ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ -เรียกว่าประกาศเจตนารมณ์ชัดเจนและตรงไปตรงมาเลยทีเดียว สำหรับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีและหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) ที่อาศัยจังหวะแถลงผลงานรัฐบาลในรอบ 3 เดือน(12 กันยายน 2557-13 กันยายน 2557) “ประกาศปิดสื่อ” ต่อสาธารณชนด้วยน้ำเสียงและสี หน้าที่ต้องบอกว่า ไม่ใช่แค่คำขู่เท่านั้น หากแต่ต้องการทำตามคำพูดที่ประกาศไว้เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2558 จริงๆ
“สื่อก็ต้องปรับปรุงตัวเองซึ่งเป็นหนึ่งในหัวข้อปฏิรูป ต้องเสนอข้อเท็จจริงและวิจารณ์ในสิ่งที่เป็นประโยชน์ ลดการให้ร้ายอย่างไม่เป็นธรรมเดี๋ยวผมจะแจ้งเรื่องไปให้สมาคมสื่อฯ ดูว่าหนังสือพิมพ์บางฉบับที่เขียนอยู่ทุกวัน ติติงมาทุกเรื่อง ทุกหน้ากระดาษ เป็นบ้าหรือไง ไม่ว่าใครจะเป็นก็ด่าเขาทั้งหมด เจ้าของก็จะติดคุกตายไม่ตายแหล่อยู่แล้ว ผมก็ไม่อยากจะอ่าน อ่านแล้วโมโหเสียบุคลิกผู้นำ แต่จะปล่อยก็ไม่ได้ ลามปามไปเรื่อย คราวนี้ผมจะปิดจริง ๆ ไม่งั้นจะมีกฎอัยการศึกไว้ทำไม มาตรา 44 ใช้ในทางสร้างสรรค์ ที่มีไว้ก็เพื่อให้เกิดความสงบ ผมยังไม่เคยเอาใครมาติดคุก หรือเอาใครมายิงเป้าสักคน”
นั่นคือคำประกาศของ พล.อ.ประยุทธ์ ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องบอกว่า น่าสนใจและต้องติดตามอย่างใกล้ชิด
แน่นอน คำถามสำคัญคือ หนังสือพิมพ์ฉบับไหนที่อยู่ในข่ายที่ พล.อ.ประยุทธ์ “อ่านแล้วโมโห” และ “ทำให้เสียบุคลิกผู้นำ” จนถึงขนาดต้องเล่นงานด้วยการใช้มาตรา 44 ซึ่ง พล.อ.ประยุทธ์บอกชัดว่า ไม่เคยใช้กับใครมาก่อน แต่จะนำมาใช้เพื่อปิดหนังสือพิมพ์เป็นครั้งแรก
จะใช่สื่อในค่าย “เอเอสทีวีผู้จัดการ” หรือไม่? เนื่องเพราะเป็นสื่อที่กล้าวิพากษ์วิจารณ์ พล.อ.ประยุทธ์และรัฐบาลอย่างตรงไปตรงมาและก่อนหน้านี้เคยถูกทหารยกขบวนมาเยือนถึงที่ รวมถึงถูก คสช.เล่นงานด้วยการทำหนังสือไปถึงสภาการหนังสือพิมพ์แห่งชาติมาแล้ว
กล่าวสำหรับมาตรา 44 นั้น เป็นตัวบทกฎหมายที่เขียนเอาไว้ใน “รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ฉบับชั่วคราว พ.ศ.2557” เป็นกฎหมายที่ก่อนหน้านี้เคยมีการวิพากษ์วิจารณ์กันขรมทั้งแผ่นดิน เนื่องจากให้อำนาจ คสช.ล้นฟ้าล้นแผ่นดิน มีอำนาจเหมือนองค์รัฎฐาธิปัตย์เหนืออำนาจทุกอำนาจในประเทศที่รัฐธรรมนูญฉบับนี้ให้ไว้
