คอลัมน์ "Final Quarter" โดย ลุงแซม
เมื่อปี 1996 ถ้าถามชาวเมืองลอสแองเจลิสว่าคิดอย่างไรกับการที่ แอลเอ เลเกอร์ส เทรด วลาดี ดิวาช เซ็นเตอร์ตัวเก่งไปให้ ชาร์ลอตต์ ฮอร์เนตส์ เพื่อแลกกับ โคบี ไบรอันท์ เด็กจากมัธยมเล็กๆ ในเพนซิลวาเนีย เชื่อว่าหลายคนยังคลางแคลงใจและไม่คิดว่าเด็กคนนี้จะไต่ไปถึงขั้น “ซูเปอร์สตาร์” ได้
แต่ย้อนไปช่วงต้นสหัสวรรษที่ 20 (คริสต์ศักราช 2000-2002) กลับไปถามชาวเมืองอีกครั้งว่าใครคือคนที่พวกเขารักมากที่สุด ชื่อของ “โคบี ไบรอันท์” คงเป็นตัวเลือกลำดับต้นๆ ที่คู่ควรกับการยกย่องให้เป็นบุคคลกิตติมศักดิ์ของเมืองจากการพา เลเกอร์ส เถลิงแชมป์เอ็นบีเอ (NBA) สามสมัยติดต่อกัน
ทว่าให้หลังอีกแค่ปีเดียว โคบี กลายร่างเป็นหนุ่มหื่นกามที่ถูกจงเกลียดจงชังมากที่สุดคนหนึ่งในวงการกีฬาหรือของโลกก็ว่าได้ เมื่อการ์ดซูเปอร์สตาร์ฉลองเบญจเพสด้วยการกระทำชำเราเหยื่อสาววัยรุ่นรายหนึ่งระหว่างไปพักร้อนที่โคโลราโด แม้มีการยอมความถอนฟ้องกันในภายหลังแต่ โคบี ไม่สามารถฟอกคราบมลทินที่เปรอะเปื้อนชีวิตให้กลับมาขาวสะอาดดังเดิมได้
อย่างไรก็ตาม พื้นฐานแห่งความรักความเข้าใจของครอบครัวทำให้บุคคลที่เกือบสูญสิ้นอนาคตในวงการยัดห่วง สูญเสียซึ่งความเชื่อถือทางสังคม กลับมามุ่งมั่นกับงานอันเป็นที่รัก ใส่ใจกับการทำหน้าที่สามีที่ดีของ วาเนสซา เป็นคุณพ่อที่คอยห่วงใยสองสาวน้อยนาตาลี-จิอันนา ที่สุดแล้ว โคบี ก็สามารถฟันฝ่าอุปสรรต่างๆ จนเดินมาถึงวันแห่งความภาคภูมิใจ วันแห่งความสุขที่มิสามารถแลกซื้อได้ด้วยเงินตรา วันที่สามารถชนะใจบรรดาสื่อมวลชนแดนมะกันและแคนาดาที่เคยตั้งแง่กันมาเก่า
กว่าจะถึงวันนี้วันที่ได้รับเลือกให้เป็น “ผู้เล่นทรงคุณค่า” ประจำฤดูกาล 2007/08 โคบี ต้องตั้งหน้าตั้งตาคอยกันนานถึง 12 ปีเลยทีเดียว เรียกว่าเจ้าตัวเกือบรับสภาพแล้วว่าช่วงชีวิตที่เล่นบาสเกตบอลในลีกระดับโลกคงไม่มีวันได้สัมผัสกับเกียรติยศซึ่งผ่านมือผู้เล่นระดับตำนานอย่าง คารีม อับดุล-จาบบาร์, วิลท์ แชมเบอร์เลน, ลาร์รี เบิร์ด, เมจิก จอห์นสัน หรือ ไมเคิล จอร์แดน
