Soft power ตระกูล ส สามเหลี่ยมเขยื้อนภูเขา เขย่าเงินงบประมาณแผ่นดินไทยไปแค่ไหน?

มีผู้หลักผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือท่านหนึ่งถามผมมาว่า แต่ละปี หน่วยงานตระกูล ส ที่ก่อตั้งโดยนายแพทย์ประเวศ วะสี สามเหลี่ยมเขยื้อนภูเขา เขย่าเงินงบประมาณแผ่นดินไทยไปแค่ไหน

ก่อนจะตอบคำถามนี้ ขอไขข้อข้องใจเรื่องตระกูล ส เสียก่อน

หลายคนอาจจะสงสัยว่า
1. ตระกูล ส คืออะไร โปรดอ่านได้จาก ตระกูล ส คือใคร? >> https://mgronline.com/daily/detail/9590000072352
2. ตระกูล ส มีการทำงานแบบใด? ลองหาคำตอบได้จาก นายหน้าค้าความจนและความตาย : ผลักดันกฎหมาย ร่างกฎหมาย ใช้อำนาจรัฐ มีผลประโยชน์ทับซ้อน เพื่อประชาชน? >> https://mgronline.com/daily/detail/9600000006118
3. ตระกูล ส มีปัญหาการใช้เงิน ปัญหาธรรมาภิบาล ปัญหาการใช้เงินผิดประเภท และปัญหาการขัดกันแห่งผลประโยชน์หรือไม่? ลองหาคำตอบได้จาก องค์การอิสระและองค์การเอกชนในเครือข่ายตระกูล ส : การไขว้ตำแหน่งและการขัดกันแห่งผลประโยชน์ >> https://mgronline.com/daily/detail/9580000118009
ทำไม NGO สายตระกูล ส ถึงต่อต้านการแก้ไขกฎหมายบัตรทอง? >> https://mgronline.com/daily/detail/9600000078146
ฤาสามเหลี่ยมเขยื้อนภูเขาตระกูล ส จะล่มสลายเหมือน Al Capone เพราะการหนีภาษี >>
https://mgronline.com/daily/detail/9590000007274
ทวงลาภมิควรได้จาก สปสช. และNGO ตระกูล ส เพื่อมารักษาชีวิตประชาชนผู้ใช้สิทธิบัตรทอง >>
https://mgronline.com/daily/detail/9610000041363

คำถามที่ผู้ใหญ่ท่านนั้นถาม ผมมีคำตอบคร่าวๆ ดังนี้
สปสช. นั้นคุมแสนเจ็ดหมื่นล้าน
สสส. ประมาณ สี่พันล้าน TPBS ประมาณ สองพันล้าน สองคนผัวเมีย ตระกูล ส ถือเงินรวมกัน หกพันกว่าล้านบาท
สช ห้าร้อยกว่าล้าน
สวรส ไม่มาก ไม่น่าถึงร้อยล้าน แต่รับเงินจาก สสส และ สปสช มหาศาล เป็นเส้นทางผ่านเงินในรูปของการทำวิจัย อ่านได้จากบทความ สตง. เปิดรายชื่อโครงการที่รับเงินจาก สสส.-สปสช.-สวรส. ปี 2546 – 2557 กว่า 2 พันล้าน https://thaipublica.org/2015/11/thaihealth-15/

ยังมีพวกกองทุนอื่นๆ อีกมาก ที่ไล่ตามหาตัวเลขได้

เอาเป็นว่าประเทศไทย งบประมาณแผ่นดินปีละ สองล้านล้านบาท

ตระกูล ส น่าจะกุมเงินงบประมาณแผ่นดินแต่ละปีไม่ต่ำกว่าสองแสนล้านบาท หรือประมาณ 10% ของเงินงบประมาณแผ่นดิน นับว่ามีอิทธิพลและถือเงินมากทีเดียว

ส่วนคำตอบว่า ตระกูล ส มี Soft power มากแค่ไหน ก็มากโขอยู่ เข้าหาได้ทุกรัฐบาล แม้กระทั่งรัฐบาลทหาร คุมเงินงบประมาณแผ่นดินของไทยโดยเฉลี่ยประมาณเกือบร้อยละ 13 มากกว่ากระทรวงกลาโหมซึ่งได้งบประมาณแผ่นดินร้อยละ 7 โดยเฉลี่ย

