คอลัมน์สุดฟากสนาม เรื่อง นกฟินิกซ์
ชื่อของ อังเดร อากัสซี่ ถูกบันทึกว่าเป็นนักเทนนิสหมายเลขหนึ่งโลกครั้งแรกในปี 1995 หลังจบการแข่งขันที่ เคย์ บิสคาน โดยอังเดร เป็นฝ่ายเอาชนะ พีท แซมพราส ที่ครองอันดับอยู่นานถึง 82 สัปดาห์นับเป็นความสำเร็จที่นักเทนนิสหนุ่มจากลาส เวกัส รอมาตลอดการเล่นเทนนิสอาชีพ แต่เมื่อไขว่คว้ามาครองได้เขากลับรู้สึกว่างเปล่า ไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายกับสถานะที่ถูกยกขึ้นจากเดิม และยิ่งไปกว่านั้นคือความรู้สึกลึกๆภายในที่บอกกับตนเองว่า “เทนนิสไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้นอีกต่อไป”
ในวัย 25 ปีอังเดร อากัสซี่ ขึ้นเป็นนักเทนนิสหมายเลขหนึ่งโลก แต่กลับไม่มีปาร์ตี้ฉลองความสำเร็จ ไม่มีการประกาศเป้าหมายในอนาคต หากเจ้าตัวจมอยู่กับความรู้สึกที่ว่างเปล่า จนวูบหนึ่งของความคิดเกือบทำให้เขา กลายเป็นนักเทนนิสอายุน้อยที่สุดที่ตัดสินใจอำลาวงการ ถ้าภาพในอดีตเมื่อครั้งที่ดรอปการเรียนไว้ในเกรด 9 แล้วบอกกับทุกคนว่าจะเป็นนักเทนนิสอาชีพไม่ผุดขึ้นมาย้ำเตือนความทรงจำ
เมื่อภาพในอดีตเตือนสติให้ อังเดร กลับเข้ามาอยู่บนเส้นทางนักเทนนิสอาชีพอีกครั้ง เขาเริ่มตั้งคำถามกับตนเองต่อไปว่าเป้าหมายต่อจากนี้คืออะไร ถ้ามิใช่รักษาตำแหน่งนักเทนนิสหมายเลขหนึ่งของโลกเอาไว้ อังเดร หันกลับไปศึกษาตำนานของวงการเทนนิสแล้วเขาก็พบว่า ตำนานอย่างรอย เอเมอร์สัน ที่คว้าสแลม 12 สมัย ไม่ได้ยิ่งใหญ่ไปกว่า รอด เลเวอร์ ที่สามารถคว้าแกรนด์สแลม 4 รายการภายในปีเดียวกันได้ถึงสองครั้งอันทำให้ชื่อของ รอด เลเวอร์ เป็นที่จดจำและทำให้นักเทนนิสรุ่นหลังเพียรพยายามที่จะทาบรัศมีตำนานชาวออสซี่รายนี้ และนี่คือคำตอบต่อเป้าหมายที่ อังเดร อากัสซี่ ในวัย 25 ปีต้องไล่ตาม
หลังจากค้นพบแล้วว่าตนเองไม่ได้รู้สึกอะไรกับการขึ้นเป็นนักเทนนิสหมายเลขหนึ่งโลก พร้อมกับได้คำตอบกับตนเองในการวางเป้าหมายคว้าแกรน์สแลมให้ครบทั้ง 4 รายการ เพื่อเดินตามรอยตำนานในอดีตอย่างรอด เลเวอร์ อากัสซี่ ระบายความรู้สึกในหนังสืออัตชีวประวัติของตนเองว่า “ผมรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่งกับเป้าหมายใหม่ ที่ท้าทายความสามารถ การแข่งขันบนพื้นคอร์ตที่แตกต่างกันในสี่รายการเฟรนช์ โอเพ่น ดูเหมือนจะเป็นยาขมสำหรับนักเทนนิสจากฟากอเมริกา แต่ผลงานที่ผ่านมาในโรลังด์ การ์รอส กับการเข้าสอบรอบชิงชนะเลิศได้ถึงสองครั้งติดต่อกัน โอกาสที่ผมจะมีลุ้นบนคอร์ตดินและคว้าแชมป์แกรนด์สแลมครบทั้งสี่รายการนั้นออกจะเปิดกว้างกว่านักเทนนิสรายอื่นในรุ่นเดียวกัน”
