มงกุฎริษยา ตอนที่ 23
เช้าวันนี้ ผู้เข้ารอบสุดท้ายทั้ง 12 คน มีกำหนดออกจากบ้านเพอร์เฟ็กต์เฮ้าส์ เพื่อขึ้นเวทีประกวดรอบตัดสิน เกรซ กับ แนตตี้ พร้อมด้วย ลูซี่ ยืนรอ 12 สาว ที่ทยอยลากกระเป๋าเข้ามาในห้องโถงบ้าน
“ดิฉันยังจำวันแรกที่พวกคุณก้าวเข้าสู่บ้านเพอร์เฟกต์ได้ดี ทุกคนมีแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังของความหวังแล้วก็ความฝัน และตลอดระยะเวลาที่อยู่ในบ้าน พวกคุณก็แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นตั้งใจในการทำภารกิจต่างๆ มาวันนี้ ถึงเวลาแล้ว ที่พวกคุณจะต้องออกจากบ้าน และก้าวขึ้นสู่เวทีอันทรงเกียรติของผู้หญิงไทย ดิฉันขออวยพรให้ความดีที่พวกคุณทำมา ส่งผลให้ประสบความสำเร็จ โชคดีค่ะ”
สาวๆ ยกมือไหว้ขอบคุณ แนตตี้ประกาศพร้อมรอยยิ้มว่า
“เชิญสาวๆ ขึ้นรถเลยค่ะ เราจะเดินทางสู่เวทีประกวดมิสเพอร์เฟ็กต์ไทยแลนด์ กัน ณ บัดนี้”
สาวๆ ลากกระเป๋าออกจากบ้าน แต่ละคนหน้าตามุ่งมั่นมาดหมาย บ้างเยื้อนยิ้ม บ้างเชิดหยิ่ง ตามคาแร็กเตอร์ใครมัน มีดาวคนเดียวที่ออกจะนิ่งๆ ด้วยมีเรื่องกังวลในใจ
12 สาว ก้าวขึ้นรถบัสกองประกวด จนเรียบร้อยรถบัสก็แล่นออกจากบ้านไป ท่ามกลางแสงแดดสวยยามเช้า
ไม่นานต่อมา รถบัสกองประกวดมิสเพอร์เฟ็กต์แล่นเข้ามาจอดบริเวณอาคารศูนย์ประชุมที่ใช้จัดการประกวด
เมื่อเข้ามาภายในฮอลล์ จะเห็นทีมงานกำลัง เตรียมงานในหน้าที่ของตนกันอย่างขันแข็ง สาวๆ ตรงเข้าสู่ห้องแต่งตัวใหญ่ซึ่งอยู่ติดกับด้านหลังเวทีของฮอลล์ แนตตี้ ลูซี่ และ เกรซ เดินนำเข้ามา ทีมงานเตรียมราวแขวนชุด แต่ละรอบ แยกไว้เป็นคนๆ
แต่ละคนมี 3 ชุด เป็นชุดเดรสสั้นตอนเปิดตัว ชุดว่ายน้ำ และชุดราตรียาว
โซนแต่งหน้าทำผมอยู่กลางห้อง ถัดไปมีโต๊ะขนาดใหญ่สำหรับวางกระเป๋าของสาวงาม ซึ่งอยู่คนละฝั่งกับราวแขวนชุด
สาวๆ มองบรรยากาศรอบๆ อย่างตื่นเต้น
“ให้ทุกคนเช็คความเรียบร้อยของเสื้อผ้า เครื่องประดับของตัวเอง เสร็จแล้วไปพร้อมกันที่หน้าเวที เราจะซ้อมเดินกับเวทีจริง อีก 10 นาทีเจอกันค่ะ”
