หลวงพี่ดิจิตอล ตอนที่ 28
บรรยากาศวัดดูร่มรื่น เสียงพระสวดดังลอดออกมา
"สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา จันโท ปัณณะระโส ยะถา มะณิ โชติระโส ยะถาฯ สัพ พีติโย วิวัชชันตุ สัพพะโรโค วินัสสะตุ มา เต ภะวัตวันตะราโย สุขี"
ด้านในศาลา หลวงพี่กับหลวงพ่อกำลังสวดมนต์อยู่
"ทีฆายุโก ภะวะ อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฑฒาปะจายิโน, จัตตาโร ธัมมาวัฑฒันติ, อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง"
ชดช้อย นวล มั่น แมว ยกมือท้วมหัว ยกมือไหว้หลังพระสวดจบ
"สาธุ"
หลวงพ่อกับหลวงพี่ยิ้มๆ
"งั้นนวลเอาน้ำไปเทก่อนนะคุณนาย"
ชดช้อยพยักหน้ารับ
"อืม แล้วก็อธิฐานขอให้ชั้นขายที่ได้เร็วๆ ด้วยนะ"
"ค่ะคุณนาย"
นวลเดินออกไป พร้อมกับถ้วยใส่น้ำที่เพิ่งกรวดน้ำเสร็จ
"แล้วคุณนายได้ลงขายที่ดิน ในเน็ตเหมือนที่หลวงพี่บอกรึยัง"
"ให้ลูกโต้งทำให้เรียบร้อยแล้วจ้ะ ต้องขอบคุณหลวงพี่มากเจ้าค่ะ ทันสมัยมาก"
มั่นบอก
"หลวงพี่ครับ ผมมีของจะขายเหมือนกัน ลงขายตามเน็ตเค้าทำยังไงครับ"
"ก็แล้วแต่ว่าขายที่เว็บอะไรนะ น้ามั่นจะขายอะไรละ"
"เงินปากผีที่สะสมไว้เกือบยี่สิบปี" แมวบอก
"ใช่ครับผมสะสมเกือบพันเหรียญ แฮ่!!! ไอ้แมวปากเสียนะเอ็ง"
"อ้าวไม่ใช่เหรอ"
"ไม่ใช่นะสิ ข้าอยากขายของเก่า"
"ของเก่าพวกแจกันเก่า เครื่องเงินเก่านะเหรอน้า" ชดช้อยถาม
"ครับแจกันแตก ขันแตก จานแตก ฝาบาตรเก่าเนี่ยแหละครับคุณนายรับซื้อมั้ย" มั่นว่า
ชดช้อยเบือนหน้าหนี
"ไปขายร้านของเก่าหน้าปากซอยเหอะ ไปลงขายในเว็บก็เสื่อมเสี่ยเว็บเค้า"
นวลเดินเข้ามานั่ง เสียงโทรศัพท์ชดช้อยดัง ชดช้อยรับ
"ฮัลสิบสอง"
มั่น/แมวโพล่ง "ฮัลโหล"
ชดช้อยยิ้ม
"อะไรนะคะ" ชดช้อยเสียงดัง "สนใจซื้อที่"
ชดช้อยยิ้มกว้าง
โต้งยืนทำหน้ากวนตีนอยู่ในร้าน
"ใช่แล้วไอ้เผือก มีคนสนใจซื้อบ้านพร้อมที่ดินของแม่ชั้นแล้ว"
เจนนี่ ริซซี่ เหมย หมาก นั่งอยู่ ไทยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์
"ใช่ที่ผืนที่คุณนายบอกว่าจะยกส่วนแบ่งให้พี่ 50 เปอร์ ใช่อ่ะพี่" เผือกบอก