มาตรา 44 เขียนเอาไว้ว่า ในกรณีที่หัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ เห็นเป็นการจำเป็นเพื่อประโยชน์ในการปฏิรูปในด้านต่างๆ การส่งเสริมความสามัคคีและความสมานฉันท์ของประชาชนในชาติ หรือเพื่อป้องกัน ระงับ หรือปราบปรามการกระทำอันเป็นการบ่อนทำลายความสงบเรียบร้อยหรือความมั่นคงของชาติ ราชบัลลังก์ เศรษฐกิจของประเทศ หรือราชการแผ่นดิน ไม่ว่าจะเกิดขึ้นภายในหรือภายนอกราชอาณาจักรให้หัวหน้าคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ มีอำนาจสั่งการ ระงับยับยั้ง หรือกระทำการใดๆ ได้ ไม่ว่าการกระทำนั้นจะมีผลบังคับในทางนิติบัญญัติ ในทางบริหาร หรือในทางตุลาการ และให้ถือว่าคำสั่งหรือการกระทำ รวมทั้งการปฏิบัติตามคำสั่งดังกล่าว เป็นคำสั่งหรือการกระทำ หรือการปฏิบัติที่ชอบด้วยกฎหมายและรัฐธรรมนูญนี้และเป็นที่สุด ทั้งนี้ เมื่อได้ดำเนินการดังกล่าวแล้ว ให้รายงานต่อประธานสภานิติบัญญัติแห่งชาติ และนายกรัฐมนตรีทราบโดยเร็ว
แปลไทยเป็นไทยก็คือ รัฐธรรมนูญฉบับนี้ให้อำนาจของหัวหน้า คสช. ซึ่งก็คือ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา สามารถใช้อำนาจได้อย่างกว้างขวางครอบคลุมในทุกอำนาจอธิปไตย ทั้งอำนาจนิติบัญญัติ อำนาจบริหารและอำนาจตุลาการ ยิ่งถ้าหัวหน้าคสช.เป็นคนๆ เดียวกับนายกรัฐมนตรีด้วยแล้ว ก็เท่ากับว่าพล.อ.ประยุทธ์ มีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดเป็นองค์รัษฎาธิปัตย์ หรือมีอำนาจสูงสุด
คำถามก็คือ หัวหน้าคณะคสช.และนายกรัฐมนตรี มีอำนาจล้นฟ้าขนาดนี้ ยังบริหารประเทศออกมาได้แบบที่แม้แต่ตัวเองก็ยังบอกว่า “ยังไม่ค่อยพอใจนัก” เหตุไฉนหัวหน้าคสช.ซึ่งวิจารณ์ตัวเองว่ามีผลงานที่ไม่ค่อยน่าพอใจนักนั้น จึงจะใช้อำนาจมาปิดปากสื่อไม่ให้วิพากษ์วิจารณ์ด้วยเล่า
เหตุไฉนหัวหน้าคสช.จึงจะมาระบายความไม่พอใจในผลงานของตัวเองด้วยการพาดงวงพาดงามายังสื่อที่วิพากษ์วิจารณ์การบริหารประเทศของรัฐบาลด้วยความสุจริตและเที่ยงธรรม และวิพากษ์วิจารณ์โดยไม่เลือกที่รักมักที่ชังเพราะใครก็ตามที่อาสาเข้ามาเป็นบริหารประเทศก็ย่อมต้องยอมรับการถูกตรวจสอบถ้วนหน้าไม่มียกเว้น
เหมือนดังเช่นที่พล.อ.ประยุทธ์ กล่าวออกมาเองว่า “ไม่ว่าใครจะเป็น ก็ด่าเขาหมด” ซึ่งสะท้อนจุดยืนของสื่อบางฉบับ โดยเฉพาะค่ายเอเอสทีวีผู้จัดการ อย่างชัดเจนว่า ไม่มีละเว้น หรือเกรงใจใคร หากมีเรื่องไม่ชอบมาพากลส่งผลกระทบต่อบ้านเมืองต้องถูกตรวจสอบทั้งสิ้นไม่มียกเว้น
