สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 12
หมึกพูดโทรศัพท์มือถือรายงานดวงดาวถึงผลการไปซุ่มดูบ้านเจ๊สวยอยู่
“พวกมันไปอยู่รวมกันที่บ้านเจ๊สวยกันหมดเลยครับ”
ดวงดาวคุยโทรศัพท์ โดยมีเสี่ยวิบูลย์ยืนกอดเธอจากทางข้างหลัง
“เดี๋ยวนะ”
ดวงดาวหันไปเล่าให้เสี่ยวิบูลย์ฟังอีกทอด
“คนของเสี่ยรายงานมาว่า พวกมันไปอยู่รวมกันที่บ้านอีเจ๊สวยกันหมดเลยค่ะ มิน่าล่ะ บ้านคุณสหรัฐถึงได้ปิดเงียบเลย”
“แล้วหนูดาวจะเอายังไงต่อ ลงพวกมันไปรวมตัวกันอย่างนั้น เราคงทำอะไรมันยาก”
“งั้นเราก็ต้องทำคนอยู่ตามลำพังก่อนสิคะเสี่ย”
ดวงดาวอาฆาต หยิบมือถือขึ้นมาพูดต่อ
“แกกลับไปเฝ้าไอ้เฮียศาสตร์นั่นอย่าให้คลาดสายตา แล้วพอมันอยู่คนเดียว”
เฮียศาสตร์นั่งคิดถึงลูกเมีย หน้าเครียดอยู่ลำพัง ฮุยเข้ามารายงาน
“ตั้งแต่เจ๊สวยแกจัดโชว์ใหม่ ให้ขวัญใจวิ่งรอกร้องเพลงทั้งสองคาเฟ่ แล้วให้นักร้องของทอร์นาโดประกบกับนักร้องคารามายน์ของเรา ปรากฏว่าแขกเข้าตรึมทั้ง 2 ร้านเลยครับเฮีย เจ๊สวยนี่แกเก่งจริงๆ นะครับ”
เฮียศาสตร์ได้ยินฮุยชมเจ๊สวยก็ยิ่งอารมณ์ขึ้น ตะโกนไล่
“ออกไป”
ฮุยตกใจ ยืนตัวแข็งทื่อ เฮียศาสตร์เลยวิ่งเข้าไปเตะฮุยไม่เลี้ยง
“กูบอกให้ออกไปไง ไป”
ฮุยวิ่งหนีออกไป เฮียศาสตร์ยืนหอบ
เจ๊สวยเพิ่งมาถึงที่ทำงาน ครูปิ๋มรีบเข้ามารายงานยิ้มแย้มแจ่มใส
“เจ๊สวยคะ คืนนี้แขกโทรมาจองโต๊ะเต็มหมดทั้ง 2 คาเฟ่แล้วนะคะ”
“จริงเหรอ”
“แล้วนอกจากแขกจะจองโต๊ะเต็มแล้วนะคะ คืนนี้ยังจะมีใครบางคนมาเที่ยวที่คาเฟ่เราอีกด้วยนะคะ”
“ใคร”
มะม่วงหาว มะนาวโห่ ตื่นเต้นมาก
“คุณศรุตจะมา”
ขวัญใจยังงงๆ อยู่
“คุณศรุต”
“ขวัญใจไม่รู้จักคุณศรุตเหรอ”
“ชื่อคุ้นๆ น่ะ แต่คงไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว”
“โห เธอจะไม่คุ้นชื่อได้ยังไง ก็คุณศรุตน่ะ เขาไปเป็นคอมเมนท์เตเตอร์ในวันที่เธอขึ้นประกวดร้องเพลงไง”
“ใช่ๆ คนที่เขาพูดกับเธอว่า ผมไม่มีอะไรจะคอมเมนท์นอกจาก ผมอยากจะบอกคุณว่า ผมชอบคุณจริงๆ ครับ อ๊ายๆๆ”
“แล้วเขาเป็นลูกชายเจ้าของค่ายเพลงชื่อดัง แล้วตอนนี้เขาก็ขึ้นมาบริหารงานแทนพ่อแล้วด้วย”
“แล้วไง”
“แหม ก็คนมันรูปก็หล่อ พ่อก็รวย แถมยังเป็นเจ้าของค่ายเพลงอีกต่างหาก ค่ายเนี้ย ปั้นใครขึ้นเป็นนักร้องของค่าย ก็ดังระเบิดระเบ้อไปทุกรายเลย เธอไม่สนใจบ้างรึไงขวัญใจ”
“ไม่ ตอนนี้ฉันสนแต่ว่า ฉันจะต้องร้องเพลงให้ดีที่สุด ให้สมกับที่เจ๊สวยไว้ใจ ไป ตา
ไปช่วยพี่แต่งตัวเถอะ”
ขวัญตาพาขวัญใจไปแต่งตัว มะม่วงหาว มะนาวโห่หันมามองหน้ากันเอง แล้วทำหน้าเชือดเฉือนกัน
“นังมะนาว วันนี้คิวเธอไปร้องที่คารามายน์โน่น ไป”
มะนาวโห่งอแงไม่ยอมไป มะม่วงหาวจิกตาใส่ มะนาวโห่งอนเดินป่องๆ ออกไป สวนกับแอปเปิ้ลที่เพิ่งเข้ามา หน้าตาตื่นเต้น
“นี่ๆๆๆ ได้ข่าวว่าวันนี้คุณศรุตจะมาที่นี่เหรอ”
“ใช่”
“คืนนี้เป็นคิวฉันร้องเพลงที่นี่พอดีเลย อิอิ”
แอปเปิ้ลกรี๊ดกร๊าด มะม่วงหาวไม่พอใจ แต่แอปเปิ้ลไม่แคร์
“ของแบบนี้ ใครดีใครได้ย่ะ คอยดูนะ คืนนี้ฉันจะร้องจะเต้นให้คุณศรุตมองฉันจนตาค้างเลย แล้วฉันจะได้เป็นนักร้องคนใหม่ของค่ายเพลงของคุณศรุตไงล่ะ”
“ฝันไปเถอะย่ะ”
มะม่วงหาวกับแอปเปิ้ลมองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ขวัญใจแต่งตัวอยู่ ส่ายหน้าอย่างไม่เห็นเป็นสาระ
ขวัญตาเดินทำงานอยู่ เสียงมือถือดัง เธอกดรับสาย
“ว่าไงคะคุณรัฐ”
สหรัฐเปิดสปีคเกอร์โฟนไว้ เหินฟ้ายืนฟังอยู่ใกล้ๆ ด้วย
“ทางโน้นเป็นยังไงบ้าง ขวัญตา”
“เรียบร้อยดีค่ะคุณรัฐ เหตุการณ์ปกติ”
“แล้วคุณขวัญล่ะ”
“กำลังแต่งตัวเตรียมจะขึ้นโชว์แล้วค่ะ”
จังหวะนั้น มะม่วงหาวและแอปเปิ้ลวิ่งแข่งกันมาแอบดูศรุต
“อ๊ายๆๆๆ คุณศรุตมาแล้ว”
“ไหนๆ”
มะม่วงหาววิ่งเข้ามาแย่งแอปเปิ้ลดูศรุต จนสองสาวชนขวัญตากระเด็นออกไป ขวัญตาร้องตกใจ เหินฟ้าได้ยินเสียงขวัญตาร้อง ก็ตกใจ รีบแย่งมือถือสหรัฐไปพูด สหรัฐเองก็ตกใจไม่แพ้เหินฟ้า
“คุณตา คุณเป็นอะไรรึเปล่าอ้ะ”
