มงกุฎริษยา ตอนที่ 20
เช้าวันนี้ พอผู้เข้าแข่งขันเดินเข้ามาในห้องโถง ก็เจอแนตตี้กับลูซี่ยืนยิ้มรออยู่ พร้อมกับกล่องของขวัญวางอยู่บนโต๊ะมากมายหลายกล่อง
แนตตี้ฉีกยิ้มเอ่ยทักเสียงใส “อรุณสวัสดิ์จ้ะสาวๆ นี่คือของขวัญจากแฟนคลับของทุกคนค่ะ”
สาวๆ ฮือฮา
“เชิญมาหยิบได้เลยจ้ะ” ลูซี่บอก
สาวๆ กรูเข้าไปดูของขวัญ เป็นตุ๊กตาบ้าง กรอบรูปบ้าง ขนมบ้าง
“ทำไมมีแต่ของชมพู่ล่ะ” รุ้งลาวัลย์เม้งนิดๆ
“ของพี่รุ้งก็มีนี่ไงคะ”
ชมพู่หยิบกล่องของขวัญยื่นให้รุ้งลาวัลย์ไป แล้วหยิบอีกกล่องที่ใส่ลูกตาลเชื่อมขึ้นมา อ่านข้อความในการ์ด
“ลูกตาลเชื่อมจากเพชรฯ จะได้เข้มแข็งเหมือนเวลาปีนต้นตาล จาก พ.”
“คุณพุฒิ” ชมพู่รำพึง พลางอมยิ้มเขินๆ
“ดาว นี่ของดาวแน่ะ”
ปุ้มยื่นนวมคู่หนึ่งให้ดาว รุ้งลาวัลย์กระแนะกระแหนตามสไตล์
“แหม กลายเป็นสัญลักษณ์ประจำตัวไปแล้วสินะ หวังว่าคงจะไม่เอาออกมาใช้นะ”
“ตอนแรกก็ไม่คิดจะใช้หรอก แต่ถ้าได้ยินคนพูดมากบ่อยๆ แบบนี้ล่ะก็ ไม่แน่”
ดาวมองเขม่นรุ้งลาวัลย์ จนอีกฝ่ายเบือนหน้าหนี
ฟ้าหยิบกล่องชื่อตัวเองขึ้นมา เป็นกล่องของขวัญขนาดใหญ่ แต่ทรงแบน คล้ายกล่องใส่กรอบรูป
รุ้งลาวัลย์หันไปมอง “โห กล่องใหญ่มากอ่ะ”
“เปิดเลยฟ้า ขนมอยากเห็น”
ดาวมองค้อนหมั่นไส้ฟ้าแว่บเดียว แล้วหันกลับมาค้นของตัวเองต่อ ฟ้ายิ้มขณะแกะกล่องเปิดดู และค่อยหยิบของออกมา ขนมมองลุ้น
ของชิ้นนั้นเป็นรูปฟ้าขนาดใหญ่เท่ากล่อง ถูกกรีดที่หน้า มีสีแดงเหมือนเลือดป้ายทั่วรูป นอกจากนี้ยังมีข้อความเขียนกำกับมาว่า
“ถ้าไม่อยากเละเหมือนรูป ถอนตัวออกไปซะ ชมพู่ต้องเป็นที่หนึ่ง”
ฟ้าตกใจรีบขว้างกล่องกับรูปทิ้งลงพื้น ขนมยื่นหน้ามาดู แล้วก็ร้องกรี๊ดสุดเสียงด้วยความตกใจ
“แอร๊ย”
ปุ้มรีบก้มหยิบมาดู
แนตตี้หันมาถามสีหน้าแปลกใจ “มีอะไรคะ”
ปุ้มอ่านข้อความในรูปเสียงดัง
“ถ้าไม่อยากเละเหมือนรูป ถอนตัวออกไปซะ ชมพู่ต้องเป็นที่หนึ่ง”
ทุกคนมองหน้ากันอย่างงงๆ แล้วหันไปมองชมพู่เป็นตาเดียว จนชมพู่ทำตัวไม่ถูก
แนตตี้หยิบกล่องมาจากมือปุ้ม หันไปทางทีมงานตรงมุมห้องโถง
“ทีมงานมาเอากล่องนี้ออกไปที”
ทีมงานรีบเข้ามาหยิบกล่องออกไป
ฟ้าหันมาทางชมพู่ “ชมพู่ นี่มันอะไรน่ะ”
ชมพู่ฉุนกับน้ำเสียงนั้น “ถามแบบนี้หมายความว่าไง ฉันไม่รู้เรื่องนะ”
“ก็เห็นข้อความที่เขียนในนั้นแล้วนี่”
รุ้งลาวัลย์นึกรำคาญ “นี่มันของแฟนคลับชมพู่ เกี่ยวอะไรกับชมพู่ล่ะ”
“ขอให้มาจากแฟนคลับจริงๆ เถอะค่ะ กลัวว่าจะเป็นคนในบ้านส่งมาให้กันเอง”
ฟังแล้วชมพู่มองหน้าฟ้าอย่างไม่พอใจ
แนตตี้เห็นไม่เข้าทีรีบตัดบท “เอาล่ะค่ะ เดี๋ยวพี่แนตตี้จะให้ทีมงานสืบอีกทีนะคะว่าใครเป็นคนของขวัญกล่องนี้มา แล้วถ้ายังเกิดเรื่องขึ้นอีก พี่จะแจ้งตำรวจ เอาผิดให้ถึงที่สุดเลยค่ะ”
ฟ้ารีบแก้ กลัวเสียคะแนน “เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะพี่แนตตี้ ฟ้าไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ เพราะยังไงฟ้าก็จะไม่ยอมให้เขาได้สมหวังหรอก”
ฟ้ามองหน้าชมพู่เขม็งขณะพูดกับแนตตี้
ฟ้าเข้ามาในห้องนอน รีบหยิบโทรศัพท์มา เปิดไลน์หาเจ๊คิตตี้ พิมพ์ส่งไปว่า
“แผนการขั้นแรก ผ่านไปได้ด้วยดี ขอบคุณพี่คิตตี้มากนะคะ”
คิตตี้ส่งกลับมาว่า “ทีนี้ก็แผนต่อไป ทำให้ทุกคนสงสัยนังชมพู่ให้ได้” และ “เห็นของที่พี่ส่งไปให้แล้วใช่ไหม”
ฟ้าเปิดกล่องของขวัญอีกใบ เป็นรูปถ่ายฟ้ามากมายหลายอิริยาบถ พร้อมคัตเตอร์ และถุงใส่เลือดปลอม
คิตตี้ส่งไลน์มาอีก “เอาไปวางไว้ในกระเป๋านังชมพู่ซะ ทุกคนจะได้คิดว่าเป็นฝีมือมัน”
ฟ้าคิดแล้วเครียด พิมพ์ไลน์ส่งกลับไปที่คิตตี้ “แต่มีกล้องถ่ายทั่วบ้าน ฟ้าจะเอาไปวางได้ยังไงล่ะคะ”