หากผู้นำของประเทศในเวลานี้ ทำใจให้ร่มๆ ไม่เอาแต่ “มัวโมโห” ก็จะเห็นว่าประเด็นใหญ่ที่ “สื่อบางฉบับ” วิพากษ์วิจารณ์มากที่สุด เห็นจะไม่พ้นเรื่องการทุจริตในโครงการรับจำนำข้าวที่สร้างความเสียหายมโหฬารไม่ต่ำกว่า 6.8 แสนล้าน มีชาวนาสังเวยชีวิตไปกว่าสิบราย ฉะนั้นจะปล่อยให้เรื่องเงียบหาย จะปล่อยให้คนชั่วลอยนวลย่อมไม่ได้เป็นอันขาด และจวบจนถึงวันนี้คดีทุจริตจำนำข้าวยังจัดการเด็ดขาดกับปลาเล็กปลาใหญ่ไม่ได้แม้สักตัวเดียว
หรือเรื่องการปฏิรูปโครงสร้างกิจการพลังงานของประเทศ ก็เห็นๆ กันอยู่ว่าที่ผ่านมามีการปล่อยให้บริษัทเอกชนยักษ์ใหญ่ในคราบรัฐวิสาหกิจสูบเลือดสูบเนื้อประชาชนจนร่ำรวยล้นฟ้า ประชาชนจึงพากันคาดหวังว่า คสช. จะเข้ามาช่วยทำให้เกิดความเป็นธรรม แต่ทำไปทำมากลับกลายเป็นว่ารัฐบาลคสช.หรือรัฐบาลจากการเลือกตั้งพรรคไหนๆ ก็ไม่แตกต่างกันเพราะล้วนแต่โอบอุ้มกลุ่มทุนเป็นสรณะ ฉะนั้นแล้วจะละเว้นไม่วิพากษ์วิจารณ์ได้อย่างไร
หรือคดีใหญ่อย่างคดีหมิ่นสถาบันที่คสช.และรัฐบาลพล.อ.ประยุทธ์ ทำเงื้อง่าราคาแพง ทำท่าขึงขังเอาจริงเอาจัง แต่จนบัดนี้ ยังไม่มีผลงานอะไรที่จะยกมาเอ่ยอ้างได้ แถมยังถูก “ตั้ง อาชีวะ” เยาะเย้ยถากถางข้ามประเทศให้เห็นความไร้น้ำยาของคสช.ในการจัดการกับผู้ต้องหาคดีหมิ่นสถาบันเบื้องสูง ว่าจริงจังสักแค่ไหน
หรือการวิพากษ์วิจารณ์การคิดสืบทอดอำนาจของบางคนในคณะคสช. หรือการเอื้ออำนวยประโยชน์ให้กับกลุ่มทุนมากกว่าเอื้ออำนวยประโยชน์ให้กับประชาชน
หรือการจัดตั้งสภาปฏิรูปประเทศ แต่กลับปิดปากห้ามประชาชนที่เป็นเจ้าของประเทศออกมาส่งเสียงหรือเคลื่อนไหว แต่กลับเปิดโอกาสให้นอมินีกลุ่มทุนและนักการเมืองยึดสภาปฏิรูปประเทศและสภานิติบัญญัติแห่งชาติ อย่างโจ๋งครึ่ม ฯลฯ
ว่ากันตรงไปตรงมา หาก 6 เดือนที่ผ่านมาของคสช.และรัฐบาลพล.อ.ประยุทธ์ ซึ่งมีอำนาจล้นฟ้า มีกฎหมายรัฐธรรมนูญฯ มาตรา 44 รับรองอำนาจที่ยิ่งใหญ่นั้นอย่างชัดเจน จะสามารถใช้อำนาจนั้นสร้างผลงานเอกอุอวดสายตาประชาชนให้สมกับความเสียสละความสุขส่วนตัวเข้ามาบริหารชาติบ้านเมือง ก็คงไม่อารมณ์เสียหรือโมโหกับคำวิพากษ์วิจารณ์ของสื่อบางฉบับแต่อย่างใด
มาถึงเวลานี้ ยิ่งหากคิดใช้ม.44 จัดการปิดปากสื่อบางฉบับ ก็เท่ากับเป็นการดูแคลนตัวเองอย่างยิ่ง เพราะมีเรื่องราวใหญ่โตของชาติบ้านเมืองที่สมควรใช้อำนาจตามม.44 จัดการให้ลุล่วงไปได้ แล้วเหตุไฉนถึงเลือกใช้อำนาจที่ยิ่งใหญ่ล้นฟ้ามาจัดการกับสื่อเล็กๆ บางฉบับที่หัวหน้า คสช. ปรามาสและสาบแช่งไปในตัวว่า “....เจ้าของจะติดคุกตายไม่ตายแหล่อยู่แล้ว....”
ถามกันอีกครั้งว่า อำนาจที่ยิ่งใหญ่ของ ม.44 อำนาจที่ยิ่งใหญ่ของ คสช. จะมีไว้สำมะหาอันใด? หากคิดเพียงแค่ต้องการปิดปากสื่อบางฉบับที่วิพากษ์วิจารณ์อะไรก็ไม่เคยถูกใจตัวเอง ... เท่านั้น
