หน้ากากนางเอก ตอนที่ 23
ทุกคนมองเบอร์รี่อย่างตกใจปนครุ่นคิด นังเด็กคนนี้โผล่มา ต้องมีเรื่องใหญ่แน่ อรัญภัทรมองเบอร์รี่อย่างคิดในใจว่าจะมาไม้ไหนอีก แต่ไม่ได้กลัว
เบอร์รี่ยืนมองดูกลุ่มอรัญภัทรด้วยสีหน้าที่มากับชัยชนะ นักข่าวรอลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้น นางเอกสาวถามอย่างสงสัย
"เธอมาที่นี่ทำไม."
เบอร์รี่ทำหน้ายิ้มๆ
"ก็มาหาพี่เอี๊ยมยังไงละคะ...พี่เอี๊ยมถูกเรียกตัวมาสอบปากคำทั้งที จะให้เบอรี่อยู่ที่ห้องเฉยๆได้ยังไงกันละคะ... คุณตำรวจคะ เบอร์รี่มีหลักฐานที่จะยืนยันได้ว่าพี่เอี๊ยมเป็นคนฆ่าพี่พิมคะ" เบอรี่โชว์ USBในมือยิ้มเยาะ
"หลักฐานอะไรของเธอ"
"ก็หลักฐานจากกล้องวงจรปิดของโรงพยาบาลที่เห็นพี่เอี๊ยมเดินออกมาจากห้องพี่พิม ก่อนที่พี่พิมจะตายยังไงล่ะคะ..หรือว่าพี่เอี๊ยมจะเถียงว่าพี่เอี๊ยมไม่ได้ไป"
เบอร์รี่ส่งแฮนดี้ไดรฟ์ให้กับตำรวจ
"ถ้าไม่เชื่อก็ไปเปิดดูสิคะ"
นักข่าวฮือฮากันใหญ่
"เปิดเลยคะคุณตำรวจ เปิดเลยคะ"
"ใช่คะ เปิดเลยคะ พวกเราอยากรู้ว่าคุณเอี๊ยมไปจริงๆไหม"
"ไม่ต้องเปิดหรอกคะ...เพราะวันนั้นเอี๊ยมไปที่โรงพยาบาลจริงๆ"
ทุกคนมองหน้า ตกใจ เบอร์รี่ยิ้ม นักข่าวทุกคนฮือฮา เธอมองดูหน้าทุกคน
"แต่ฉันไม่ได้เป็นคนฆ่าเค้า"
"โกหก! คนอย่างแกไม่เคยมองพี่พิมว่าเป็นเมียของพ่อ หรือเป็นแม่ของแกเลยด้วยซ้ำ แกก็ดีแต่ด่าว่าพี่พิม...ให้เค้าต้องเจ็บช้ำและต้องร้องไห้มาตลอด...นี่ยังจะมาแก้ตัวว่าเข้าไปหาพี่พิมแล้วไม่ได้ฆ่าเค้างั้นเหรอ แกนี่มันนักแสดงทั้งในจอและนอกจอจริงๆ นังฆาตกร! จับมันสิคะ!มันนั่นแหละที่เป็นคนฆ่าพี่พิม เบอร์รี่จะไม่ยอมให้พี่พิมตายไปอย่างไม่ได้รับความเป็นธรรมแน่นอนคะ"
ตำรวจกำลังจะเข้าไปจับอรัญภัทร อานนท์เข้ามาขวาง
"หยุดนะ ใครหน้าไหนก็จับลูกของฉันไปไม่ได้ทั้งนั้น"
"หึ๊..." เบอร์รี่ทำหน้ายิ้มเยาะอานนท์ "ไม่สนใจใยดีลูกอยู่ตั้งนาน วันนี้ท่านกินยาผิดขนานรึไงคะ ถึงได้ลุกขึ้นมาปกป้องลูก ทำไมคะ กลัวไม่มีคนเลี้ยงตอนแก่รึไง นี่ถ้าพี่พิมได้รับรู้ก็คงจะผิดหวังในตัวท่านมากเลยนะคะ..เสียแรงที่พี่พิมรักและไว้ใจท่าน"
"ใครกันแน่ที่จะต้องผิดหวังและเสียใจ คนที่มันเป็นฆาตกรฆ่าคนอื่นได้ ตายไปแบบนั้นก็สมควรแล้ว"...
