ม่านตารูปวงรีในดวงตากลมโตไม่กระพริบที่จ้องตอบโต้กลับเสมือนมีคำถามมากมายพรั่งพรูส่งต่อเข้าสู่ห้วงความคิด หางชันตั้งตรงเว้นส่วนปลายที่พริ้วโบกไหวไปมาดูแล้วเพลินตาเมื่อลอบมอง ลำตัวขนฟูหนาที่พันนัวแข้งเนียขาทำให้รู้สึกถึงบางอย่างที่อบอุ่น เสียงครางครือๆ ทุ้มต่ำที่ส่งออกมาเมื่อถูกเกาคางระหว่างที่นั่งซุกอิงอยู่บนตัก นี่เป็นเพียงตัวอย่างเล็กน้อยจากมากสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วไฉนเลยเราจะปฏิเสธได้ลงคอว่า “ไม่รักแมว” รายละเอียด...
เหมียว...
เผยแพร่: โดย: ฉัตรพรรษ พงษ์เจริญ
กำลังโหลดความคิดเห็น