แก้ รธน.ลบล้างผิดแม้ว นับถอยหลังวิกฤตหนักหน่วง!?

ผ่าประเด็นร้อน

แม้ว่ากำลังอยู่ในช่วงของการอภิปรายสนับสนุนและคัดค้านการแก้ไขรัฐธรรมนูญ ซึ่งหากพูดให้ตรงจุดก็คือ การใช้เสียงข้างมากฉีกรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน คือฉบับปี 2550 เพื่อร่างขึ้นมาใหม่ทั้งฉบับ

เป้าหมายก็ไม่ต้องพูดกันมาก เพราะหากใครที่ติดตามเรื่องราวอย่างรู้ทัน ก็ต้องรู้ดีว่าต้องการลบล้างความผิดให้กับ ทักษิณ ชินวัตร ให้กลับมามีอำนาจทางการเมืองอีกรอบ และได้ทรัพย์สินที่ถูกยึดไปกลับคืนมา

สาระสำคัญมีอยู่แค่นี้ ส่วนข้ออ้างว่าที่ว่ารัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันเป็นกากเดนเผด็จการ อะไรนั่น เป็นเพียงแค่พ่นน้ำลาย “ดัจริต” ออกมาเท่านั้น เพราะรัฐธรรมนูญที่ว่านี่แหละที่ขัดขวางการรวบอำนาจของกลุ่มทุนสามานย์ ไม่สามารถทำอะไรได้ตามอำเภอใจได้ ต้องถูกตรวจสอบทุกขั้นตอน ทำให้รู้สึกอึดอัด ขยับลำบากกว่าเดิม

สิ่งที่พวกเครือข่ายทักษิณมักนิยมชมชื่นบูชาอยู่เสมอในอดีตก็คือ รัฐธรรมนูญฉบับปี 2540 ที่ให้อำนาจนายกรัฐมนตรีอย่างเบ็ดเสร็จ ซึ่งเขาก็ใช้ “ทุน” ต่อทุน ควบรวม ส.ส.พรรคการเมืองมาไว้ในมือจนมีเสียงข้างมาก มากจนฝ่ายค้านไม่สามารถแม้แต่จะยื่นญัตติอภิปรายไม่ไว้วางใจฝ่ายบริหารได้เลย อย่าว่าแต่จะอภิปรายซักฟอกนายกรัฐมนตรีเลย แม้แต่รัฐมนตรีระดับปลายแถวสักคนก็ทำไม่ได้ เพราะเสียงไม่พอ

ส่วนองค์อิสระต่างๆก็ถูกแทรกแซงจนไม่สามารถทำหน้าที่ได้อย่างอิสระ ดังตัวอย่างคณะกรรมการการเลือกตั้งยุค “3 หนา” เป็นข้อพิสูจน์ได้ดี

อย่างไรก็ดี หากบอกว่ารัฐธรรมนูญฉบับปี 2540 เป็นประชาธิปไตยที่สุดตามที่อ้าง ก็ต้องแย้งว่ารัฐธรรมนูญฉบับปี 2550 ก็ต่อยอดเติมเต็มมาจากฉบับปี 40 นั่นแหละ เพียงแต่ว่าเป็นการปิดช่องโหว่ไม่ให้ ทุนสามานย์ใช้อำนาจเผด็จการรัฐสภาได้สะดวกเท่านั้น

รัฐธรรมนูญปี 50 เป็นฉบับที่ให้อำนาจภาคประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมมากกว่าฉบับใด ทั้งการยื่นเสนอกฎหมายได้สะดวกขึ้น และยังเป็นรัฐธรรมนูญฉบับแรกที่ผ่านการลงประชามติ ที่ชาวบ้านให้ความเห็นชอบถึง 14.7 ล้านเสียง