คิตตี้เว้นไปนาน แล้วจึงส่งไลน์กลับมาว่า “คิดเองสิ”
ฟ้าหงุดหงิด แต่ก็ยังมุ่งมั่นต้องกำจัดชมพู่ให้จงได้
ภาพในจอทีวียามนี้ขึ้นไตเติ้ลเข้ารายการมิสเพอร์เฟ็กต์เรียลลิตี้
แนตตี้ยืนยู่มุมใดมุมหนึ่ง ตรงบริเวณหน้าบ้าน
“สวัสดีค่ะคุณผู้ชม เหลืออีกไม่กี่วัน เราก็จะได้รู้กันแล้วนะคะว่าใครจะได้เป็นมิสเพอร์เฟ็กต์ไทยแลนด์ประจำปีนี้”
แนตตี้ขยับตัวหันมาอีกทาง ซึ่งมีกล้องถ่ายอยู่
“แต่ก่อนที่จะถึงวันนั้น เช่นเคยเหมือนทุกปี ที่เราจะมีการประกวดตำแหน่งพิเศษ เพื่อเฟ้นหาสาวงามที่มีผิวสวยที่สุดในบ้านกันซะก่อน กับตำแหน่ง Miss silky skin หรือนางงามผิวสวยนั่งเองค่ะ”
แนตตี้เปลี่ยนมุมอีก
“แต่พิเศษค่ะ เพราะปีนี้เราจะไปจัดการประกวดกันข้างนอก ถึง 2 ที่ด้วยกัน โดยเราจะแบ่งน้องๆนางงามออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกจะได้ไปแข่งกันที่สวนสนุกหฤหรรษ์เวิลด์ นำทีมโดยคุณเกรซค่ะ ซึ่งสาวงามกลุ่มแรกก็จะมี น้องเมซี่ น้องจอย น้องปราง น้องลีน่า น้องนรี และ น้องดาวค่ะ”
แนตตี้เพลิดเพลินกับการเปลี่ยนมุมกล้องมาก
“ส่วนอีกกลุ่มก็คือ น้องชมพู่ น้องฟ้า น้องรุ้ง น้องปุ้ม น้องหญิงเขียด น้องขนม จะได้ไปประกวดกันที่สวนสยามกับแนตตี้เองค่ะ”
แนตตี้ยังไม่หยุดกับการเปลี่ยนมุมกล้อง
“ถึงแม้ว่าเราจะแบ่งทีมประกวดออกเป็นสองทีม แต่การตัดสินก็ยังเหมือนเดิมค่ะ เราจะใช้คะแนนจากกรรมการครึ่งนึง และจากผลโหวตของผู้ชมทางบ้านอีกครึ่งนึง ตำแหน่งนางงามผิวสวยอยู่ในมือทุกท่านแล้วนะคะ อย่าลืมเกาะขอบจอ แล้วมารอดูกันว่า...”
แนตตี้ดำเนินรายการไปอย่างแคล่วคล่องสนุกสนาน
อ่านต่อหน้า 2
มงกุฎริษยา ตอนที่ 20 (ต่อ)
ภาพแนตตี้ตดำเนินรายการที่หน้าบ้าน ถูกถ่ายทอดอยู่บนจอทีวีในโถงบ้านเพอร์เฟ็กต์เฮ้าส์ สาวๆ นั่งดูอยู่ในนั้น
“การประกวดทั้งสองสถานที่นี้ ที่ไหนจะเลิศเลอกว่า แล้วพบกันพรุ่งนี้ค่ะ”
จู่ๆ เขียดก็ร้องกรี๊ดขึ้นมา “แอร๊ย.....”
ทุกคนตกใจหันไปมอง
รุ้งลาวัลย์หมั่นไส้ “ผีเข้าหรือไง”
“จะได้ออกไปนอกบ้านแล้ว แอร๊ย อั๊ยๆ” เขียดกรี๊ดแล้วกรี๊ดอีก
ปุ้มชักรำคาญ เหน็บเอาว่า “นี่เรามาประกวดนะคะ ไม่ได้มาเที่ยวเล่น”
“ดีใจจัง จะได้ไปเที่ยวด้วยกันเนอะปุ้มเนอะ” เขียดไม่สลด
รุ้งลาวัลย์ส่ายหน้า “นี่หล่อน เขาด่าอยู่น่ะได้ยินไหม”
“นี่ๆ รู้ไหมคะ ส่วนใหญ่คนที่ได้ตำแหน่งนางงามผิวสวย ก็มักจะได้ตำแหน่งมิสเพอร์เฟคท์ด้วยเหมือนกันนะ” ขนมบอก
รุ้งลาวัลย์ตาโต “จริงด้วยสิ”
สามสาว รุ้งลาวัลย์ เขียด และปุ้มมองหน้ากัน จากนั้นก็รีบลุกพากันเดินออกไป ปล่อยขนมพูดพล่ามอยู่คนเดียว
“นี่ขนมก็ว่าจะขัดตัวอีกรอบ ไปด้วยกันไหมคะ”
ขนมหันมาอีกที สาวๆ ก็เดินหนีไปหมดแล้ว
เสียงรุ้งลาวัลย์ดังเข้ามาว่า “จอย เอาใยบวบมาให้เจ๊ยืมซิ”
ตามด้วยเสียง “ปุ้มยืมด้วย”
ขนมกลอกตาเซ็งเป็ด
จากหน้าประตูห้องสุขา ยินเสียงโอ้กอ้ากของดาวดังจากข้างใน พอดาวเปิดประตูออกมา เจอฟ้ายืนกอดอกพิงกำแพงรออยู่ ก็ชะงัก
“ไม่สบายยังไม่หายอีกเหรอ” ฟ้ายิ้มหยัน
“ไม่ใช่เรื่องของแก”
ดาวบอกแล้วจะเดินออกไปจากห้องน้ำ ฟ้าตามมาดักหน้า
“มีอะไร ก็พูดมาเลยเสียเวลา” ดาวชักรำคาญ
“มาช่วยฉันกำจัดพู่” ฟ้าบอกจุดประสงค์
“ห๊ะ? แกบ้าไปแล้วรึไง” ดาวตกใจ
“แกเกลียดพู่ไม่ใช่เหรอ ส่วนฉันก็ไม่อยากให้มันได้ที่หนึ่ง แล้วทำไมเราไม่มาร่วมมือกันล่ะ”
ดาวนิ่งคิดไปสักพัก “จะให้ฉันทำอะไร”
ฟ้ายิ้มชั่ว “เห็นของขวัญที่ส่งมาขู่ฉันใช่ไหม เราก็แค่สร้างเรื่องทำให้ดูเหมือนว่าคนส่งที่จริงแล้วคือชมพู่เอง แค่นี้มันก็ถูกเด้งแล้ว”
ดาวพยักหน้ารับไปแกนๆ “อืม...”
