ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ -แม้แต่คนในอย่าง วิษณุ เครืองาม ซือแป๋กฎหมายประจำรัฐบาลยังยอมรับ รู้สึกกังวลต่อร่างรัฐธรรมนูญ ที่กำลังถูกรุมสกรัมจากทุกฟากฝั่งการเมือง เหมือนถอยหลังลงคลอง ย้อนยุคไปดึกดำบรรพ์ มีเสียงก่นด่ามากกว่าคำชม เขียนมาตราไหนถูกแห่จองกฐินไม่เว้นแต่ละวัน ฝ่าดงตีนกันสะบักสะบอม
แถมน้องรัก บวรศักดิ์ อุวรรณโณ ประธานกมธ.ยกร่างรัฐธรรมนูญ ยังเป็นพวกจุดเดือดต่ำ ไม่พอใจก็ปรี๊ดเอาง่ายๆ ถูกสะกิดนิดสะกิดหน่อยทำฟาดงวงฟาดงา ผลักสื่อไปอยู่ตรงข้าม ครหาว่าปกป้องนายทุน ทั้งที่เสียงติติงมันมาจากทุกฟากฝั่งในสังคม ไม่ใช่เฉพาะฝ่ายตรงข้าม ที่ตั้งท่าด่าตะพึดตะพือลูกเดียว มีคนกันเองอีกพรึ่บ ที่เข้ามาเป็นจิ้งจกคอยทักในครั้งนี้ด้วย
อาการโคม่าน่าเป็นห่วง รอดมิรอดแหล่ ยิ่งเขียนยิ่งยุ่งเป็นลิงแก้แห โดยเฉพาะเนื้อหาเกี่ยวกับที่มา ส.ว. ส่อแววเป็นหมัน ตายทั้งกลม หลังถูกโจษจันเขียนกันน่าเกลียดเกินไป ให้มี 200 คน แล้วใส่จริตว่า มาจากการเลือกตั้งทางอ้อม ทั้งที่ความเป็นจริง ลากตั้งกันมาทั้งยวง ไม่เห็นหัวชาวบ้านเลยว่าจะรู้สึกอย่างไร สูตรสรรหาครึ่ง-เลือกตั้งครึ่ง ของเดิมเวิร์กอยู่แล้ว หากใครด่าเขาว่าเผด็จการ อย่าได้ไปเคืองเขาเลยแบบนี้
กลัดกระดุมเม็ดแรกผิด เม็ดอื่นจะไปเหลือสวรรค์วิมานอะไร ยึดครองสภาสูงได้ แล้วยังดันเขียนให้มีอำนาจใหญ่โตคับบ้านคับเมือง กล้ามโตถึงขนาดรับรองการตั้งนายกรัฐมนตรี และคณะรัฐมนตรีได้ กลับหัวกลับหางกันไปใหญ่ ให้คนไม่รู้โผล่มาจากซอกหลืบไหนมีอำนาจตัดสินประทับตราคนที่มาจากการเลือกตั้ง
พอๆ กันกับการรับรองหัวหน้าส่วนราชการก่อนแต่งตั้ง ฟังดูเหมือนเป็นการอุดช่องโหว่ ที่ก่อนหน้านี้นักการเมืองมักอาศัยช่วงมีอำนาจเอาขี้ข้าลิ่วล้อไปเป็นกันแบบติดเทอร์โบ ข้ามหัวคนอื่นเพื่อวางฐานอำนาจตัวเอง ถือเป็นไอเดียดี มีหลักถ่วงดุล แต่กลับไม่มีหลักประกันว่า คนที่ผ่านชั้นนี้ไปได้ จะเป็นคนมีคุณภาพ ไม่ใช่พวกประจบสอพลอ เกาะแข้งเกาะขานายมาจนได้ดี
ถ้าถึงที่สุดแล้วจะเอากันพิสดารแบบนี้จริงๆ อย่างน้อยต้องมีกติกาให้ ส.ว.มีความรับผิดชอบต่อตัวเอง และผู้อื่นเช่นกัน ต้องเขียนล็อกไว้เลยว่า หากปล่อยผ่านพวกฉ้อราษฎร์บังหลวง เข้าไปเป็นรัฐบาล เข้าไปรับใช้นักการเมือง วันๆ เอาแต่แสวงหาผลประโยชน์ วุฒิสภาต้องรับผิดชอบในฐานะปล่อยคนไม่ดีมาเพ่นพ่านหาเศษหาเลย หากไม่กำหนดเอาไว้ รับรองต่อไปคนพวกนี้ซึ่งมีอำนาจบาตรใหญ่ จะเป็นตัวก่อปัญหาใหม่ให้ประเทศ
หวาดวิตกเหลือเกิน หากมาตราเหล่านี้ผ่านความเห็นชอบ ไม่มีการปรับแก้เนื้อหา ต่อไปใครต่อใครก็กระสันอยากเป็น ส.ว.กันทั้งนั้น เพราะไม่ต้องลงเลือกตั้งให้เหนื่อยแรง และเปลืองตัว แต่มีอำนาจคับฟ้า ใหญ่กว่ารัฐมนตรี ส.ส. ข้าราชการประจำ ตัดสินชะตาคนอื่นได้ เผลอๆ จะกระเป๋าตุงไม่รู้ตัว เวลานายกฯ รัฐมนตรี ข้าราชการ อยากให้ช่วยการันตีคุณสมบัติให้ อาจอัดกระสุนดินดำจ่ายใต้โต๊ะให้แบบเงินถุงเงินถัง ไปๆ มาๆ จะกลายเป็นแหล่งแสวงหาผลประโยชน์แห่งใหม่
แม้แต่กระบวนการสรรหา ส.ว.ที่บวรศักดิ์ ล้อคำเป็นเลือกตั้งทางอ้อม ต่อไปจะเข้าอีหรอบเดียวกับการวิ่งเต้นขอเก้าอี้รัฐมนตรีในอดีต แค่เปลี่ยนมาเป็นวิ่งเต้นซื้อเก้าอี้ ส.ว. เพราะรู้ว่า มาแล้วคุ้ม เป็นเก้าอี้สำคัญ มีโปรโมชั่นมากมาย
ตกลงเขียนแก้ปัญหา หรือสร้างปัญหากันแน่ !!!