“ไม่มีอะไรหรอกคุณ พวกสาวๆ ที่นี่เขากำลังตื่นเต้นคุณศรุตอยู่น่ะ คืนนี้เขามาเที่ยวที่นี่ ไม่มีอะไรหรอก อย่าไปสนใจเลยคุณ เออๆๆ เอาแค่นี้ก่อนนะ โชว์จะเริ่มแล้ว”
ขวัญตาวางสายไป
“เดี๋ยวสิ”
เหินฟ้าส่ายหน้าระอาใจ สหรัฐถามขึ้น
“ใคร คุณศรุต”
“เจ้าของค่ายเพลง เป็นค่ายใหญ่ที่คนในวงการเพลงจับตามองกัน เพราะเวลาเปิดตัวนักร้องน้องใหม่ทีไร เพลงดังเปรี้ยงปร้างทุกที นี่ไปเที่ยวที่ทอร์นาโด สงสัยจะไปหานักร้องใหม่เข้าค่ายล่ะมั้ง”
สหรัฐยิ่งหน้านิ่วเข้าไปอีก
“เอาล่ะ เพื่อแกจะได้มโนหน้าคุณศรุตนี่ได้ง่ายขึ้น เขาก็คือคอมเมนท์เตเตอร์ ที่คอมเมนท์คุณขวัญเป็นคนสุดท้ายในวันประกวดนั่นแหละ”
สหรัฐอึ้งไปนิด สบตาเหินฟ้อย่างเดาความคิดกันได้ สองหนุ่มไม่สบายใจขึ้นมาทันที
ขวัญใจเพิ่งวิ่งขึ้นเวที เพลงขึ้นช่วงอินโทร ขวัญใจเตรียมเข้าท่อนร้อง โต๊ะหน้าสุดมีศรุตกับป๋องนั่งอยู่ ป๋องรีบกระซิบบอกศรุต
“คนนี้แหละครับคุณศรุต ที่เขาว่ากันว่าเป็นเพชรเม็ดใหม่ของที่นี่ ไม่รู้เจ๊สวยแกไปสรรหามาจากไหนนะครับ”
ศรุตยิ้มให้ป๋องแล้วเงยหน้าขึ้นมองขวัญใจร้องและเต้นอย่างมืออาชีพ เขาเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ทั้งชอบโดยส่วนตัว และสนใจในความสามารถของหญิงสาวด้วย ศรุตมองขวัญใจไม่วางตา แล้วบอกกับป๋อง
“สวย เสียงดี มีเสน่ห์มากๆ ฉันจะต้องทำให้เธอยอมเซ็นสัญญาเป็นนักร้องในค่ายเราให้ได้”
ขวัญใจร้องเพลงเสร็จวิ่งกลับเข้ามาในห้องแต่งตัว ขวัญตารีบวิ่งไปช่วยขวัญใจเปลี่ยนชุดใหม่ ครูปิ๋มเดินเข้ามาหาขวัญใจ ไม่ค่อยสบายใจนัก
“ขวัญใจ เดี๋ยวพอเธอร้องเพลงต่อไปเสร็จแล้ว ลงไปคุยกับคุณศรุตที่โต๊ะเขาหน่อยนะ เขาอยากคุยกับเธอแน่ะ”
“ค่ะครู”
ครูปิ๋มเดินออกไป มะม่วงหาว แอปเปิ้ลวิ่งเข้ามารุมขวัญใจ
“ว้าย คุณศรุตขอพบเธออย่างนี้ สงสัยจะชวนเธอเข้าสังกัดแน่ๆ เลย”
“โชคดีแล้วขวัญใจ ถ้าคุณศรุตเขาชวนเธอไปเข้าสังกัดเขา เธอรีบตกลงเลยนะ โอกาสในชีวิตดีๆ อย่างนี้ มีไม่มากหรอกนะยะ” แอปเปิ้ลบอก
ขวัญใจมองหน้ากับขวัญตา
สหรัฐนั่งอยู่ในคารามายน์คาเฟ่อย่างกระวนกระวายจนเหินฟ้ารู้สึกได้
“นั่งไม่ติดเลยรึวะไอ้รัฐ”
“เป็นแก แกนั่งติดมั้ยล่ะ”
เหินฟ้าพยักหน้าเข้าใจ สหรัฐยังไม่คลายความกระวนกระวายลงเลย
ขวัญใจเดินเข้ามาที่โต๊ะที่ศรุตและป๋องนั่งอยู่ เธอยกมือไหว้ ศรุตมองขวัญใจไม่วางตา
“เห็นครูปิ๋มไปบอกว่าคุณศรุตต้องการพบฉัน”
“เชิญคุณขวัญใจนั่งก่อนสิครับ”
ขวัญตา มะม่วงหาว แอปเปิ้ลแอบมองดูขวัญใจกันอยู่ที่ข้างเวที
“ไหนๆ ขอฉันดูมั่งสิ”
แอปเปิ้ลแหวกเข้ามา ในขณะที่เจ๊สวยก็ยืนแอบดูขวัญใจกับศรุตอยู่อีกมุมหนึ่งเช่นกัน ขวัญใจลงนั่งข้างศรุต
“เมื่อกี้ดูคุณอยู่บนเวทีก็ว่าสวยแล้ว แต่ยิ่งได้มาเห็นใกล้ๆ อย่างนี้ ยิ่งสวยใหญ่ ทั้งสวย ทั้งเสียงดี”
“คุณต้องการพบฉันเรื่องอะไรรึคะ พูดมาตรงๆ เลยดีกว่าค่ะ เพราะเดี๋ยวฉันมีคิวจะต้องไป
ร้องเพลงต่อที่คารามายน์อีก”
“แหม ผมมันชอบคนตรงๆ อย่างคุณซะด้วย อ้ะ เมื่อคุณอยากให้ผมพูดตรงๆ ผมก็จะพูดตรงๆ ผมอยากชวนคุณไปเป็นนักร้องในสังกัดค่ายเพลงของผม คุณสนใจมั้ยครับ”
ขวัญใจอึ้ง
“คุณจะได้มีอัลบั้มเป็นของตัวเอง มีคอนเสิร์ตเดี่ยวเป็นของตัวเอง มีคนได้ฟังเสียงคุณร้องเพลงมากกว่าที่คุณร้องอยู่ในคาเฟ่นี่อีกหลายร้อยเท่า คุณคิดว่าไงครับ”
“เอ่อ”
“คุณยังไม่ต้องตอบผมตอนนี้ก็ได้ ผมให้เวลาคุณไปคิดก่อน คิดได้แล้ว โทรบอกผมก็แล้วกัน”
ศรุตยื่นนามบัตรให้ ขวัญใจมองหน้าชายหนุ่มอย่างมึนๆ ศรุตยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
ขวัญใจนำเรื่องที่ศรุตคุยมาเล่าให้ทุกคนฟัง
“คุณศรุตชวนเธอไปเป็นนักร้องค่ายเขา” แอปเปิ้ลถามตกใจ
“โอ๊ย ฉันอยากจะเป็นลม ทำไมเขาไม่ชวนฉันมั่งอ้ะ” มะม่วงหาวตัดพ้อ
“แล้วพี่ขวัญตอบเขาไปว่าไงล่ะจ๊ะ”
“ยังไม่ได้ตอบอะไร ยังไม่ได้คิดอะไร แล้วก็คิดอะไรไม่ออกด้วย”
“โอ๊ย โอกาสมาเกยตักขนาดนี้แล้ว เธอไม่ต้องคิดอะไรให้มากเรื่องแล้วย่ะแม่คุณ ตอบรับไปเลย นักร้องทุกคนน่ะ ฝันอยากจะมีอัลบั้มเพลงเป็นของตัวเอง มีคอนเสิร์ตเป็นของตัวเองกันทั้งนั้นแหละ ถ้าเธอไม่รับข้อเสนอของคุณศรุตเขา เธอก็โง่แล้วย่ะ” แอปเปิ้ลเตือน