ฟ้าถามย้ำ “ตกลงใช่ไหม”
“ไม่ ฉันแค่ถามเพื่อจะได้รู้แผนชั่วของแกเท่านั้นแหละ ไปขอให้คนอื่นช่วยเถอะ”
“ฉันไม่ได้มาขอร้องนะ ฉันมาสั่ง” ตอนท้ายฟ้าเสียงแข็งใส่
“อ๋อเหรอ แกคิดว่าแกเป็นใคร ทำไมฉันต้องทำตาม”
“ไม่ได้เป็นใครหรอก ก็แค่เป็นคนที่เจอที่ตรวจครรภ์ อันที่แกทิ้งไว้ในห้องน้ำน่ะ” ฟ้าขู่
ดาวตาลุกวาว “นังฟ้า”
“ถ้าจับแกตรวจที่โรงพยาบาลอีกครั้งละก็ คราวนี้แกดิ้นไม่หลุดแน่”
ดาวตกใจ “อย่านะ”
“ก็ร่วมมือกับฉันสิ”
ดาวคิดหนัก เครียดจัด!
มองจากมุมบนลงมา แลเห็นมุมต่างๆ ของสวนสวยที่สาวๆ มิสเพอร์เฟ็กต์จะมาทำกิจกรรมอวดผิวสวยที่นี่
รถตู้แล่นมาจอดในสวนแล้ว แนตตี้เปิดประตูลงมา สาวๆ ทยอยลงมาจากรถตู้ทีละคน ทุกนางใส่ชุดออกกำลัง เสื้อกล้าม กระโปรงสั้น เริ่มจากปุ้ม ขนม รุ้ง ชมพู่ ฟ้า ดาว
ชมพู่มองดาวอย่างระแวง แล้วเข้าไปกระซิบถามแนตตี้
“พี่แนตตี้คะ ดาวเขาต้องไปประกวดกับอีกกลุ่มนึงไม่ใช่เหรอคะ”
“อ๋อ ใช่จ้ะ แต่ดาวเขาเห็นฟ้าไม่สบายใจเรื่องที่โดนขู่ทำร้ายน่ะ เลยขอมาคอยอยู่ดูแลฟ้าน่ะ”
ชมพู่ไม่เชื่อ “ดาวเนี่ยนะคะ แต่ดาวกับฟ้าเขา...”
แนตตี้ตัดบท “ช่วงนี้เขาก็ดูสนิทกันดีนะ”
ชมพู่คาใจไม่หาย แต่ทำทีเป็นเห็นด้วย “ค่ะ”
แนตตี้เดินไปหาฟ้า
“ฟ้าโอเคไหม”
ฟ้าคว้ามือดาวมาจับไว้ “มีดาวมาด้วยกันแบบนี้ ฟ้าก็อุ่นใจมากขึ้นค่ะ”
ดาวเบือนหน้าหนี
แนตตี้ตะโกนบอกสาวๆ “อ้าว น้องๆไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้เลยค่ะ อีก 1 ชม.เราจะเริ่มการคัดเลือก miss silky skin นางงามผิวสวยกันนะคะ”
ชมพู่มองไปทางดาวอย่างไม่ไว้ใจ
ตรงมุมหนึ่งในสวน ถูกเซ็ตเป็นพื้นที่แต่งตัวของผู้เข้าประกวด มีโต๊ะ มีกระจก และมีเต๊นท์สำหรับเปลี่ยนเสื้อผ้า
ปุ้ม รุ้ง ขนม ชมพู่ และ ดาว อยู่ในชุดว่ายน้ำวันพีซสีดำ สวมกระโปรงสั้นทับท่อนล่างดูเซ็กซี่กันเบาๆ แต่ละนางกำลังตรวจเช็คความเรียบร้อยตัวเอง ดาวหันมาเห็นชมพู่ยืนอยู่ใกล้ ก็เดินหลบไปส่องกระจกอีกมุม
ฟ้าเพิ่งเปลี่ยนชุดเสร็จ เดินออกมาจากเต๊นท์เป็นคนสุดท้าย รีบพุ่งเข้ามาหาดาว
“ดาว ไปห้องน้ำกับฟ้าหน่อยสิ”
ดาวไม่สนใจสักนิด ส่องกระจกต่อไป “ท่อปัสสาวะไม่ได้ติดกัน ทำไมฉันจะต้องไปด้วย”
แม้ฟ้าจะพยายามจ้องตาให้ดาวรู้ตัว แต่ดาวกลับไม่สนใจ แต่งตัวต่อไปโดยไม่แยแส
“ฟ้าไม่อยากไปคนเดียวน่ะดาว ฟ้ากลัว แฟนคลับของชมพู่คนที่ขู่ฟ้า เขาอาจจะอยู่แถวนี้ก็ได้”
ชมพู่ได้ยิน ไม่พอใจที่ถูกพาดพิงถึง
“ไม่มีไรหรอก” ดาวหันไปบอกชมพู่
ฟ้าหงุดหงิด ขยับเข้าไปใกล้ดาวอีก “ดาว ที่ดาวไม่สบายน่ะ ดีขึ้นหรือยัง ให้เราเรียกที่แนตตี้ไหม จะได้ไปหาหมอ ให้เขาตรวจดูอีกที”
คราวนี้ดูจะได้ผล ดาวหันมามองหน้าฟ้า ดาวเก็บของอย่างกระแทกกระทั้น จำใจยอมไปด้วย
“ปวดฉี่ไม่ใช่เหรอ รีบไปสิ”
ดาวเดินนำไปก่อน ฟ้าหยิบกระเป๋าตัวเอง แล้วเดินตามไป
อ่านต่อหน้า 3
มงกุฎริษยา ตอนที่ 20 (ต่อ)
ชมพู่มองผ่านกระจก เห็นดาวเดินออกไปกับฟ้าก็สงสัย ตั้งใจจะเดินตามไปดู แต่ถูกปุ้มจับมือไว้
“พู่ ทาครีมกันแดดที่หลังให้ปุ้มหน่อยสิ”
ชมพู่พยักหน้า มองไปทางสองคนอย่างเสียดาย แล้วบีบครีมทาที่หลังให้ปุ้มเบาๆ ปุ้มหยิบโกศราชินีลูกทุ่งผู้เป็นแม่มา พนมมือยกโกศขึ้นไหว้
