เสียงที่ไม่ได้ยิน

ความรู้สึกที่เกิดจากลมพัดเอื่อยๆ มาสัมผัสผิวกายในยามเย็นวันนั้น ช่างแตกต่างจากยามเย็นเมื่อวันก่อนในมหานครเมืองหลวงของประเทศมากนัก ด้วยอุณหภูมิที่ลดต่ำลงถึงแม้จะไม่ได้ทำให้รู้สึกถึงความเย็นสะท้านกายแต่ก็พอจะให้เข้าใจได้ว่าฤดูหนาวเดินเข้ามาเคาะประตูทักทายแล้ว ผมมองออกไปนอกบ้าน แสงแดดยังคงสาดส่องแต่ความรุนแรงที่อ่อนโยนลงในยามเย็นและเสียงร้องระงมของนกหลายชนิดทำให้การห้ามใจตัวเองไม่ให้นำร่างกายออกไปสัมผัสกับธรรมชาติรอบรั้วบ้านพักเป็นเรื่องยากเกินจะทำ ประตูบ้านถูกเปิดออก เก้าอี้พลาสติกสีขาวด้านนอกถูกใช้เป็นที่อิงพักกาย ณ ขณะนั้น แทบเลตที่มักจะติดมือประจำเพื่อช่วยลดอาการเบื่อหน่ายในเมืองที่เต็มแน่นไปด้วยผู้คนถูกวางลงบนโต๊ะข้างๆ จากนั้นการละสายตาจากหน้าจอสี่เหลี่ยมขึ้นมาเงยหน้าชื่นชมธรรมชาติรอบบ้านพักกลางเมืองของผมจึงเริ่มต้นขึ้น

เสียงของนกตีทองดัง "ต้งๆๆ" คล้ายกับเสียงทองถูกตีด้วยค้อนของช่างทำทองในสมัยก่อนสลับกับเสียงหวีดสูงแหลมบาดหูของนกกางเขนบ้านตัวผู้อีกทั้งเสียงร้องแหบเสน่ห์ของเหล่านกปรอดสวนและนกปรอดหน้านวล ทำให้เกือบรู้สึกไปว่าการออกมานั่งรับลมนอกบ้านในวันนั้นไม่ได้ตั้งอยู่ในบริเวณพื้นที่อาศัยกลางใจเมือง ถ้าไม่นับเสียงเห่าของสุนัขเลี้ยงฝั่งตรงข้ามที่แทบจะเรียกได้ว่าบ้าคลั่งทุกครั้งที่มีคนเดินสัญจรผ่านหน้ารั้วประตูบ้านหรือกระรอกวิ่งไต่ไปมาบนเสาไฟ แต่เหล่านั้นก็ไม่ใช่เรื่องยุ่งยากอะไรถ้าหากจะทำใจให้คุ้นชิน เสียงหัวเราะและกิจกรรมการละเล่นของเหล่าเด็กน้อยรอบบ้านเริ่มดังขึ้น บรรดาเด็กๆ และพี่เลี้ยงเริ่มออกมารวมตัวบนถนนในซอยเล็กๆ หน้าบ้านกันแล้ว ถึงแม้จะไม่ใช่เสียงที่เสนาะหูที่สุดแต่เมื่อรวมเข้ากับเสียงต่างๆ รอบตัวที่ดังขึ้นก็เป็นสิ่งที่ยืนยันได้ว่ามีสิ่งมีชีวิตอาศัยและดำเนินกิจกรรมต่างๆ อยู่รอบๆ บริเวณบ้าน

เสียงร้องเกี้ยวกัน "กรู๊ๆๆ" ที่ได้ยินของนกเขาใหญ่คู่หนึ่งบนหลังคาของบ้านข้างๆ ถูกดึงความสนใจไปหมดด้วยความสงสัยในเสียงร้องที่ดังขึ้นของนกชนิดใดชนิดหนึ่งซึ่งผมไม่คุ้นชิน แหล่งกำเนิดเสียงดังออกมาจากไฟส่องสว่างติดเสาไฟที่ตั้งอยู่หน้าบ้านพัก ตำแหน่งนี้เคยเป็นจุดสร้างรังเลี้ยงลูกของนกกระจอกบ้านมาก่อนซึ่งไม่น่าแปลกใจที่พวกมันจะกลับมาสร้างรังวางไข่เลี้ยงลูก ณ จุดเดิม แต่เพราะเสียงร้องที่แปลกไปไม่คุ้นหูความไม่แน่ใจของผมจึงเกิดขึ้น เฝ้าดูอยู่เพียงไม่นานข้อสงสัยของผมก็ถูกไขกระจ่างจากการปรากฏตัวของมัน