ดังนั้น หากคิดจะแตะต้องรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันก็ควรถามชาวบ้านเขาก่อน ขณะเดียวกันแม้ว่าจะเป็นรัฐธรรมนูญที่เกิดขึ้นภายหลังการรัฐประหารก็จริง แต่สิ่งที่ต้องพิจารณาเป็นประเด็นหลักก็คือ ต้องดูเนื้อ “หาสาระ” ว่าฉบับไหนดีกว่ากัน

อย่างไรก็ตาม นาทีนี้ถือว่าสังคมเริ่มรู้ทันมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วว่า เป้าหมายของการแก้ไขเป็นอย่างไร เป็นการแก้ไขเพื่อประโยชน์ของคนเฉพาะกลุ่ม ไม่ได้มีเจตนาเพื่อปฏิรูปการเมือง ตรงกันข้ามกลับมีเจตนาขัดขวางการปฏิรูปเสียมากกว่า โดยเฉพาะความพยายามในการทำลายกระบวนการตรวจสอบนักการเมืองชั่วๆ

เป้าหมายที่ต้องจับตากันก็คือนอกจากเข้าไปรื้อในหมดสถาบันพระมหากษัตริย์แล้ว ยังพุ่งเป้าไปที่ที่มาขององค์กรอิสระ โดยเฉพาะองค์กรตุลาการ ต่างๆ

ถามว่ารัฐบาลพรรคเพื่อไทยของทักษิณ ชินวัตร มีความจำเป็นแค่ไหนสำหรับการแก้ไขรัฐธรรมนูญ คำตอบก็คือ ไม่เลย เพราะไม่ว่ามองในมุมไหนก็มองไม่เห็นว่าจะเป็นอุปสรรคต่อการบริหารประเทศเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งรัฐบาลที่มี ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร น้องสาวเป็นนายกรัฐมนตรีอยู่ในตอนนี้ ก็ได้อำนาจรัฐมาจากรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน ด้วยเหมือนกัน

ไม่ว่ามองในมุมไหนก็ไม่เห็นว่ารัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันจะเป็นอุปสรรคต่อการบริหารประเทศ

ดังนั้นอย่าได้แปลกใจที่พอขยับตัวว่าจะแก้รัฐธรรมนูญ ก็มีแต่คนรู้ทันเริ่มเคลื่อนไหวออกมาขัดขวางมากขึ้นเรื่อยๆ เพียงแต่ว่าเวลานี้รอเพียงว่าจะมีใครออกมาเคลื่อน “ขบวนนำ” ส่วนผู้ตามล้วนแล้วกำลัง “ซอยเท้า” เตรียมเดินหน้าแทบทั้งสิ้น

นอกจากนี้ สิ่งที่นอกเหนือจากเรื่องแก้ไขรัฐธรรมนูญเพื่อประโยชน์ของคนเพียงคนเดียวแล้ว ยังจะมีเรื่องเสนอพระราชบัญญัติปรองดองแห่งชาติเข้ามาสมทบอีก ซึ่งความหมายก็คือเป็นกฎหมายนิรโทษกรรมนั่นแหละ เพียงแต่เปลี่ยนชื่อใหม่ เป็นการอำพรางมีเป้าหมายหลักก็คือให้ทักษิณ พ้นผิด เท่านั้น ซึ่งกฎหมายฉบับนี้ ก็มี รองนายกรัฐมนตรี ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง เจ้าเก่าเป็นคนที่ “อาสา” รับงานมาทำให้เรียบร้อยแล้ว

ทั้งสองเรื่องดังกล่าวนี่แหละที่จะทำให้อารมณ์โกรธของคนไทยพุ่งสูงขึ้นจนไม่อาจควบคุมได้ และด้วยสาเหตุแบบนี้แหละที่ทำให้หลายคนวิตกว่าจะเป็นการนับถอยหลังเข้าสู่ “วิกฤตที่สุด” อีกรอบ

คราวนี้มีคนรู้ทันและเกลียด ทักษิณ มากขึ้นเรื่อยๆ!!