“แม่จ๋าช่วย ช่วยให้ปุ้มได้ตำแหน่งนางงามผิวสวยด้วยเถอะน้า”
รุ้งลาวัลย์แต่งตัวอยู่สะบัดแขนไปโดนมือปุ้ม จนปุ้มเกือบทำโกศหลุดมือ
“ว้าย”
“ปุ้มเป็นไรไหม” ชมพู่เห็นใจ
“แม่จ๋า”
รุ้งลาวัลย์โวยวาย “เอ้า ใครเขามาไหว้โกศพ่อโกศแม่กันตรงนี้ล่ะ เกะกะ”
“ขอโทษแม่ปุ้มเดี๋ยวนี้นะ ไหว้สิคะ”
ปุ้มยื่นโกศมาตรงหน้ารุ้งลาวัลย์
“โอ๊ย ปัญญาอ่อน เศษกระดูกแม่ใคร คนนั้นก็ไหว้ไปละกัน”
รุ้งลาวัลย์หยิบกระปุกครีมไม่มีฉลากขึ้นมาจากกระเป๋า รีบตรงไปที่เต๊นท์
ปุ้มมองตามตาขวาง โกรธสุดขีด คิดจะเอาคืน
รุ้งลาวัลย์เดินหงุดหงิดเข้ามาในเต๊นท์
“ประสาท ไหว้กระดูกคนตายแล้วผิวมันจะผ่องขึ้นหรือไง”
รุ้งลาวัลย์ดูกระปุกในมือ
“ต้องนี่สิ บีบีครีม ผสมกลูต้าไทโอน คอลลาเจน ฟักขาว เอาให้ผ่องเด้งแยงตากรรมการเลย เพี้ยง”
รุ้งลาวัลย์หลับตายกกระปุกขึ้นไหว้ แล้วจึงเปิดกระปุก ควักครีมมาพอกทั้งตัว
เสียงแนตตี้ ดังเข้ามาในเต๊นท์
“ไม่ต้องเสียเวลาพอกตัวนะคะ”
รุ้งลาวัลย์สะดุ้งโหยง มองซ้ายแลขวา ค่อยๆ ชะโงกหน้าออกจากเต๊นท์ไปฟัง
แนตตี้ยืนพูดตรงกลางสาวๆ อันมี ชมพู่ ปุ้ม และขนมยืนฟังอยู่ รุ้งลาวัลย์ค่อยๆ โผล่หัวออกมาจากเต๊นท์
“เดี๋ยวทุกคนต้องลงสระ ฉะนั้น ใครที่โบกครีมหนาทั่วตัว ถ้าไม่อยากให้ครีมละลาย จนผิวกระดำกระด่างล่ะก็ เช็ดครีมออกซะนะคะ”
รุ้งลาวัลย์ฟังแล้วเซ็ง
ดาวออกอาการคลื่นไส้ พุ่งตรงมาจะเข้าห้องน้ำ แต่ถูกฟ้ามาดักหน้าเอาไว้ พร้อมกับยิ้มเยาะ
“อย่าเดินเร็วนักสิ เดี๋ยวลูกในท้องก็ไหลออกมาหรอก”
ดาวหงุดหงิด “จะให้ทำอะไรก็รีบๆ พูดมา”
ฟ้าหันมองว่าปลอดภัยไม่มีคน ก็หยิบขวดน้ำกรดออกมาจากกระเป๋า
“อะไร”
“น้ำกรด” ฟ้าบอกสีหน้านิ่ง
ดาวตกใจ ไม่คิดว่าฟ้าจะเล่นแรงขนาดนี้
“เฮ้ย! นี่แกจะสาดน้ำกรดใส่พู่เลยเหรอ”
“เปล่า แต่แฟนคลับชมพู่จะสาดน้ำกรดใส่ฉันต่างหาก”
ดาวได้ยิน ก็ยิ่งตกใจในความบ้าระห่ำ เหมือนคนประสาทเสียของฟ้า
ปุ้มเก็บโกศแม่อย่างดี
“แม่เป็นกำลังใจให้ปุ้มด้วยน้า ส่วนอีคนที่ปากเสีย แม่ก็ทำให้มันโป๊ะแตกตอนประกวด ชวดทุกตำแหน่งเลยนะแม่นะ”
ปุ้มไหว้แม่หนึ่งที แล้วหันหลังจะเดินออกไป แต่เห็นทีมงาน 1 หิ้วถุงขนาดใหญ่เข้ามา ข้างในใส่ผ้าคลุมไหล่ มีทีมงาน 2 เดินตามมา
ทีมงาน 2 บอกกับทีมงาน1ว่า “เอาผ้ากองนี้ไปเก็บไว้ที่รถเลยนะ”
“ไม่ใช้แล้วเหรอคะ” ทีมงาน 1 งง
“ก็ผ้ามันยังไม่ได้ซัก แล้วนางงามเขาต้องผูกผ้านี้ลงน้ำ เดี๋ยวสีผ้าก็ตกใส่ขา ขาลายกันพอดี”
ปุ้มยิ้มในสีหน้าเหลียวไปมองโกศแม่ ได้แผนเอาคืนรุ้งลาวัลย์แล้ว
“ขอบคุณนะคะแม่”
คิวเดินนำมา โดยมี ขจีนุช พุฒิพัฒน์ตามมาที่สระว่ายน้ำในสวน สระลึกไม่เกิน 1.20 เมตร
“เราจะบันทึกเทปช่วงการประกวดเอาไว้ก่อน ค่อยมาตัดรวมกับอีกกลุ่มนึง แล้วออกอากาศคืนนี้นะครับ”
คิวพาขจีนุช กับ พุฒิพัฒน์ มานั่งที่เก้าอี้ริมสระว่ายน้ำ พร้อมกับบรีฟคิวการถ่ายทำ
“กรรมการจะนั่งอยู่ริมสระตรงนี้นะครับ น้องๆ นางงามจะเดินขึ้นบันไดจากสระขึ้นมาบนบกตรงนี้ แล้วน้องๆ ก็จะเช็ดตัวเป็นท่าโพสต่างๆ กรรมการก็จะเห็นผิวธรรมชาติได้ชัดเจนขึ้นครับ มีข้อสงสัยตรงไหนไหมครับ”
ขจีนุชเป็นห่วงชัชชนม์ “ชัชติดต่อมาบ้างไหม”
คิวอึดอัดมาก “เอิ่ม... ยังเลยครับ”