เกรซออกไป แนตตี้เสริมว่า
“เด็กๆคะ เอาโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋าไว้นะคะ แล้วเอามาวางรวมกันที่โต๊ะนี่ค่ะ ด่วนค่ะ”
สาวๆ เก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า แล้วเอากระเป๋าไปวางรวมกัน ฟ้าแอบเอาโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง โดยไม่มีใครเห็น
“เสร็จแล้วเช็คชุดเลยค่ะ ของใครมีปัญหาให้รีบแจ้งทีมงานเลยนะคะ”
แนตตี้เดินออกไปที่เวที
สาวๆ มาเช็คชุด และ เครื่องประดับ เม้าท์มอยยิ้มหัวให้กัน ชี้ชวนดูชุดสวย ชุดเริด ไปตามประสา
เมซี่ทำเป็นเช็คชุดตัวเองนานๆ พร้อมกับลอบมองปุ้มเป็นระยะ รอจนสาวๆ เริ่มทยอยออกไปจนหมด เมซี่จึงเอาถุงอัฐิแม่ปุ้มออกมา เทลงในรองเท้าคู่ที่ปุ้มจะต้องใส่ตอนเดินโชว์โฉมชุดว่ายน้ำ แล้วรีบออกจากห้องไป
ขณะที่ฟ้าเดินตรงไปยังเวทีในฮอลล์ มีเสียงโทรศัพท์เข้า ฟ้าหยุดรับตรงมุมลับตา ไม่ให้ใครเห็น
“ฮัลโหลแม่”
เสียงลำไยดังลอดออกมาได้ยินว่า “ฟ้า แกทำอะไรอยู่”
“กำลังจะไปซ้อมเดินกับเวทีจริงจ้ะ”
“เออ เอาดีๆ นะเว้ย วันนี้ฉันจะไปดูแกด้วย”
ฟ้าตกใจ “หา ไหนทีแรกว่าจะไม่มาไง”
“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ลูกสาวจะได้เป็นมิสเพอร์เฟ็กต์ทั้งที ไม่มาดูให้เห็นกับตาได้ไง”
“ยังไม่ได้เป็นซะหน่อยแม่”
“โอ๊ย คะแนนโหวตแกมาเป็นอันดับ 1 จะพลาดตำแหน่งไปได้ยังไง คนทั้งตลาดเขาก็พูดกันว่าแกต้องชนะแน่ๆ นี่แกต้องเอามงกุฎมาให้ได้นะ อย่าให้แม่อับอายขายขี้หน้าอีกล่ะ”
“จ้ะแม่ ฟ้าจะชนะให้ได้จ้ะ แค่นี้ก่อนนะ ฟ้าต้องไปซ้อมแล้ว จ้ะๆ”
ฟ้าวางสาย สีหน้าเป็นกังวล เริ่มเครียดและกดดันขึ้นมาอีก
ดาวเดินเข้ามาทันได้ยินตอนท้ายพอดี
“แกทำให้แม่แกผิดหวังมาไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแล้ว ครั้งนี้จะทำอีกซะทีแม่แกก็คงชินแล้วล่ะ ไม่ต้องกังวลไปหรอก”
ฟ้าแค้น “นังดาว แกพูดอย่างนี้หมายความว่าไง แกรู้ได้ยังไงว่าฉันจะไม่ชนะ”
“ก็บอกแล้วว่าคนอย่างแกมันไม่มีดวง แม่แกก็ไม่มีดวง ดวงอย่างเดียวที่มีก็คือดวงซวย”
