แวดวงข่าวกอล์ฟโลกช่วงส่งท้ายปีเก่าย่างเข้าปีใหม่ที่ผ่านมาเป็นธรรมเนียมเช่นข่าวประเภทอื่นที่มีการหยิบเอาประเด็นข่าวสำคัญๆในรอบปีมาสรุปรวบยอด หรือไม่ก็คาดการณ์ความเป็นไปที่อาจเกิดขึ้นในอีก 1 ปีข้างหน้า สำหรับฝั่งสวิงชายประเด็นที่ถูกนำมาวิเคราะห์มากสุดหนีไม่พ้นการกลับมาทวงคืนบัลลังก์ของ "พญาเสือ" ไทเกอร์ วูดส์ มิเช่นนั้นก็เป็นการจับตาดูผลงานของ ลุก โดนัลด์ หรือ รอรีย์ แม็คอิลรอย ว่าจะสามารถสานต่อความสำเร็จจากฤดูกาลที่แล้วได้หรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นระดับ “บิ๊กเนม” คนหนึ่งที่ข่าวคราวอาจไม่อยู่ในกระแส แต่สื่อโดยเฉพาะทางฝั่งอเมริกันพูดถึงเป็นพิเศษคือ ฟิล มิคเคลสัน โดยระบุว่าฤดูกาล 2012 จะเป็นปีสำคัญอีกครั้งในชีวิตของโปรถนัดซ้ายรายนี้ซึ่งกำลังเข้าสู่ช่วงปลายอาชีพ
สองปีที่ผ่านมาขณะที่ชื่อเสียงของ ไทเกอร์ วูดส์ แปดเปื้อนมลทินจากบรรดาข่าวฉาวต่างๆ กระทั่งห่างหายจากความสำเร็จ ฟิล มิคเคลสันซึ่งต่อสู้ขับเคี่ยวกับ “พญาเสือ” มาร่วมทศวรรษก็ถูกคาดหมายว่านี่เป็นโอกาสอันดีที่เขาจะก้าวขึ้นมาเป็นเบอร์หนึ่งแทน แต่ปรากฎว่าการณ์กลับไม่เป็นเช่นนั้น “เลฟตี้” โดนบดบังรัศมีจากนักกอล์ฟรุ่นน้องอย่าง ลี เวสต์วูด ลุก โดนัลด์ มาร์ติน คายเมอร์ หรือดาวโรจน์อย่าง รอรีย์ แม็คอิลรอย เป็นต้น โดยปลายปี 2010 กลายเป็น เวสต์วูด ที่สามารถโค่นบัลลังก์มือ 1 ของโลกมาจาก วูดส์ ซึ่งครองมายาวนาน 281 สัปดาห์ หรือตั้งแต่ปี 2005 ได้ ไม่ใช่ มิคเคลสัน ซึ่งเคยมีโอกาสนับครั้งไม่ถ้วน
ย้อนกลับไปดูผลงานของ มิคเคลสัน ในช่วงสองปีที่ผ่านมา แม้ว่าปี 2010 เขาสามารถคว้า “กรีนแจ็กเกต” ตัวที่สามในฐานะแชมป์เมเจอร์ “เดอะ มาสเตอร์ส” โดยชัยชนะครั้งนั้นสร้างความจดจำและประทับใจแก่ผู้คน เพราะได้ร่วมฉลองความสำเร็จเคียงข้าง เอมี ภรรยาผู้ป่วยเป็นโรคมะเร็งทรวงอก ซึ่งตามมาเชียร์ในวันสุดท้ายของการแข่งขันด้วย แต่หลังจากนั้นเขาก็ไม่คว้าแชมป์รายการใดเลย เช่นเดียวกับในปี 2011 “บิ๊กฟิล” ชนะรายการเดียวคือ เชลล์ ฮุสตัน โอเพน ซึ่งเป็นหนึ่งสัปดาห์ก่อนเดินทางไปป้องกันแชมป์ “เดอะ มาสเตอร์ส” ที่สนามออกัสตา ถือได้ว่าผลงานข้างต้นตกลงอย่างฮวบฮาบเมื่อเทียบกับช่วงสองปีก่อนหน้านั้นหรือ 2008 และ 2009 ที่คว้าแชมป์รวมกันถึง 7 รายการ ชื่อของ มิคเคลสัน ถูกกระแสของ โดนัลด์ หรือ แม็คอิลรอย กลบหมดเมื่อช่วงปลายปีที่แล้ว นี่ถ้าไม่ใช่เพราะได้รับการเสนอชื่อเข้าสู่หอเกียรติยศกอล์ฟโลกก็อาจไม่มีใครนึกถึง
