ในสวนทึบหลังบ้านพิชิตพงษ์ เมื่อสิบห้าปีก่อนหน้านี้ เด็กชายภาคย์กำลังกางเต๊นท์ใหญ่ ใต้ต้นไม้สวยงามร่มครึ้ม เมื่อแล้วเสร็จ เด็กหญิงอมาวสี จึงมุดเข้ามาในเต็นท์ ส่วนเด็กชายภาคย์กำลังผูกเชือกแขวนของสำคัญในการยังชีพ ใต้หลังคาเต็นท์ “ทำอะไรน่ะ” เด็กหญิงถาม เด็กชายตอบว่า “ฝึกฝนสำหรับการอยู่คนเดียว” “อยู่คนเดียวทำไม เหงาจะตาย” “ใครจะรู้...ถึงคราวจำเป็นเราอาจพึ่งพาใครไม่ได้ ก็ต้องพึ่งตัวเอง” “แล้วพี่ภาคย์ต้องฝึกอะไรบ้าง” “ฝึกหาที่นอนกลางป่า ฝึกหาของกิน ฝึกหายารักษาโรค” “สนุกจัง...อ้ออยากฝึกอย่างพี่ภาคย์บ้าง” “อ้อไม่ต้องฝึกหรอก ถึงตอนนั้น แค่ทำตามที่พี่บอกก็พอ...พี่จะดูแลอ้อเอง” เหตุการณ์นี้เติบโตขึ้นมาพร้อมๆ กับเนื้อชีวิตเขาและเธอ รายละเอียด...
หัวใจเถื่อน ตอนที่ 10
เผยแพร่: โดย: MGR Online
กำลังโหลดความคิดเห็น
