ศาลปกครองสูงสุดปัดรับฟ้อง ร.ฟ.ท. ชี้ผู้ค้าจตุจักรไม่พอใจขึ้นค่าเช่า ถึงอ้างไร้อำนาจบริหาร

“ศาลปกครองสูงสุด” ยืนคำสั่งศาลปกครองชั้นต้น ไม่รับฟ้องผู้ค้าจตุจักรฟ้อง ร.ฟ.ท. ชี้ไม่ใช่ไม่ใช่ผู้เสียหายที่ไม่อาจเลี่ยงได้ แจง ร.ฟ.ท.เข้าดำเนินการตลาด ถ้าผู้ค้าเห็นว่าค่าเช่าแพงกว่าตอนทำสัญญาเก่า กทม.ก็มีสิทธิปัดไม่ทำต่อ ชี้เป็นเรื่องไม่พอใจค่าเช่าเลยอ้างฟ้อง ร.ฟ.ท.ไม่มีอำนาจดำเนินกิจการตลาด จึงไม่รับฟ้อง เหตุปล่อยไปจะมีฟ้องแบบนี้หลายคดี

วันนี้ (18 ก.ย.) ศาลปกครองสูงสุดมีคำสั่งยืนตามศาลปกครองชั้นต้น ไม่รับคำฟ้องและให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความ ในคดีที่นางกมลรัตน์ วาเลาะ และพวกรวม 518 คน ผู้ค้าในตลาดนัดจตุจักรฟ้องการรถไฟแห่งประเทศไทย (ร.ฟ.ท.) เพื่อขอให้ศาลมีคำสั่งสั่งว่า ร.ฟ.ท.ไม่มีอำนาจในการประกอบกิจการตลาดนัดจตุจักร และห้ามมิให้ ร.ฟ.ท.ประกอบกิจการและบริหารกิจการในตลาดนัดจตุจักรต่อไป

โดยศาลปกครองสูงสุดให้เหตุผลว่า นางกมลรัตน์และพวกไม่ได้เป็นผู้เดือดร้อนเสียหาย หรืออาจจะเสียหายโดยไม่อาจหลีกเลี่ยงได้จากการกระทำของ ร.ฟ.ท. ที่จะมีสิทธิฟ้องคดีต่อศาลปกครองตามมาตรา 42 วรรคหนึ่ง พ.ร.บ.จัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง 2542 เพราะแม้จะเป็นการฟ้องขอให้ศาลมีคำสั่งไม่ให้ ร.ฟ.ท.มีอำนาจในการประกอบกิจการ และบริหารกิจการในตลาดนัดจตุจักร แต่โดยข้อเท็จจริงแล้ว ร.ฟ.ท.เข้าดำเนินกิจการตลาดนัดจตุจักรในที่ดินของ ร.ฟ.ท.เองโดยอาศัยอำนาจตาม พ.ร.บ.การรถไฟแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2494 ประกอบกับมติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 27 ธ.ค. 2554 หลังกรุงเทพมหานครหมดสัญญาเช่าที่ดินจัดทำตลาดดังกล่าวกับ ร.ฟ.ท. ซึ่งสัญญาเช่าแผงค้าระหว่างนางกมลรัตน์กับพวกที่ทำกับกรุงเทพมหานครก็สิ้นสุดลงด้วย โดย ร.ฟ.ท.ได้มีประกาศที่ ปส./3572/2554 ลงวันที่ 24 ธ.ค. 2554 เรื่องการเปลี่ยนแปลงการบริหารตลาดนัดจตุจักร แจ้งผู้ค้าในตลาดนัดจตุจักร และทำเป็นประกาศแจ้งผู้เช่าแผงค้าให้ทราบว่า ตลาดนัดจตุจักรจะครบกำหนดสิ้นสุดสัญญาเช่า 30 ปีในวันที่ 1 ม.ค. 2555 จึงให้ผู้ค้าสามารถค้าขายได้โดยไม่ต้องเสียค่าเช่าแผงเป็นเวลา 2 เดือน ตั้งแต่วันที่ 2 ม.ค. 2555 เป็นต้นไป

ศาลปกครองสูงสุดระบุต่อว่า การดำเนินการดังกล่าวของ ร.ฟ.ท.จึงหมายความว่า หลังจากที่ครบกำหนดดังกล่าวแล้วหากผู้ค้าในตลาดต้องการค้าขายต่อไปก็ต้องทำสัญญาเช่ากับ ร.ฟ.ท. และถ้านางกมลรัตน์กับพวกเห็นว่า ร.ฟ.ท.เรียกเก็บอัตราค่าเช่าแผงสูงกว่าที่ตนเคยทำสัญญากับกรุงเทพมหานคร ก็มีสิทธิที่จะปฏิเสธไม่เข้าทำสัญญากับ ร.ฟ.ท.ได้ ความเดือดร้อนเสียหายของนางกมลรัตน์กับพวกจึงเป็นเรื่องของการไม่พอใจค่าเช่าแผงที่ ร.ฟ.ท.กำหนดอัตราที่สูงเกินไป แล้วนำคดีมาฟ้องศาลโดยยกข้ออ้างว่า ร.ฟ.ท.ไม่มีอำนาจตามกฎหมายที่จะเข้าดำเนินกิจการตลาดนัดจตุจักรและหากปล่อยให้บริหารงานต่อไปจะเกิดการฟ้องร้องระหว่างผู้ค้ากับรฟท.อีกหลายคดี ดังนั้น ที่ศาลปกครองชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับคำฟ้องไว้พิจารณา ศาลปกครองสูงสุดเห็นพ้องด้วย

ทั้งนี้ ผู้สื่อข่าวรายงานว่า หลัง ร.ฟ.ท.เข้าดำเนินกิจการและบริหารตลาดนัดจตุจักรเองหลังกรุงเทพมหานครหมดสัญญาตั้งแต่ต้นปี 55 มีการฟ้องร้อง ร.ฟ.ท.ของกลุ่มผู้ค้าในตลาดฯ ต่อศาลปกครองหลายคดี โดยเฉพาะในประเด็นการปรับขึ้นอัตราค่าเช่าแผงค้าที่สูงกว่าสมัยกรุงเทพมหานครเรียกเก็บ และขณะนี้คดียังอยู่ในระหว่างการพิจารณา โดยศาลได้กำหนดมาตรการคุ้มครองชั่วคราวก่อนมีคำพิพากษา คือ สั่ง ร.ฟ.ท.ให้ผู้ค้าจตุจักรค้าขายได้ต่อไป และยังจ่ายค่าเช่าในอัตราเดิม คือ 890 จนกว่าศาลจะมีคำพิพากษาถึงที่สุด