เมซี่เดินตามหลังมากำลังจะไปที่เวที เห็นดาว กับฟ้าทะเลาะกันจึงหยุดแอบดู
“นี่ อย่าคิดว่าเป็นเมียคุณพุฒิแล้วจะพูดอะไรก็ได้นะ ถ้าฉันเอาเรื่องนี้ไปแฉเมื่อไหร่ แกไม่ได้ผุดได้เกิดแน่”
“เอาเลย แฉเลย ว่าแต่แกจะเอาหลักฐานอะไรไปแฉมิทราบ อย่าลืมสิว่าแกไม่มีหลักฐานอะไรสักอย่าง”
“แต่ฉันมีรูปแกกับชัช”
“อ๋อเหรอ ฉันไม่กลัวหรอก เพราะถึงยังไงฉันก็ไม่ได้ตำแหน่งอะไรอยู่แล้ว แต่แกระวังไว้หน่อยนะ แฉคนอื่นมากๆ ระวังจะชวดตำแหน่งมิสเพอร์เฟ็กต์ เพราะผู้หญิงดีๆ เขาไม่แฉคนอื่นกันหรอก”
ดาวเดินเชิดไป ฟ้าแค้นทำอะไรไม่ได้สักอย่าง เมซี่เข้ามา
“ฟ้า มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย”
เมซี่ย่องเข้ามาในห้องแต่งตัว ตรงไปยังโต๊ะวางกระเป๋าสาวงาม หากระเป๋าของดาวจนเจอ แล้วรีบรื้อค้นหาโทรศัพท์มือถืออย่างรีบเร่ง โดยนึกถึงคำพูดตอนคุยกับฟ้าเมื่อครู่นี้ไปด้วย
“ดาวมันไปเอากับชัชแล้วก็คุณพุฒิ ตอนนี้ฉันมีหลักฐานเป็นรูปมันกับชัช ส่วนคลิปมันกับคุณพุฒิอยู่ในโทรศัพท์ของมัน”
“เธอน่าจะบอกฉันตั้งนานแล้วนะ เพราะฉันเกลียดขี้หน้านังดาวตั้งแต่มันโวยเรื่องที่ฉันเป็นเด็กเส้นแล้ว”
“แล้วนี่เธอจะจัดการยังไง”
“คอยดูละกัน ฉันจะเอาให้กระฉ่อนเลย”
เมซี่เจอโทรศัพท์มือถือดาวในที่สุด ยิ้มชั่วออกมาอย่างสะใจ
ฝ่ายสาวๆ ซ้อมเดินบนเวที เกรซถือไมค์กำกับ แนตตี้อยู่ข้างๆ
“หน้าเชิดค่ะ มองไปไกลๆ ขอพลังค่ะ พลังเยอะๆ เวทีมันกว้างกว่าตอนเราซ้อมที่บ้านเยอะนะคะ จะมาเดินกระย่องกระแย่งไม่ได้”
แนตตี้บิ้วท์ “Strong! Strong! Strong”
สาวๆ เดินแล้วมาหยุดเรียงหน้ากระดานตามบล็อกหมายเลขตัวเอง
เกรซมองไล่ทีละคนแล้วหงุดหงิด
“แล้วเมซี่หายไปไหน จะประกวดมั้ยวันเนี้ย”
เมซี่นำโทรศัพท์ดาวไปให้พี่เลี้ยงกะเทยเฒ่า วิคกี้ถือกระเป๋าคล้องแขนแบรนด์หรู หัวเราะร่า
“ฮ่าๆๆๆ เสร็จฉันแน่นังดาว ฉันหมั่นไส้หล่อนมานานแล้ว”
“เจ๊รีบเอาไปปลดล็อคแล้วเอาคลิปมันออกมาเลยนะ ไออยากให้เอาฉายขึ้นจอให้คนทั้งประเทศได้เห็นความคันของมัน”