นกกระจอกใหญ่ นกกระจอกชนิดหนึ่งในกลุ่มเดียวกันกับนกกระจอกบ้านที่เราต่างรู้จักมักคุ้นเป็นอย่างดีแต่มีขนาดลำตัวที่ใหญ่กว่า ลวดลายสีสันบนลำตัวที่แตกต่างโดยเฉพาะบริเวณแก้มของนกเพศผู้ที่มีสีขาวโดดเด่นและในความคิดส่วนตัวของผมพวกมันมีอุปนิสัยที่ก้าวร้าวกว่านกกระจอกบ้านอยู่พอตัว นี่เป็นครั้งแรกที่ผมพบนกชนิดนี้ในบริเวณรอบบ้านพักกลางเมืองหลวงแต่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เคยพบเห็นพวกมัน ย้อนกลับไปเมื่อครั้งเป็นนิสิตระดับปริญญาตรีปีสองของคณะวนศาสตร์ ที่ท่ารถโดยสารประจำทางในจังหวัดเลยนั่นเป็นครั้งแรกที่ผมพบเจอกับนกชนิดนี้ สมัยนั้นการแพร่กระจายของมันยังไม่กว้างมากนักยังคงพบเพียงบางจังหวัดทางภาคเหนือและพื้นที่ด้านบนของภาคตะวันออกเฉียงเหนือซึ่งตอนนั้นถือเป็นเรื่องที่น่ายินดีสำหรับผมในการพบเจอกับนกที่การแพร่กระจายค่อนข้างจะจำกัด แต่ต่อมาการเแพร่กระจายของนกกระจอกใหญ่กว้างมากขึ้นเรื่อยๆ เราสามารถพบเห็นต่ำลงมาที่ภาคเหนือตอนล่าง จากนั้นก็สามารถพบเห็นได้ในภาคกลางและลงต่อไปถึงบางส่วนของภาคใต้ ผมคาดว่าในเวลาไม่นานเราจะสามารถพบเห็นนกกระจอกใหญ่ได้ทั่วไปเหมือนกับที่เราพบเห็นนกกระจอกบ้าน ถึงแม้จะเกิดความขัดแย้งกับนกกระจอกบ้านอยู่บ้างก็ตามทีก็เป็นเรื่องน่ายินดีที่ได้รู้ว่าพวกมันสามารถดำรงชีวิตและสืบทอดเผ่าพันธุ์ต่อไปได้ ความคิดของผมถูกขัดด้วยนกกระจอกใหญ่เพศเมียที่บินออกมาจากใต้โครงหลอดไฟส่องสว่างมาเกาะและส่งเสียงร้องอยู่ข้างๆ นกตัวแรกซึ่งเป็นเพศผู้ ความสงสัยใคร่รู้ของผมก็หายไป น่าจะกำลังทำรังวางไข่หรืออาจจะกำลังอยู่ในช่วงกกไข่อยู่ใต้โครงหลอดไฟนั่นอย่างแน่นอน ผมเฝ้ามองพวกมันจนกระทั่งฟ้าเริ่มมืด แสงที่มีเริ่มสลัวลงและผมตัดสินใจกล่าวคำลาจากกลับเข้าบ้านเมื่อฝูงยุงรำคาญเริ่มเข้าโจมตีดูดกินเลือด

