สวัสดีครับท่านนักกอล์ฟและท่านสมาชิกเว็บไซต์ www.manager.co.th ทุกท่าน ในตอนที่ 2 นี้ มีคำถามต่อจากตอนที่แล้วครับว่าแล้วควรทำอย่างไร ถึงทำให้เกิดการพัฒนาที่ยั่งยืน?
อย่างแรกขออนุญาตเล่าเรื่องๆ นึงก่อนครับว่า ผมรู้จักคำว่า “การพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development)” จากปราชญ์ของประเทศท่านหนึ่งคือ พระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณอาจารย์ พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต) ในสมัยที่ผมผนวชเป็นพระนวกะที่วัดญาณเวศกวัณ ในช่วงหนึ่งของชีวิตครับ ปกติก็เป็นคนที่ไม่ค่อยอ่านเท่าไร แต่ตำราของท่านเจ้าคุณอาจารย์ล้วนแล้วเป็นตำราพิเศษยิ่งทั้งนั้นครับ
แล้วตำราเกี่ยวกับการพัฒนาที่ยั่งยืน มาเกี่ยวอะไรกับกีฬากอล์ฟ? คำตอบก็คือ เพราะช่วงที่ผ่านมามีเหตุการณ์หลายเหตุการณ์ที่ทำให้ผมขบคิดถึงกรณีที่บรรดาผู้เล่นที่เป็นตำนานหลายท่านทั้งใกล้และไม่ใกล้ต้องละทิ้งความฝันไป ดังที่เล่าไปแล้วตั้งแต่ตอนที่แล้ว ผู้เขียนเคารพในการตัดสินของนักกอล์ฟระดับตำนานเหล่านี้ (แต่ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากให้เหล่าตำนานนักกอล์ฟยังคงอยู่ในวงการต่อเพื่อเป็นตัวอย่างให้นักกอล์ฟรุ่นใหม่ได้ชมต่อไป)
ทั้งนี้ ท่านเจ้าคุณอาจารย์เคยยกตัวอย่างให้ผู้เขียนฟังถึงเรื่องของ “การปลูกต้นมะม่วง” ครับ โดยเรื่องมีอยู่ว่า มีพ่อค้ามะม่วงอยู่ 2 คน คนที่ 1 คือ อยากรวยจากการขายมะม่วง ส่วนท่านที่ 2 คือ คนที่พยายามที่จะทำให้มะม่วงนั้นสร้างผลผลิตของมะม่วงให้ดีที่สุดก่อนไปจำหน่าย
คำถามก็คือ ควรเป็นพ่อค้าคนแรกหรือคนที่สองที่จะประสบความสำเร็จจากอาชีพพ่อค้ามะม่วง … ในทางธรรมคำตอบน่าจะเป็นคนที่สองที่จะประสบความสำเร็จจากการขายมะม่วง เพราะ เขาได้พยายามสร้างเหตุปัจจัยของการขายมะม่วงจากการสร้างผลผลิตที่มีคุณภาพก่อน จึงนำผลผลิตคุณภาพเหล่านั้นไปจำหน่าย
ในกีฬากอล์ฟก็เช่นกัน ในทางปฏิบัติมีหลักหลายประการที่ท่านนักกอล์ฟสามารถนำไปใช้เพื่อทำให้เกิดการพัฒนาได้อย่างสม่ำเสมอ ซึ่งจะทำให้ท่านมีการพัฒนาในการเล่นของท่านนักกอล์ฟได้ตลอดและยั่งยืน คือ
คุณธรรมที่ทำให้ประสบความสำเร็จ (Basis of success) ดังกล่าวประกอบไปด้วย
1. Aspiration, Will คือ ความพอใจ ความต้องการที่จะทำ ใฝ่ใจรักที่จะทำสิ่งนั้นอยู่เสมอ ในที่นี้ คือ กอล์ฟและปรารถนาที่จะทำให้ได้ผลที่ดีขึ้นยิ่งๆ ขึ้นไป รักที่จะเล่นกอล์ฟโดยไม่ได้ถูกบังคับ รักที่จะเล่นจากตัวเอง