ขวัญใจหันไปมองหน้าขวัญตาเป็นเชิงปรึกษา แต่ขวัญตาก็ทำหน้าว่าไม่รู้เหมือนกัน ครูปิ๋มยืนฟังที่มุมหนึ่ง ค่อยๆ ออกไปอย่างเงียบๆ แล้วไปรายงานให้เจ๊สวยฟัง
“คุณศรุตเขาชวนขวัญใจไปเข้าสังกัดจริงๆ ด้วยค่ะเจ๊ ถ้าขวัญใจตกลงไป ทั้งทอร์นาโดและคารามายน์คงแย่แน่ๆ เลย”
ครูปิ๋มทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เจ๊สวยเครียด
ขวัญใจ ขวัญตา สหรัฐ เหินฟ้า เจ๊สวย เพิ่งเลิกงานกลับมาบ้าน ขวัญใจนิ่งเงียบมาตลอดทาง สหรัฐกับเจ๊สวยแอบสังเกตอยู่ตลอด แต่ก็ไม่พูดอะไร เจ๊สีฟ้าเข้ามา
“กลับมากันแล้วเรอะ เหนื่อยกันมั้ย ฉันทำข้าวต้มกระดูกหมูไว้ให้ร้อนๆ มากินกันเร็ว”
ขวัญใจยกมือไหว้เจ๊สีฟ้า
“ขอบคุณนะคะเจ๊ แต่วันนี้ขวัญเหนื่อยจังเลยค่ะ ขวัญขอตัวไปอาบน้ำแล้วเข้านอนเลยดีกว่าค่ะ”
ขวัญใจเดินเข้าห้องไป ขวัญตายกมือไหว้เจ๊สีฟ้าอีกคน
“ตาก็เหมือนกันค่ะเจ๊ วันนี้ไม่รู้เป็นไร ง้ว ง่วง แต่ก็ขอบคุณนะคะเจ๊”
ขวัญตาเดินตามขวัญใจเข้าห้องไปอีกคน เจ๊สีฟ้ามองงงๆ
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ เจ๊สวย”
“คืนนี้คุณศรุตมาเที่ยวที่ทอร์นาโด แล้วชวนขวัญใจไปเป็นนักร้องในสังกัดเขา”
“ตายจริง แล้วขวัญใจตัดสินใจว่าไง”
“ฉันไม่รู้”
“งั้นผมจะไปถามให้รู้เรื่องกันไปเลยครับป้า” สหรัฐจะไป
“อย่า”
“ทำไมละครับป้า”
“รอให้ขวัญใจเขามาบอกเองดีกว่า ว่าเขาตัดสินใจยังไง และไม่ว่าเขาจะตัดสินใจยังไง เราทุกคนก็ควรจะเคารพในการตัดสินใจของเขาด้วย”
สหรัฐเซ็งไปเลย
ขวัญใจคุยกับขวัญตาอยู่ในห้อง
“พี่ยังไม่ได้ตัดสินใจอะไรทั้งนั้นแหละตา ความฝันของพี่คือได้เป็นนักร้องคาเฟ่เหมือนอย่างแม่ ซึ่งตอนนี้พี่ก็ได้เป็นแล้ว กับความฝันอีกอย่างคือเปิดคาเฟ่ที่แรกให้กับหมู่บ้านของเรา ซึ่งมันคงต้องใช้เงินอีกมาก และพ่อก็คงไม่ให้”
“แต่ถ้าพี่ขวัญไปเป็นนักร้องค่ายคุณศรุต ก็คงจะมีรายได้มากกว่าเป็นนักร้องคาเฟ่นะ”
ขวัญใจพยักหน้าเห็นด้วย เวลาเดียวกันนั้น สหรัฐกับเหินฟ้า แอบหลบมุมมาคุยกัน
“เรื่องนี้มันก็ขึ้นกับการตัดสินใจของคุณขวัญคนเดียวแหละวะ แล้วไม่ว่าเขาจะตัดสินใจยังไง แกก็ต้องเคารพในการตัดสินใจของเขา รู้มั้ย”
สหรัฐไม่ตอบ แต่หงุดหงิด
เจ๊สวยออกมายืนรับลมที่ระเบียง แล้วตัดสินใจยกหูโทรศัพท์หาศรุต
“ฮัลโหล ศรุตเหรอลูก ถึงบ้านหรือยัง”
“ยังเลยครับแม่ ผมกลับมาเคลียร์เอกสารที่ออฟฟิศอีกนิดหน่อย เพราะพรุ่งนี้มีประชุมกับลูกค้าแต่เช้า แล้วแม่เป็นยังไงบ้างครับ”
“ก็เครียดน่ะซิ เห็นทุกคนเครียดกันหมด แม่ก็อดเครียดตามไม่ได้ ทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจนะว่าทุกอย่างมันเป็นแผน”
“ผมเข้าใจครับแม่ ผู้หญิงอ่อนโยนอย่างแม่มักจะเซนซิทีฟเป็นธรรมดา”
“ไม่ต้องมาแซวแม่เลยนะ”
“แค่ไม่อยากให้แม่เครียดน่ะครับ ถ้าเราจะวัดใจคุณขวัญแล้ว คุณแม่ก็ต้องอดทน เล่นละครให้ถึงที่สุด”
“แล้วถ้าผลของการวัดใจ มันจะทำให้แม่ผิดหวังล่ะ ถ้าขวัญใจเลือกที่จะไปจากการเป็นนักร้องคาเฟ่จริงๆ ล่ะตาศรุต”
“แม่มั่นใจในตัวคุณขวัญแค่ไหนล่ะครับ”
เจ๊สวยอึ้งไป
“ถ้าแม่มั่นใจในตัวคุณขวัญแล้ว ก็ไม่ต้องกลัวผลของมันหรอกครับ เพราะคุณขวัญจะไม่มีวันทิ้งแม่ไปไหน จริงมั้ยครับแม่”
“จ้ะ”
เจ๊สวยยังคงมีความกังวลแฝงอยู่
ตอนเช้า ขวัญใจ สหรัฐ เหินฟ้า ขวัญตา เจ๊สวย และเจ๊สีฟ้า นั่งกินข้าวอยู่ด้วยกัน มีเสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น เจ๊สวยขยับลุกขึ้น แต่สหรัฐรีบบอก
“ผมไปเปิดเองครับป้า”
“ตราบใดที่เรายังไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังการลอบทำร้ายคุณขวัญ ผมว่าเราควรระวังตัวกันตลอดเวลานะครับ อย่าได้ประมาทเลย”
เหินฟ้าเตือน คนอื่นๆ พยักหน้าเห็นด้วย สหรัฐเดินกลับเข้ามาพร้อมช่อดอกไม้ช่อใหญ่ ทุกคนหันไปมองงงๆ สหรัฐเอาช่อดอกไม้นั้นไปให้ขวัญใจ แล้วบอกอย่างหงุดหงิด
“คุณศรุตส่งมาให้คุณแน่ะ”