ทั้งนี้ทั้งนั้นเราคงต้องยอมรับว่าซีซั่นนี้ โคบี โดดเด่นทั้งฝีมือและความเป็นผู้นำ หากจำกันได้เมื่อปลายปีก่อน โคบี พยายามเรียกร้องให้บอร์ดบริหารทำอะไรสักอย่างสำหรับการกลับคืนสู่บัลลังก์แชมป์ ถึงขนาดต้องกระตุ้นกันด้วยการขู่ขอเทรดออกจากเฟรนไชส์ ซึ่งท้ายที่สุด มิทช์ คัพแชค ผู้จัดการทั่วไปก็ตัดสินใจไปเทรด พาว กาซอล เซ็นเตอร์ทีมชาติสเปนมาจาก เมมฟิส กริซลีย์ส จิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญนี้ผสานกับ โคบี ได้อย่างลงตัวจน เลเกอร์ส ก้าวกระโดดขึ้นมาเป็นทีมที่มีสถิติดีที่สุดของฝั่งตะวันตกด้วยชัยชนะ 57 แพ้ 25 เกม
โดย โคบี ทำเฉลี่ยต่อเกม 28.3 แต้ม (มากที่สุดเป็นอันดับ 2 รองจาก เลอบรอน เจมส์ ดาวเด่น คลีฟแลนด์ แคฟวาเลียร์ส) กับอีก 6.3 รีบาวด์ 5.4 แอสซิสต์ ได้รับเลือกให้เป็น MVP ด้วยเสียงโหวตให้มหาศาลถึง 1,105 คะแนน เหนือกว่าทั้ง คริส พอล การ์ดดาวรุ่ง นิวออร์ลีนส์ ฮอร์เนตส์ , เควิน การ์เนตต์ พาวเวอร์ ฟอร์เวิร์ด จอมแกร่งของ บอสตัน เซลติกส์ รวมถึงทาง เลอบรอน เอง
ตอนนี้ฝันของ โคบี เติมเต็มแล้วส่วนหนึ่งแต่อีกครึ่งที่เหลือดั่งที่ โคบี พูดเอาไว้ว่าสคริปหนังฮอลลีวูดฉบับ NBA จะอวสานลงอย่างสมบูรณ์แบบก็ต่อเมื่อ เลเกอร์ส ขึ้นไปเถลิงแชมป์ในปีนี้ และด้วยการเล่นกันอย่างเป็นทีม มีขุนจอมทัพที่ขนาบข้างด้วยม้าศึกอย่าง กาซอล ตัวโคนอย่าง ลามาร์ โอดอม เรือที่ล่องมาแล้วหลายนาวาอย่าง ดีเรค ฟิสเชอร์ หรือแม้แต่พวกเบี้ยอย่าง ลุค วอลตัน, วลาดิเมียร์ ราดมาโนวิช, รอนนี ทูเรียฟ และซาชา วูยาซิช เลเกอร์ส มีโอกาสเข้าชิงสมัยที่ 29 ลุ้นแชมป์สมัยที่ 15 เช่นกัน และให้จบแบบ Happy Ending ด้วยต้องป็นการล้ม เซลติกส์ ทีมที่ครองแชมป์มากที่สุดในประวัติศาสตร์ 16 สมัย
อย่างไรก็ดี เลเกอร์ส ยังมีการบ้านกับ ยูทาห์ แจซซ์ รออยู่ในรอบสอง แถมรอบชิงอาจได้วัดฝีมือกับ ฮอร์เนตส์ คลื่นลูกใหม่ที่ทำทีทำท่าซัด “แชมป์เก่า” ซานอันโตนิโอ สเปอร์ส กระเจิง ส่วน เซลติกส์ ถ้ายังหืดจับเหมือนซีรีส์กับ แอตแลนตา ฮอว์คส เฮดโค้ช ดอกซ์ ริเวอร์ส มีการบ้านปึกใหญ่ให้แก้ในการดวล “แคฟส์แมน” และก็เตรียมขมวดคิ้วได้เลยหากต้องไปชิงแชมป์สายตะวันออกกับทีมเก๋าอย่าง ดีทรอยต์ พิสตันส์
คงต้องมาติดตามกันว่า “หนังแอ็คชั่นซึ่งสอดแทรกดราม่า” ที่แสดงนำโดย โคบี ไบรอันท์ จะปิดฉากอย่างสมหวังถูกใจคอบาสฯ มากน้อยแค่ไหน ถ้าจังหวะชีวิตลงล็อคพอดี เราอาจได้เห็นภาคต่อไปในฉบับ “ปักกิ่งเกมส์” เพราะเหรียญทองในกีฬาแห่งมวลมนุษยชาติก็ไม่เคยตกต้องถึงท้องนักกีฬาที่กระหายในความสำเร็จอย่าง โคบี เช่นกัน
