ตอนที่ 8 (วันจันทร์ที่ 4 กรกฏาคม 2559)
ปณิดาครุ่นคิดถึงเรื่องที่ปฏิเสธงานหมั้นเพราะความสับสนในใจ ภูดิพูดคุยปรับความเข้าใจกับสาเหตุที่ปณิดาไม่ยอมหมั้น ปณิดาเข้าใจภูดิสจึงเปลี่ยนใจหมั้น ทุกคนต่างร่วมยินดีกับทั้งสอง ยกเว้นสายป่านที่มีแต่ความโกรธแค้นริษยา นรินทร์มาขอร้องแม้นเทพให้สายป่านกลับมาอยู่บนตึกเหมือนเดิม
วันหมั้นปณิดาให้พิมพ์นิภาทำผมให้ สายป่านยืนกอดอกยืนดูอย่างเกลียดชัง พร้อมกับพูดเสียดสี โทษว่าปณิดาเป็นต้นเหตุให้ชีวิตเธอตกต่ำ และเกิดมาเพื่อฆ่าแม่ของเธอ ณภัทรมองภูดิสกับภาพตรงหน้าอย่างใจสลาย ศิริกัญญากับพ่อของเธอมาร่วมงาน นรินทร์ออกมาตอนรับ นรินทร์เรียกปอแก้วไปหา ปอแก้วถือถาดของว่างมาหานรินทร์ ศิริกัญญาหยิบของว่างกิน ปอแก้วจ้องไม่ว่างสายตาจนโดนนรินทร์ดุ นรินทร์พาศิริกัญญา เดินพูดคุย ปอแก้วมองตามอย่างเศร้าสร้อย นริทร์มองปอแก้ว ใจจริงเค้าก็เป็นห่วงปอแก้ว ศิริกัญญาจับตาดูนรินทร์กับปอแก้วตั้งแรก ศิริกัญญาหวงนรินทร์ขึ้นมาจึงเดินไปหาปอแก้วพูดจาเสียดสีจนปอแก้วรู้สึกต่ำต้อย
สายป่านในสุดไทยสวยเข้ามาร่วมงานหมั้น เธอเข้าไปไหว้ทักทายผู้ใหญ่แต่ไม่มีใครสนใจอยากจะคุยกับเธอจึงมายืนหลบมุม ณภัทรเอาน้ำมาให้สายป่านและพูดคุยกับเธอ สายป่านหน้าเศร้าณภัทรสงสารจับใจ ช่วงพิธีหมั้นภูดิสสวมแหวนให้กับปณิดา ณภัทรยืนมองด้วยความเศร้าจนเห็นภาพบาดตาไม่ไหว จึงหลบมาพักใจนรินทร์กำลังจะเข้านอน สายป่านเดินมาหาที่ห้องพูดกับนริทร์ด้วยความน้อยใจ นริทร์ทำหน้าดุ สายป่านอาละวาดโวยวาย นริทร์พยายามห้าม แต่สายป่านกับคะโกนใส่หน้านริทร์แล้ววิ่งกลับไป นริทร์มองด้วยความอ่อนใจ สายป่านกลับมาที่ห้องร้องไห้คิดว่าไม่มีใครรัก แม้แต่พี่ชายของตน ตรงกันข้ามกับปณิดาที่นอนมองแหวนหมั้นแล้วยิ้มอย่างมีความสุข
ตอนที่ 9 (วันอังคารที่ 5 กรกฏาคม 2559)
ณภัทรตัดสินใจบอกกับทุกคนเรื่องจะไปเรียนต่อแพทย์เมืองนอก ณิดาน้อยใจณภัทรที่เป็นคนสุดท้ายที่รู้ จนร้องไห้ออกมา สายป่านที่กำลังจะเดินกลับได้ยินเสียงร้องของปณิดาและเสียงเดินของณภัทรจึงเปลี่ยนใจแอบดูเหตุกาณ์ ปณิดาใจอ่อนโผเข้ากอดณภัทร ชายหนุ่มตกใจยืนตัวแข็ง ปณิดาร้องไห้ในอ้อมกอดณภัทร สายป่านตกใตที่เห็นภาพณภัทรกอดปณิดา ภูดิสเดินตามทางบังเอิญมาเห็นเหตุการณ์ที่ทั้งสองดูสนิทสนมกัน ภูดิสทรุดลงนั่งอย่างหมดแรง
คืนวันนั้นทุกคนนั่งรอภูดิศอย่างกระวนกระวาย ณภัทรขยับจะลุกไปแต่นรินทร์ห้ามไว้ ภูดิสเดินไปเดินมาอย่างหงุดหงิด นรินทร์เดินเข้าหยุดมองอย่างแปลกใจ พิมพ์นิภามาจุดธูปไหว้ศาลหลังบ้าน แม้นเทพเข้ามาเห็นเกิดอารมณ์ฉุนเฉียว นรินทร์ที่ได้ยินเสียงแม้นเทพดุจึงย่องมาแอบดูและตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน ภูดิสเข้ามาที่ศาลาด้านนรินทร์เดินตามมา ปณิดายิ้มสดใสเข้ามาหาทั้งสอง ภูดิสหันมาฝืนยิ้มให้กับปณิดา ภูดิสมองนภัทรด้วยความแคลงใจ แต่พยามไม่แสดงออก สายป่านยืนมองภาพด้วยความสนุกอยู่ไกลๆ