ขวัญใจรับช่อดอกไม้นั้นไปอย่างงงๆ เจ๊สวย เจ๊สีฟ้า เหินฟ้า ไม่สบายใจ รู้ว่าศรุตเริ่มรุกขวัญใจแล้ว ส่วนสหรัฐนั้นหงุดหงิดออกนอกหน้า
มะม่วงหาว มะนาวโห่ เชอรี่ แอปเปิ้ล ลูซี่ เข้ามารุมถามขวัญใจด้วยความตื่นเต้น
“คุณศรุตส่งดอกไม้ให้ขวัญใจ”
“อ๊ายๆๆ อิจฉาอ้ะ”
“แล้วเห็นครูปิ๋มบอกว่า คืนนี้คุณศรุตเขาก็จองโต๊ะจะมาดูขวัญใจร้องอีกคืนด้วยนะ”
“จริงเรอะ”
“ยายมะม่วง งั้นคืนนี้ฉันจ้างเธอพันนึง ให้เธอไปร้องที่คารามายน์แทนฉัน ส่วนฉันจะมาร้องที่นี่แทนเธอ”
“ไม่”
“แอปเปิ้ล ฉันให้ 2 พันเอ้า ขอฉันมาร้องที่นี่แทนเธอคืนนี้นะ เผื่อเสียงร้องของฉัน จะเข้าตากรรมการมั่ง” เชอรี่บอก
“ไม่”
ลูซี่อ้าปากจะให้สินบนอีกคน คราวนี้ทั้งมะม่วงหาวและแอปเปิ้ลส่ายหน้าพร้อมกัน
“ไม่”
เชอรี่ ลูซี่ มะนาวโห่ หน้าม่อยไปตามๆ กัน ขวัญตาเดินเข้ามาพร้อมกระเช้าดอกไม้กระเช้าใหญ่ เดินเอาไปให้ขวัญใจ ทุกคนหันไปมองอย่างสนใจ
“คุณศรุตส่งมาให้พี่ขวัญจ้ะ”
มะม่วงหาว มะนาวโห่ เชอรี่ แอปเปิ้ล และลูซี่ กรีดร้องด้วยความอิจฉา
เวลาต่อมา ขวัญใจร้องเพลงอยู่บนเวที ศรุตกับป๋องมานั่งดูอีก ศรุตมองหญิงสาวไม่วางตา พลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
เจ๊สวยยืนกอดอกมองศรุตอย่างเคร่งเครียด สหรัฐมองศรุตหน้าถมึงทึง เหินฟ้ามองสหรัฐอย่างกังวล
ตอนเช้า ขวัญใจ สหรัฐ เหินฟ้า ขวัญตา เจ๊สวย เจ๊สีฟ้า นั่งกินข้าวอยู่เหมือนเดิม
สหรัฐเดินถือช่อดอกไม้เอาเข้ามาให้ขวัญใจ แต่ไม่รอส่งให้กับมือขวัญใจ เอาวางลงที่โต๊ะ แล้วเดินออกไปอย่างไม่พอใจ ขวัญใจกับขวัญตางงๆ แต่คนอื่นๆ ที่รู้ว่าสหรัฐไม่ใช่เกย์ต่างกลุ้มใจไปตามๆ กัน
กลางคืน ขวัญใจนั่งแต่งตัวอยู่ ขวัญตาเดินถือกระเช้าดอกไม้เข้ามา พอมะม่วงหาว มะนาวโห่ เชอรี่ แอปเปิ้ล ลูซี่ หันไปเห็นก็ร้องกรี๊ดด้วยความอิจฉา ปรากฏว่ามีกระเช้าดอกไม้เต็มห้อง เพราะศรุตส่งมาให้ขวัญใจทุกคืน
ศรุตกับป๋องมานั่งรอดูขวัญใจร้องเพลงอย่างเคย ป๋องมองดูในมือศรุตที่มีพวงมาลัยติดธนบัตรจำนวนมาก เตรียมจะรอคล้องคอให้ขวัญใจ
“ผมรู้สึกว่าเจ้านายทุ่มทุนกับนักร้องขวัญใจนี่มากกว่าคนอื่นเลยนะครับ”
“คนนี้ ฉันไม่ได้หวังแค่ว่าจะให้เขามาเป็นนักร้องในค่ายเราเท่านั้น แต่คนนี้ฉันรักจริงหวังแต่งว่ะ”
สหรัฐยืนจ้องศรุตราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ จนเหินฟ้าต้องคอยบีบนวดเอาใจ กลัวสหรัฐพุ่งเข้าไปชกศรุต
“ใจเย็นเพื่อน ใจเย็นๆ”
ขวัญใจกำลังแต่งตัวอยู่ ขวัญตาเข้ามากระซิบรายงาน
“คุณศรุตนี่ ตาว่าเขาไม่ได้มาตื๊อพี่ขวัญแค่จะให้ไปเป็นนักร้องค่ายเขาหรอก ตาว่า เขามาจีบพี่”
“แล้วไง”
“พี่ขวัญไม่สนใจเขามั่งรึ ทั้งหล่อ ทั้งรวย ทั้งเอาใจเก่ง หาไม่ได้ง่ายๆ นะ ผู้ชายแบบนี้น่ะ ก็พี่ขวัญดูสิ รอบตัวเรามีผู้ชายสักกี่คนกันเชียว คุณรัฐกับอีตาเหินฟ้านั่น ดูเผินๆ ก็เหมือนผู้ชายดีอยู่หรอก แต่ดันเป็นคู่เกย์กันซะนี่”
“พี่ยังไม่มีใจคิดเรื่องแบบนี้หรอกตา พี่ขอทำงานให้ดีก่อนดีกว่า”
“พี่ขวัญไม่คิด แต่คุณศรุตน่ะ เขาคิดแน่ เชื่อตาสิ”
ขวัญใจนิ่งไป
เหินฟ้ายังนวดต้นคอสหรัฐเอาใจอยู่
“ไอ้รัฐเอ๊ย แกจะมาทำฮึ่มฮั่มเหมือนหมาจะคลั่งแบบนี้มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอกโว้ย ลงทางนั้นมานั่งเฝ้าหน้าเวทีทุกคืนๆ ส่งดอกไม้ให้ทุกวันๆ อย่างนี้ล่ะก็ ถ้าฉันเป็นคุณขวัญ ฉันคงก็
ใจอ่อนว่ะ”
“อ้าว แล้วที่ฉันคอยเฝ้าตามดูแลคุณขวัญเขามาตั้งนาน มันไม่มีความหมายอะไรบ้างเลยเรอะไงวะไอ้เหิน”
“ก็เพราะคุณขวัญเขาไม่เคยเห็นแกเป็นผู้ชายน่ะสิวะไอ้รัฐ ที่ทุกวันนี้เขามองแกเป็นแค่เพื่อน ก็เพราะเขายังเข้าใจว่าแกเป็นคู่เกย์กับฉัน แกไม่ใช่ผู้ชาย”
สหรัฐอึ้งไป
ตอนเช้า สหรัฐกับเหินฟ้าคุยกันที่บ้านเจ๊สวย สหรัฐกลุ้มมาก
“แต่แกควรจะบอกความจริงกับคุณขวัญเขาได้แล้วว่าแกไม่ได้เป็นเกย์”
“ฉันก็อยากจะบอกอยู่หรอก แต่ว่าหลังจากที่เกิดเรื่องร้ายกับคุณขวัญ ฉันก็ไม่มีโอกาสได้อยู่กับเขาตามลำพังเลย”
“แต่ถ้าแกบอกเขาช้าไป ฉันว่าคุณขวัญถูกอีตาศรุตนั่นมันฉกไปต่อหน้าต่อตาแกแน่”