ชื่อของ อังเดร อากัสซี่ ถูกบันทึกว่าเป็นนักเทนนิสหมายเลขหนึ่งโลกครั้งแรกในปี 1995 หลังจบการแข่งขันที่ เคย์ บิสคาน โดยอังเดร เป็นฝ่ายเอาชนะ พีท แซมพราส ที่ครองอันดับอยู่นานถึง 82 สัปดาห์นับเป็นความสำเร็จที่นักเทนนิสหนุ่มจากลาส เวกัส รอมาตลอดการเล่นเทนนิสอาชีพ แต่เมื่อไขว่คว้ามาครองได้เขากลับรู้สึกว่างเปล่า ไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายกับสถานะที่ถูกยกขึ้นจากเดิม และยิ่งไปกว่านั้นคือความรู้สึกลึกๆภายในที่บอกกับตนเองว่า “เทนนิสไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้นอีกต่อไป”
ในวัย 25 ปีอังเดร อากัสซี่ ขึ้นเป็นนักเทนนิสหมายเลขหนึ่งโลก แต่กลับไม่มีปาร์ตี้ฉลองความสำเร็จ ไม่มีการประกาศเป้าหมายในอนาคต หากเจ้าตัวจมอยู่กับความรู้สึกที่ว่างเปล่า จนวูบหนึ่งของความคิดเกือบทำให้เขา กลายเป็นนักเทนนิสอายุน้อยที่สุดที่ตัดสินใจอำลาวงการ ถ้าภาพในอดีตเมื่อครั้งที่ดรอปการเรียนไว้ในเกรด 9 แล้วบอกกับทุกคนว่าจะเป็นนักเทนนิสอาชีพไม่ผุดขึ้นมาย้ำเตือนความทรงจำ
เมื่อภาพในอดีตเตือนสติให้ อังเดร กลับเข้ามาอยู่บนเส้นทางนักเทนนิสอาชีพอีกครั้ง เขาเริ่มตั้งคำถามกับตนเองต่อไปว่าเป้าหมายต่อจากนี้คืออะไร ถ้ามิใช่รักษาตำแหน่งนักเทนนิสหมายเลขหนึ่งของโลกเอาไว้ อังเดร หันกลับไปศึกษาตำนานของวงการเทนนิสแล้วเขาก็พบว่า ตำนานอย่างรอย เอเมอร์สัน ที่คว้าสแลม 12 สมัย ไม่ได้ยิ่งใหญ่ไปกว่า รอด เลเวอร์ ที่สามารถคว้าแกรนด์สแลม 4 รายการภายในปีเดียวกันได้ถึงสองครั้งอันทำให้ชื่อของ รอด เลเวอร์ เป็นที่จดจำและทำให้นักเทนนิสรุ่นหลังเพียรพยายามที่จะทาบรัศมีตำนานชาวออสซี่รายนี้ และนี่คือคำตอบต่อเป้าหมายที่ อังเดร อากัสซี่ ในวัย 25 ปีต้องไล่ตาม
หลังจากค้นพบแล้วว่าตนเองไม่ได้รู้สึกอะไรกับการขึ้นเป็นนักเทนนิสหมายเลขหนึ่งโลก พร้อมกับได้คำตอบกับตนเองในการวางเป้าหมายคว้าแกรน์สแลมให้ครบทั้ง 4 รายการ เพื่อเดินตามรอยตำนานในอดีตอย่างรอด เลเวอร์ อากัสซี่ ระบายความรู้สึกในหนังสืออัตชีวประวัติของตนเองว่า “ผมรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่งกับเป้าหมายใหม่ ที่ท้าทายความสามารถ การแข่งขันบนพื้นคอร์ตที่แตกต่างกันในสี่รายการเฟรนช์ โอเพ่น ดูเหมือนจะเป็นยาขมสำหรับนักเทนนิสจากฟากอเมริกา แต่ผลงานที่ผ่านมาในโรลังด์ การ์รอส กับการเข้าสอบรอบชิงชนะเลิศได้ถึงสองครั้งติดต่อกัน โอกาสที่ผมจะมีลุ้นบนคอร์ตดินและคว้าแชมป์แกรนด์สแลมครบทั้งสี่รายการนั้นออกจะเปิดกว้างกว่านักเทนนิสรายอื่นในรุ่นเดียวกัน”