พุฒิพัฒน์ของขึ้น “ถ้าติดต่อกลับมาเมื่อไร ก็บอกมันด้วยนะ ว่าไม่ต้องมาทำรายการนี้แล้ว”
“พุฒิ” ขจีนุชปรามอย่างเหนื่อยใจ
พุฒิพัฒน์เดินหนีไป
ชมพู่ ฟ้า ดาว ปุ้ม และ ขนม กำลังสาละวนผูกผ้าผืนใหญ่ที่สะโพก ทำเป็นเหมือนกระโปรงยาวที่ผ่าสูงมาถึงสะโพก รุ้งลาวัลย์เดินเข้ามาในเต๊นท์ ใส่แค่ชุดว่ายน้ำวันพีซเท่านั้น
“ใครเห็นผ้าฉันบ้างไหม”
ปุ้มลอบยิ้มสะใจ เพราะตัวเองเป็นคนเอาไปซ่อน ทำทีเป็นถามว่า
“ทำหายเหรอ”
“ยังไม่ได้หยิบมาเลย ไปดูที่โต๊ะก็ไม่มีแล้ว”
“พู่ไปช่วยหาไหม”
“เอ เหมือนว่าทีมงานจะมีผ้าสำรองอยู่ในรถนะ ในถุงใหญ่ๆ น่ะ” ปุ้มชี้ไปตรงมุมเต๊นท์
“เหรอ ขอบใจนะ”
ปุ้มยิ้มสมใจ
ทีมงานเซ็ตกล้องอยู่บนบกบริเวณริมสระว่ายน้ำ อีกทีมถือกล้องลุยอยู่ในน้ำแล้ว เตรียมถ่ายโคลสอัพนางงาม ขจีนุช และ พุฒิพัฒน์ นั่งอยู่เป็นกรรมการอยู่ตรงริมสระที่คิวจัดไว้ให้
คิวนั่งอยู่หน้ามอนิเตอร์ อีกด้านหนึ่งของสระ ทำหน้าที่ผู้กำกับรายการแทนชัชชนม์ เมื่อเห็นว่าพร้อมจึงตะโกนขึ้น
“แอ็คชั่น”
สาวๆ ในชุดวันพีซสีดำ มีผ้าเนื้อบางสีสวยผูกตรงเอว ทุกคนเดินเรียงแถวหน้ากระดานมาที่ริมสระ ผ่านหน้าสองกรรมการไป แล้วมายืนโพสร่วมกัน 6 คน
ช่างกล้องจับภาพผิวผ่องของแต่ละนาง ที่บริเวณ แขน ขา หน้าท้อง มือ แผ่นหลัง เนินอก และ ใบหน้า
แนตตี้ เดินแทรกออกมาตรงกลาง ก้าวมาข้างหน้าเหล่าผู้เข้าประกวด ดำเนินรายการ
“ขอต้อนรับเข้าสู่รอบการประกวด Miss silky skin นางงามผิวสวยค่า”
สาวงามทั้ง 6 โพสท่ายิ้มสวยสู้แดดและกล้อง
“เราจะมาเฟ้นหาสาวงามตำแหน่งนางงามผิวสวยไปด้วยกันนะคะ เพราะนอกจากคะแนนของกรรมการแล้ว เรายังเปิดโอกาสให้คุณผู้ชมเป็นผู้ตัดสิน โดยการโหวตให้ผู้ที่ท่านคิดว่ามีผิวพรรณที่สวยงามเหมาะสมแก่ตำแหน่งนางงามผิวสวยมากที่สุด ซึ่งเราจะปิดโหวตและประกาศผลในวันพรุ่งนี้ค่ะ สำหรับตอนนี้ถ้าท่านผู้ชมพร้อมแล้ว เรามาพบกับ สาวงามทั้ง 6 ไปพร้อมๆ กันเลยค่ะ”
สาวๆ แต่ละคนที่ยืนโพสพรีเซนต์และเผยผิวสวยอย่างมั่นใจ
แนตตี้ขยับมาประกาศชื่อนางงามอยู่ข้างโต๊ะสองกรรมการ
“สำหรับนางงามคนแรกที่จะมาอวดผิวสวยให้เราชมในวันนี้ ได้แก่ MP 3 นางสาวปทุมเกสร เด่นจันทร์ดวง”
ปุ้มโผล่ขึ้นมาจากสระ สะบัดผม เล่นกล้องอย่างเป็นกันเอง แล้วว่ายอยู่ในสระ อย่างมั่นใจ ก่อนจะขึ้นบันไดมาบนบก เดินเยื้องย่างอย่างสง่างาม
จังหวะหนึ่งปุ้มสะบัดผ้าที่ผูกไว้ที่สะโพกออก แล้วหยิบผ้าขนหนู ค่อยๆ เช็ดตัว อวดผิวพรรณ
สองแม่ลูกกรรมการ พินิจพิจารณาผิวพรรณอย่างถี่ถ้วน แล้วให้คะแนน
ปุ้มยืนโพสท่าอย่างมั่นอกมั่นใจ
อ่านต่อหน้า 4
มงกุฎริษยา ตอนที่ 20 (ต่อ)
ริมสระอีกด้าน ชมพู่ ฟ้า ดาว ขนม รุ้งลาวัลย์ ยืนเรียงตามลำดับที่จะลงสระ ทีมงานเดินเข้ามาบรีฟ
“พอขึ้นจากสระแล้ว เดินไปอาบน้ำที่ห้องน้ำของสวนได้เลยนะคะ”
ฟ้ามองหน้าดาว เพื่อเป็นการย้ำแผนของทั้งสองคน ดาวพยักหน้ารับเบาๆ
“ชมพู่เชิญค่ะ” ทีมงานให้คิว
แนตตี้ ประกาศชื่อชมพู่
“และนางงามคนต่อไป MP 10 นางสาวชมพูนุช สุดสว่างศรี”
ชมพู่โผล่ขึ้นมาจากสระ พุฒิพัฒน์ขยับตัวอย่างสนอกสนใจเต็มที่ ชมพู่ยกสองมือลูบเรือนผม แล้วขึ้นจากสระ เดินด้วยท่วงท่าทะมัดทะแมงเข้มแข็ง วนกลับมา 1 รอบ แล้วถอดผ้าผูกสะโพกออกยืนโพสมาดสง่า พุฒิพัฒน์อมยิ้มไป ให้คะแนนไป
