คอลัมน์ EYE ON SPORTS โดย กษิติ กมลนาวิน ราชวังสัน
สิ่งที่ผมได้เห็นเมื่อตอนใช้ชีวิตอยู่ในประเทศฝรั่งเศสนับ 10 ปี แม้ว่าเขาจะมีการปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย ที่คนไทยอาจเข้าใจว่ามันต้องฝ่ายขวา แต่บางครั้งฝ่ายซ้ายชนะการเลือกตั้ง มีประธานาธิบดีมาจากพรรคสังคมนิยมอย่างเช่นในปัจจุบัน นั่นแหละคือ ประชาธิปไตยที่แท้จริง หมายความว่า ไม่ว่าพรรคการเมืองที่มีความนิยมในแนวทางใด ฝ่ายกลางๆ เอียงขวา เอียงซ้าย ขวาตกขอบ ซ้ายจัด พรรคสังคมนิยม พรรคคอมมูนิสท์ ล้วนมีตัวตน มีที่ยืนอยู่ทั้งนั้น แล้วเขาจะปล่อยให้ประชาชนเลือกเอาเอง
สื่อมวลชนของฝรั่งเศสก็มีหลากหลายแนวทางเช่นกัน แม้เรื่องราวประเด็นเดียวกันต่างฝ่ายต่างก็จับตามอง วิพากษ์ วิจารณ์ ให้ความเห็นแตกต่างกันไปได้ อันนี้ขึ้นอยู่กับพื้นฐานความเชื่อของแต่ละฝ่าย ฝ่ายขวาชี้ชวนให้เห็นทางหนึ่ง ฝ่ายซ้ายก็ชี้ชวนให้เห็นอีกทางหนึ่ง แล้วยังมีฝ่ายที่ชี้ชวนไปทางอื่นๆอีก นี่มันเป็นสิทธิ์และหน้าที่ของแต่ละฝ่ายที่กระทำโดยไม่มีใครคิดมาปิดกั้น
เรื่องการล้อเลียนทางสื่อก็เป็นอีกหนทางหนึ่งในการแสดงออก ถ้าใครเคยดู เดอะ มัพเผ็ท โชว์ (The Muppet Show) รายการหุ่นเชิดสิงสาราสัตว์ของอังกฤษในยุคปี 1976 ถึง 1981 ที่แพร่ภาพออกอากาศทาง อายทีวี (ITV) อันนี้ทาง เตแอ๊ฟเอิง (TF1) สถานีโทรทัศน์ของฝรั่งเศสได้นำไปทำเลียนแบบตั้งแต่ปี 1982 ในชื่อ เลอ เบเบ๊ต โชว์ (Le Bebete show) แต่เวอร์เชิ่นของฝรั่งเศสนั้น เป็นการล้อเลียน เสียดสีการเมือง ที่ฝรั่งเขาเรียกว่าเป็นรายการประเภท แซ้ททิริเคิ่ล (satirical)
รายการดังกล่าวทำตัวหุ่นให้มีรูปหน้าตา บุคลิก สำเนียงเสียงพูด คล้ายบุคคลต่างๆทางการเมืองของฝรั่งเศส อย่างเช่น ฟร็องซัว มิตเตร็อง (Francois Mitterrand) ประธานาธิบดีของฝรั่งเศส เป็น กบเคอร์มิท ในนาม Kermitterrand ชัก ชีรัก (Jacques Chirac) ผู้ว่าการกรุงปารีในขณะนั้นที่ต่อมาได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีเป็น นกอินทรีแซม ในนาม Black Jack อ่านว่า บลั๊กชัก นักการเมืองเด่นๆ ผู้นำฝ่ายต่างๆอีกหลายสิบคนโดนหมดไม่มีละเว้น ลามไปถึง มากาเร็ท แธ้ทเช่อร์ (Margaret Thatcher) นายกรัฐมนตรีของอังกฤษ และ โรนัลด์ เรแกน (Ronald Reagan) ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา โน่น รายการนี้กลับอยู่ยืนยาวไปถึงปี 1995 ยาวนานกว่ารายการต้นฉบับเสียอีก และผมก็ไม่เห็นมีคนในรัฐบาล ผู้บริหารสถานีโทรทัศน์ หรือใครอื่นจะมาปิดกั้นสั่งถอดรายการออกจากผัง
ในกรณีของ ชารลี เอ๊บโด (CHARLIE HEBDO) ก็เป็นหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ที่มีแนวล้อเลียน เสียดสี (satirical weekly newspaper) ที่ตีพิมพ์มาตั้งแต่ปี 1970 มีแนวทางต่อต้านการเหยียดผิว แบ่งแยกชนชั้น มีเนื้อหาพาดพิงไปหมด ไม่ว่าจะเป็นนักการเมืองฝ่ายใด ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อไหน วัฒนธรรมอะไร ฯลฯ โดยเฉพาะการเสียดสีเรื่องราวของศาสนาจนเป็นสิ่งที่ผู้ก่อการร้ายนำมาเป็นเหตุในการบุกกราดยิงกองบรรณาธิการเมื่อวันที่ 7 มกราคมที่ผ่านมา