สหรัฐผุดลุกขึ้นจะไปหาขวัญใจ เหินฟ้าแกล้งพูดให้เพื่อนสับสน
“แต่ถ้าแกไปบอกความจริงกับเขา เขาก็อาจจะโกรธแกได้เหมือนกันนะ เพราะเขาอาจจะรู้สึกว่าถูกแกหลอกมาตลอดเวลา”
สหรัฐใจเหี่ยว ทรุดนั่งลงใหม่ เหินฟ้าแกล้งพูดให้สหรัฐสับสนอีก
“แต่แกก็เห็นแล้วนี่หว่า ว่าอีตาศรุตนั่นมันรุกคุณขวัญมากขนาดไหน ผู้หญิงน่ะ ลองมีผู้ชายมายกย่องเอาใจ ต่อให้ใจแข็งยังไง มันก็ต้องอ่อนลงสักวัน แล้วทีหลังแกอย่ามาด่าว่าฉันไม่เตือนแกก่อนนะโว้ย”
สหรัฐผุดลุกขึ้นแล้วเดินไปทันที
“อ้าว ไอ้รัฐ แกคิดดีแล้วเรอะที่จะไปบอกความจริงเขาน่ะ”
สหรัฐตะโกนกลับมา
“ไม่คิดอะไรแล้วโว้ย ตอนนี้ฉันรู้อย่างเดียวว่าฉันต้องทำอะไรสักอย่าง”
เหินฟ้าขำ “ไอ้รัฐนี่มันยุขึ้นดีจริงโว้ย”
สหรัฐเดินตรงดิ่งมาที่หน้าห้องนอนขวัญใจ แล้วเคาะประตูเรียกอย่างไม่ลังเลอีก ประตูเปิดออก กลายเป็นขวัญตา
“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณขวัญหน่อยครับ”
“พี่ขวัญไม่อยู่หรอกค่ะ ออกไปพบคุณศรุต”
สหรัฐหน้าเครียดขึงขึ้นมาทันที
“ที่ไหน”
“ที่บริษัทคุณศรุตค่ะ แต่คุณรัฐอย่าบอกเจ๊สวยนะคะ พี่ขวัญสั่งไว้”
สหรัฐไม่พูดอะไร เดินเร็วๆ ออกไป
เฮียศาสตร์นอนก่ายหน้าผากเครียดอยู่ ฮุยเข้ามารายงานอย่างกล้าๆ กลัวๆ เพราะเข้ามารายงานครั้งสุดท้าย เขาถูกเฮียศาสตร์ไล่เตะออกไป
“ตอนนี้กิจการของทั้งสองคาเฟ่ ดีวันดีคืนเลยครับเฮีย แขกติดขวัญใจกันตรึมเลยครับ แม้กระทั่งคุณศรุต เจ้าของค่ายเพลงยังมาชวนขวัญใจไปเป็นนักร้องใหม่ของค่ายด้วย”
“นังนั่นมันคงรีบตอบตกลงเลยสิ”
“ยังครับ คุณศรุตถึงต้องมานั่งตื๊อที่คาเฟ่ทุกคืน ทุกคืน ผมว่าที่ขวัญใจยังไม่ตกลง ก็คงจะเพราะเป็นห่วงเจ๊สวยน่ะครับ เพราะถ้าเธอตกลงไป เจ๊สวยคงยุ่งแน่ แหม เด็กคนนี้กตัญญูกับเจ๊สวยจริงๆ”
“กูไม่อยากฟังแล้วโว้ย ทำไมใครๆ ก็รักและกตัญญูกับอีสวยมัน กูเกลียดมึง อีสวย กูเกลียดมึง”
เฮียศาสตร์จะเดินพรวดพราดออกไป ฮุยตกใจ
“เฮียจะไปไหนครับนั่น”
“เรื่องของกู”
เฮียศาสตร์เดินออกมานอกบ้าน
“โว้ย ทำไมใครก็รักอีสวย ลูกกู เมียกู ก็ทิ้งกูไปอยู่กับมันหมด อีลักเพศนั่นมันมีอะไรดีวะ”
เฮียศาสตร์เตะโน่นนี่ระบายอารมณ์ เลยไม่ทันระวังตัว เมื่อจู่ๆ ก็มีรถตู้คันหนึ่งพุ่งเข้ามาจอดข้างตัว แล้วคนในรถก็โดดลงมา คนหนึ่งเอาผ้าโปะยาสลบโปะหน้าเฮียศาสตร์ เฮียศาสตร์ดิ้นสู้ตามสัญชาตญาณอยู่สักครู่ก็อ่อนแรงลง ลูกน้องเสี่ยวิบูลย์ทั้งหมดรีบช่วยกันอุ้มเฮียศาสตร์ขึ้นรถตู้
เวลาต่อมา เฮียศาสตร์นั่งคอห้อยพับอยู่ในความมืด สักครู่ก็เริ่มรู้สึกตัวเงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ อย่างงงๆ เห็นทุกอย่างเป็นแค่เงาตะคุ่มๆ เพราะไฟยังไม่เปิด เฮียศาสตร์สงสัย เริ่มขยับตัว แล้วยิ่งงงหนักเข้าไปอีกเมื่อพบว่าขยับตัวไม่ได้ เพราะถูกมัดอยู่บนเก้าอี้
“เฮ้ย นี่มันอะไรกันวะเนี่ย”
เฮียศาสตร์พยายามดิ้นแต่ไม่หลุด จนเก้าอี้ล้มตึง ไฟในห้องเปิดพรึ่บขึ้น เฮียศาสตร์ชะงัก เห็นขาคนเดินเข้ามาหา เขาพยายามเอี้ยวคอมองอย่างยากลำบาก เพราะตัวยังติดกับเก้าอี้อยู่ คนที่เดินเข้ามาคือดวงดาวและหมึก หมึกเดินเข้ามาช่วยยกเก้าอี้พร้อมตัวเฮียศาสตร์ขึ้นตั้งตรง
“ดวงดาว”
“เออ ฉันเอง”
“จับกูมาทำไม แล้วไอ้คนพวกนี้มันเป็นใคร”
“ไม่ต้องรู้หรอก เพราะเดี๋ยวแกก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องรับรู้เรื่องอะไรอีกแล้ว”
“แกหมายความว่ายังไง”
“คนอย่างฉัน ไม่ยอมให้ใครทำฝ่ายเดียวหรอก ฉันอุตส่าห์ทุ่มเทร้องเพลงเรียกแขกเข้าคาเฟ่ให้แกตรึมทุกคืน แต่พอแกไม่พอใจ แกก็ไล่ฉันออกอย่างกับหมูกับหมา คราวนี้ถึงทีฉันบ้างล่ะ”
ดวงดาวหันไปพยักหน้าให้สัญญาณกับหมึก หมึกเข้าไปค้นตัวเฮียศาสตร์ แล้วล้วงเอามือถือของเฮียศาสตร์ออกมาส่งให้ดวงดาว ดวงดาวเอามือถือเฮียศาสตร์มากดข้อความ
“นั่นแกทำอะไรน่ะ”
“หาเพื่อนให้ได้ไปนรกพร้อมแกไง ฉันจะส่งข้อความไปตามอีเจ๊สวยให้มาที่นี่จากมือถือของแก อีเจ๊สวยมันก็ต้องเชื่อสนิทเลยว่าแกเป็นคนตามมันมาจริงๆ และเดี๋ยวมันก็ต้องมา”
เฮียศาสตร์ตกใจ
