ช่วงนี้ฟ้าฝนไม่เป็นใจให้นักกอล์ฟได้เอกเซอร์ไซส์กันเลยนะครับ … อย่ากระนั้นเลย!เมื่อเสร็จจากการซ้อมสวิงที่บ้านแล้ว ขอเชิญชวนให้พวกเราแบ่งเวลาว่าง มาทำความรู้จักกับเกมกอล์ฟ ในแง่ของ GOLF PSYCHOLOGY กันบ้าง เพื่อพัฒนาเกมให้ก้าวหน้า เพราะกอล์ฟเป็น MENTAL GAME ที่เอาชนะกันด้วย “จิตใจ” จริงๆ …..ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองวิเคราะห์จากเรื่องจริงที่ยอดฝีมือของโลกหลายคน นำประสบการณ์มาถ่ายทอด ให้เราได้รับฟังกันนะครับ….
อาร์โนลด์ พาลเมอร์
ราชาซุปเปอร์สตาร์คนแรก และยืนยงที่สุด ยังคงถูกรบกวนจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มานานกว่าครึ่งศตวรรษ “สำหรับมาสเตอร์ปี 1961 นั้น เป็นความผิดพลาดทางจิต ที่สวนทางกับทุกสิ่งที่พ่อเคยสอนผมมา เกี่ยวกับการเล่นในการแข่งขัน” มองไปไม่ไกลจากหลุมทราย แฟร์เวย์หลุม 18 ที่ออกัสตา เนชันแนล ก็คือจุดที่นำความทรงจำที่ปวดร้าวที่สุดมาให้พาลเมอร์ทุกครั้งที่เดินผ่าน มันเป็นบทเรียนและเป็นการเตือนสติ ให้ระวังถึงฉากเหตุการณ์แห่งความผิดพลาดที่น่าเศร้า ซึ่งทำให้เขาอดได้แชมป์มาสเตอร์ปี 1961
“ผมลงจากแท่นทีของหลุมที่ 18 ในปีนั้น พร้อมด้วยแต้มนำหนึ่งสโตรก ต่อ แกรี เพลเยอร์ ลูกกอล์ฟของผมอยู่ในแฟร์เวย์ ผมกำลังเล่นดีมาก และชนะรายการมาสเตอร์มาแล้วสองครั้ง ผมกำลังมีความรู้สึกมั่นใจ….มั่นใจมากเกินไป ก่อนจะไปถึงลูกของผม จอร์จ โลว์ ตะโกนทักทายให้กำลังใจ “นายชนะแล้วเพื่อน” จอร์จ กล่าว ….เมื่อไปถึงลูก ใจผมกำลังคิดถึงทุกสิ่งทุกอย่าง ยกเว้นช็อตที่ผมกำลังจะเล่น ผมปล่อยให้การ์ดตก และตีลูกเข้าไปในหลุมทรายทางขวา ผมเล่นช็อตขึ้นจากทรายด้วยใจที่ไม่ปกติ ช็อตนั้นเร็วเกินไป ลูกเลยกรีนแล้วกลิ้งลงไปตามทางลาด ผมพิทช์ลูกกลับขึ้นมาได้ไม่ดี แล้วก็พัตต์เพื่อทำโบกี้ แต่พลาด แกรีชนะผมไปหนึ่งสโตรก เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน และน่าตกใจมาก ถ้าผมจะได้ทำมันใหม่อีกครั้ง ผมรับรองว่าจะไม่เกิดผิดพลาดอย่างนั้นซ้ำอีก!
ลี เวสต์วูด
ชาวอังกฤษ ผู้ชนะสองครั้งในพีจีเอ ทัวร์ และ 21 ครั้ง ในยูโรเปียนทัวร์ เขาจบการแข่งขันอยู่ในท็อปเท็น 12 ครั้ง ในรายการระดับเมเจอร์ แต่ยังไม่เคยได้รับชัยชนะ หลังจากต้องขอถอนตัวจากการแข่งขัน เพราะต้องทนทรมานจากทอลซิลอักเสบมานาน จนตัดสินใจให้หมอผ่าออกไป เมื่อสามปีที่แล้ว หลังจากนั้นอะไรก็ฉุดเขาไม่อยู่….
“แต่ช็อตที่ผมอยากแก้ตัวใหม่ก็คือ พัตต์แรกของผมบนกรีนหลุม 18 ที่ เทิร์นเบอร์รี ระหว่างรอบสุดท้ายของ ดิโอเพ่น ปี2009 ผมคิดตอนนั้นว่าจะต้องพัตต์ให้ลงเพื่อให้เสมอ หลังจากที่ผมหันไปเห็น ทอม วัตสัน ตีลูกมาอยู่ในแฟร์เวย์ข้างหลังผม ผมสรุปเอาว่าเขาคงจะทำพาร์ได้ และนั้นหมายความว่า ผมจำเป็นต้องทำเบอร์ดี ดังนั้น ผมจึงลุย และพัตต์เลยหลุมไป 10 ฟุต และก็แน่นอนที่ผมพัตต์พลาดช็อตต่อไป ด้วยใจที่ไม่ปกติ ถ้ารู้อย่างที่ได้รู้ในตอนนี้ว่า วัตสันไม่ได้ทำ 4 ผมคงจะทำพัตต์แรกให้เบาลงมากๆ”
เพื่อนๆ คงเห็นแล้วใช่ไหมว่า บรรดาโปรแข่งขันระดับโลกนั้น เขากินกันไม่ลงด้วยฝีไม้ลายมือ ซึ่งพอฟัดพอเหวี่ยงกันแทบทุกคน แต่แพ้ชนะกันด้วยเรื่องของ “จิตใจ” จริงๆ