แนตตี้ประกาศชื่อคนต่อมา
“คนต่อมา MP 1 นางสาวฟ้ารุ้ง นุ้ยคำ”
ฟ้าโผล่ขึ้นมาจากสระ สะบัดผมสวยงาม ชายตาให้กับกล้อง ขึ้นบันได เดินสะบัดผ้าสีแดงที่ผูกไว้ตรงสะโพกออก กรรมการมองจ้องไปที่ขาฟ้าทั้งคู่ ฟ้ารู้สึกได้ว่าทุกคนกำลังมองแผลเป็น เลยรีบไขว้ขาปิดแผล นึกถึงคำพูดแนตตี้ตอนกลับจากโรงพยาบาลว่า
“และในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีนะคะ จากการที่น้องฟ้าเข้าช่วยน้องดาวจนตัวเองได้รับบาดเจ็บ ทำให้คนไทยทั้งประเทศร่วมโหวตมาให้กำลังใจน้องฟ้า จนมีคะแนนสูงเป็นอันดับหนึ่งในสัปดาห์นี้ ...ปรบมือให้เพื่อนด้วยค่ะ”
คิดแล้ว ฟ้าเปลี่ยนใจก้าวขาข้างที่เป็นแผลออกมา โชว์ให้กรรมการเห็นอย่างไม่ปิดบัง และเดินอย่างมั่นใจ
หลังพรีเซนต์เสร็จ ฟ้าเดินสวมเสื้อคลุมอาบน้ำผ้าขนหนูเนื้อหนาตรงมาที่ห้องน้ำของสวน พร้อมกับพี่เลี้ยงนางงาม ได้ยินเหมือนเสียงคนอาบน้ำอยู่ด้านใน
“พี่คะ ห้องน้ำนี้มีคนนอกเข้ามาใช้ด้วยหรือเปล่าคะ”
“ไม่มีค่ะ วันนี้เราขอที่สวนปิดให้น้องๆนางงามใช้เท่านั้นเลย ไม่ต้องห่วงนะคะน้องฟ้า”
“แล้วใครกำลังอาบอยู่เหรอคะ”
“น้องปุ้มอาบเสร็จแล้ว ตอนนี้เหลือแต่น้องชมพู่อาบอยู่คนเดียวค่ะ”
“อ๋อ” ฟ้ายิ้มมุมปากอย่างสมใจ
“นี่กระเป๋าน้องฟ้าค่ะ”
พี่เลี้ยงยื่นกระเป๋าให้ฟ้า
“ขอบคุณนะคะ”
ฟ้ารับกระเป๋าแล้วเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ
อีกฟาก แนตตี้ประกาศชื่อนางงามอยู่ริมสระ
“MP 4 นางสาว ดาวิกาแก้ว แววจินดา”
ดาวโผล่ขึ้นมาจากสระอย่างนิ่งๆ ใช้สายตาดุดันลูบไล้อวดผิวหน้าใส่กล้อง แล้วเดินขึ้นบันไดสระไป จด สายตาจิกที่พุฒิพัฒน์ตลอดเวลา
ดาวปลดผ้าคลุมตรงเอวออกแล้วเช็ดตัวไปทุกส่วนสัด สายตายังมองจ้องที่พุฒิพัฒน์ไม่วางตา จนพุฒิพัฒน์ต้องเป็นฝ่ายหลบสายตาคู่นั้น
แนตตี้ประกาศชื่อนางงามต่อ
“MP 6 นางสาวคะนึงนิจ ภาวนากิจ”
ขนมเด้งตัวขึ้นมาจากน้ำ อวดทรวดทรงอันใหญ่โตมโหฬารอย่างจงใจ ระหว่างว่ายอยู่ในสระ ก็ตีกรรเชียงโชว์เนินอกอวบอั๋นอีก จนเมื่อเดินขึ้นมาบนบกก็ก้มโก้งโค้งเช็ดตัว เผยให้เห็นอกชัดเจน
พุฒิพัฒน์ก้มหน้าเขียนให้คะแนน
ส่วนคิวตาถลนเลือดกำเดาแทบทะลัก หน้างี้แทบติดจอมอนิเตอร์เลยทีเดียว
ขนมเล่นหูเล่นตาใส่พุฒิพัฒน์ยกใหญ่ ขจีนุชถอนหายใจหน่าย เบาๆ
เสียงแนตตี้ดังขึ้น “และคนสุดท้าย MP 2 นางสาวรุ้งลาวัลย์ เจริญมงคล”
รุ้งลาวัลย์โผล่ขึ้นจากน้ำ วาดลวดลายแหวกว่ายอยู่ในน้ำนานเป็นพิเศษ ก่อนจะดึงตัวขึ้นบันไดมา แล้วเดินเชิดอย่างมั่นใจมาหยุดโพส ค่อยๆ ถอดผ้าที่ผูกกับสะโพกออก
สีหน้าพุฒิพัฒน์ ขจีนุช และ แนตตี้ ซึ่งมองไปที่ขาของรุ้งลาวัลย์ ต่างพากันตกใจ แนตตี้ชี้ไปที่ขารุ้งลาวัลย์เป็นเชิงบอก
รุ้งลาวัลย์เห็นทุกคนมองมายังตนด้วยสายตาแปลกๆ ก็งง พอก้มดูขาตัวเองก็ตกใจ เมื่อพบว่าขาของตัวเองกลายเป็นสีน้ำเงินทั้งแถบ เพราะสีผ้าตกใส่
ปุ้มอาบน้ำเสร็จ แอบดูผลงานตัวเองข้างสระ แล้วขำคิกคักสะใจ
รุ้งลาวัลย์ทำอะไรไม่ถูก และรับไม่ได้กำลังจะกรีดร้องขึ้นมา แต่กลายเป็นเสียงฟ้ากรี๊ดดังขึ้นจากทางห้องน้ำก่อน
“แอร๊ย.....”
ทุกคนตกใจปนงง หันไปทางห้องน้ำ
พุฒิพัฒน์อุทาน “เสียงฟ้านี่”
ดนัยสั่ง “คัต!”