เจ๊สวยคุยโทรศัพท์กับศรุต
“ว่าไงนะ ขวัญใจขอมาพบลูกที่บริษัทเหรอ”
“ครับแม่ เธอโทรมาบอกจะขอเข้ามาบ่ายนี้ครับ”
“คุณพระคุณเจ้าช่วย แม่ตื่นเต้นจังเลย”
“ใจเย็นๆ ไว้ครับแม่ อย่าเพิ่งคิดไกล ไว้ผมได้คำตอบจากเธอเมื่อไหร่ ผมจะรีบบอกแม่ทันทีนะครับ”
“จ๊ะ แม่จะรอนะ”
เจ๊สวยวางสาย จิตใจจดจ่อว่าขวัญใจจะให้คำตอบอะไรกับศรุต
เจ๊สวยกำลังนั่งทำงานอยู่ เจ๊สีฟ้าช่วยเช็ดถูในบ้าน
“ไม่ต้องทำหรอกเจ๊ฟ้า เดี๋ยวแม่บ้านเขาก็มาทำเองแหละ”
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันขี้เกียจนั่งเฉยๆ แล้วนี่ทั้งฉันทั้งลูกมาอาศัยอยู่บ้านนี้ด้วยกัน จะไม่ให้ทำอะไรเลย มันก็จะดูดายเกินไปนะ”
เจ๊สีฟ้าปัดกวาดไปจนไปถึงกรอบรูป หยิบขึ้นมาดู เป็นรูปเจ๊สวยกับเฮียศาสตร์สมัยก่อน เจ๊สีฟ้าหน้าเศร้าสลดลง เจ๊สวยเห็นว่าเจ๊สีฟ้ากำลังดูรูปเฮียศาสตร์อยู่ก็เดาอารมณ์ได้
“แล้วนี่เจ๊ได้คุยกับเฮียเขาบ้างมั้ยน่ะ”
“เฮียเขาก็โทรมาหาเหมือนกันแหละ แต่ว่าฉันไม่รับ คนอย่างเฮียต้องเจอสั่งสอนแรงๆ ซะบ้าง ว่าถ้าไม่รู้จักรักคนในครอบครัว สุดท้ายชีวิตก็จะต้องไม่เหลือใครอย่างนี้แหละ”
เจ๊สวยพยักหน้าเศร้าๆ แล้วทำงานต่อ สักครู่มือถือเจ๊สวยก็สั่น มีข้อความเข้า เจ๊สวยหยิบ มาดู เห็นข้อความ
“ฉันอยากคุยกับแกเรื่องหุ้น ฉันจะไปรอแกที่ทอร์นาโด มาคนเดียวนะ แล้วอย่าบอกใครด้วย เฮียศาสตร์”
เจ๊สวยหน้าเครียดขึ้นมาทันที แต่พยายามสะกดไว้ หันมาบอกเจ๊สีฟ้า
“ฉันออกไปธุระข้างนอกก่อนนะเจ๊”
เจ๊สีฟ้าพยักหน้าให้ เจ๊สวยรีบออกไป
ดวงดาวกดปิดมือถือเฮียศาสตร์ไปเลย
“ตอนนี้ก็เหลือแค่รออีเจ๊สวยมันมาตายเป็นเพื่อนแก ฮึ อีเจ๊สวยนี่มันก็ทำฉันแสบนัก มันเห็นอีเด็กใหม่นั่นดีกว่าฉัน ยกย่องให้มันขึ้นเป็นนักร้องเทียบเท่ากับฉัน แล้วยังมาไล่ฉันออกอีก คราวนี้ถึงเวลาฉันเอาคืนพวกแกทุกคนแล้ว”
“อีคนอกตัญญู สมแล้วที่มึงไม่เจริญ”
ดวงดาวโมโห ตบหน้าหน้าเฮียศาสตร์
“พวกแกผลักดันให้ฉันต้องทำอย่างนี้เองนะ ช่วยไม่ได้”
เฮียศาสตร์โกรธเกลียดดวงดาวสุดขีด ถุยน้ำลายใส่หน้า ดวงดาวกรีดร้องด้วยความขยะแขยง แล้วตบหน้าเฮียศาสตร์สุดแรงอีกครั้ง จนเก้าอี้เฮียศาสตร์ล้มคว่ำลงกับพื้น
“ปล่อยมันเอาไว้อย่างนั้นแหละ เดี๋ยวมันก็จะต้องตายอยู่แล้ว”
ดวงดาวเดินออกไป หมึกเดินตาม ไฟในห้องปิดลง เฮียศาสตร์เริ่มตั้งสติ พยายามจะดิ้นให้หลุดจากเชือก แต่ก็ไม่สำเร็จ
ขวัญตาเดินมาหาเหินฟ้า
“คุณ วันนี้คุณรัฐเขาเป็นอะไรรึเปล่าอ้ะ เขาท่าทางแปลกๆ ไงชอบกล”
“แปลกยังไง”
“ไม่รู้สิ ก็พอฉันบอกว่าพี่ขวัญออกไปพบคุณศรุต คุณรัฐก็เดินลิ่วออกไปเลย นี่ถ้าฉันไม่รู้ว่าพวกคุณเป็นคู่เกย์กันนะ ฉันคงต้องคิดว่าคุณรัฐหึงคุณศรุตกับพี่ขวัญแน่ๆ เลย”
“แล้วถ้าความจริง ผมกับไอ้รัฐไม่ใช่คู่เกย์กันอย่างที่คุณคิดล่ะ คุณจะว่ายังไง”
เหินฟ้ามองหน้าขวัญตานิ่ง ขวัญตามองตอบไม่หลบ แล้วหัวเราะออกมา
“คุณจะบอกฉันว่า แหยอย่างคุณเนี่ยนะ เป็นผู้ชายทั้งแท่ง ไม่ใช่เกย์ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
ขวัญตาหัวเราะขำ แต่ขำได้ไม่นาน เพราะเหินฟ้าโมโห คว้าตัวขวัญตามาปล้ำจูบ หญิงสาวตะลึงทำอะไรไม่ถูก ยอมให้เหินฟ้าจูบอยู่สักครู่ก็เริ่มได้สติ ยกเข่าขึ้นกระทุ้งเป้าเหินฟ้าเต็มแรง ชายหนุ่มร้องลั่น กุมเป้าตัวงอแล้วล้มลงดิ้นกับพื้น ขวัญตามองอย่างเจ็บใจ แล้ววิ่งหนีไปพลางหัวเราะเยาะเย้ยให้เหินฟ้าได้แต่เจ็บใจ
ขวัญใจมาหาศรุตที่บริษัท ศรุตต้อนรับอย่างดีอกดีใจมาก
“ตอนที่คุณขวัญใจโทรมาหาผม รู้มั้ยครับว่าผมดีใจมากๆ เลย”
“ฉันขอเข้าเรื่องเลยดีกว่านะคะ เรื่องที่คุณชวนฉันมาเป็นนักร้องในค่ายของคุณ”
“คุณตกลง”
“ฉันมีข้อแม้”
“ว่ามาเลยครับ”
“ฉันขอยังร้องเพลงที่ทอร์นาโด และคารามายน์เหมือนอย่างเดิม”
“คงจะไม่ได้หรอกครับคุณขวัญ นักร้องที่จะออกอัลบั้มกับเราทุกคน ก่อนอัลบั้มจะออก จะต้องเก็บตัว เปลี่ยนลุ้ค และไม่เป็นข่าวใดๆ จนกว่าทางค่ายเราจะเปิดตัวให้ มันคือกฎของค่ายเราครับ”
“แต่ฉันเป็นหนี้เจ๊สวย ฉันทิ้งเจ๊ไม่ได้”
