สระบุรี - ชาวเน็ตยกย่อง แรงงานสาวไทยกลับจากเกาหลี กักตัวเองในบ้านหลังน้อย ในบ้านเกิดจังหวัดสระบุรี 14 วัน ป้องกันติดเชื้อโควิด-19
จากกรณีที่ชาวโซเชียลแห่ชื่นชมผู้เล่นเฟซบุ๊ก ชื่อ MissyNok Chamaiporn ซึ่งโพสต์ข้อความหลังจากเดินทางกลับจากประเทศเกาหลี เมื่อวันที่ 29 ก.พ.ที่สนามบินสุวรรณภูมิ โดยมีพ่อแม่มารับที่สนามบินเดินทางกลับอำเภอเมืองสระบุรี ซึ่งเจ้าของเฟซบุ๊กเป็นแรงงานสาวไทยถูกกฎหมายในเกาหลีใต้ โรงงานชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ ทำงานมาประมาณ 4 ปี 7 เดือน แล้วหมดสัญญาว่าจ้าง
หลังจากลงเครื่องที่สนามบินสุวรรณภูมิ ไม่ได้สวมกอดพ่อแม่ ต้องนั่งท้ายรถกระบะ และกลับถึงบ้านก็ไม่ได้เข้าบ้านที่เคยพักอาศัยมาตั้งแต่เด็ก ต้องไปพักกักตัวเองในบ้านหลังน้อย (ดูเหมือนกระต๊อบ) เพื่อป้องกันการติดเชื้อโควิด-19 ที่มีรั้วรอบขอบชิด ไฟฟ้าไม่มีเข้า ห้องน้ำก็ไม่มี กลางวันแดดก็ร้อนมาก ต้องปรับสภาพตัวเองทุกอย่าง ในยามว่างก็เก็บสิ่งของทำความสะอาด รดน้ำ ปลูกต้นไม้ โดยสาวแรงงานไทยคนนี้กลับมีแนวคิดและเป็นแบบอย่างให้แก่สังคมที่ต้องมีสำนึกและรับผิดชอบร่วมกันในสภาวะการระบาดของเชื้อโควิด-19
ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่ไปยังบ้านไม่มีเลขที่ ม.3 บ้านโคกหนามแท่ง ต.หนองปลาไหล อ.เมือง จ.สระบุรี พบ น.ส.ชไมพร เดชยศดี หรือน้องนก อายุ 27 ปี สาวแรงงานไทย เจ้าของเฟซบุ๊กชื่อ MissyNok Chamaiporn ในสภาพร่างกายแข็งแรง มีความสดใสร่าเริง และได้สอบถามว่า ตนเองคิดอย่างไรกับโรคไข้หวัดโควิด-19 เธอกล่าวว่า เราต้องอยู่ห่างจากคนอื่น เพราะโรคชนิดนี้เป็นโรคติดต่อทางลมหายใจ เมื่อมีคนเยอะก็สามารถติดต่อไปถึงผู้อื่นได้ สำหรับตนเองนั้นได้รับแหล่งความรู้จากโลกโซเชียลและตามเฟซความรู้ต่างๆ เพื่อป้องกันและไม่ให้ระบาด หลังจากนั้นได้พูดคุยกับพ่อและแม่ว่าหลังลงเครื่องบินมาแล้วให้ทำการเตรียมการหาสถานที่ที่จะทำการวางแผนกักตัวเองอยู่คนเดียวโดยไม่มีผู้ใดเข้าใกล้หรือคลุกคลี
โดยเฉพาะคนในครอบครัวและเพื่อนบ้าน ในส่วนของตนอยู่วันนี้มาเป็นวันที่ 7 แล้ว ยังแข็งแรงดี แต่ก็ป้องกันไว้ก่อนดีกว่าแก้ ทุกวันนี้ทำกิจกรรม เช่น ขุดดิน ปลูกผัก รดน้ำต้นไม้ สำหรับเจ้าหน้าที่สาธารณสุข หรืออนามัยของอำเภอเมืองสระบุรี ก็ได้โทร.มาสอบถามถามว่าอาการเป็นอย่างไร เป็นไข้ไหม ทางเราก็ตอบไปว่า แข็งแรงดี ไม่มีไข้ ได้ให้เบอร์โทรศัพท์ติดต่อกลับไว้ ถ้ามีปัญหาจะส่งเจ้าหน้าที่มาดูแล
