ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง รองนายกรัฐมนตรี พูดถึงการแก้ไขรัฐธรรมนูญว่าเป็นเรื่องของ ส.ส.ร.รัฐบาลไม่เกี่ยว ส.ส.ร.ว่าอย่างไรก็ต้องไปเป็นอย่างนั้น แต่ก็ไม่วายที่จะพูดถึงศาลรัฐธรรมนูญ และศาลปกครองว่าเป็นองค์กรที่ไม่สามารถตรวจสอบได้
ถ้าหากร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง พูดอย่างนี้ตั้งแต่ที่ศาลรัฐธรรมนูญพิจารณาคดีซุกหุ้น แล้วในที่สุดเอา 4 เสียงออกไป เหลือเพียง 4 เสียง ว่าทักษิณไม่ผิด กับ 7 เสียงที่บอกว่าทักษิณผิด จนทำให้ทักษิณรอดคดีซุกหุ้น ก็จะไม่ท้วงติงร.ต.อ.เฉลิม หรอก แต่นี่เล่นเอาเฉพาะที่เป็นประโยชน์กับทักษิณ เป็นประโยชน์กับทุนที่สนับสนุนพรรคพลังประชาชน พรรคเพื่อไทย แล้วก็พูดเรื่องที่ไม่สามารถตรวจสอบ ทั้งสององค์กรนี้จึงไม่มีทางที่จะคิดเป็นอย่างอื่น นอกจากคิดเฉพาะเรื่องที่จะเกิดผลประโยชน์ต่อตัวเอง
เคยบอกแล้วนะครับว่า ศาลรัฐธรรมนูญชุดปัจจุบันนี้เกิดขึ้นจากรัฐธรรมนูญ 2550 เกิดขึ้นหลังจากที่พรรคพลังประชาชนได้เป็นรัฐบาล มีนายสมัคร สุนทรเวช เป็นนายกรัฐมนตรี และมีนายยงยุทธ ติยะไพรัช เป็นประธานสภาผู้แทนราษฎร
คณะรัฐบาลที่มีบังเละ พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน หัวหน้าคณะรัฐประหารเป็นคนแต่งตั้ง ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญมาจากที่ประชุมใหญ่ ศาลฎีกามาจากการคัดสรรของนักวิชาการ
ส่วนศาลปกครองนั้นเขามีระบบระเบียบของตุลาการที่จะพิจารณาคุณสมบัติตัวบุคคลที่จะมาเป็นตุลาการอยู่แล้ว ตำแหน่งสำคัญต้องให้วุฒิสภารับรองเสียก่อนด้วยซ้ำ
ปัญหาอย่างที่ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง บอกว่า ไม่มีองค์กรตรวจสอบ ไม่มีระบบระเบียบ หรือหนทางที่จะตรวจสอบ
คำตัดสินนั่นแหละครับคือ การตรวจสอบ
ปัญหาที่ศาลรัฐธรรมนูญจะตัดสินก็คือ ข้อโต้แย้งกันว่าแท้ที่จริงรัฐธรรมนูญ หรือเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญคืออะไร
บางทีไม่ต้องโต้แย้ง ไม่ต้องไปขึ้นศาลรัฐธรรมนูญก็สามารถตัดสินด้วยตัวเองได้ ผิด ชอบ ชั่ว ดี มันรู้กันทั้งนั้นแหละครับ ปัญหาอยู่ที่ว่าจะตะแบงหรือเปล่าเท่านั้น ศาลรัฐธรรมนูญชุดหลังๆ มานี้ คำตัดสินไม่ได้เป็นคุณ ไม่ได้เป็นประโยชน์กับบริษัทบริวารของ ทักษิณ ชินวัตร แต่อย่างใด นอกจากไม่เป็นคุณแล้ว ยังทำให้บริษัทบริวารของทักษิณย่ำแย่อีกต่างหาก ศาลปกครองก็เช่นเดียวกัน
ศาลยุติธรรมก็ไม่ได้แตกต่างกัน เพียงแต่ศาลยุติธรรมมีที่มาที่ไป และมีประวัติศาสตร์ที่ชัดเจนว่า ศาลยุติธรรมเป็นอย่างไร กล่าวคือ ไม่สามารถที่จะไปแทรกแซงได้ จึงเล่นงานแต่เพียงที่จะหาจุดเชื่อมโยงว่า ศาลยุติธรรมจะให้เกี่ยวข้องกับประชาชนอย่างไร แล้วหาทางออกว่าประธานศาล หรือตำแหน่งใหญ่ๆ ของศาลยุติธรรมจะต้องให้สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรรับรองเสียก่อน