เชอ ซุย ชารลี (JE SUIS CHARLIE) ข้อความในป้ายที่ชูกันเกลื่อนเมือง แปลว่า ฉันเป็น ชารลี หมายถึง ฉันก็เป็น พวกชารลี หรือ ฉันเห็นด้วยกับ ชารลี คือประกาศตนไม่เห็นด้วยต่อการกระทำของผู้ก่อการร้ายและต้องการยืนยันเรียกร้อง “เสรีภาพในการแสดงออก” โดยเฉพาะ เสรีภาพของสื่อมวลชน ซึ่งผมเห็นว่ามันเป็นเรื่องสำคัญมาก เป็นการเปิดพื้นที่ให้สื่อได้ออกมาเปิดเผยมุมที่ถูกปกปิด มุมที่ยากต่อการเอาผิด แม้จะรู้ว่าหมอนี่มันโสโครกแท้ๆ แต่ใครมันจะสามารถหยิบเอาเอกสารหลักฐานมาแสดงได้อย่างชัดเจนเสมอไป ถ้าเอ็งไม่ใช่ข้าราชการที่มีอำนาจ ดังนั้นการเสียดสี ล้อเลียนทางสื่อจึงเป็นอีกหนทางหนึ่งในการแสดงออกที่ต้องไม่ถูกปิดกั้น สังคมจะได้ถูกจัดเรียงตัวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยในทางที่ดี เป็นประโยชน์สุขต่อประชากรทั่วโลก คนโกง คนเลว คนชั่ว ทั้งในวงการการเมือง ศาสนา วัฒนธรรม วงการต่างๆไม่เว้นแม้วงการกีฬา จะได้ถูกขจัดออกจากอำนาจ
อันนี้ถ้าจะเปรียบเรื่องเสรีภาพในการแสดงออกของสื่อมวลชนของประเทศไทยนั้น ถือว่ายังอยู่แค่ดิวิเชิ่นสมัครเล่น ซึ่งของทาง ฝรั่งเศส นั้นไปไกลมากแล้ว อยู่ในระดับ ลีกเอิง หรือลีกสูงสุด ดังนั้น มันอยู่กันคนละมิติ การจะมาถามหาความถูกต้องมันทำไม่ได้ ไทยเราไม่มีทางเข้าถึง
* * *คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า “MGR SPORT” รับข่าวสารแวดวงกีฬาชนิดเกาะติดขอบสนามคลิกที่นี่เลย!!* * *
สิ่งที่ผมได้เห็นเมื่อตอนใช้ชีวิตอยู่ในประเทศฝรั่งเศสนับ 10 ปี แม้ว่าเขาจะมีการปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย ที่คนไทยอาจเข้าใจว่ามันต้องฝ่ายขวา แต่บางครั้งฝ่ายซ้ายชนะการเลือกตั้ง มีประธานาธิบดีมาจากพรรคสังคมนิยมอย่างเช่นในปัจจุบัน นั่นแหละคือ ประชาธิปไตยที่แท้จริง หมายความว่า ไม่ว่าพรรคการเมืองที่มีความนิยมในแนวทางใด ฝ่ายกลางๆ เอียงขวา เอียงซ้าย ขวาตกขอบ ซ้ายจัด พรรคสังคมนิยม พรรคคอมมูนิสท์ ล้วนมีตัวตน มีที่ยืนอยู่ทั้งนั้น แล้วเขาจะปล่อยให้ประชาชนเลือกเอาเอง
สื่อมวลชนของฝรั่งเศสก็มีหลากหลายแนวทางเช่นกัน แม้เรื่องราวประเด็นเดียวกันต่างฝ่ายต่างก็จับตามอง วิพากษ์ วิจารณ์ ให้ความเห็นแตกต่างกันไปได้ อันนี้ขึ้นอยู่กับพื้นฐานความเชื่อของแต่ละฝ่าย ฝ่ายขวาชี้ชวนให้เห็นทางหนึ่ง ฝ่ายซ้ายก็ชี้ชวนให้เห็นอีกทางหนึ่ง แล้วยังมีฝ่ายที่ชี้ชวนไปทางอื่นๆอีก นี่มันเป็นสิทธิ์และหน้าที่ของแต่ละฝ่ายที่กระทำโดยไม่มีใครคิดมาปิดกั้น
เรื่องการล้อเลียนทางสื่อก็เป็นอีกหนทางหนึ่งในการแสดงออก ถ้าใครเคยดู เดอะ มัพเผ็ท โชว์ (The Muppet Show) รายการหุ่นเชิดสิงสาราสัตว์ของอังกฤษในยุคปี 1976 ถึง 1981 ที่แพร่ภาพออกอากาศทาง อายทีวี (ITV) อันนี้ทาง เตแอ๊ฟเอิง (TF1) สถานีโทรทัศน์ของฝรั่งเศสได้นำไปทำเลียนแบบตั้งแต่ปี 1982 ในชื่อ เลอ เบเบ๊ต โชว์ (Le Bebete show) แต่เวอร์เชิ่นของฝรั่งเศสนั้น เป็นการล้อเลียน เสียดสีการเมือง ที่ฝรั่งเขาเรียกว่าเป็นรายการประเภท แซ้ททิริเคิ่ล (satirical)