ทุกคนวิ่งกันไปที่ห้องน้ำ
ร่างฟ้าล้มฟุบนอนกองอยู่ที่หน้าห้องน้ำ ใส่เพียงชุดว่ายน้ำวันพีซสีดำ กองเสื้อคลุมไว้ข้างๆ พุฒิพัฒน์วิ่งเร็วรี่ เข้ามาดูอาการ แนตตี้ ขจีนุช รุ้งลาวัลย์ ปุ้ม ขนม และ คิว ตามมาเป็นขบวน
“เกิดอะไรขึ้นฟ้า”พุฒิพัฒน์ถาม
“น้ำกรดค่ะ มีคนสาดน้ำกรดใส่ฟ้า”
ฟ้าชี้ไปยังเสื้อคลุมตรงจุดที่โดนสาดน้ำกรด เห็นรอยไหม้เป็นรูโหว่ ทุกคนตกใจ
“ดีที่ฟ้าหลบทัน เลยโดนแค่ที่เสื้อคลุม ฟ้ารีบถอดเสื้อคลุมทิ้งก่อน เลยไม่โดนตัวฟ้าค่ะ”
“หรือว่านี้จะเป็นฝีมือแฟนคลับโรคจิตของน้องชมพู่คะ” แนตตี้ปรารภ
ขจีนุชซักขึ้นว่า “เห็นหรือเปล่าว่าใครทำ”
“ฟ้าไม่เห็นหน้าค่ะ แต่ว่า...”
“แต่อะไรฟ้า” พุฒิพัฒน์ร้อนใจ ทำหน้าที่ซักไซ้
“คือคนที่ทำ เขาออกมาจากห้องอาบน้ำข้างในค่ะ”
“แล้วยังไง”
“แล้วก็มีแต่ชมพู่เท่านั้น ที่อาบน้ำอยู่ข้างในนั้น ถามพี่ทีมงานก็ได้ค่ะ”
ทุกคนมองหน้ากันอย่างอึ้ง
ชมพู่แอบฟังอยู่ข้างในห้องน้ำ พอได้ยินอย่างนั้น ก็รีบเร้นตัวออกไปอีกทาง
ดาวอยู่คนเดียวในโซนแต่งตัว มองหากระเป๋าของชมพู่จนเจอ แล้วหยิบขวดน้ำกรดขึ้นมา กำลังจะวางลงไปในกระเป๋าชมพู่ แต่แล้วก็ชะงักค้าง เมื่อคิดถึงคำพูดของแนตตี้
“เอาล่ะค่ะ เดี๋ยวพี่แนตตี้จะให้ทีมงานสืบอีกทีนะคะว่าใครเป็นคนให้ของขวัญกล่องนี้มา แล้วถ้ายังเกิดเรื่องขึ้นอีก พี่จะแจ้งตำรวจ เอาผิดให้ถึงที่สุดเลยค่ะ”
ดาวลังเลอยู่นานสองนาน สุดท้ายหยิบขวดน้ำกรดออกมาจากกระเป๋าชมพู่เปลี่ยนใจจะเอาไปทิ้ง แต่พอหันกลับมา ก็เห็นชมพู่ยืนจ้องอยู่ด้วยหน้าตาถมึงทึง
“พู่”
ชมพู่เดินปรี่ไปหา ดาวกำลังจะพูดอธิบาย โดยไม่คาดคิดชมพู่ตบหน้าดาวเปรี้ยงทันที
“แกทำแบบนี้ได้ไงดาว แกทำร้ายฟ้า แล้วมาโยนให้เป็นความผิดฉัน แกเลวเกินไปแล้วดาว”
ดาวหันกลับมา “ฉันไม่ได้...”
“สมควรแล้วล่ะที่แกจะไม่เหลือใคร”
ดาวอึ้งไป
“ที่ยายแกไล่แกออกมา บ้านเปรมจิตก็ไล่แก ก็เพราะแบบนี้ไง เพราะแกคิดถึงแต่ตัวเอง จริงใจกับใครไม่เป็น”
ดาวนิ่ง
“อยากจะทำอะไรก็ทำเลย ฉันจะไม่ห้ามแก ไม่ฟ้องใครด้วย เพราะต่อจากนี้แกไม่มีตัวตนในสายตาฉันแล้ว”
ชมพู่เดินออกไป ดาวยืนนิ่งน้ำตาไหลพราก เสียใจเหลือแสน
ปุ้ม ชมพู่ รุ้งลาวัลย์ ขนม และดาว นั่งอยู่ที่ศาลา ส่วนฟ้านั่งอยู่กับแนตตี้ที่คอยปลอบอยู่อีกมุม
ขจีนุช กับ พุฒิพัฒน์ เดินเข้ามาหาสาวงามทั้ง 5 คน ในนั้น
“อย่างที่ทุกคนรู้ ว่าได้เกิดเหตุร้ายขึ้นกับฟ้า ซึ่งกองประกวดจะไม่นิ่งเฉยกับเรื่องนี้เป็นอันขาด” ขจีนุชบอกด้วยน้ำเสียงเข้มงวด
พุฒิพัฒน์มองไปยังชมพู่ด้วยสายตาเป็นห่วง
“เราได้ติดต่อตำรวจให้มาสืบเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว ซึ่งจากข้อมูลที่ฟ้าบอกมา ทำให้เราต้องขอเชิญบางคนไปให้ปากคำกับตำรวจ ซึ่งนั้นก็คือ...”