ภูดิสยกเหล้าดื่มอย่างหนัก ณภัทร ปณิดา นรินทร์มองอย่างแปลกใจ แม้นเทพที่กำลังเดินเข้ามาหยุดมอง ปณิดาหันไปเห็นหน้าเสียรีบออกรับแทน ณภัทรประคองภูดิสขึ้นมาอย่างทุลักทุเล ภูดิส พยายามตะเกียกตะกายมาหาปณิดา ปณิดาตกใจถอยหนี ณภัทรที่เห็นเหตุการณ์รีบเข้าไปขวาง ภูดิสพยายามผลักณภัทรแต่นภัทรไม่ยอม ปณิดายืนหลบหลังณภัทร ภูดิสอึ้งที่ ปณิดาเข้าข้างณภัทร ปณิดาโกรธเดินงอนออกไปภูดิสมองตามอย่างเสียใจ สายป่านค่อยๆย่องขึ้นมาเห็นภูดิสนอนกองอยู่บนพื้นอย่างไร้สติ สายป่านเอามือผลักภูดิสและกำลังจะเดินกลับแต่ถูกภูดิสจับแขนไว้ สายป่านพยามดิ้นสะบัดตัวเองหลุดและตบหน้าภูดิสอย่างแรง ภูดิสโกรธจัดพุ่งตัวเข้าจับและรวบตัวสายป่าน ปณิดา ปอแก้วเดินลัดเลาะจะมาหาภูดิส แต่ดันเจอนภัทรเข้าซะก่อน
ตอนที่ 10 (วันพุธที่ 6 กรกฏาคม 2559)
สายป่านนั่งร้องไห้เสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นในสภาพแหลก สลายยับเยิน ณภัทร ปณิดา ปอแก้วเดินมาดูภูดิสเห็นภาพสายป่านอยู่บนเตียงนอนกับภูดิส ปณิดาเสียใจทรุดตัวลงกับพื้นและกรีดร้องจนหมดสติไป แม้นเทพโกรธและกระหน่ำฟาดสายป่านไม่ยั้งและหลุดปากว่าสายป่านเป็นลูกชู้ สายป่านร้องไห้เสียใจและถูกไล่ออกจากบ้านไปอยู่บ้านป้านุ่น สายป่านซึ้งใจในความรักและเมตตาของพิมพ์นิภาที่มีให้เธอมาโดยตลอดแม้ยามลำบาก
ภูดิสได้สติ พยายามขอโทษและยอมรับผิด แต่แม้นเทพใม่ให้อภัยและบอกว่าไม่อยากเห็นหน้าภูดิส ปณิดาเสียสติ ร้องโวยวาย คลุ้มคลั่ง อาละวาดต่อว่าพิมพ์นิภาและตบตีสายป่านด้วยความโกรธแค้น ทำให้พิมพ์นิภากลัวว่าปณิดาจะเปลี่ยนนิสัยไปเป็นเหมือนพ่อของเธอ แต่พิมพ์นิภาพยายามเข้มแข็งไว้
นรินทร์เตรียมลางาน พาสายป่านไปเที่ยวทะเลปักษ์ใต้ที่สายป่านชอบ เพื่อให้สายป่านมีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น แต่สายป่านกลับคิดว่าไม่อยากจะกลับมาอยู่ที่บ้านหลังนี้แล้ว นรินทร์ท้อใจแต่ต้องพยายามทำใจให้เข้มแข็งเพื่อที่จะปลอบใจน้องสาว
ตอนที่11 (วันพฤหัสบดีที่ 7 กรกฎาคม 2559)
แม้นเทพให้คนไปตามภูดิศมาพบปณิดา พิมพ์นิภาโต้เถียงกับแม้นเทพไม่อยากให้ภูดิศเรื่องแต่งงานของปณิดา นรินทร์พาป้านุ่นกับสายป่านไปอยู่ปักษ์ใต้ ภูดิศขอให้นรินทร์พาไปพบสายป่านเพื่อขอโทษและพร้อมจะรับผิดชอบทุกอย่าง นรินทร์โกรธจัดต่อยหน้าภูดิศ แต่ก็ยอมพาภูดิศไปหาสายป่าน เมื่อทั้งสองเผชิญหน้ากัน สายป่านด่าทอและเข้าทุบตีภูดิศ ปณิดามาเห็นก็เข้าไปตบตีสายป่าน ภูดิส นรินทร์เข้าไปขัดขวาง ทั้งสี่คนทั้งตบ ตี ทั้งห้ามปรามกันพัลวัน ศิริกัญญาทำแผลให้กับนรินทร์ ปณิดากอดแขนภูดิสอย่างหวงแหนและอาละวาด จนภูดิสและพิมพ์นิภาตกใจ ภูดิสเข้าไปพูดกับปณิดาอย่างอ่อนโยนจนปณิดาค่อยสงบลง แม้นเทพโกรธจัดไล่สายป่านให้ออกจากบ้านไป นรินทร์กอดขาพ่อไว้ ณภัทร ปอแก้ว ขอความเมตตาไม่ให้ไล่สายป่านไป แม้นเทพจำใจยอมแต่ขอไม่เห็นหน้าสายป่านอีก ศิริกัญญาขออาสาพาสายป่านไปอยู่ที่บ้าน นรินทร์ทราบ ซึ้งใจ ในขณะที่อาศัยอยู่บ้านศิริกัญญาสายป่านรู้สึกอึดอัด
ณภัทรนั่งซึมไม่มีสมาธิกับหนังสือตรงหน้า แม้นเทพเตรียมทำเรือนหอให้กับปณิดา นรินทร์ใส่ชุดคลุมอาบน้ำ ปอแก้วถือตะกร้าของอยู่ตกใจ รีบหันหน้าหนี นริทร์มองปอแก้วอย่างขำๆ ก่อนจะกลับเข้าไปให้ห้องแต่งตัว ปอแก้วรีบวิ่งเอาของไปวางและรีบวิ่งออกไป สายป่านยืนร้องไห้ด้วยความิดหวังเสียใจที่ทั้งหมดประดังกันเข้ามา ภูดิสมองสายป่านอย่างสงสาร เห็นใจ อยู่นานกว่าจะตัดสินใจเดินเข้าไป สายป่านรีบลุก ภูดิศรีบคว้าแขนไว้ สายป่านสะบัดแขนอย่างแรงและตะโกนใส่หน้าภูดิสอย่างเคียดแค้น
ตอนที่12 (วันศุกร์ที่ 8 กรกฎาคม 2559)
ภูดิศดื่มเหล้าระบายความอัดอั้นใจ ผกากรองมองลูกด้วยความสงสาร แม้นเทพให้น้อยกับมั่นเก็บของออกจากห้องสายป่าน ณภัทรทำความสะอาดบ้านพักหลังเล็กที่เต็มไปด้วยฝุ่นให้สายป่านและนรินทร์ ทางด้านภูดิศมาหาพิมพ์นิภาและป้านุ่นเพื่อขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้น ภูดิสช่วยตามหาความจริงเกี่ยวกับชาติกำเนิดของ สายป่าน พิมพ์นิภาและป้านุ่นช่วยกันเก็บของสายป่าน ปณิดาเข้ามารื้อทำลายข้าวของจนแตกกระจายไปคนละทิศทาง พิมพ์นิภาพยายามห้าม ปณิดาก็โวยวายใส่จนพิมพ์นิภาทนไม่ไหวตีปณิดา แม้นเทพโกรธจัดแล้วตบ พิมพ์นิพาอย่างแรง ทุกคนตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ปณิดาเดินเข้ามาหาปอแก้วด้วยสีหน้ารู้สึกผิดและปรึกษาเรื่องสิ่งที่ตัวเธอทำ นรินทร์ได้รับโทรเลขแม้นเทพส่งมาเรียกตัวกลับบ้านสายป่านโกรธนรินทร์ สายป่านนั่งหน้าตาอมทุกข์อยู่ใต้ถุนบ้าน ณภัทรมาพร้อมถือตะกร้าผัก ผลไม้ สายป่านมองอย่างเฉยเมย ณภัทรขยับเข้าไป สายป่านตะโกนใส่อย่างเกรเร ภูดิสคุยกับนักสืบที่จ้างมา ศิริกัญญามองอย่างแปลกใจ ปณิดานั่งซึมไม่สดใส ภูดิสมองอย่างห่วงใยเอื้อมมือไปแตะปณิดา ภูดิสดีใจที่สาวน้อยแสนดีผู้อ่อนโยนคนเดิมกำลังจะกลับมา
ณภัทรและชาวบ้านช่วยกันนำต้นไม้เข้ามา สายป่านชะโงกหน้าลงมามองอย่างเฉยเมย ณภัทรเรียกสายป่านให้ลงมาช่วย สายป่านตะโกนใส่อย่างเกเร ปอแก้วเขียนจดหมายตามคำขอของป้านุ่น สองป้าหลานวุ่นวายกับการเขียนจดหมายจนไม่ทันเห็นปณิดาที่ยืนถือหนังสือด้วยความรู้สึกผิด ปณิดาย่องเข้ามาหาพิมพ์นิภาด้วยสีหน้าเศร้าซึม พิมพ์นิภากอดลูกสาวมองหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลอย่างดีใจที่ลูกสาวคนเดิมกลับมาแล้ว