“งั้นผมจะชดใช้ที่คุณเป็นหนี้ให้เจ๊สวยแกจนหมดก่อน แล้วพอคุณออกอัลบั้มแล้ว เริ่มมีรายได้ ก็ค่อยๆ หักคืนกันไป”
“ไม่ใช่หนี้แบบนั้นหรอกค่ะ หนี้บุญคุณต่างหาก แล้วถ้าฉันทิ้งเจ๊สวยมา เจ๊สวยคงแย่”
ศรุตจับสองบ่าของขวัญใจไว้ มองตาหญิงสาวแน่วแน่ แล้วพยายามพูดกล่อม
“แต่คนเรา ก็ควรจะเลือกทางเดินชีวิตที่ดีที่สุดให้กับตัวเองไม่ใช่หรือครับ”
ขวัญใจเงียบ ลังเล ระหว่างนั้น สหรัฐเดินเทิ่งๆ มาจนถึงหน้าห้องทำงานของศรุต มองป้ายชื่อ มั่นใจแล้วว่ามาถูกที่ ก็จะเปิดเข้าไป เลขารีบวิ่งมาขวาง
“คุณเข้าไปไม่ได้นะคะ คุณศรุตกำลังมีแขก”
สหรัฐไม่สนใจ เปิดประตูห้องทำงานศรุตเลยอย่างร้อนใจ เลขาพยายามจะตามมาห้าม สหรัฐเห็นศรุตกำลังจับบ่าขวัญใจอยู่พอดี เขาหึงมาก พุ่งเข้าไปกระชากตัวขวัญใจออกมาจากศรุต ขวัญใจทั้งงง ทั้งตกใจจนทำอะไรไม่ถูก แต่สหรัฐไม่สนใจ ฉุดแขนขวัญใจลากตัวออกไปเลย ศรุตวิ่งตามมาแล้วกระชากบ่าสหรัฐไว้
“เดี๋ยวสิ นั่นคุณจะพาคุณขวัญใจไปไหน”
สหรัฐไม่ตอบ แต่หันไปชกหน้าศรุตเปรี้ยง ศรุตล้มลง เลขาร้องตกใจ ขวัญใจจะเข้าไปดูอาการศรุต แต่สหรัฐไม่ยอม ลากแขนหญิงสาวออกไปเลย
เจ๊สวยมาถึงทอร์นาโด เห็นไฟยังปิดมืดหมด
“เฮีย ฉันมาแล้ว”
ยังไม่มีใครปรากฏตัวขึ้น
“เฮีย เรื่องหุ้นของคารามายน์น่ะ ฉันไม่ได้อยากได้เลยนะ ฉันจะคืนให้เฮีย”
เจ๊สวยเดินไปเปิดไฟ พอไฟสว่างขึ้น ก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นเฮียศาสตร์ถูกมัดอยู่กับเก้าอี้ แต่เก้าอี้ล้มตะแคงอยู่
“เฮีย”
เจ๊สวยรีบพุ่งเข้าไปดูเฮียศาสตร์ด้วยความเป็นห่วง แต่ยังไม่ทันจะไปถึงตัวเฮียศาสตร์ ก็ถูกดวงดาวถีบเต็มแรง จนเจ๊สวยกระเด็นล้มไป
“ดวงดาว”
เสี่ยวิบูลย์เดินออกมาจากเงามืดอีกคน เจ๊สวยตกใจ
“เสี่ยวิบูลย์”
“ฉันเอง”
“นี่พวกแกคิดจะทำอะไรเนี่ย”
“งานนี้เจ๊ต้องชมหนูดวงดาวเขานะ ว่าเขาวางแผนได้เก่งจริงๆ ยิงปืนนัดเดียว ได้นกหลายตัวเลย หนูดวงดาวได้แก้แค้นพวกแก ส่วนฉันก็จะได้ที่ เพราะถ้าแกตาย ทอร์นาโดก็ต้องปิดกิจการแน่ แล้วฉันก็จะเข้ามาซื้อที่ดินที่นี่ได้ถูกเหมือนกับได้เปล่าเลย”
“เลวจริงๆ”
“แค่นี้แกพูดว่าฉันเลวแล้วเหรอ ยังหรอก ฉันยังไม่เลวพอหรอก จนกว่า”
ดวงดาวหันไปให้สัญญาณหมึก หมึกเข้าไปค้นตัวเจ๊สวยแล้วเอามือถือเจ๊สวยมาส่งให้ดวงดาว ดวงดาวกดไล่หาเบอร์ขวัญใจในเมือถือของเจ๊สวยอย่างรวดเร็ว
“ฉันจะหลอกเอานังขวัญใจ อีเด็กใหม่ที่แกปลื้มมันนักหนาให้มาลงนรกพร้อมแกให้ได้ก่อน แล้วฉันถึงจะยอมรับว่าฉันเลว”
ดวงดาวเริ่มกดข้อความลงในโทรศัพท์มือถือของเจ๊สวย เจ๊สวยรีบดูอาการเฮียศาสตร์
“เฮีย เป็นยังไงบ้าง เจ็บตรงไหน”
เฮียศาสตร์มองหน้าเจ๊สวยอย่างพิจารณา
“แกมาที่นี่ เพราะฉัน”
“ก็ฉันเห็นข้อความมันส่งมาจากมือถือของเฮีย ฉันก็นึกว่าเฮียอยากจะพบฉันจริงๆ ฉันตั้งใจจริงๆ ว่าจะเอาหุ้นของคารามายน์มาคืนให้เฮีย ฉันไม่อยากได้หรอก”
เฮียศาสตร์อึ้ง เริ่มเข้าใจในตัวเจ๊สวย แต่ยังไม่ทันจะทำอะไรต่อ หมึกก็มากระชากตัวเจ๊สวยให้ออกห่างจากเฮียศาสตร์ แล้วเอาไปมัดบนเก้าอี้อีกคน
สหรัฐลากขวัญใจมา ขวัญใจโมโห พยายามจะสะบัดให้หลุด แต่สหรัฐก็จับไว้แน่น
“คุณจะลากฉันไปไหนเนี่ยคุณรัฐ แล้ววันนี้คุณเป็นบ้าอะไร คุณตามฉันไปที่บริษัทคุณศรุตทำไม แล้วก็ยังไปชกหน้าเขาอย่างนั้น คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ”
สหรัฐหยุดเดินแล้วหันไปมองหน้าขวัญใจ ขวัญใจชะงัก มองสหรัฐอย่างงงๆ
“ใช่ เป็นบ้า เพราะมันถึงเวลาแล้วที่คุณจะต้องรู้ความจริงสักที”
“ความจริงเรื่องอะไร”
“ก็ความจริงที่ว่า ผมไม่ใช่เกย์ แต่ผมเป็นผู้ชายแท้ และผมรักคุณ”
ขวัญใจอึ้ง ตะลึงกับความจริงที่รับรู้
“คุณพูดอะไรออกมาคุณสหรัฐ รู้ตัวหรือเปล่า”
“ผมมีสติดี และถ้าคุณไม่เชื่อผม ผมจะพิสูจน์ให้คุณเห็น”
สหรัฐคว้าตัวขวัญใจมาจะจูบ แต่ทันใดนั้นเอง ขวัญตาซึ่งมาจากไหนก็ไม่รู้ พุ่งเข้าถีบสหรัฐอย่างแรง จนสหรัฐเซล้มลงไม่ทันได้จูบขวัญใจ
“อย่ามาฉวยโอกาสกับพี่สาวฉันนะไอ้ผู้ชายบ้ากาม”
“นี่มันเรื่องอะไรกันตา”