"ถั่วต้ม"
"ลูกพี่แกอยากกินถั่ว ก็ไปซื้อให้สิไอ้เผือก" เจนนี่บอก
"เค้าหมายถึงถูกต้อง"
"คนมันจะรวยช่วยไม่ได้ว่ามั้ยไอ้เผือก นี่สินะที่เค้าว่าบุญวาสนาแข่งกันไม่ได้"
โต้งเดินไปทำท่ากวนตีนใส่ไท
ริซซี่ประชด
"นั่นสิคะ คนอย่างคุณโต้งต่อให้เป็นอัมพาตนอนเป็นผักอยู่บนเตียง ก็มีเงินใช้"
"แต่ชั้นก็ไม่ได้ตั้งใจจะแข่งบุญแข่งวาสนากับใครหรอก แค่อยากทำให้ชั้นกับครอบครัว" ไทมองเหมย "แล้วก็คนที่ชั้นรัก มีกินมีใช้ก็พอแล้ว"
เหมยเบือนหน้าหนีอายๆ
"คนที่หาเงินได้ด้วยล้ำแข้งของตัวเองน่าชื่นชม แล้วก็เอามาทำสามีที่สุด" เจนนี่บอก
"เหมยนับถือพี่เจนจริงๆ"
"พี่พูดดีใช่มั้ยคะ"
"พี่บ้าผู้ชายได้ตลอดเวลา"
"ตอนนี้พี่ไทกำลังสมัครบริษัทฝรั่ง เดี๋ยวได้งานก็สบาย"
โต้งยิ้มเยาะบอก
"รอให้ได้งานค่อยมาโม้ ตอนนี้ไปชงกาแฟมาให้ชั้นกับน้องเหมยคนละแก้ว"
โต้งมองหน้าไทกวนๆ ไทเดินไปชงกาแฟให้
"ไม่เป็นไรเหมยพอแล้ว กินน้ำตาลเยอะๆ เดี๋ยวอ้วน"
"จริงด้วย น้องเหมยอ้วนไม่ได้นะ พี่โต้งไม่ชอบคนอ้วน"
"นายไทงั้นเอาน้ำตาลเพียวๆ มาสิบถุง ชั้นจะกินให้อ้วน"
เหมยพูดประชด โต้งทำหน้าเซ็ง
เสียงโทรศัพท์ไทดัง ไทกดรับสาย
"สวัสดีครับ ... กำลังพูดอยู่ครับ อะไรนะครับ"
ทุกคนมอง ไทยิ้มกว้าง
ณ บ้านหลังหนึ่ง ยอดในชุดเชิ้ต กางเกงสแล็ค กำลังมองที่ทางอย่างตั้งใจ
"ค่อยๆ คิดนะคะที่ตรงนี้เป็นที่มังกร" ชดช้อยบอก
"อยู่แล้วเจริญรุ่งเรืองเหรอครับ" ยอดถาม
"เจ้าของที่ดินเก่าชื่อมังกรค่ะ"
นวลกระชิบชดช้อย
"มาตลกเวลานี้จะขายที่ได้มั้ย คุณนาย"
"เอาเป็นว่าที่ตรงนี้อยู่แล้วเจริญรุ่งเรืองแน่ๆ ค่ะ"
ยอดยิ้มกว้างให้ชดช้อย
"ผมตัดสินใจซื้อที่ดินแล้วก็บ้านหลังนี้นะครับ"
"หกแสนขาดตัวนะคะ ห้ามต่อ"
"ที่ดีขนาดนี้ใครจะไปต่อละครับ"
ชดช้อยยิ้มให้นวล
เสียงโทรศัพท์ยอดดัง
"สวัสดีครับคุณชาติชาย อะไรนะครับจะลดราคาที่ให้ผม"
ยอดชายมองชดช้อย ก่อนแกล้งเดินห่างออกไปนิดหน่อยแต่คุยเสียงดัง ชดช้อยกับนวลแอบฟัง
"ที่ล้านแปด จะขายให้แปดแสน"
ชดช้อยทำตาโต
แก้วกาแฟห้าแก้วชนกัน เหมย ไท หมาก เจนนี่ ริซซี่ รวมยินดีกับไท โต้งเผือกยืนไม่พอใจอยู่ข้างๆ