“วีทีอาร์แนะนำตัว ก็จะกลายเป็นทีเซอร์หนังโป๊ นังดาว จะกลายเป็นดาวโป๊ก็คราวนี้แหละ ฮ่าๆๆๆๆ”
กะเทยเฒ่าหัวเราะออกมาอย่างสะใจ
อ่านต่อหน้า 2
มงกุฎริษยา ตอนที่ 23 (ต่อ)
ขณะที่สาวๆ ซ้อมเต้นในชุดว่ายน้ำกันอยู่นั้นเอง เมซี่ก็ค่อยๆ เต้นเลื้อยเข้ามาประจำตำแหน่งแล้วเต้นตามเนียนๆ เกรซกับแนตตี้เห็น แต่ก็ได้ถอนใจเอือมระอา ขี้เกียจจะด่า
ระหว่างนั้น อยู่ๆ กล้อง ภูมิรัฐ ศิลปินซูเปอร์สตาร์ ก็ปรากฏตัวออกมากลางเวที ร่วมร้องเต้นไปกับสาวงาม
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า สาวๆ กรี๊ดกร๊าด กันจนแทบไม่เป็นอันเต้นต่อ
“สวัสดีครับทุกคน สวัสดีครับพี่เกรซ พี่แนตตี้” กล้องยิ้มทัก หว่านเสน่ห์ไปทั่วเวที
“สวัสดีจ้ะ” เกรซเอ็ดสาวๆ “นี่ๆ เก็บกิริยากันหน่อย ซ้อมต่อค่ะ”
สาวๆ เต้นต่อ แต่ก็แอบๆ มองกล้อง ปุ้มยิ้มแก้มแทบแตก ได้เต้นคู่กับ พี่กล้อง ตัวเป็นๆ เมซี่แสยะยิ้มด้วยความหมั่นไส้
ทั้ง 12 สาว เพิ่งซ้อมเสร็จกลับเข้ามาหลังเวที บางคนเช็ดเหงื่อ บางคนดื่มน้ำ แต่แทบทุกนาง เม้าท์มอยถึงแต่พี่กล้องอย่างสนุกสนาน ดาวเดินตรงไปที่กระเป๋า
“พี่กล้องน่ารักจังเลยอ่ะปุ้ม พี่กล้องเป็นไงบ้าง มือเขานุ่มมั้ย” จอยตื่นเต้น
“นุ่มมาก ตัวก็หอมด้วย”
“มือฉันก็นุ่ม ตัวฉันก็หอมเหมือนกันนะปุ้ม ลองมั้ย”
ว่าพลาง ปรางค์เข้าไปใกล้ๆ ปุ้ม ให้สยิวเล่น
“อย่านะปราง ขนลุก”
แนตตี้เข้ามาในนี้
“เด็กๆ ไม่มีเวลาเล่นแล้วค่ะ ทุกคนแต่งหน้าทำผมกันได้เลย อย่าเสียเวลาค่ะ”
ดาวค้นจนแน่ใจว่ามือถือหายไป จึงหันมาทางแนตตี้
“พี่แนตตี้คะ มือถือดาวหายค่ะ”
“อ้าว หนูเก็บไว้ไหนคะ”
“เก็บไว้ในกระเป๋าเนี่ยค่ะ ต้องมีคนขโมยไปแน่ๆ”
“หนูลืมไว้ที่บ้านเพอร์เฟกต์รึเปล่า”
“ดาวเอามาแล้วจริงๆ ค่ะ พี่แนตตี้ ต้องค้นกระเป๋าทุกคนนะคะ”
เกรซตามเข้ามาสมทบ ได้ยินเข้าพอดี
“อย่าทำเป็นเรื่องใหญ่ได้มั้ยดาว รอให้ประกวดเสร็จก่อนแล้วค่อยหา”
ดาวไม่ยอม “ไม่ได้ค่ะ ต้องหาให้เจอเดี๋ยวนี้”
“แค่โทรศัพท์มันมีอะไรสำคัญนักเหรอ”
ดาวเงียบ ไม่รู้จะตอบยังไง
“ตอนนี้การประกวดสำคัญที่สุด ไปแต่งหน้า”