“ก็ไอ้คุณสหรัฐกับไอ้เหินฟ้าเพื่อนของมัน แกล้งเป็นเกย์ตบตาเราสองคนมาโดยตลอดน่ะซิพี่ขวัญ แล้วมันก็รอโอกาสที่จะกระทำการลามกกับเราสองคน แล้วเมื่อกี้ไอ้เหินมันก็ฉวยโอกาสจูบตาไปแล้ว”
“ว่าไงนะ”
“ไม่จริง เรื่องนี้ผมอธิบายได้ ที่ผมโกหกว่าผมเป็นเกย์ เพราะผมอยากใกล้ชิดกับคุณ เพราะผมรักคุณ ผมกับไอ้เหินไม่เคยคิดอกุศลกับคุณสองคนเลย”
“พี่ขวัญอย่าไปเชื่อ คนรักกันเขาไม่โกหกกันหรอก”
“ใช่ คนรักกัน ต้องให้ความจริงใจต่อกัน เขาไม่โกหกกันหรอก”
“คุณขวัญ”
ขวัญใจไม่รอฟัง ตบหน้าสหรัฐฉาดใหญ่
“ฉันเสียใจที่ฉันเคยไว้ใจคุณกับเพื่อนของคุณ เคยให้ใจ ให้ความสนิทสนมด้วย แต่น่าเสียดาย ที่คุณกับเห็นมันเป็นเรื่องตลก เห็นฉันกับน้องสาวเป็นคนโง่ให้คุณปั่นหัวเล่น เห็นแก่ที่คุณเคยช่วยฉันกับทุกคนไว้มาก ฉันจะไม่โกรธผู้ชายสตอเบอรี่อย่างคุณ แต่นับจากวันนี้ไป ฉันไม่อยากเห็นหน้าผู้ชายที่หน้าอย่างหลังอย่าง ขาดความจริงใจในชีวิตอย่างคุณอีกต่อไป ออกไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้”
สหรัฐยืนหยัดไม่ยอมไป
“คุณไม่ไปใช่มั้ย งั้นฉันไปเอง”
ขวัญใจวิ่งออกไปทันที
“คุณขวัญ”
สหรัฐจะตาม แต่ขวัญตาเข้ามาขวางไว้
“ไม่ต้องตามพี่ขวัญไปเลยนะ หูแตกหรือไง พี่ขวัญบอกว่าไม่อยากเห็นหน้าคุณ”
ขวัญใจวิ่งหนีสหรัฐมาหลบข้างกำแพง ชะโงกหน้าดูว่าสหรัฐตามมาทันหรือไม่ แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อมีเสียงข้อความเข้า เธอรีบหยิบมือถือขึ้นมากดดู เห็นข้อความ ว่า “มาหาฉันที่ทอร์นาโดด่วน ฉันมีเรื่องสำคัญที่จะต้องคุยกับเธอ”
“หรือเจ๊สวยจะรู้ว่าเรามาหาคุณศรุต”
ขวัญใจร้อนใจ แอบโผล่หน้าไปดูสหรัฐอีกที เห็นสหรัฐวิ่งไปทางอื่นก็รีบออกจากที่ซ่อน แล้วตรงดิ่งจะไปหาเจ๊สวยที่ทอร์นาโดทันที
ดวงดาวพูดใส่หน้าเจ๊สวย
“ทันทีที่นังขวัญใจมันได้รับข้อความ ที่มันจะต้องเข้าใจว่าเป็นแกส่งไป มันก็คงจะรีบแจ้นมาหาแกที่นี่ แล้วตอนนั้น มันก็จะได้ตามไปร้องเพลงให้แกฟังในนรก ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“ถึงเธอจะฆ่าฉันได้ แต่เธอจะลอยนวลไปเฉยๆ ได้ยังไง หึ ดวงดาว”
“ก็ใครจะมารู้ล่ะว่าฉันเป็นคนฆ่าพวกแก เวลาที่คนอื่นเขามาเจอพวกแก 3 คนที่นี่ เขาก็ต้องคิดว่า ไอ้เฮียศาสตร์มันเป็นคนส่งข้อความไปตามแกมาพบ เพื่อเคลียร์กันเรื่องหุ้นของร้าน เพราะใครๆ ก็รู้ว่าไอ้เฮียมันเจ็บใจแค่ไหนที่ต้องเสียหุ้นของร้าน 51% ให้แกไปน่ะ แล้วคนอื่นก็ต้องเข้าใจว่า สุดท้ายพวกแกก็ตกลงกันไม่ได้ เลยฆ่ากันตาย เรื่องฆ่ากันเพราะแย่งสมบัติ ใครๆ ก็เข้าใจ”
“แล้วขวัญใจล่ะ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ขวัญใจจะต้องมาตายที่นี่ด้วย”
“ทำไมจะไม่มี ก็ถ้าไม่ใช่เพราะมันชนะร้องเพลงกับฉัน แล้วเฮียศาสตร์จะเสียหุ้นเหรอ คนก็ต้องเข้าใจว่าแก ส่งข้อความไปตามมันมา แล้วเฮียศาสตร์เห็นหน้ามันก็ยิ่งเจ็บใจ เลยฆ่ามันอีกคน”
“อีดวงดาว มึงนี่เลวไม่มีที่ติจริงๆ”
“อยากด่าอะไรฉันก็ด่าไปเถอะ เพราะอีกเดี๋ยวแกก็จะไม่มีชีวิตอยู่ด่าใครได้อีกแล้ว”
เฮียศาสตร์โมโหสุดขีด พยายามจะสะบัดออกจากเชือกที่มัดให้ได้ ตะโกนส่งเสียงอย่างบ้าคลั่ง เสี่ยวิบูลย์กลัวเสียงดังออกไปข้างนอก รีบให้สัญญาณหมึก หมึกวิ่งเข้าไปใช้สันมือสับเข้าที่ต้นคอเฮียศาสตร์อย่างแรง เฮียศาสตร์สลบไปทันที เจ๊สวยตกใจมาก
ขวัญใจมาถึงตึกทอร์นาโด จะเปิดประตูเข้าไป พอดีมือถือดัง เธอหยุดยืนหยิบมือถือขึ้นมากดรับสาย
“ว่าไงคุณศรุต”
“คุณอยู่ที่ไหน ไอ้นายสหรัฐนั่นทำอะไรคุณหรือเปล่า”
“เขาไม่ได้ทำอะไรขวัญหรอกค่ะ เราแค่เคลียร์เรื่องที่ไม่เข้าใจกันนิดหน่อย”
“แล้วเคลียร์กันเรียบร้อยหรือยังครับ”
“ยังเลยค่ะ พอดีเจ๊สวยส่งข้อความมา บอกให้ขวัญรีบมาพบเจ๊ที่”
ขวัญใจยังไม่ทันจะพูดจบ มือถือก็ตกพื้นเพราะถูกหมึกพุ่งเข้ามาทางข้างหลัง แล้วเอาผ้าโปะยาสลบโปะลงเต็มหน้า ขวัญใจตกใจ พยายามดิ้นสู้ แต่แขนขาก็อ่อนแรง ช่วยตัวเองไม่ได้ และก่อนที่จะหมดสติไป เธอก็เห็น
ดวงดาวเดินยิ้มเข้ามา แล้วขวัญใจก็สลบไป
(อ่านต่อตอนที่ 13)
