สวิงอย่างไร? ให้ตรงและไกล….โดยไม่บาดเจ็บ!

เมื่อนักกอล์ฟจะ ตีเบ่ง ให้ไกลสุดๆ สัญชาติญาณจะบังคับให้สะบัดข้อมืออย่างแรง จนกลายเป็นใช้มือเข้าไปตีลูกกอล์ฟแทนการสวิง ซึ่งนั่นหมายถึง…หายนะ…อย่างแน่นอน! ลองมาฟังคำสารภาพของ “อัลวาโร ควิรอส” แชมเปียนจอมตีไกลของยูโรเปียนทัวร์ (4ใน5ของฤดูกาลที่ผ่านมา) ดูนะครับ…

“ผมเล่นกอล์ฟโดยอาศัยการทำงานของมือ มาโดยตลอด ซึ่งมันก็ช่วยให้ผมกลายมาเป็นนักกอล์ฟที่ไดรฟได้ไกลที่สุดของยูโรเปียนทัวร์ แต่เมื่อผมอายุมากขึ้น ผมจึงได้เข้าใจว่า การอาศัยมือเพื่อการสแควร์หน้าไม้ และสร้างการตีครอว์ที่มีพละกำลังนั้น ไม่ใช่วิธีการเล่นที่คงเส้นคงวา โดยผมได้พยายามเป็นอย่างมากที่จะลดการทำงานของมือลง และใช้การสร้างเกลียวของลำตัวมากๆแทน เพื่อที่จะตีลูก ซึ่งไม่เพียงแต่จะทำให้ได้ระยะที่ไกลขึ้นเท่านั้น แต่มันยังทำให้ลูกตรงขึ้นด้วย”

ดังนั้น เราจึงควรจะเน้นไปที่การหมุนของลำตัว ด้วยการใช้กล้ามเนื้อใหญ่ ในการสร้างความเร็วของหัวไม้กอล์ฟ และสแควร์หน้าไม้ นักกอล์ฟก็จะสามารถไดรฟลูกได้ดีขึ้นกว่าเดิม วงสวิงของ ควิรอส มีสถิติความเร็วของหัวไม้กอล์ฟเฉลี่ย 121.5 ไมล์ต่อชั่วโมง ความเร็วเฉลี่ยของลูก 180.5 ไมล์ต่อชั่วโมง และมีระยะแครี่เฉลี่ย 296.7 หลา สำหรับความสูงเฉลี่ยจากการไดรฟของควิรอสอยู่ที่ 110 ฟุต และลูกจะลอยอยู่ในอากาศได้นาน 6.6 วินาที นับเป็นสถิติที่น่าอัศจรรย์เลยทีเดียว แล้วนักกอล์ฟอย่างเราๆ จะเข้าใกล้สถิตินี้ได้อย่างไร? ควิรอส มีคำแนะนำ 2 ประการ คือ

ประการแรก : ให้ขึ้นหน้าไม้ให้สั้นและรัดกุม….หมุนหัวไหล่ให้อยู่ในแนวระดับเดียวในขณะแบคสวิง เพื่อไม่ให้มีความรู้สึกว่า ยาวหรือหลวม อีกต่อไป “ผมจะรู้สึกถึงความกระชับ ซึ่งหมายถึงว่า ทุกสิ่งทุกอย่างถูกต้อง เพราะถ้าหากว่าก้านไม้เลยแนวขนาน หรืออยู๋ในแนวขนานในเวลาขึ้นไม้ไปสุด จะเป็นสัญญาณว่า มือของผมทำงานมากเกินไปแล้ว ซึ่งจะทำให้จังหวะการทำดาวน์สวิงมีปัญหา ฉะนั้น แทนที่ผมจะไปกังวลว่า เมื่อขึ้นไม้ไปสุดแล้ว ก้านไม้จะอยู่ตรงไหน? ผมจะหันมาให้ความสำคัญกับการสร้างเกลียวลำตัวเพื่อขึ้นแบคสวิง จนกระทั่งกล้ามเนื้อหน้าท้อง และกล้ามเนื้อหลังให้ความรู้สึกว่าเหยียดไปจนสุด”

ประการที่สอง : จงหมุนอย่าสไลด์…..ควิรอส ยอมรับว่า “ความผิดพลาดของผมที่มักเกิดขึ้นเป็นประจำก็คือ การตีดัน นั่นคือ การที่ลูกพุ่งออกไปทางขวาของเป้าหมาย ซึ่งเป็นเพราะในช่วงของดาวน์สวิง ลำตัวช่วงล่างของผมจะโยกล้ำเข้าหาเป้าหมาย และทำให้ไม้ตามลำตัวไม่ทัน ผมจึงต้องชดเชยโดยการใช้มือช่วย ซึ่งถ้าหากว่าไม่ทัน มันก็จะกลายเป็นการ ตีดัน ทั้งที่ในความเป็นจริงผมต้องการเพียงหมุนสะโพก ไม่ใช่การย้ายสะโพกเข้าหาเป้า โดยมันจะให้ความรู้สึกว่า มือของผมยังคงอยู่ข้างหลังลูก ในขณะที่ผมถ่ายน้ำหนักเข้าสู่การตี แลัวทุกอย่างก็จะหมุนไปด้วยกัน”

สรุปว่า อัลวาโร ควิรอส บอกกับเราว่า เขาสวิงโดยใช้กล้ามเนื้อมัดใหญ่สร้างเกลียว โดยแกนของลำตัวไม่มีการเคลื่อนที่ และลดการทำงานของมือลง “ผมจะไม่หยุดเกลียวลำตัว จนกว่าร่างกายของผมจะหมุนต่อไปไม่ได้แล้ว” เขากล่าวเน้นทิ้งท้าย… ลองทำตามนะครับ แล้วเพื่อนๆจะตีทั้งตรงและไกล… โดยร่างกายไม่บาดเจ็บ