ดาวจำต้องยอมปล่อยผ่านไป เหลียวไปมองหน้าฟ้าที่นั่งให้ช่างแต่งหน้าอยู่อย่างรู้ทัน แต่ฟ้าไม่รู้ไม่ชี้
ระหว่างนี้ เมซี่แอบคุยโทรศัพท์กับพี่เลี้ยงกะเทยเฒ่า
“เป็นไงมั่งเจ๊ คมชัดระดับเอชดีเลยเหรอ” เมซี่ยิ้มร่ากับคำตอบวิคกี้ “สนุกแน่งานนี้”
ชมพู่แอบได้ยินเมซี่ ชักสงสัย
คิตตี้เดินเฉิดฉายเข้ามาในล็อบบี้ศูนย์ประชุมสถานที่จัดงาน เหลือบไปเห็นไผ่ยืนล่ำหันหลังเหมือนรอใครอยู่
“อุ๊ย ผู้ชายที่ไหนเนี่ย กำยำล่ำใหญ่ เข้าไปผสมพันธุ์ เอ๊ย สานสัมพันธ์ดีกว่า”
คิตตี้เดินเข้าไปหาไผ่
“ขอโทษนะคะคุณ ไม่ทราบว่าห้องที่เขาจัดประกวดต้องไปทางไหนเหรอคะ”
“ไม่ทราบเหมือนกันครับ ผมเพิ่งเคยมาเป็นครั้งแรกเหมือนกัน”
คิตตี้ยิ้มย่อง “อุ๊ย งั้นเราไปเดินหาด้วยกันดีมั้ยคะ”
“ไม่ได้ครับ ผมกำลังพลัดหลงกับพี่ พี่เขาบอกว่าถ้าผมหลงให้ผมยืนเฉยๆ อย่าไปไหนครับ”
คิตตี้ชอบใจ “น่ารักจังเลย โตป่านนี้แล้วยังจะหลงทางอีก เดี๋ยวพี่พาไปส่งประชาสัมพันธ์ให้เอามั้ย”
จู่ๆ เลม่อนก็โผล่เข้ามาควงแขนไผ่หมับทันที
“ไม่ต้อง อย่ามาสาระแน”
คิตตี้แค้น “อีนังเลม่อน นี่แกปาดหน้าเค้กฉันเหรอ”
“หน้าเค้กหน้าเคิ้กอะไร นี่เด็กฉันย่ะ”
“อร๊าย เด็กหล่อน”
“ไผ่ พี่บอกแล้วใช่มั้ย ว่าอย่าคุยกับคนหน้าแปลก เดี๋ยวจะโดนหลอกไปกินตับ”
“หืม คนนะไม่ใช่ปอบ” คิตตี้ค้อนปะหลับปะเหลือก
ดวงเดือนกับเปรมจิตเดินเข้ามาสมทบ
ดวงเดือนเป็นฝ่ายทักทายก่อนว่า “สวัสดีค่ะคุณเปรมจิต”
“สวัสดีค่ะคุณดวงเดือน ไม่ได้เจอกันนาน สบายดีนะคะ”
เปรมจิตทักตอบ มีเหน็บแนม จิกกัดตามประสา
“สบายดีค่ะ แล้วยิ่งได้เห็นเด็กค่ายตัวเองในรายการมิสเพอร์เฟกต์ปฎิบัติภาระกิจได้อย่างงดงามก็ยิ่งสบายอกสบายใจ ผิดกับเด็กบางค่ายนะคะ ที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมมารยาอย่างไร้ยางอาย”
“คุณดวงเดือนคงจะหมายถึงกลวิธีการเล่นเกมใช่มั้ยคะ เด็กมันฉลาดมันก็ต้องมีเทคนิคลูกเล่นกันหน่อย ใครเล่นเกมเป็นคนนั้นก็ได้เปรียบ ส่วนคนที่เล่นไม่เป็นก็จะมาว่าคนที่เล่นเป็นไม่ได้นะคะ ...ดิฉันต้องขอตัวไปดูเด็กๆ เล่นเกมรอบสุดท้ายก่อนนะคะ”