ทุกคนมองอานนท์อย่างสงสัยว่าหมายความว่าอะไร
"คุณพ่อพูดอะไร...ใครฆ่าใครเหรอคะ"
อานนท์มองหน้าลูกอย่างไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี
"เอี๊ยม พ่อขอโทษนะลูก พ่อขอโทษที่พ่อไม่เชื่อลูก พ่อมันทั้งโง่และตาบอดที่ไปหลงเชื่อใจและไว้ใจพิมว่าเป็นคนดี แต่จริงๆแล้วเค้ากลับเป็นคนที่ฆ่าแม่ของลูก"
ทุกคนตกใจไม่คิดว่าแม่เอี๊ยมจะตายเพราะพิมพิชชา
หน้ากากนางเอก ตอนที่ 23 (ต่อ)
เธอตกใจสุดขีด
"คุณพ่อว่าอะไรนะคะ...แม่ถูกฆ่า พิมเป็นคนฆ่าแม่จริงๆอย่างงั้นเหรอคะ" อรัญภัทรทำหน้าไม่ถูกจะร้องไห้
เบอร์รี่หัวเราะอย่างบ้าคลั่งออกมา
"พี่นักข่าวดูเอาไว้นะคะ ว่าท่านอานนท์จนตรอกแค่ไหน อยากจะคืนดีกับลูก จนต้องลงทุนแต่งเรื่องใส่ร้ายคนตายที่ไม่สามารถลุกขึ้นมาแก้ต่างให้กับตัวเองได้ คนอะไร๊...ช่างไร้จิตสำนึกสิ้นดี"
"คนที่ไร้จิตสำนึกมันเป็นเธอไม่ใช่ฉัน เพราะสิ่งที่ฉันพูดทุกอย่างเป็นความจริง"
เบอร์รี่รีบแย้งเพราะกลัวเกมพลิ
"ไม่จริง ท่านโกหก ท่านกำลังถ่วงเวลาเพื่อหาทางช่วยพี่เอี๊ยมอยู่ เบอร์รี่จะไม่มีทางยอมให้พี่พิมตายฟรีแน่นอน คุณตำรวจคะ จับพี่เอี๊ยมเลยสิคะ พี่พิมไม่เคยเป็นศัตรูกับใครเลยนอกจากพี่เอี๊ยม คนที่วางแผนขับรถชนพี่พิมจนปางตายก็คือพี่เอี๊ยม และภาพจากกล้องวงจรปิดนี้ก็ยืนยันได้ดีว่าพี่เอี๊ยมเป็นคนสุดท้ายที่อยู่ห้องคนไข้พี่พิมในวันนั้น"
เธอที่กำลังอึ้งและร้องไห้เสียใจเรื่องที่พิมพิชชาทำกับแม่ได้แต่ส่ายหน้าไปมาปฏิเสธ เบอร์รี่พูดใส่หน้าอย่างสะใจ
"ไปนอนในคุกให้สบายใจเถอะนะคะ พี่เอี๊ยม...ถึงเวลาที่ต้องลบฉายาฆ่าไม่ตายออกไปจากวงการซะทีนะคะ"
เบอร์รี่ยิ้มร้าย ทันใดนั้นเองก็มีเสียงป้าไก่ดังเข้ามา
"แกนั่นแหละที่ต้องออกไปจากวงการซะที...นังเบอรี่นังฆาตกร"
ทุกคนหันไปมองตามเสียง เห็นเป็นป้าไก่ นักข่าวฮือฮาเรียกชื่อป้าไก่พร้อมกัน...ป้าไก่...
"แกคงงงล่ะสิว่าทำไมฉันถึงอยู่ตรงนี้ทั้งๆ ที่สั่งเก็บฉันกับคุณพิมไปแล้ว!"
ทุกคนอึ้งกับสิ่งที่ป้าไก่กำลังพูด
ป้าไก่เล่าให้ฟังว่า ถูกนักเลง 2 คนจับกำลังดิ้นอยู่ นักเลง 2 คนกำลังคุยโทรศัพท์กับเบอร์รี่อยู่
"แต่ตามที่ตกลงไว้มีแค่อีนี่แค่คนเดียวไม่ใช่เหรอ"
"ฉันไม่รู้ล่ะ ถ้าพวกแกยังจัดการอีกคนไม่ได้...ชั้นก็ไม่จ่าย"
"ใคร"
"หึ...ขอแบบหนักๆด้วยนะ"
"ฉันถามว่าใคร" นักเลงทำหน้าตกใจ "นังพิมเมียรัฐมนตรีน่ะเหรอ" เบอร์รี่วางสาย
"อ้าว...นังนี่มาวางสายใส่แบบนี้ได้ยังไงวะ"
"สรุปมันไม่จ่ายเหรอ"
"เออ...มันบอกให้ไปจัดการกับนังพิมเมียรัฐมนตรีนั่นก่อนอีก..โธ่เว้ย..นังนี่..ได้คืบจะเอาศอก"
"อ้าว...แล้วเอาไงกับนังนี่ดีเนี่ย"
นักเลงสองคนมองหน้ากัน
หน้ากากนางเอก ตอนที่ 23 (ต่อ)
ทุกคนฟังป้าไก่พูด