เมื่อปี 1996 ถ้าถามชาวเมืองลอสแองเจลิสว่าคิดอย่างไรกับการที่ แอลเอ เลเกอร์ส เทรด วลาดี ดิวาช เซ็นเตอร์ตัวเก่งไปให้ ชาร์ลอตต์ ฮอร์เนตส์ เพื่อแลกกับ โคบี ไบรอันท์ เด็กจากมัธยมเล็กๆ ในเพนซิลวาเนีย เชื่อว่าหลายคนยังคลางแคลงใจและไม่คิดว่าเด็กคนนี้จะไต่ไปถึงขั้น “ซูเปอร์สตาร์” ได้
แต่ย้อนไปช่วงต้นสหัสวรรษที่ 20 (คริสต์ศักราช 2000-2002) กลับไปถามชาวเมืองอีกครั้งว่าใครคือคนที่พวกเขารักมากที่สุด ชื่อของ “โคบี ไบรอันท์” คงเป็นตัวเลือกลำดับต้นๆ ที่คู่ควรกับการยกย่องให้เป็นบุคคลกิตติมศักดิ์ของเมืองจากการพา เลเกอร์ส เถลิงแชมป์เอ็นบีเอ (NBA) สามสมัยติดต่อกัน
ทว่าให้หลังอีกแค่ปีเดียว โคบี กลายร่างเป็นหนุ่มหื่นกามที่ถูกจงเกลียดจงชังมากที่สุดคนหนึ่งในวงการกีฬาหรือของโลกก็ว่าได้ เมื่อการ์ดซูเปอร์สตาร์ฉลองเบญจเพสด้วยการกระทำชำเราเหยื่อสาววัยรุ่นรายหนึ่งระหว่างไปพักร้อนที่โคโลราโด แม้มีการยอมความถอนฟ้องกันในภายหลังแต่ โคบี ไม่สามารถฟอกคราบมลทินที่เปรอะเปื้อนชีวิตให้กลับมาขาวสะอาดดังเดิมได้
อย่างไรก็ตาม พื้นฐานแห่งความรักความเข้าใจของครอบครัวทำให้บุคคลที่เกือบสูญสิ้นอนาคตในวงการยัดห่วง สูญเสียซึ่งความเชื่อถือทางสังคม กลับมามุ่งมั่นกับงานอันเป็นที่รัก ใส่ใจกับการทำหน้าที่สามีที่ดีของ วาเนสซา เป็นคุณพ่อที่คอยห่วงใยสองสาวน้อยนาตาลี-จิอันนา ที่สุดแล้ว โคบี ก็สามารถฟันฝ่าอุปสรรต่างๆ จนเดินมาถึงวันแห่งความภาคภูมิใจ วันแห่งความสุขที่มิสามารถแลกซื้อได้ด้วยเงินตรา วันที่สามารถชนะใจบรรดาสื่อมวลชนแดนมะกันและแคนาดาที่เคยตั้งแง่กันมาเก่า
กว่าจะถึงวันนี้วันที่ได้รับเลือกให้เป็น “ผู้เล่นทรงคุณค่า” ประจำฤดูกาล 2007/08 โคบี ต้องตั้งหน้าตั้งตาคอยกันนานถึง 12 ปีเลยทีเดียว เรียกว่าเจ้าตัวเกือบรับสภาพแล้วว่าช่วงชีวิตที่เล่นบาสเกตบอลในลีกระดับโลกคงไม่มีวันได้สัมผัสกับเกียรติยศซึ่งผ่านมือผู้เล่นระดับตำนานอย่าง คารีม อับดุล-จาบบาร์, วิลท์ แชมเบอร์เลน, ลาร์รี เบิร์ด, เมจิก จอห์นสัน หรือ ไมเคิล จอร์แดน