จากนั้น เปรมจิต กับคิตตี้ ก็เดินเชิดไป
เลม่อนสังหรณ์ใจโดยประหลาด “ป้า เด็กนางจะแสดงอิทธิฤทธิ์พิสดารบนเวทีอีกรึเปล่าก็ไม่รู้”
“ฉันว่าคงไม่กล้าหรอก คนดูอยู่ทั้งประเทศ แต่ก็ไม่แน่”
ไผ่ยิ้มปูเลี่ยนๆ “เอ่อ คุยอะไรกันเหรอครับ ผมงงไปหมดแล้ว”
เลม่อนกลอกตา เซ็งผัวคนซื่อ
อ่านต่อหน้า 3
มงกุฎริษยา ตอนที่ 23 (ต่อ)
ชมพู่กับดาวออกมาคุยกันตรงมุมลับตา
“ไม่มีใครเอาไปหรอก มีนังฟ้าคนเดียวนั่นแหละ”
“ฉันว่าไม่หรอกแก ฉันก็เห็นฟ้าซ้อมอยู่บนเวทีกับพวกเราตลอดนะ”
“แล้วถ้าจะมีขโมย ทำไมมันขโมยของฉันคนเดียว ไม่เห็นขโมยของคนอื่นด้วยเลย ฉันว่าต้องเป็นเรื่องคลิปฉันกับคุณพุฒิแน่ๆ”
ชมพู่นึกได้ โพล่งออกมาทันที
“เมซี่ อาจจะเป็นเมซี่ก็ได้ ตอนที่เราซ้อมเต้นเมซี่ก็ไม่อยู่ แล้วเมื่อกี้ฉันก็แอบได้ยินเขาคุยโทรศัพท์แปลกๆ คุยกับเจ๊อะไรเนี่ยแหละ”
ดาวใจหาย “ใช่แน่ๆ มันต้องให้อีกะเทยแก่ทำเรื่องชั่วให้แน่ๆ เลย เอาไงดีพู่ ถ้าคลิปถูกปล่อยออกไป คุณพุฒิจะเสียหายมากนะ”
ชมพู่คิดปราดเดียว ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากดโทร.ออก รอจนปลายสายรับ
“ฮัลโหล พี่เลม่อนคะ มาถึงรึยังคะ”
เลม่อนตาเหลือก ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ตรงล็อบบี้ ใกล้ๆ กันนั้น เป็นป้าดวงเดือนกำลังให้สัมภาษณ์สื่ออยู่
“อะไรนะ คลิปดาวกับคุณพุฒิ” กะเทยบึกร้องลั่น นึกได้ว่าไม่ควรเสียงดัง “แล้วจะให้เจ๊ทำยังไง”
ชมพู่ยังอยู่กับดาว “เจ๊ช่วยตามหน้าเจ๊วิคกี้หน่อยสิ พู่ว่าเขาต้องกำลังหาทางแฉอยู่แน่เลย”
“แล้วฉันจะไปตามหานางที่ไหนล่ะเนี่ย”
“นะเจ๊นะ ช่วยหน่อยนะ”
“เออๆ จะพยายามละกัน”
เลม่อนวางสาย มองไปทางดวงเดือน คิดหนักว่าจะทำยังไงดี
ด้านไผ่ยืนฉี่อยู่ตรงโถในห้องน้ำศูนย์ประชุม สักครู่มีใครคนหนึ่งเข้ามายืนโถข้างๆ แม้จะแสนซื่อ แต่หนุ่มล่ำก็รู้สึกได้ว่าถูกมองอยู่ จึงค่อยๆ หันไปดู เห็นเจ๊วิคกี้ยืนฉี่อยู่ข้างๆ และกำลังมองมาที่โถฉี่ตน พร้อมกับทำปากจู๋ตาโตเหมือนคนเห็นของใหญ่!