"ยินดีด้วยนะพี่ไท ที่ได้งานใหม่" หมากบอก
"ขอบคุณมาก"
"แบบนี้ลูกเราที่กำลังจะเกิดคงไม่ต้องกลัวลำบากแล้ว" เจนนี่ว่า
ริซซี่เอานิ้วจิ้มหัวเจนนี่เบาๆ
"เมาน้ำหมากก็กลับไปนอนนะเจนนี่ ตั้งสตินิดหนึ่งท้องบ้าบออะไร"
"แกจะไปรู้อะไร น้องไทชอบแอบจ้องตาชั้นเป็นประจำ"
"พี่เป็นคนหรือปลากัด" หมากถาม
"อย่างนังเจนเค้าเรียกปลาแรด"
"พูดแรง แต่ก็ถือว่าถูก"
ไทยิ้มๆ
"ไปกันเหอะ เผือก" โต้งว่า
"จริงพี่ อยู่ตรงนี้มันน่าเบื่อ ดีใจอะไร๊กะอีแค่ได้เป็นมนุษย์เงินเดือน"
"เชิญค่ะ พวกเกาะแม่กินสไตล์ จะไปไหนก็ไปชิ้ว" เจนนี่ว่า
"น้องเหมย ไว้พี่โต้งได้เงินขายที่แล้วจะมาพาน้องเหมยเที่ยวนะ" โต้งว่า
เหมยหลอกด่า
"เก็บเงินไว้ซื้อยาบำรุง" เหมยจิ้มหัวตัวเอง "กินบ้างนะพี่"
"เป็นห่วงพี่ละสิ ไว้เจอกันนะ"
โต้งกับเผือกเดินออกไปไม่รู้ว่าโดนหลอกด่า
"อย่างพี่โต้งกินยาบำรุงสมองทั้งโรงงานไม่รู้จะช่วยได้มั้ย" หมากถาม
"แล้วคุณยังจำได้มั้ยว่า สัญญาอะไรกับผมไว้" ไทถาม
เหมยสงสัย
"เรื่องอะไร"
ไทกะซิบข้างๆ หูเหมย
"ก็ของขวัญหนึ่งชิ้นถ้าผมได้งานไง"
เหมยทำหน้าเสีย เจนนี่ ริซซี่ หมาก สงสัยว่ากระซิบอะไรกัน
ยอดเดินคิดๆ อยู่ชดช้อยกับนวลเดินตาม ยอดถอนหายใจ
"ตกลงจะซื้อที่ช้อยอยู่รึเปล่าคะ"
"ผมกำลังคิดอยู่นะครับ เพราะว่าที่ชาติชายเป็นที่ท้องมังกร แถมเดี๋ยวจะมีรถไฟฟ้า
มาถึง"
"รถไฟฟ้าในกรุงเทพฯ ยังไม่ทั่วเลยจะมาต่างจังหวัดแล้วเหรอคะ"
ยอดชายหน้าเสียหาข้อแก้ตัว
"ใช่ครับ คงอีกไม่กี่ปีหรอก" ยอดชายถอนหายใจ "เพิ่มอีกแค่สองแสนผมก็ซื้อที่ตรงนี้ไว้เก็งกำไรได้เป็นล้านแน่ๆ เพราะที่ตรงนั้นมีมูลค่า"
"งั้นก็ซื้อที่ตรงนั้นเถอะคะ"
ชดช้อยตีแขนนวล
"มันติดอยู่ที่ผมมีเงินเหลือแค่หกแสนเพราะเพิ่งซื้อที่ดินที่อื่นไปหมดเป็นสิบๆ ล้านนะสิ"
ชดช้อยทำท่าคิดๆ
"ถ้ามีเงินก็คงจะซื้อไว้ เดี๋ยวผมโทร.ไปบอกเพื่อนผมให้ซื้อดีกว่า ได้กำไรแน่ๆ เป็นล้าน"
ยอดกำลังจะหยิบมือถือขึ้นมาโทร. ชดช้อยดึงไว้
"เดี๋ยวก่อนค่ะ งั้นขายที่ของคุณชาติชายให้ชั้นได้มั้ยคะ"