รายการดังกล่าวทำตัวหุ่นให้มีรูปหน้าตา บุคลิก สำเนียงเสียงพูด คล้ายบุคคลต่างๆทางการเมืองของฝรั่งเศส อย่างเช่น ฟร็องซัว มิตเตร็อง (Francois Mitterrand) ประธานาธิบดีของฝรั่งเศส เป็น กบเคอร์มิท ในนาม Kermitterrand ชัก ชีรัก (Jacques Chirac) ผู้ว่าการกรุงปารีในขณะนั้นที่ต่อมาได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีเป็น นกอินทรีแซม ในนาม Black Jack อ่านว่า บลั๊กชัก นักการเมืองเด่นๆ ผู้นำฝ่ายต่างๆอีกหลายสิบคนโดนหมดไม่มีละเว้น ลามไปถึง มากาเร็ท แธ้ทเช่อร์ (Margaret Thatcher) นายกรัฐมนตรีของอังกฤษ และ โรนัลด์ เรแกน (Ronald Reagan) ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา โน่น รายการนี้กลับอยู่ยืนยาวไปถึงปี 1995 ยาวนานกว่ารายการต้นฉบับเสียอีก และผมก็ไม่เห็นมีคนในรัฐบาล ผู้บริหารสถานีโทรทัศน์ หรือใครอื่นจะมาปิดกั้นสั่งถอดรายการออกจากผัง
ในกรณีของ ชารลี เอ๊บโด (CHARLIE HEBDO) ก็เป็นหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ที่มีแนวล้อเลียน เสียดสี (satirical weekly newspaper) ที่ตีพิมพ์มาตั้งแต่ปี 1970 มีแนวทางต่อต้านการเหยียดผิว แบ่งแยกชนชั้น มีเนื้อหาพาดพิงไปหมด ไม่ว่าจะเป็นนักการเมืองฝ่ายใด ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อไหน วัฒนธรรมอะไร ฯลฯ โดยเฉพาะการเสียดสีเรื่องราวของศาสนาจนเป็นสิ่งที่ผู้ก่อการร้ายนำมาเป็นเหตุในการบุกกราดยิงกองบรรณาธิการเมื่อวันที่ 7 มกราคมที่ผ่านมา
เชอ ซุย ชารลี (JE SUIS CHARLIE) ข้อความในป้ายที่ชูกันเกลื่อนเมือง แปลว่า ฉันเป็น ชารลี หมายถึง ฉันก็เป็น พวกชารลี หรือ ฉันเห็นด้วยกับ ชารลี คือประกาศตนไม่เห็นด้วยต่อการกระทำของผู้ก่อการร้ายและต้องการยืนยันเรียกร้อง “เสรีภาพในการแสดงออก” โดยเฉพาะ เสรีภาพของสื่อมวลชน ซึ่งผมเห็นว่ามันเป็นเรื่องสำคัญมาก เป็นการเปิดพื้นที่ให้สื่อได้ออกมาเปิดเผยมุมที่ถูกปกปิด มุมที่ยากต่อการเอาผิด แม้จะรู้ว่าหมอนี่มันโสโครกแท้ๆ แต่ใครมันจะสามารถหยิบเอาเอกสารหลักฐานมาแสดงได้อย่างชัดเจนเสมอไป ถ้าเอ็งไม่ใช่ข้าราชการที่มีอำนาจ ดังนั้นการเสียดสี ล้อเลียนทางสื่อจึงเป็นอีกหนทางหนึ่งในการแสดงออกที่ต้องไม่ถูกปิดกั้น สังคมจะได้ถูกจัดเรียงตัวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยในทางที่ดี เป็นประโยชน์สุขต่อประชากรทั่วโลก คนโกง คนเลว คนชั่ว ทั้งในวงการการเมือง ศาสนา วัฒนธรรม วงการต่างๆไม่เว้นแม้วงการกีฬา จะได้ถูกขจัดออกจากอำนาจ
อันนี้ถ้าจะเปรียบเรื่องเสรีภาพในการแสดงออกของสื่อมวลชนของประเทศไทยนั้น ถือว่ายังอยู่แค่ดิวิเชิ่นสมัครเล่น ซึ่งของทาง ฝรั่งเศส นั้นไปไกลมากแล้ว อยู่ในระดับ ลีกเอิง หรือลีกสูงสุด ดังนั้น มันอยู่กันคนละมิติ การจะมาถามหาความถูกต้องมันทำไม่ได้ ไทยเราไม่มีทางเข้าถึง
* * *คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า “MGR SPORT” รับข่าวสารแวดวงกีฬาชนิดเกาะติดขอบสนามคลิกที่นี่เลย!!* * *