กล่าวคือใครจะเป็นประธานศาลฎีกา ต้องให้สมาชิกสภาผู้แทนราฎร หรือรัฐสภาลงคะแนนยอมรับเสียก่อน
ซึ่งฟังก็ดูดี เพราะผู้แทนราษฎรมาจากประชาชน ประชาชนเป็นผู้เลือกสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
แต่ไม่ได้พิจารณาความเป็นจริงว่า อำนาจอธิปไตยของปวงชนชาวไทย เฉพาะส่วนอำนาจนิติบัญญัติ และอำนาจบริหารนั้นห่วยที่สุด เป็นผู้แทนราษฎรก็มาจากการซื้อสิทธิขายเสียงมาจากประชาชนที่ยังอ่อนแอทางความคิดทางการเมือง
เราจะเห็นว่า ไอ้คนที่มันโกงที่วัด มันก็ยังได้รับเลือกตั้ง ไอ้คนที่มันเห็นแก่ตัว ทุจริต คอร์รัปชันเป็นเสี่ยรับเหมาก่อสร้าง มันก็ได้รับเลือกตั้ง เพราะมันมีเงินซื้อเสียง มีเงินจ้างหัวคะแนน มีเงินจ้างนักเลงคอยข่มขู่ มีเงินซื้อข้าราชการที่จัดการการเลือกตั้ง ตั้งแต่ที่การเลือกตั้งอยู่กระทรวงมหาดไทย หรือแม้กระทั่งมีคณะกรรมการการเลือกตั้ง และก็เคยเห็นชัดเจนมาแล้วว่า คณะกรรมการการเลือกตั้งบางชุดกำลังจะต้องติดคุกอยู่เวลานี้
การเลือกตั้งเป็นเพียงกรรมวิธีหนึ่งของระบอบประชาธิปไตย แต่มิใช่กรรมวิธีที่จะยืนยันว่า นี่คือประชาธิปไตยที่แท้จริง
นักเลือกตั้งอย่างทักษิณมีเงินมีทองอย่างทักษิณ รู้ว่าจะเอาชนะการเลือกตั้งต้องทำอย่างไร จะซื้อเสียงต้องทำอย่างไร จะหาคะแนนเสียงจากรากหญ้าต้องทำวิธีไหน จึงเอาการเลือกตั้งมาเป็นกรรมวิธีที่บอกความเป็นประชาธิปไตยยิ่งเสียกว่ากรรมวิธีอย่างอื่น
ถึงกับเหนือกว่าคำพิพากษาเสียด้วยซ้ำ เช่น เมื่อศาลตัดสินจำคุกทักษิณ ก็จะอ้างว่า ทักษิณมาจากการเลือกตั้ง ทักษิณมาจากประชาชน ซึ่งเป็นคนละเรื่องกับที่ทักษิณเป็นนักโทษที่ศาลตัดสินจำคุก
วัฒนา อัศวเหม หรือกำนันเป๊าะ ดูจะมีความรู้เรื่องประชาธิปไตยทำนองนี้กว่าทักษิณ และลูกกระแป้ของทักษิณทั้งสองคนจึงยังไม่เคยยกเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อจะเลี่ยงคุกเลย เมื่อมีคำพิพากษาของศาล ทั้งสองหนีคุกอย่างเดียว ต่างกับทักษิณที่หนีคุกไป ด่าศาลไป ร้องว่าไม่เป็นธรรม และเอาการที่ประชาชนเลือกพรรคพลังประชาชน พรรคเพื่อไทยซึ่งเป็นพรรคการเมืองของทักษิณขึ้นมาอ้างเป็นประจำ และจะต้องหาทางยุบศาลรัฐธรรมนูญและศาลปกครอง และเอาศาลยุติธรรมมาอยู่ใต้บาทาของรัฐสภาซึ่งทักษิณเชื่อว่า มันเอาอยู่ มันคุมได้
ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง รองนายกรัฐมนตรี เป็นด็อกเตอร์ทางกฎหมายที่คุยอยู่เสมอว่า อ่านกฎหมายรู้ ดูกฎหมายเป็น ที่บอกว่าตรวจสอบศาลรัฐธรรมนูญไม่ได้ ตรวจสอบศาลปกครองไม่ได้ อย่าพูดลอยๆ ลองวิพากษ์วิจารณ์คำตัดสินทั้งสองศาลให้ประชาชนเห็นหน่อยว่า ตรงไหนที่ไม่ถูกต้อง ไม่ยุติธรรม ตรงไหนหากมีการตรวจสอบแล้วเห็นว่าคำตัดสินใช้ไม่ได้ ไม่เป็นธรรม ผิดหลักผิดเกณฑ์ ผิดตัวบทกฎหมาย ผิดทำนองคลองธรรม
