คอลัมน์ "The Golf Touch" โดย "วันปีย์ สัจจมาร์ค"
สัปดาห์ที่ผ่านมาเพิ่งจะจัดกิจกรรมให้กับแฟนๆรายการ Tee Off ไปอย่างสนุกสนาน เลยทำให้นึกขึ้นได้ว่ายังไม่เคยเขียนเรื่อง “แรง” ต่างๆ ในการสร้างพลังให้กับวงสวิงของนักกอล์ฟเลย
เมื่อนักกอล์ฟต้องการตีให้ได้ระยะมากขึ้น เราจำเป็นต้องรู้จักการใช้ “แรง” อยู่แล้ว เพียงแต่ว่าหลายคนยังไม่เข้าใจว่า เราต้องใช้หลายๆ “แรง” มารวมกันถึงจะดี ส่วนมากนักกอล์ฟหัดใหม่มักจะนิยม “แรงขึ้น” หรือว่าการออกแรงมากขึ้น เพื่อเพิ่มระยะนั่นเอง เป็นวิธีกำปั้นทุบดินนะครับ แต่ก็ได้ผลทันที
การออกแรงมากขึ้นนั้นโดยทั่วไปทำได้ง่ายและทำเป็นกันอยู่แล้วทุกๆคน ทว่าข้อด้อยก็คือ ระยะที่ได้จาก “แรง” นี้จะเริ่มไม่สม่ำเสมอขึ้นอยู่กับความสดชื่นและสภาพกล้ามเนื้อของตัวนักกอล์ฟ ดังนั้นวันที่รู้สึกดีหรือช่วง 9 หลุมแรก มักจะมีระยะที่ดีกว่าช่วง 9หลุมหลังหรือเมื่อเริ่มเหนื่อย
“แรง” ที่มีประสิทธิภาพที่ดีกับวงสวิงมีอยู่ 3แรงด้วยกันครับ อันแรกคือ “แรงบิด” เป็นการสร้างเกลียวของร่างกาย เกลียวที่ว่านี้คือความต่างของการหมุนไหล่และสะโพก นึกสภาพตามนะครับว่า ถ้าสะโพกหมุนไปได้ 90องศาเท่ากับการหมุนไหล่ เกลียวจะไม่เกิดเลย ( 90-90=0 ) ซึ่งต่างกันจากถ้าหัวไหล่หมุนไปได้ 90องศา ขณะที่สะโพกหมุนตามไปเพียง 45องศา ( 90-45=45) จะมีเกลียวที่มากกว่า นี่คือเหตุผลหนึ่งที่ทำไมบางครั้งเราเห็นว่าคนที่ดูเหมือนจะหมุนตัวไปน้อย กลับได้ระยะเท่ากับคนที่ขึ้นมากกว่าได้ เพราะเราต้องหักลบการหมุนตามของสะโพกออกด้วย
มีข้อแม้อยู่ว่า “แรงบิดที่สร้างได้แล้วจะใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพก็ต่อเมื่อสามารถคลายเกลียวได้ถูกวิธีและถูกจังหวะ” จึงจะโอนถ่ายพลังงานที่สร้างขึ้นมาไปสู่ลูกกอล์ฟได้อย่างเต็มที่ ส่วนอีกสอง “แรง” ติดตามต่อฉบับต่อไปนะครับ
“แรง” ข้อดี ข้อด้อย “แรงขึ้น”
* ทำง่าย ทำได้ทุกคน
* ไม่ต้องฝึกซ้อม
* เป็นตัวเสริมที่ดีของนักกอล์ฟที่เทคนิคดีอยู่แล้ว
* เหนื่อยง่าย
* บาดเจ็บง่าย
* ความสม่ำเสมอต่ำ “แรงบิด”
* ไม่เปลืองแรง
* อาศัยความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อ
* ใช้กล้ามเนื้อใหญ่ของลำตัว
* สร้างพลังได้มหาศาล
* คนตัวหนาจะทำได้ยาก
* คนที่มีปัญหาเกี่ยวกับกล้ามเนื้อและกระดูกสันหลังจะทำได้จำกัด
* ต้องยืดกล้ามเนื้อเพื่อเพิ่มความยืดหยุ่นอย่างสม่ำเสมอ