"มันจับฉันไปโยนลงน้ำ...นี่ถ้าไม่มีคนมาช่วยไว้ซะก่อน ฉันก็คงจะตายเป็นผีเฝ้าคลองไปแล้ว"
"ไม่จริง...แกใส่ร้ายฉัน"
"ฉันไม่ได้ใส่ร้ายแก...หรือว่าแกอยากจะให้นักเลงสองคนนั้นมาพูดเองไหมล่ะ"
ตำรวจลากตัวนักเลงสองคนที่เบอร์รี่จ้างให้จับป้าไก่และขับรถชนพิมพิชชาเข้ามา เบอร์รี่ตกใจ พอนักเลงพอเห็นเบอร์รี่ก็จะเข้าทำร้ายเบอร์รี่ แต่ตำรวจดึงไว้
"นี่มึงคิดว่ากูถูกจับขนาดนี้แล้ว กูยังจะปล่อยให้มึงลอยนวลอยู่คนเดียวเหรอห๊ะ...ก็มึงไม่ใช่เหรอที่โทรมาจ้างกูให้จับนังนักข่าวคนนี้ไปทิ้งน้ำ แล้วก็ให้พวกกูขับรถชนนังพิมนั่นให้ตาย"
"แล้วยังมีคลิปเสียงที่แกสั่งการหมดแล้วด้วยนะ." ป้าไก่โชว์USBบ้าง "ทีนี้จะยอมรับได้รึยังละจ๊ะน้องเบอร์รี่...จับมันเลยสิคะคุณตำรวจ มันนี่แหละเป็นฆาตกรตัวจริง"
ทุกคนตกใจ ตำรวจจะเข้าจับกุมตัวเบอร์รี่ เบอรี่ยังอึ้งทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ส่ายหน้าไปมาไม่เหมือนไม่ยอมรับ
"ไม่นะ...ไม่จริง...ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันไม่จริง..ไม่...ไม่...ไม่...ไม่! ฉันจะไม่ยอมให้มันเป็นแบบนี้ ฉันไม่ยอม" เบอร์รี่มองซ้ายมองขวาอย่างลนลาน
เบอร์รี่พยายามจะวิ่งหนี ตำรวจเข้าจับไว้ เธฮพยายามสะบัดมือ วรรษชลมาพอดี
"พี่วรรษช่วยเบอรี่ด้วยคะ พวกมันใส่ร้ายเบอรี่"
"ยอมมอบตัวเถอะเบอร์รี่"
"ไม่ ไม่จริง มันต้องไม่เป็นแบบนี้ ฉันจะไม่ยอมให้เรื่องมันเป็นแบบนี้...คนที่ติดคุก
ต้องเป็นแกสินังเอี๊ยม ต้องเป็นแก!... ฉันไม่ยอม..ยังไงฉันก็ไม่ยอม..ฉันไม่ยอม"
เจ๊เต่าบอก
"จับมันเลยคะ ตัวเองชั่วยังไม่พอ ยังมาใส่ร้ายให้คนอื่นตกต่ำไปด้วยอีก ทีนี้คนทั้งประเทศจะได้เห็นซะทีว่าใครเป็นเพชรแท้และใครเป็นเพชรเทียม"
ตำรวจเข้าไปจับเบอร์รี่ เบอร์รี่ขัดขืน ยื้อกับตำรวจ สุดท้ายไปคว้าปืนของตำรวจไว้ได้ เบอรี่ส่ายกระบอกปืนไปมาอย่างไม่มีจุดหมาย เพราะไร้ทางไป
"ถ้าคนอย่างฉันต้องตกต่ำ...แกก็อย่าหวังว่าจะได้อยู่อย่างมีความสุข"
เบอร์รี่กวาดปืนใส่อรัญภัทร ทุกคนต่างร้องกรี๊ดหาที่หลบ วรรษชลไปกอดเอี๊ยมไว้
"พี่วรรษหลบไป"
"อร้าย ....เบอร์รี่ อย่าทำแบบนี้ วางปืนลงเดี๋ยวนี้นะ มันอันตราย"
"พวกแกต้องตายทั้งหมด...แล้วฉันก็จะได้อยู่ต่อไป...ฉันจะได้เป็นดาราดัง...ฉันจะต้องมีชื่อเสียงไปทั่วโลก...ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เบอร์รี่เพ้อไปแล้ว
"วางปืนลงแล้วยอมมอบตัวเถอะนะครับ." ตำรวจบอก
"ไม่มีทาง...วางให้โง่นะสิ..พวกแกไม่มีทางรู้หรอกว่ากว่าฉันจะมาถึงจุดนี้ได้ มันยากเย็นแค่ไหน ไม่มีใครรู้เลยว่าฉันต้องลำบากแค่ไหน ไม่มีใครรู้เลย ฉันต้องถูกโขกสับ ถูกด่าว่าและโดนดูถูกสารพัด วันนี้ฉันจะไม่ทำตามคำสั่งใครทั้งนั้น เพราะฉันจะทำตามที่ใจตัวเองสั่งให้ทำ"
อ่านต่อตอนที่ 24