มาลองดูตัวเลขที่รวมรวมได้จากพรบ งบประมาณแผ่นดินทุก ๆ ปีกันดีกว่า (หน่วย: ล้านบาท)

หน่วยงานตระกูล ส ที่ได้รับงบประมาณจากรัฐได้แก่ สกว สปสช สช สวรส สสส สสท (TPBS) สพฉ สรพ สถาบันวัคซีนแห่งชาติ โรงพยาบาลบ้านแพ้ว กองทุนภูมิปัญญาการแพทย์แผนไทย และหน่วยงานอื่นๆ ที่มีคนในตระกูล ส เข้าไปเป็นกรรมการหรือผู้บริหาร ได้แก่ องค์การเภสัชกรรม สวทช เป็นต้น

ช่องแรกแสดงชื่อหน่วยงาน และวงเล็บชื่อย่อและปีที่ก่อตั้ง

ช่องที่สองของตารางแสดงชื่อที่ปรึกษา ประธาน และกรรมการผู้เกี่ยวข้อง

งบจำนวนมาก เช่น งบบุคลากรกระทรวงสาธารณสุข ทั้งกระทรวง เงินเดือน หมอ พยาบาล เภสัชกร เทคนิคการแพทย์ เอาไปรวมกับงบบัตรทอง ภายใต้การดูแลและจ่ายเงินของ สปสช กุมชีวิตคนกระทรวงสาธารณสุขแทบทั้งกระทรวง ขอแยกออกมาก็ยังไม่สำเร็จง่ายๆ

งบบัตรทองทั้งหมดปีละแสนเจ็ดหมื่นกว่าล้านและเพิ่มขึ้นเฉลี่ยประมาณปีละหมื่นกว่าล้านบาทนั้นเป็นแหล่ง soft power ขนาดใหญ่ของ ตระกูล ส โดยมีเงินทอนค่าซื้อยาในนามของ งบสนับสนุนกิจการภาครัฐ ที่เอาเงินไปซื้อยาจากองค์การเภสัชกรรมแล้วได้ส่วนลดมาปีละมากมายแทนที่จะเอาเงินกลับไปซื้อยารักษาชีวิตประชาชนกลับเอาไปละเลงใช้เป็นสวัสดิการพนักงาน สปสช ทำหนังสืองานศพ หรือไปให้ NGO กันมากมาย

งบ สสส. นั้นก็มีปัญหามากมาย ใช้เงินกันผิดประเภท มีงบโฆษณาปีละมากถึง 500 ล้านบาททำให้สื่อมวลชนสยบอยู่ใต้อำนาจ ขอให้อ่านได้จาก ทำไมสำนักข่าวอิศราไม่ตรวจสอบองค์กรตระกูล ส. และไทยพีบีเอส >> http://www.naewna.com/politic/columnist/30655

เราให้อำนาจและเงินไว้ในมือองค์กรอิสระตระกูล ส ในการสร้าง soft power มากเกินไปหรือไม่ เงินสำหรับสร้าง soft power นั้นมากกว่างบกระทรวงกลาโหมที่ทำงานความมั่นคงทั้งกระทรวงเสียอีก

เงินส่วนใหญ่ใช้ในการดูแลรักษาพยาบาลประชาชน เหตุผลใดจึงต้องมาผ่านนายหน้าตระกูล ส ซึ่งเป็นนายหน้าค้าความจน นายหน้าค้าความตายหรือไม่ และสร้าง soft power ด้วยการกุมเงินงบประมาณแผ่นดินกว่าร้อยละ 13 ต่อปี คงเป็นสิ่งที่น่าคิดเช่นกันว่าเป็นเรื่องที่สมควรหรือไม่ เป็นภัยความมั่นคงหรือไม่ War room สามพรานเปิดมา 30-40 ปี ยาวนานกว่า war room ทุกห้องของประเทศไทย สมาชิกใน war room เป็นคนเดิมๆ มาตลอด และมีเงินในมือมากขนาดนี้มี soft power มากเกินไปหรือไม่? เป็นภัยความมั่นคงของชาติหรือไม่? เคลื่อนไหวทางการเมืองตามสามเหลี่ยมเขยื้อนภูเขาได้ง่ายหรือไม่? มีสื่อ มีภาคประชาสังคม และมีมวลชนตามหลักแก้วสามประการครบถ้วนดีหรือไม่? เป็นสิ่งที่ฝ่ายความมั่นคงน่าจะได้ศึกษาและวิเคราะห์อย่างรอบคอบ