มิคเคลสัน เป็นนักกอล์ฟคนหนึ่งที่แฟนก้านเหล็กส่วนใหญ่ชื่นชอบและเอาใจช่วยเสมอจากความประพฤติที่ดูเป็นกันเอง และความเป็นแฟมิลี แมนรักครอบครัว การที่เขาถูกเสนอชื่อเข้าสู่หอเกียรติยศกอล์ฟโลกก็เหมาะสมด้วยประการทั้งปวงจากความสำเร็จตั้งแต่เทิร์นโปรเมื่อปี 1992 เป็นต้นมา โดยคว้าแชมป์รายการต่างๆทั่วโลกจำนวน 46 รายการซึ่งในจำนวนนั้นเป็นแชมป์เมเจอร์ 4 รายการ คือ เดอะ มาสเตอร์ส 3 สมัย และ ยูเอส พีจีเอ อีก 1 สมัย อย่างไรก็ตามด้วยสังขารที่กำลังโรยรา อายุจะครบ 42 ปีในเดือนมิถุนายนนี้ อีกทั้งยังประสบปัญหาโรคข้ออักเสบซึ่งเรื้อรังมาตั้งแต่ปลายปี 2010 การคว้าโทรฟีสักรายการของ “สิงห์อีซ้าย” จึงไม่ใช่งานง่ายอีกต่อไป ดังนั้นปี 2012 อาจเป็นปีที่ดีที่สุดจากปีที่เหลืออยู่ในการเล่นอาชีพของเขาก็เป็นได้
มิคเคลสัน ยังไม่เคยสัมผัสมือ 1 ของโลก ไม่เคยคว้ารางวัลผู้เล่นแห่งปีหรือทำเงินรางวัลสูงสุดของทัวร์อาชีพใดๆ ซึ่งเหยี่ยวข่าวสายกอล์ฟเมืองมะกันก็มองว่า ณ ปัจจุบันโอกาสในความสำเร็จเหล่านั้นของ “เลฟตี้” ริบหรี่ เนื่องจากตำแหน่งเป็นการวัดจากผลงานการเล่นที่ดีคงเส้นคงวาตลอดปีและต้องประชันกับนักกอล์ฟฝีมือดีและพรสวรรค์สูงอีกหลายคน อย่างไรก็ดี เขายังมีโอกาสสะสมโทรฟีเมเจอร์อีก 2 รายการที่ขาดอยู่ในตู้โชว์ที่บ้านคือ ยูเอส โอเพน และ ดิ โอเพน โดยเฉพาะรายการแรกที่แรงจูงใจเป็นความต้องการลบเลือนความผิดหวังจากที่เคยทำได้ดีที่สุดเป็นรองแชมป์ถึง 5 ครั้ง และปีนี้ทัวร์นาเมนท์ก็จะจัดการแข่งขันที่สนามเดอะโอลิมปิก คลับ ในซาน ฟรานซิสโก ไม่ไกลจากเมืองซาน ดิอาโก บ้านเกิดอีกด้วย
มิคเคลสัน จะเริ่มต้นฤดูกาล 2012ในรายการ ฟาร์เมอร์ส อินชัวแรนส์ โอเพน ที่สนามทอรีย์ ไพน์ส รัฐแคลิฟอร์เนีย ระหว่างวันที่ 26-29 มกราคมนี้ ซึ่งเคยคว้าแชมป์ 3 สมัย สำหรับใครที่เป็นแฟนก็คงต้องช่วยเป็นกำลังใจให้ “บิ๊กฟิล” ออกสตาร์ทสวยในรายการนี้เพื่อเรียกความมั่นใจสำหรับปีที่ยากลำบากซึ่งรออยู่ข้างหน้า
เรื่องโดย วุฒิวรรณ วิศาลวรรณ์