ระหว่างกำลังจะเข้าตัวบ้านเสียงแจ้งเตือนเมื่อเกิดความเคลื่อนไหวบนสังคมเสมือนในโลกอินเตอร์เนตดังขึ้น ผมเปิดดูและพบว่ามีข่าวสารเกี่ยวกับเจ้าหน้าทีป่าไม้ที่ทำงานในป่าถูกเผยแพร่ออกมา ผมกดเพื่อเข้าไปอ่านเนื้อหาข่าวด้านใน ใจหนึ่งขออย่าได้เป็นข่าวอย่างที่เกิดขึ้นเป็นประจำเลยแต่อีกใจหนึ่งก็ระลึกรู้ดีอยู่ว่าข่าวดีๆ มักจะไม่ค่อยมีเกิดเท่าไหร่นักและแล้วมันก็เป็นอย่างที่ผมคิดเมื่อผมเริ่มอ่าน

เกิดการปะทะเสียงปืนดังลั่นสนั่นป่า เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าได้รับบาดเจ็บอาการสาหัสอีกแล้ว สัตว์ป่าหลายชนิดถูกฆาตกรรมเพื่อสนองตอบความอยากของมนุษย์อีกครั้ง พรานผู้ลักลอบทำผิดกฏหมายถูกจับส่งไปยังโรงพักเพื่อดำเนินคดีในขณะที่เจ้าหน้าที่ถูกนำตัวออกมาอย่างทุลักทุเลส่งไปยังโรงพยาบาลเพื่อรักษาชีวิต พิจารณาแล้วไม่ว่าจะหันมองไปในมุมไหนก็ตามช่างเป็นสมการที่ไม่คุ้มค่าลงตัวหรือแม้แต่ไม่ควรจะเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นเอาเสียเลย

วันนี้มีเสียงต่างๆ ที่ได้ยินเกิดขึ้นมากมายรอบตัวเป็นอันล้วนเป็นเสียงของสิ่งมีชีวิตที่กำลังดำเนินชีวิตเพื่อสืบทอดเผ่าพันธุ์และวันเดียวกันมีเสียงดังสนั่นลั่นอยู่กลางป่า เสียงที่เกิดขึ้นแม้จะไกลจนเกินได้ยินโดยตรงแต่กลับส่งผลให้เกิดความรู้สึกไปในทิศทางตรงกันข้ามกับเสียงที่ผมได้ยินอยู่รอบตัวในวันนี้อย่างชัดเจน แน่นอนว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความยินดีหรือความชุ่มชื่นสบายใจ

ละหดหู่รันทดยิ่งนักที่เสียงเหล่านี้ยังคงดังลั่นสนั่นไกลแต่เกินกว่าที่เราจะได้ยินและต่อเมื่อให้ได้ยินมันก็สายเกินไปเสียแล้ว เสียงเหล่านี้ยังคงดังอยู่ ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง ผมไม่รู้ว่ามันจะดังไปจนถึงเมื่อใด

ถ้าช่วงเวลานั้นเดินทางมาถึง ผมสงสัยเหลือเกินว่าเราคงไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ได้อีกต่อไปแล้วกระมัง

เกี่ยวกับผู้เขียน

จองื้อที

แต่เดิมเป็นเด็กต่างจังหวัดจากภาคตะวันออก มุ่งมั่นเข้ามาศึกษาต่อในระดับปริญญาตรีที่คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ด้วยความสนใจส่วนตัวและถูกชักชวน จึงเลือกเข้าศึกษาในภาควิชาชีววิทยาป่าไม้ สาขาวิทยาศาสตร์สัตว์ป่าและทุ่งหญ้า ซึ่งระหว่างนั้นก็ได้มีโอกาสช่วยเก็บข้อมูลงานวิจัยสัตว์ป่าในหลายพื้นที่ หลังจากสำเร็จการศึกษาได้รับคำแนะนำให้ไปศึกษาต่อยังสถาบันอื่น จึงได้เข้ามาศึกษาต่อ ณ ภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในระดับปริญญาโทต่อมาถึงในระดับปริญญาเอก และยังคงมีสถานภาพเป็นนิสิตอยู่ในปัจจุบันขณะ

"เราพยายามเรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย เพื่อที่สุดท้ายแล้วเราจะได้รู้ว่า แท้จริงแล้งเราไม่ได้รู้อะไรเลย"

พบกับบทความ “จองื้อที” ได้ทุกวันที่ 1 และ 16 ของเดือน