“อยากจะบอกให้พี่ๆ น้องๆ ที่เดินทางกลับจากประเทศเกาหลีใต้ ขอให้ร่วมมือกับเจ้าหน้าที่ของรัฐ และถ้าเป็นไปได้ให้กักตัวเองอยู่บ้าน 14 วันตามคำชี้แนะของเจ้าหน้าที่ และหาความรู้ตามเพจเฟซบุ๊กที่ให้ความรู้ในเรื่องโรคไข้หวัดโควิด-19
สำหรับตนเองคิดตั้งแต่ก่อนกลับจากเกาหลีแล้วว่า ที่ประเทศเกาหลีนั้นคนป่วย ต้องกักตัวเองอยู่คนเดียว จึงเป็นสาเหตุให้ตนเองคิดว่า กลับมาตนเองมีที่อยู่ซึ่งห่างจากครอบครัวจึงแยกออกมาอยู่คนเดียวดีกว่า สำหรับการแยกมาอยู่คนเดียวนั้นการทำอาหารไม่เป็นอุปสรรคเพราะว่าอยู่ประเทศเกาหลีตนเองก็ทำอาหารกินอยู่แล้ว สำหรับการอาบน้ำต้องอาบน้ำในเวลากลางคืน เพราะว่ามีโอ่งอยู่นอกชายคากระต๊อบ รู้สึกอายอยู่บ้างแต่ก็ไม่เป็นปัญหา
ส่วนการแชร์เรื่องนี้ในโลกโซเชียล เพราะอยากจะให้คนในโลกโซเชียลเห็นสักคน 2 คนก็ยังดีว่าตนเองมีความรับผิดชอบ และอยากให้คนอื่นที่เดินทางมาจากประเทศเสี่ยงมีความรับผิดชอบแบบตนเอง เพราะว่าโรคนี้ใครๆ ก็กลัวอยู่แล้ว ตนเองทำงานอยู่ในประเทศเกาหลีมานาน เวลาเดินออกไปด้านนอกพบคนมากมาย พร้อมข่าวเรื่องไข้หวัดดังกล่าว ตนเองมีความรู้สึกว่าหายใจแบบไม่ทั่วท้อง คิดว่าถ้าเป็นประเทศไทยจะเป็นอย่างไร เมื่อกลับมาจากเกาหลีจึงอยากจะสร้างความมั่นใจให้แก่ตนเอง และคนรอบข้างให้สบายใจ เมื่อออกจากการกักตัว 14 วันนี้แล้วจะได้เดินในสงคมอย่างภาคภูมิใจ จริงๆ ตั้งใจไว้ว่าจะต้องกักตัวเองอยู่สัก 1 เดือน แต่ต้องไปดำเนินการเดินเรื่องเอกสารการทำงานต่อ
ด้าน นางเทียน เดชยศดี แม่ของ น.ส.ชไมพร กล่าวว่า ตนเองไม่ทราบเรื่องของลูกสาว เพราะมารู้อีกทีอีก 3 วันลูกได้เดินทางกลับมาประเทศไทย โดยได้คุยปรึกษากับลูกสาว ว่า หลังกลับให้หาที่อยู่ให้ด้วย เพราะว่าลูกสาวจะไม่เข้าบ้าน เกรงว่าตนเองจะติดโรคมาจากประเทศเกาหลี เนื่องจากเป็นห่วงคนในบ้านและคนรอบข้าง สำหรับแม่เองก็เป็นห่วงลูกสาว เพราะว่าที่อยู่นั้นไม่มีไฟฟ้า น้ำ จะอยู่อย่างไร อาหารการกินจะทำกินอย่างไร และยังอากาศร้อนอีกด้วย ซึ่งลูกสาวตอบว่า อยากจะให้พ่อแม่ และคนรอบข้างสบายใจ เวลาไปตลาดกลัวคนจะมอง และตำหนิ สุดท้ายพ่อและแม่มาทำที่พักให้ ตอนไปรับลูกสาวลงจากเครื่อง พอผ่านเครื่องตรวจจับและเอกซเรย์ และหิ้วกระเป๋าขึ้นรถ ตนเองสงสารลูกมาก ลูกสาวของนั่งท้ายกะบะจนมาถึงที่พักเลย แล้วก็มาพักอาศัยและกักตัวเอง ณ ที่แห่งนี้