อย่าพูดลอยๆ
ถ้าหากร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง พูดอย่างนี้ตั้งแต่ที่ศาลรัฐธรรมนูญพิจารณาคดีซุกหุ้น แล้วในที่สุดเอา 4 เสียงออกไป เหลือเพียง 4 เสียง ว่าทักษิณไม่ผิด กับ 7 เสียงที่บอกว่าทักษิณผิด จนทำให้ทักษิณรอดคดีซุกหุ้น ก็จะไม่ท้วงติงร.ต.อ.เฉลิม หรอก แต่นี่เล่นเอาเฉพาะที่เป็นประโยชน์กับทักษิณ เป็นประโยชน์กับทุนที่สนับสนุนพรรคพลังประชาชน พรรคเพื่อไทย แล้วก็พูดเรื่องที่ไม่สามารถตรวจสอบ ทั้งสององค์กรนี้จึงไม่มีทางที่จะคิดเป็นอย่างอื่น นอกจากคิดเฉพาะเรื่องที่จะเกิดผลประโยชน์ต่อตัวเอง
เคยบอกแล้วนะครับว่า ศาลรัฐธรรมนูญชุดปัจจุบันนี้เกิดขึ้นจากรัฐธรรมนูญ 2550 เกิดขึ้นหลังจากที่พรรคพลังประชาชนได้เป็นรัฐบาล มีนายสมัคร สุนทรเวช เป็นนายกรัฐมนตรี และมีนายยงยุทธ ติยะไพรัช เป็นประธานสภาผู้แทนราษฎร
คณะรัฐบาลที่มีบังเละ พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน หัวหน้าคณะรัฐประหารเป็นคนแต่งตั้ง ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญมาจากที่ประชุมใหญ่ ศาลฎีกามาจากการคัดสรรของนักวิชาการ
ส่วนศาลปกครองนั้นเขามีระบบระเบียบของตุลาการที่จะพิจารณาคุณสมบัติตัวบุคคลที่จะมาเป็นตุลาการอยู่แล้ว ตำแหน่งสำคัญต้องให้วุฒิสภารับรองเสียก่อนด้วยซ้ำ
ปัญหาอย่างที่ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง บอกว่า ไม่มีองค์กรตรวจสอบ ไม่มีระบบระเบียบ หรือหนทางที่จะตรวจสอบ
คำตัดสินนั่นแหละครับคือ การตรวจสอบ
ปัญหาที่ศาลรัฐธรรมนูญจะตัดสินก็คือ ข้อโต้แย้งกันว่าแท้ที่จริงรัฐธรรมนูญ หรือเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญคืออะไร
บางทีไม่ต้องโต้แย้ง ไม่ต้องไปขึ้นศาลรัฐธรรมนูญก็สามารถตัดสินด้วยตัวเองได้ ผิด ชอบ ชั่ว ดี มันรู้กันทั้งนั้นแหละครับ ปัญหาอยู่ที่ว่าจะตะแบงหรือเปล่าเท่านั้น ศาลรัฐธรรมนูญชุดหลังๆ มานี้ คำตัดสินไม่ได้เป็นคุณ ไม่ได้เป็นประโยชน์กับบริษัทบริวารของ ทักษิณ ชินวัตร แต่อย่างใด นอกจากไม่เป็นคุณแล้ว ยังทำให้บริษัทบริวารของทักษิณย่ำแย่อีกต่างหาก ศาลปกครองก็เช่นเดียวกัน
ศาลยุติธรรมก็ไม่ได้แตกต่างกัน เพียงแต่ศาลยุติธรรมมีที่มาที่ไป และมีประวัติศาสตร์ที่ชัดเจนว่า ศาลยุติธรรมเป็นอย่างไร กล่าวคือ ไม่สามารถที่จะไปแทรกแซงได้ จึงเล่นงานแต่เพียงที่จะหาจุดเชื่อมโยงว่า ศาลยุติธรรมจะให้เกี่ยวข้องกับประชาชนอย่างไร แล้วหาทางออกว่าประธานศาล หรือตำแหน่งใหญ่ๆ ของศาลยุติธรรมจะต้องให้สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรรับรองเสียก่อน