2. Effort , Perseverance คือ ความเพียร ความขยันหมั่นประกอบสิ่งนั้นด้วยความพยายาม เข้มแข็ง อดทน ไม่ท้อถอย ในที่นี้ก็คือการที่ท่านนักกอล์ฟได้ให้เวลาโดยส่วนใหญ่ทำการฝึกซ้อมอย่างไม่ลดละ ไม่ยอมแพ้หรือถอดใจ สู้ไม่ถอย เป็นต้น ฝึกซ้อมและหาเวลาเล่นให้บ่อยโดยเฉพาะการซ้อมในเรื่องต่างๆ อย่างครอบคลุม เช่น ซ้อมในเกมต่างๆ ฝึกฝนจนเกิดความชำนาญอย่างที่สุด
3. Active thought Dedication คือ ความคิดมุ่งมั่น ตั้งจิตในการรับรู้ในสิ่งที่ทำด้วยความคิด เอาจิตฝักใฝ่ ไม่ปล่อยใจให้ฟุ้งซ่านเลื่อนลอย อุทิศตัวและใจให้กับกอล์ฟ หายใจเข้าและออกเป็นกอล์ฟไปหมด
4. Investigation, Examination and testing ความไตร่ตรอง หรือ การทดลอง คือหมั่นใช้ปัญญาพิจารณาใคร่ครวญตรวจสอบ หาเหตุผล และตรวจสอบข้อยิ่งหย่อนในสิ่งที่ทำ มีการวางแผน การวัดผล และใช้ระบบโคชชิง หาบุคคลที่ท่านไว้วางใจช่วยตรวจสอบดูข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นและทำการปรับปรุง ควอลิตี คอนโทรล ซึ่งในความหมายนี้ คือการวัดผลจากลูกที่ได้ตีออกไป เช่น ลูกบอลที่ตีออกไปสามารถ บอกลักษณะของไฟล์บอลว่าเป็นอย่างไร ดรอว์ เฟด มาจากแนวและหน้าไม้อย่างไร และถ้าตีแล้วไม่เข้าเป้านั้นควรทำอย่างไร เป็นต้น (จาก Dictionary of Buddhism พระพรหมคุณาภรณ์ ป.อ. ปยุตโต)
ตามที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้น ถ้าท่านนักกอล์ฟสามารถตั้งสมาธิ จดจ่ออยู่กับสิ่งที่ควรจะทำ มากกว่าสิ่งที่อยากจะมีหรือเป็น ก็น่าที่จะเป็นปัจจัยและกำลังภายในที่ท่านจะผลิตคุณภาพหรือผลงานออกมาได้ไม่ยาก อย่างไรกตามแน่นอนว่าต้องการระยะเวลาในการบ่มเพาะ สักระยะ โดยเมื่อใดที่ปัจจัยแห่งความเพียร พยายามดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้นถึงจุดที่อิ่มตัว ผลผลิตแห่งความสำเร็จก็จะปรากฏออกมาให้เห็นด้วย เหตุและผล ตามที่ได้ปลูกหรือเพาะไว้ครับ
ในกรณีของกอล์ฟ ... หากท่านนักกอล์ฟได้ทำการพัฒนารูปแบบของช็อตต่างๆ ในการเล่น กำหนดวางแผนเพื่อให้สอดคล้องกับรูปแบบของสนาม ฝึกฝนและตั้งจิต ทำสมาธิในเวลาแข่งขัน และเล่นกับสนามกับตัวของท่านนักกอล์ฟ โดยไม่ปล่อยใจออกไปข้างนอก ซึ่งไม่ว่าผลจะออกมาในรูปแบบอย่างไร ก็ยอมรับกับผลนั้นๆ และปรับปรุงการเล่นในโอกาสต่อๆไป โดยการพัฒนาส่วนหนึ่งที่มีความสำคัญมากก็คือ การไม่ทำข้อผิดพลาดในลักษณะเดิมๆ ครับ
ถ้าท่านนักกอล์ฟสามารถสร้างเหตุปัจจัยแห่งความเจริญในลักษณะเช่นนี้ได้ ก็น่าจะมาเป็นเหตุของการพัฒนาที่ยั่งยืนได้อย่างไม่ต้องสงสัยครับ ขออวยพรท่านนักกอล์ฟสามารถพัฒนาเกมกอล์ฟของท่านได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด สวัสดีครับ
“โปรเอก” ม.ล.โอรัส เทวกุล, Certified Golf Teaching Professional
Email :orusjaa@yahoo.com
