอน ที่ซีแอตเติล มินนีอาโปลิส หรือกลางกรุงนิวยอร์ก ไปจนถึงที่วิสคอนซิน ฯลฯ เกิดการเผาบ้าน เผาเมือง เผาอนุสาวรีย์ เผาโรงพักตำรวจ ชนิดไม่เว้นแต่ละวัน บางครั้ง บางครา ถึงขั้นพวก “Black Lives Matter” ออกมาเรียกร้องให้พวกผิวขาวสละบ้าน สละช่อง ให้พวกผิวดำซะดีๆ เอาเลยก็ยังมี ฯลฯ อะไรต่อมิอะไรเหล่านี้นี่เอง ที่ทำให้คำกล่าว หรือ “คำขู่” ของวุฒิสมาชิกพรรครีพับลิกัน อย่าง “นายMatt Gaetz” ในวันเปิดตัวหาเสียงอย่างเป็นทางการครั้งแรก เมื่อช่วงวันจันทร์ (24 ส.ค.) ที่ผ่านมา ที่ระบุไว้ว่า... “พวกเขาจะปลดอาวุธคุณ จับคุณขังคุก หรือไม่ก็ล็อกตัวให้อยู่แค่ภายในบ้าน ขณะปล่อยให้พวกแก๊งข้างถนน ออกมาข่มขู่คุกคามถึงหน้าบ้านของคุณ” จึงเป็นอะไรที่ออกจะมี “น้ำหนัก” มิใช่น้อย...

และอาจด้วย “คำขู่” ทำนองนี้หรือไม่ อย่างไร ก็มิอาจสรุปได้...จึงทำให้เมื่อช่วงวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ตำรวจเมือง “Kenosha” ในวิสคอนซิน เลยเกิดอาการ “ของขึ้น” หรือเกิด “ลูกบ้า” ขึ้นมาดื้อๆ!!! ควักอาวุธปืนออกมากระหน่ำยิงใส่กลางหลังชายผิวดำอายุ 29 ปี “นายจาค็อบ เบล็ก” (Jacob Blake) ถึง 7 นัดซ้อนๆ แม้ไม่ใช่กระสุนจริงก็เถอะ แต่เล่นเอาอาจถึงขั้นอัมพาตไปตลอดชีวิตเอาเลยก็ไม่แน่ ส่งผลให้กระแสการลุกฮือ ที่น่าเริ่มเหี่ยวปลายลงไปมั่งแล้ว หลังกรณีการสังหาร “นายจอร์จ ฟลอยด์” เป็นต้นมา เลยระเบิดเถิดเทิงขึ้นมาอีกครั้งจนได้ หรือทำให้โอกาสการยื๊อแย่ง แข่งขัน ช่วงชิงตำแหน่งประธานาธิบดีอเมริกันคราวนี้ มีสิทธิจบลงในแบบ “ฉิบหาย...กับ...ฉิบหาย” ได้ไม่ยากส์ส์ส์