ดาวยกมือขึ้น “ดาวเห็นคนร้ายค่ะ”
ทุกคนงงมองดาวเป็นตาเดียว ฟ้ามองลุ้นให้ดาวใส่ร้ายชมพู่
“ว่าไงนะดาว” ขจีนุชถาม
“ดาวเห็นคนถือขวดน้ำกรดออกมาจากห้องน้ำค่ะ”
รุ้งลาวัลย์ ขนม และปุ้มตื่นเต้น
พุฒิพัฒน์มองชมพู่แว่บหนึ่ง แล้วจึงหันไปถามดาว
“เขาเป็นใคร”
“เป็นผู้ชายใส่เสื้อสีดำค่ะ”
ชมพู่อึ้ง ประหลาดใจกับคำตอบดาว ฟ้ายิ่งอึ้งหนักไป จ้องดาวตาเขม็ง
“พอได้ยินเสียงฟ้ากรี๊ด ดาวก็รีบมาที่ห้องน้ำ แล้วก็มีผู้ชายเสื้อดำวิ่งออกมา ถือขวดน้ำกรดวิ่งออกไปทางด้านหลังสวนค่ะ ดาววิ่งตามไปดู ก็เห็นเขาโยนขวดน้ำกรดทิ้งไป”
พุฒิพัฒน์หันไปสั่งทีมงานทันที “ไปบอกตำรวจ ให้เขาเช็คถังขยะที่ทางออกหลังสวนตอนนี้เลย”
ทีมงานวิ่งออกไป
ขจีนุชซักต่ออีก “แล้วเรื่องที่ชมพู่อยู่ในห้องอาบน้ำล่ะ”
“ดาวเห็นชมพู่เดินออกมาจากห้องน้ำ ก่อนที่ฟ้าจะกรี๊ดอีกค่ะ”
ชมพู่มองดาวด้วยแววตางุนงง ที่ดาวปกป้องตน
ฟ้าคุมแค้นจิกขาตัวเองแน่น ไม่พอใจดาวอย่างหนัก
พุฒิพัฒน์มองชมพู่อย่างโล่งอก
ขณะที่ดาวเก็บของอยู่ในโซนแต่งตัว แต่หากระเป๋าตัวเองอยู่นานก็ไม่เจอ จึงหันไปทางทีมงาน
“พี่คะ เห็นกระเป๋าสีดำไหมคะ”
“ไม่เห็นเลยค่ะ เดี๋ยวพี่ไปดูให้ที่รถนะ”
“ขอบคุณค่ะ”
คล้อยหลังทีมงานไม่นาน จู่ๆ กระเป๋าก็ถูกโยนมาใส่หน้าดาวโครม ดาวตกใจหันไปเจอฟ้า ก็ก้มเก็บกระเป๋าบอกนิ่งๆ
“ขอบใจ”
ฟ้ากระชากดาวมาคุย
“แกคิดว่าฉันไม่กล้าฟ้องคุณขจีนุชเรื่องที่แกท้องเหรอ”
ดาวสะบัดออก
“กล้าสิ เรื่องชั่วๆแบบนี้ แกไม่มีความละอายอยู่แล้ว”
“แล้วทำไมไม่ทำตามที่ฉันสั่ง”
“เพราะฉันไม่เหมือนแกไงฟ้า ถึงฉันจะเลว แต่ฉันก็ละอายใจเป็น ชมพู่มันไม่สมควรจะต้องตกเป็นเหยื่อของคนอย่างแก”
“แต่การที่แกปกป้องมันแบบนั้น ตัวแกเองนั่นแหละจะกลายเป็นเหยื่อของฉันแทน”
ดาวชะงัก
“เตรียมโดนแฉได้เลยดาว แล้วไม่ใช่แค่แกจะหมดสิทธิ์ได้ตำแหน่งมิสเพอร์เฟ็กต์เท่านั้นนะ แต่แกจะหมดอนาคตเลยล่ะ คอยดู”
ฟ้าเดินเชิดออกไป ดาวหวั่นใจมากกว่าทุกคราว
ชมพู่เดินใจลอยคิดเรื่องดาวอยู่คนเดียวในสวน สักครู่พุฒิพัฒน์จึงเข้ามาหา
“ยินดีด้วยนะ”
ชมพู่มองฉงน “เรื่องอะไรคะ”
“ตำรวจเจอขวดน้ำกรดในถังขยะที่ประตูด้านหลังจริงๆ ตอนนี้กำลังหาคนร้ายตัวจริงอยู่”
ชมพู่รับเนือยๆ “ค่ะ”
พุฒิพัฒน์แปลกใจ “ไม่ดีใจเหรอ คุณไม่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยแล้วนะ”
“ฉันรู้อยู่แก่ใจว่าฉันบริสุทธิ์ ฉันไม่กลัวหรอก”
“แล้วเป็นอะไร ทำไมดูเครียดๆ”
ชมพู่เลี่ยงๆ “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”
พุฒิพัฒน์คว้ามือชมพู่มากุม พูดด้วยท่าทีจริงจัง
“บอกผมได้ไหม ผมอยากฟัง ถึงจะช่วยได้หรือไม่ได้ แต่ผมก็อยากแบ่งมาจากคุณบ้าง”
ชมพู่หลบตาวูบ “มาไม้ไหนเนี่ยคุณ”
พุฒิพัฒน์ส่ายหน้า “ไม่รู้เหมือนกัน ยังไม่ได้ตั้งชื่อ”
ชมพู่หัวเราะ อดขำไม่ได้
“ให้โอกาสผม ได้เป็นคนที่ทำให้คุณมีความสุขนะ”
ชมพู่เขิน ชะงักไป กำลังจะพูดต่อ แต่เสียงไลน์มือถือพุฒิพัฒน์ดังขัดจังหวะขึ้นก่อน
“เปิดดูเถอะค่ะ เผื่อเป็นเรื่องงาน”
พุฒิพัฒน์จำใจหยิบมาจะดูผ่านๆ แต่เห็นข้อความก็สะดุดความคิดเขา เพราะเป็นข้อความจากดาวส่งมาว่า
“ฉันมีเรื่องสำคัญมาก มาเจอฉันหน่อยได้ไหมคะ”
สีหน้าพุฒิพัฒน์เครียดเคร่ง เริ่มรู้สึกถึงกลิ่นเรื่องไม่ดี
ถัดจากนั้น พุฒิพัฒน์เดินเข้ามาในสวนหลังบ้าน มองหาดาว จู่ๆ ดาวก็โผเข้ามาสวมกอดเขาจากทางด้านหลัง พุฒิพัฒน์ตกใจหันไปหา ดาวกอดรัดเขาแน่นกว่าเก่า
“ดาว ทำอะไรน่ะ” พุฒิพัฒน์ดันร่างดาวออก
“ฉันแค่อยากอยู่ใกล้คุณเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่คุณจะเกลียดฉัน ก็เท่านั้นเอง”
“หมายความว่ายังไง”
“ฉันมีเรื่องขอให้คุณช่วย”
“ถ้าเป็นเรื่องการประกวด ผมช่วยคุณไม่ได้หรอก ถึงผมจะเป็นกรรมการ แล้วก็ผอ.ช่อง แต่ผมก็จะไม่ลำเอียงเพื่อใครเด็ดขาด”
“ฉันไม่ได้ให้คุณช่วยในฐานะกรรมการหรือผอ.ช่องค่ะ แต่ฉันขอร้องในฐานะพ่อของลูกฉัน”
ผอ.ช่องอินฟินิตี้ ชะงักกึก
ดาวย้ำด้วยคำนี้อีกว่า “ฉันท้องค่ะ”
พุฒิพัฒน์อึ้งนิ่งงัน เหมือนร่างแกร่งจะแข็งเป็นหินไปแล้ว
อ่านต่อตอนที่ 21