ทั้งนี้ทั้งนั้นเราคงต้องยอมรับว่าซีซั่นนี้ โคบี โดดเด่นทั้งฝีมือและความเป็นผู้นำ หากจำกันได้เมื่อปลายปีก่อน โคบี พยายามเรียกร้องให้บอร์ดบริหารทำอะไรสักอย่างสำหรับการกลับคืนสู่บัลลังก์แชมป์ ถึงขนาดต้องกระตุ้นกันด้วยการขู่ขอเทรดออกจากเฟรนไชส์ ซึ่งท้ายที่สุด มิทช์ คัพแชค ผู้จัดการทั่วไปก็ตัดสินใจไปเทรด พาว กาซอล เซ็นเตอร์ทีมชาติสเปนมาจาก เมมฟิส กริซลีย์ส จิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญนี้ผสานกับ โคบี ได้อย่างลงตัวจน เลเกอร์ส ก้าวกระโดดขึ้นมาเป็นทีมที่มีสถิติดีที่สุดของฝั่งตะวันตกด้วยชัยชนะ 57 แพ้ 25 เกม
โดย โคบี ทำเฉลี่ยต่อเกม 28.3 แต้ม (มากที่สุดเป็นอันดับ 2 รองจาก เลอบรอน เจมส์ ดาวเด่น คลีฟแลนด์ แคฟวาเลียร์ส) กับอีก 6.3 รีบาวด์ 5.4 แอสซิสต์ ได้รับเลือกให้เป็น MVP ด้วยเสียงโหวตให้มหาศาลถึง 1,105 คะแนน เหนือกว่าทั้ง คริส พอล การ์ดดาวรุ่ง นิวออร์ลีนส์ ฮอร์เนตส์ , เควิน การ์เนตต์ พาวเวอร์ ฟอร์เวิร์ด จอมแกร่งของ บอสตัน เซลติกส์ รวมถึงทาง เลอบรอน เอง
ตอนนี้ฝันของ โคบี เติมเต็มแล้วส่วนหนึ่งแต่อีกครึ่งที่เหลือดั่งที่ โคบี พูดเอาไว้ว่าสคริปหนังฮอลลีวูดฉบับ NBA จะอวสานลงอย่างสมบูรณ์แบบก็ต่อเมื่อ เลเกอร์ส ขึ้นไปเถลิงแชมป์ในปีนี้ และด้วยการเล่นกันอย่างเป็นทีม มีขุนจอมทัพที่ขนาบข้างด้วยม้าศึกอย่าง กาซอล ตัวโคนอย่าง ลามาร์ โอดอม เรือที่ล่องมาแล้วหลายนาวาอย่าง ดีเรค ฟิสเชอร์ หรือแม้แต่พวกเบี้ยอย่าง ลุค วอลตัน, วลาดิเมียร์ ราดมาโนวิช, รอนนี ทูเรียฟ และซาชา วูยาซิช เลเกอร์ส มีโอกาสเข้าชิงสมัยที่ 29 ลุ้นแชมป์สมัยที่ 15 เช่นกัน และให้จบแบบ Happy Ending ด้วยต้องป็นการล้ม เซลติกส์ ทีมที่ครองแชมป์มากที่สุดในประวัติศาสตร์ 16 สมัย
อย่างไรก็ดี เลเกอร์ส ยังมีการบ้านกับ ยูทาห์ แจซซ์ รออยู่ในรอบสอง แถมรอบชิงอาจได้วัดฝีมือกับ ฮอร์เนตส์ คลื่นลูกใหม่ที่ทำทีทำท่าซัด “แชมป์เก่า” ซานอันโตนิโอ สเปอร์ส กระเจิง ส่วน เซลติกส์ ถ้ายังหืดจับเหมือนซีรีส์กับ แอตแลนตา ฮอว์คส เฮดโค้ช ดอกซ์ ริเวอร์ส มีการบ้านปึกใหญ่ให้แก้ในการดวล “แคฟส์แมน” และก็เตรียมขมวดคิ้วได้เลยหากต้องไปชิงแชมป์สายตะวันออกกับทีมเก๋าอย่าง ดีทรอยต์ พิสตันส์
คงต้องมาติดตามกันว่า “หนังแอ็คชั่นซึ่งสอดแทรกดราม่า” ที่แสดงนำโดย โคบี ไบรอันท์ จะปิดฉากอย่างสมหวังถูกใจคอบาสฯ มากน้อยแค่ไหน ถ้าจังหวะชีวิตลงล็อคพอดี เราอาจได้เห็นภาคต่อไปในฉบับ “ปักกิ่งเกมส์” เพราะเหรียญทองในกีฬาแห่งมวลมนุษยชาติก็ไม่เคยตกต้องถึงท้องนักกีฬาที่กระหายในความสำเร็จอย่าง โคบี เช่นกัน