กะเทยเฒ่าค่อยๆ เงยขึ้นมามองใบหน้าเจ้าของ ไผ่ยิ้มซื่อมาให้ วิคกี้ยิ้มเยิ้มตอบ
พอเสร็จธุระไผ่ก็ออกไป วิคกี้มองตามอย่างเสียดาย
เลม่อนยืนชะเง้อมองหาวิคกี้ แต่ยังไม่เห็นวี่แวว
“คนตั้งเยอะแยะเป็นฝูงมด จะไปหาเจอมั้ยล่ะเนี่ย”
ไผ่เดินเข้ามาหา
“พี่เลม่อนครับ เมื่อกี้ตอนผมยืนชิ้งฉ่องอยู่ ผู้ชายโถข้างๆ เขามาชะโงกดูอะไรไม่รู้อ่ะครับ”
เลม่อนเซ็ง “เขาก็ดูหนอนแกน่ะสิ แล้วเขาก็ไม่ใช่ผู้ชายด้วย ตุ๊ดค่ะตุ๊ด”
“แต่เขามีหนวดด้วยนะครับ เป็นตุ๊ดไม่น่าจะมีหนวดนะครับ” หนุ่มล่ำคนซื่อว่า
“ตุ๊ดสมัยนี้มีหนวดเยอะแยะไป” เลม่อนสะดุดหู “เอ๊ะ เดี๋ยวนะ มีหนวด แก่ๆ หน่อยปะ”
“ใช่ครับ ลุงๆ หน่อย” ไผ่ยืนยัน
“ยัยวิคกี้แน่ๆ ไผ่ พาฉันไปเจอนางหน่อยซิ”
“พี่เลม่อนจะไปให้เขาดูหนอนเหรอครับ”
“โอ๊ย ตาทึ่ม รีบพาไปเถอะน่า”
เลม่อนหงุดหงิด ลากมือผัวจอมซื่อบื้อออกไป
อ่านต่อหน้า 4
มงกุฎริษยา ตอนที่ 23 (ต่อ)
ภายในห้องแต่งตัว สาวๆ แต่งหน้าทำผม บางคนนั่งรอ แนตตี้เดินดูความเรียบร้อย ดาวนั่งแต่งหน้าไม่มีความสุข มีชมพู่นั่งรอต่อคิวข้างๆ คอยปลอบ
“ฉันให้พี่เลม่อนช่วยแล้ว แกไม่ต้องห่วงนะดาว”
พุฒิพัฒน์เข้ามา
“สวัสดีครับทุกคน”
สาวๆ กล่าวทักตอบ “สวัสดีค่า”
“เป็นไงบ้างครับ พร้อมกันมั้ยครับ”
สาวๆ ตอบพร้อมกัน “พร้อมค่า”
“น่าใจหายเหมือนกันนะครับ อยู่กันมาตั้งหลายเดือน เผลอแป๊บเดียววันนี้จะเป็นวันสุดท้ายแล้วที่เราจะได้เจอกันแล้ว” จังหวะนี้พุฒิพัฒน์ปรายตามองชมพู่ต้องการสื่อความหมายไปถึงเธอ
“ที่ผ่านมาเราอาจจะมีเรื่องดีกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง ก็ขอให้ทุกคนให้อภัยกันนะครับ เก็บไว้แต่ความทรงจำดีๆ หลังจากนี้ต่างคนก็ต้องไปตามทางเดินของตัวเองแล้ว อย่าลืมกันนะครับ ส่วนผมก็ขอสัญญาว่า ผมจะไม่มีวันลืมพวกคุณ” เขาจดสายตามองชมพู่แน่วนิ่ง “แน่นอน ...โชคดีครับทุกคน”
สาวๆ ประสานเสียง “ขอบคุณค่ะ”
ดาวเห็นสายตาพุฒิพัฒน์ที่คอยมองมายังชมพู่บ่อยๆ จนชมพู่เองก็ทำหน้าไม่ถูก แต่ลึกๆ รู้สึกเศร้าที่จะต้องจากกันแล้ว