เฮียเม้งเดินผ่านมา เห็นชดช้อยจับมือผู้ชายอยู่
"กลางวันแสกๆ จับมือผู้ชายไม่รู้จักอาย"
"อายทำไม แค่จับมือ ไว้จับตรงอื่นชั้นค่อยอาย"
"แฟนใหม่เธอเหรอ" เม้งมองยอด "เดี๋ยวนี้ริกินเด็กนะ"
"คุณยอดเค้าสนใจซื้อที่ดินคุณนาย แล้วก็เป็นนายหน้าค้าที่ดินเฮียไม่ต้องหึงนะคะ" นวลบอก
"หึงบ้าบออะไรรุ่นนี้ได้ไปก็เอาไปทำปุ๋ยอย่างเดียว" เม้งจับแขนชดช้อย "เนื้อร่วนเชียว"
"ไอ้บ้า"
โต้งกับเผือกเข้ามา
"แม่ขายที่ดินเรียบร้อยรึยัง"
"ยังลูก"
"อย่าลืมเงินค่าจ้างโต้งนะ โต้งลงขายที่ให้แม่ในเน็ตอ่ะ"
"เผือกด้วยครับคุณนายแม่"
"ไม่ลืมหรอก เดี๋ยวเราไปคุยเรื่องซื้อที่ดินกันต่อที่อื่นดีกว่าค่ะ"
ชดช้อยเดินออกไปกับยอด นวล โต้ง เผือก เม้งเดินตามอย่างสงสัย
อ่านต่อหน้าที่ 2
หลวงพี่ดิจิตอล ตอนที่ 28 (ต่อ)
บรรยากาศวัด หมากวิ่งขึ้นมาที่ศาลา หลวงพี่ หลวงพ่อ มั่น แมว ที่นั่งอยู่ สะเทือนกันหมด
"ทุกคนครับผมมีเรื่องจะบอก"
แมวถาม "เดินมาก็ได้นะวันหลังไอ้หมาก สะเทือนทั้งศาลา"
หมากนั่งลงข้างๆ มั่น
"ชั้นตื่นเต้น เลยรีบมาบอก" หมากบอก
"ถ้ารีบทำไมไม่โทรศัพท์มาละ" แมวบอก
หมากทำท่านึกได้)
"จริงด้วย งั้นน้ารอก่อนนะ ชั้นวิ่งกลับไปร้านกาแฟแป๊บแล้วเดี๋ยวโทร.มา"
"ดีมาก" แมวบอก
หมากทำท่าจะไป ลุงมั่นดุไว้
"โว้ย ไอ้หมากมาถึงแล้วก็พูดมาสิ จะวิ่งกลับไปโทรศัพท์ทำไม มีเรื่องอะไรว่ามา"
"พี่ไทได้งานที่บริษัทฝรั่งแล้ว"
แมว มั่น หมาก ดีใจกันยกใหญ่ ทำท่าเต้นแล้งเต้นกา ร้องเพลงกัน
"พอแล้ว อย่าให้มันเกินเลยกันนัก" หลวงพ่อบอก
"หลวงพ่อไม่ดีใจเหรอ" แมวถาม
"หลวงพ่อยินดีกับไทด้วย"
"แล้วหลวงพี่ละครับ"
"หลวงพี่ก็ยินดีกับไทด้วย"
"แล้วจะนั่งทำไมขึ้นมาเต้นด้วยกันสิครับ" แมวว่า
"ทะลึ่งแล้วไอ้แมว บาปกรรม"
"ชั้นว่าเรามาทำสะใภ้พี่ไทกันเถอะ" หมากบอก
"สะไปร์ท" แมวว่า
มั่นบอก "สะไลท์"
หลวงพี่บอก "เซอร์ไพร์ส"
แมว มั่น หมาก ออกเสียง “เซอร์ไพร์ส” เรียนแบบหลวงพี่แต่เว่อร์ๆ แล้วหัวเราะกันอย่างมีความสุข
เหมย เจนนี่ ริซซี่ มั่น แมว หมาก กอดคอก้มหน้าเป็นวงกลมกำลังประชุมอยู่ ริซซี่กอดกับแมว
