นิวยอร์กซิตีโคลนนิงไม้ใหญ่ ปลูกต่อล้านต้นเปลี่ยนโฉมเมืองในศตวรรษหน้า

เอพี-นิวยอร์กวางแผนเปลี่ยนภาพลักษณ์ จากเมืองแห่งตึกระฟ้าเป็นเมืองแห่งต้นไม้ประวัติศาสตร์ โดยคัดเลือกต้นไม้ที่มีอายุกว่า 100 ปีเพื่อโคลนนิงสู่โครงการปลูกต้นไม้ล้านต้นสำหรับทศวรรษหน้า

ทางการเมืองนิวยอร์กซิตี แห่งสหรัฐอเมริกาคัดเลือกต้นไม้ประวัติศาสตร์ของเมือง 25 ต้น ซึ่งต้นบีชยุโรป (European beech) อายุร่วม 100 ปีบนเนินเชอร์รี่ฮิลล์ (Cherry Hill) ในสวนสาธารณะเซ็นทรัลพาร์ก (Central Park) เป็นต้นแรกที่ถูกเลือกเพื่อโคลนนิงประเดิมโครงการปลูกต้นไม้ล้านต้นในทศวรรษข้างหน้า โดยมีทั้งภาครัฐและเอกชนอเมริกันเข้าร่วมโครงการ

ทั้งนี้ นักเรียนเกษตรจากโรงเรียนไฮสกูลควีนส์ (Queens) ได้ตัดกิ่งที่งอกใหม่ของต้นไม้ที่มีความสูงกว่า 60 ฟุต เพื่อส่งไปทำการอนุบาลที่ฝั่งตะวันออกของมลรัฐโอเรกอน (Oregon) หากทุกอย่างไปได้สวย ต้นอ่อนที่มีความเข้ากันได้ทางพันธุกรรมจะถูกส่งกลับมาในอีก 2 ปีเพื่อปลูกในโครงการ "ต้นไม้ล้านต้นในนิวยอร์กซิตี" (Million Trees NYC) ที่ประกาศไปเมื่อปีที่แล้ว

"เราต้องการหยุดทัศนคติ ที่เห็นว่านิวยอร์กเป็นเมืองแห่งตึกระฟ้าและเมืองแห่งบาทวิถี ต่อไปนี้นิวยอร์กจะเป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยต้นไม้ประวัติศาสตร์" คำกล่าวของนายแอเดรียน เบเนป (Adrian Benape) ผู้ตรวจการณ์สวนสาธารณะของเมืองกล่าว

ต้นไม้เป้าหมาย 25 ต้นแรกในการโคลนนิงครั้งนี้ คือต้นไม้สำคัญของเขตเทศบาลละ 5 ต้นจากเทศบาลนิวยอร์กทั้งหมด 5 แห่ง รวมถึงต้นไม้ที่แตกต่างกันอีก 9 สายพันธุ์

ต้นไม้เหล่านี้จะต้องรับการคัดเลือกจากเจ้าหน้าที่ป่าไม้ของเขตเทศบาลต่างๆ โดยเป็นต้นไม้ที่มีอายุอย่างน้อย 1 ศตวรรษ และช่วยปรับปรุงภูมิทัศน์ให้แก่เมืองหรือไม่ก็มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ในท้องถิ่นนั้นๆ

ในจำนวนนั้นอาจมีต้นไม้ที่เก่าแก่ที่สุดในนิวเยอร์กซิตี คือต้นเอล์มเซนต์นิโคลัส (St. Nicholas Elm) ที่อยู่ในอัพเปอร์แมนฮัตตัน ซึ่งกล่าวกันว่าจอร์จ วอชิงตัน (George Washington) ประธานาธิบดีคนแรกของสหรัฐฯ ได้เดินผ่านเมื่อ 230 ปีก่อนระหว่างการปฏิวัติอเมริกา (American Revolution)

"ต้นไม้เหล่านี้มีแนวโน้มที่จะมีพันธุกรรมที่แข็งแรง มีความต้านทานโรคโดยธรรมชาติ ต้นไม้เหล่านี้ยังเป็นการยืนยันอีกรอบถึงความสำคัญของธรรมชาติในนิวยอร์ก ต้นไม้เป็นสิ่งที่ผู้คนมองหาเพื่อโคลนนิง" เบเนปกล่าว

ทั้งนี้ในการโคลนต้นไม้ในโครงการนี้แบ่งเป็น 2 กระบวนการคือการตัดกิ่งบางส่วนเพื่อนำมาทาบกิ่งให้ได้สปีชีส์เดิม และการลอกส่วนที่งอกใหม่ของต้นไม้เพื่อสร้างต้นอ่อนจากดีเอ็นเอของต้นไม้ต้นแบบ โดยการตัดชิ้นส่วนต้นไม้แต่ละครั้งจะนำไปคัดลอกพันธุกรรมเป็นต้นไม้ 10 ต้น แล้วเลี้ยงให้เจริญเติบโตจนมีความสูง 2-3 ฟุตโดยหน่วยงานที่รับผิดชอบในการอนุบาลต้นอ่อน ก่อนส่งกลับไปปลูกโดยทางการนิวยอร์ก

อย่างไรก็ดี ผลการศึกษาของกองทุนต้นไม้ (Tree Fund) ในรัฐอิลลินอยส์ระบุว่า ต้นไม้มีอายุเฉลี่ยที่แตกต่างกันไปตามสถานที่ โดยถ้าอยู่ในป่าต้นไม้ใหญ่จะมีอายุประมาณ 80 ปี ถ้าหากปลูกไว้ในสวนจะมีอายุเฉลีย 50 ปี แต่ถ้าปลูกไว้ตามท้องถนนในเมืองต้นไม้จะเหลืออายุขัยเฉลี่ยเพียงแค่ 7 ปี

อายุของต้นไม้ในเมืองที่สั้นน้อยนิดนั้น เพราะสิ่งแวดล้อมที่กดดัน ไม่ว่าจะเป็นมลพิษทางอากาศ, ความเค็มจากท้องถนน, ดินไม่อุดมสมบูรณ์ และพื้นที่คับแคบเกินกว่าจะหยั่งรากขยายออกไป และโดยเฉพาะในแถบเมืองที่มีเครื่องบินเจ็ทบินผ่านบ่อยๆ ส่งผลให้ไอระเหยน้ำมันก๊าดกระจายอยู่ในอากาศ และนั่นทำร้ายต้นไม้ได้โดยตรง