พุฒิพัฒน์มองชมพู่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วจึงเดินออกไปช้าๆ เมซี่เข้าใจผิดคิดว่าพุฒิพัฒน์มองไปทางดาว จึงยิ้มกระหยิ่มเจ้าเล่ห์ พร้อมกับพูดออกมาลอยๆ ว่า
“ขอให้คุณพุฒิโชคดีเหมือนกันนะคะ”
พุฒิพัฒน์หยุดหันมามองสาวอิมพอร์ตรับคำงงๆ ว่า “ครับ” แล้วจึงเดินออกไป
ชมพู่ กับ ดาว มองหน้ากัน สองสาวยิ่งมั่นใจว่า เมซี่ต้องมีแผนชั่วอย่างแน่นอน
เวลานั้น วิคกี้ยืนอยู่ตรงล็อบบี้หน้าฮอลล์ กำลังคุยโทรศัพท์กับเมซี่
“ฉันเห็นคลิปคุณพุฒิแล้วนังเมซี่ คุณพุฒิแซ่บเวอร์ เห็นแล้วน้ำเดินทะลักไหลเป็นแม่น้ำแยงซีเกียงเลยนังเมซี่เอ๊ย”
เลม่อนกับไผ่เดินย่องเข้ามาแอบฟัง
“เจ๊อย่ามัวบ้าผู้ชายได้มั้ยจะทำอะไรก็รีบทำ”
“เออ รู้แล้วน่า” กะเทยเฒ่าหยิบ thum drive ขึ้นมาอย่างหมายมาด “ฉันกำลังจะเอาไฟล์คลิปไปสับเปลี่ยนที่ห้องคอนโทรล แกรอดูละกัน ได้ซี๊ดกันทั้งประเทศแน่ ฮ่าๆๆๆ”
เลม่อนตกใจ ส่วนไผ่เฉยๆ
“อีกะเทยเลว ไผ่ แกต้องช่วยฉันจัดการนะ”
ไผ่งง “ทำอะไรเหรอครับ”
“ไปเอา thumb drive อันนั้นมาให้ฉัน”
“เอาอะไรนะครับ”
“ไอ้แท่งที่วิกกี้มันถืออยู่น่ะ”
“ครับ”
ไผ่จะเดินเข้าไปโต้งๆ เลม่อนจับคอเสื้อไว้แทบไม่ทัน
“โอ้ย เข้าไปทื่อๆ ไม่ได้ มันต้องมีแผนสิ”
เลม่อนกระซิบกะซาบตรงริมหู ไผ่จักจี้
เวลากระชั้นเข้ามาทุกขณะจิต 12 สาว แต่งตัวอยู่ในชุดราตรีสั้น บ้างช่วยกันใส่เครื่องประดับ ช่วยกันดูความเรียบร้อย
“สาวๆ คะ ตอนนี้ผู้ชมเริ่มทยอยเข้าฮอลล์กันแล้วนะคะ อีก 5 นาทีสแตนด์บายหลังเวทีได้เลยค่ะ”
“พู่ เรื่องคลิปจะเอาไงดี” ดาวเครียดจัด
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า พี่เลม่อนทำได้อยู่แล้ว”
ฟ้ามองเหล่ หน้าตาเจ้าเล่ห์ “ตื่นเต้นอะไรกันเหรอ หรือว่ามีเรื่องอะไรให้ต้องร้อนใจ”
ดาวคุมแค้น ถามกลับเบาๆ “นังฟ้า บอกมาเดี๋ยวนี้นะแกคิดจะทำอะไร”
“ฉันไม่ได้ทำซะหน่อย อยากรู้ก็ไปถามเมซี่สิ”
ดาวตวัดตาไปทางเมซี่ที่มองมาพอดี
“ไม่ต้องถาม เพราะเดี๋ยววีทีอาร์แนะนำตัวของเธอขึ้น คนทั้งประเทศก็จะได้รู้จักดาวิกาแก้วไปถึงไส้ติ่งเลยล่ะ”
ดาวตกใจแทบช็อก ชมพู่ก็ตกใจและเครียดพอกัน
อ่านต่อตอนที่ 24