กล่าวคือใครจะเป็นประธานศาลฎีกา ต้องให้สมาชิกสภาผู้แทนราฎร หรือรัฐสภาลงคะแนนยอมรับเสียก่อน
ซึ่งฟังก็ดูดี เพราะผู้แทนราษฎรมาจากประชาชน ประชาชนเป็นผู้เลือกสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
แต่ไม่ได้พิจารณาความเป็นจริงว่า อำนาจอธิปไตยของปวงชนชาวไทย เฉพาะส่วนอำนาจนิติบัญญัติ และอำนาจบริหารนั้นห่วยที่สุด เป็นผู้แทนราษฎรก็มาจากการซื้อสิทธิขายเสียงมาจากประชาชนที่ยังอ่อนแอทางความคิดทางการเมือง
เราจะเห็นว่า ไอ้คนที่มันโกงที่วัด มันก็ยังได้รับเลือกตั้ง ไอ้คนที่มันเห็นแก่ตัว ทุจริต คอร์รัปชันเป็นเสี่ยรับเหมาก่อสร้าง มันก็ได้รับเลือกตั้ง เพราะมันมีเงินซื้อเสียง มีเงินจ้างหัวคะแนน มีเงินจ้างนักเลงคอยข่มขู่ มีเงินซื้อข้าราชการที่จัดการการเลือกตั้ง ตั้งแต่ที่การเลือกตั้งอยู่กระทรวงมหาดไทย หรือแม้กระทั่งมีคณะกรรมการการเลือกตั้ง และก็เคยเห็นชัดเจนมาแล้วว่า คณะกรรมการการเลือกตั้งบางชุดกำลังจะต้องติดคุกอยู่เวลานี้
การเลือกตั้งเป็นเพียงกรรมวิธีหนึ่งของระบอบประชาธิปไตย แต่มิใช่กรรมวิธีที่จะยืนยันว่า นี่คือประชาธิปไตยที่แท้จริง
นักเลือกตั้งอย่างทักษิณมีเงินมีทองอย่างทักษิณ รู้ว่าจะเอาชนะการเลือกตั้งต้องทำอย่างไร จะซื้อเสียงต้องทำอย่างไร จะหาคะแนนเสียงจากรากหญ้าต้องทำวิธีไหน จึงเอาการเลือกตั้งมาเป็นกรรมวิธีที่บอกความเป็นประชาธิปไตยยิ่งเสียกว่ากรรมวิธีอย่างอื่น
ถึงกับเหนือกว่าคำพิพากษาเสียด้วยซ้ำ เช่น เมื่อศาลตัดสินจำคุกทักษิณ ก็จะอ้างว่า ทักษิณมาจากการเลือกตั้ง ทักษิณมาจากประชาชน ซึ่งเป็นคนละเรื่องกับที่ทักษิณเป็นนักโทษที่ศาลตัดสินจำคุก
วัฒนา อัศวเหม หรือกำนันเป๊าะ ดูจะมีความรู้เรื่องประชาธิปไตยทำนองนี้กว่าทักษิณ และลูกกระแป้ของทักษิณทั้งสองคนจึงยังไม่เคยยกเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อจะเลี่ยงคุกเลย เมื่อมีคำพิพากษาของศาล ทั้งสองหนีคุกอย่างเดียว ต่างกับทักษิณที่หนีคุกไป ด่าศาลไป ร้องว่าไม่เป็นธรรม และเอาการที่ประชาชนเลือกพรรคพลังประชาชน พรรคเพื่อไทยซึ่งเป็นพรรคการเมืองของทักษิณขึ้นมาอ้างเป็นประจำ และจะต้องหาทางยุบศาลรัฐธรรมนูญและศาลปกครอง และเอาศาลยุติธรรมมาอยู่ใต้บาทาของรัฐสภาซึ่งทักษิณเชื่อว่า มันเอาอยู่ มันคุมได้
ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง รองนายกรัฐมนตรี เป็นด็อกเตอร์ทางกฎหมายที่คุยอยู่เสมอว่า อ่านกฎหมายรู้ ดูกฎหมายเป็น ที่บอกว่าตรวจสอบศาลรัฐธรรมนูญไม่ได้ ตรวจสอบศาลปกครองไม่ได้ อย่าพูดลอยๆ ลองวิพากษ์วิจารณ์คำตัดสินทั้งสองศาลให้ประชาชนเห็นหน่อยว่า ตรงไหนที่ไม่ถูกต้อง ไม่ยุติธรรม ตรงไหนหากมีการตรวจสอบแล้วเห็นว่าคำตัดสินใช้ไม่ได้ ไม่เป็นธรรม ผิดหลักผิดเกณฑ์ ผิดตัวบทกฎหมาย ผิดทำนองคลองธรรม
อย่าพูดลอยๆ