สัปดาห์ที่ผ่านมาเพิ่งจะจัดกิจกรรมให้กับแฟนๆรายการ Tee Off ไปอย่างสนุกสนาน เลยทำให้นึกขึ้นได้ว่ายังไม่เคยเขียนเรื่อง “แรง” ต่างๆ ในการสร้างพลังให้กับวงสวิงของนักกอล์ฟเลย
เมื่อนักกอล์ฟต้องการตีให้ได้ระยะมากขึ้น เราจำเป็นต้องรู้จักการใช้ “แรง” อยู่แล้ว เพียงแต่ว่าหลายคนยังไม่เข้าใจว่า เราต้องใช้หลายๆ “แรง” มารวมกันถึงจะดี ส่วนมากนักกอล์ฟหัดใหม่มักจะนิยม “แรงขึ้น” หรือว่าการออกแรงมากขึ้น เพื่อเพิ่มระยะนั่นเอง เป็นวิธีกำปั้นทุบดินนะครับ แต่ก็ได้ผลทันที
การออกแรงมากขึ้นนั้นโดยทั่วไปทำได้ง่ายและทำเป็นกันอยู่แล้วทุกๆคน ทว่าข้อด้อยก็คือ ระยะที่ได้จาก “แรง” นี้จะเริ่มไม่สม่ำเสมอขึ้นอยู่กับความสดชื่นและสภาพกล้ามเนื้อของตัวนักกอล์ฟ ดังนั้นวันที่รู้สึกดีหรือช่วง 9 หลุมแรก มักจะมีระยะที่ดีกว่าช่วง 9หลุมหลังหรือเมื่อเริ่มเหนื่อย
“แรง” ที่มีประสิทธิภาพที่ดีกับวงสวิงมีอยู่ 3แรงด้วยกันครับ อันแรกคือ “แรงบิด” เป็นการสร้างเกลียวของร่างกาย เกลียวที่ว่านี้คือความต่างของการหมุนไหล่และสะโพก นึกสภาพตามนะครับว่า ถ้าสะโพกหมุนไปได้ 90องศาเท่ากับการหมุนไหล่ เกลียวจะไม่เกิดเลย ( 90-90=0 ) ซึ่งต่างกันจากถ้าหัวไหล่หมุนไปได้ 90องศา ขณะที่สะโพกหมุนตามไปเพียง 45องศา ( 90-45=45) จะมีเกลียวที่มากกว่า นี่คือเหตุผลหนึ่งที่ทำไมบางครั้งเราเห็นว่าคนที่ดูเหมือนจะหมุนตัวไปน้อย กลับได้ระยะเท่ากับคนที่ขึ้นมากกว่าได้ เพราะเราต้องหักลบการหมุนตามของสะโพกออกด้วย
มีข้อแม้อยู่ว่า “แรงบิดที่สร้างได้แล้วจะใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพก็ต่อเมื่อสามารถคลายเกลียวได้ถูกวิธีและถูกจังหวะ” จึงจะโอนถ่ายพลังงานที่สร้างขึ้นมาไปสู่ลูกกอล์ฟได้อย่างเต็มที่ ส่วนอีกสอง “แรง” ติดตามต่อฉบับต่อไปนะครับ
“แรง” ข้อดี ข้อด้อย “แรงขึ้น”
* ทำง่าย ทำได้ทุกคน
* ไม่ต้องฝึกซ้อม
* เป็นตัวเสริมที่ดีของนักกอล์ฟที่เทคนิคดีอยู่แล้ว
* เหนื่อยง่าย
* บาดเจ็บง่าย
* ความสม่ำเสมอต่ำ “แรงบิด”
* ไม่เปลืองแรง
* อาศัยความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อ
* ใช้กล้ามเนื้อใหญ่ของลำตัว
* สร้างพลังได้มหาศาล
* คนตัวหนาจะทำได้ยาก
* คนที่มีปัญหาเกี่ยวกับกล้ามเนื้อและกระดูกสันหลังจะทำได้จำกัด
* ต้องยืดกล้ามเนื้อเพื่อเพิ่มความยืดหยุ่นอย่างสม่ำเสมอ