"ที่ชั้นให้ไอ้หมากเรียกทุกคนมาเพื่อประชุมวางแผน ทำเซอร์ไพรส์ไอ้ไท" แมวว่า
"โดนเต็มๆ" ริชชี่ว่า
"แผนชั้นใช่มั้ย"
"กลิ่นปากน้าเนี่ย โดนจมูกชั้นเต็มๆ"
ทุกคนวงแตก ยืนคุยกันปกติ ริซซี่ทำท่าสูดหายใจมุมอื่น เพื่อรับอากาศบริสุทธิ์
"จะเซอร์ไพร์สนายไทมันเกี่ยวไรกะชั้น" เหมยบอก
"ก็พี่เหมยเป็นคนสำคัญของพี่ไท" หมากบอก
เหมยทำหน้าอายๆ
"จริงคะ เพราะน้องไทเป็นสามีของพี่จึงมีความเกี่ยวข้องกับน้องเหมย"
"แล้วเราจะเซอร์ไพร์สไอ้ไทยังไงดี" มั่นถาม
"นึกออกแล้ว" ริชชี่ว่า
"ว่าไง"
"ชั้นเสียบปลั๊กไดร์เป่าผมทิ้งไว้"
"โอ้ย..."
เจนนี่ถาม
"ใครมีแผนบ้าง"
ทุกคนมองหน้ากันไปมา เสียงโทรศัพท์เหมยดัง
หมวดกาแฟนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ที่ม้าหินอ่อน กะเทยน่ากลัวเดินมานั่งข้างๆ
"เหมยเหรอวันนี้เย็นเรามีนัดกันจำได้ปะ"
กระเทยขยับนั่งใกล้ กาแฟขยับหนี
"อาทิตย์ก่อนเราชวนเหมยไปดูหนัง เหมยบอกเราว่า วันนี้จะไปดูหนังกะเราไง"
กาแฟมอง กระเทยยิ้มทำท่าเซ็กซี่ให้
"มีธุระเหรอ... ไม่เป็นไร ไว้ค่อยดูก็ได้จ้ะๆ บาย"
กาแฟวางสายทำหน้าเศร้า ถอนหายใจแรง
"อุตสาห์นัดล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ยังแห้วอีกเรา"
"คุยกับเค้าอาจจะแห้ว แต่ถ้าหันมาทางน้องแล้ว พี่จะมีแต่สมหวัง"
กาแฟหันไป กระเทยยื่นหน้ามาใกล้ กาแฟตกใจ
"แฮ่"
"เชอรี่ว่าง ไปดูหนังด้วยได้นะคะ"
กาแฟจะลุกหนี กระเทยดึงแขนไว้
"จะรีบไปไหนคุยกันก่อนสิ"
"พอดีผมไม่สะดวก คุณคุยกับแม่ซื้อไปก่อนนะครับ"
พูดจบ กาแฟรีบสบัดมือแล้วเดินหนี กระเทยมองซ้ายขวาทำหน้างง
"แม่ซื้ออะไรวะ"
ภายในร้านกาแฟ ชดช้อย นวล โต้ง เผือก ยอดนั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกัน เฮียเม้งนั่งอยู่อีกโต๊ะ ไทอยู่ที่เคาน์เตอร์
"จริงๆ ช้อยก็สนใจนะคะ แต่ถ้าลดให้อีกหน่อยก็น่าจะดี"
"แต่ผมว่าน่าจะยากนะครับ เพราะเค้าลดราคาให้เป็นล้าน" ยอดบอก
เฮียเม้งที่แอบฟังอยู่ก็แทรกขึ้นมา
"บ้าแล้ว ใครเค้าขายที่ลดเป็นล้าน"
ยอดทำหน้าเสีย ไทก็มองมาที่ยอด
"พอดีเจ้าของที่ร้อนเงินแล้วรู้จักกับผม เลยลดให้ครับ"
"คุณก็ซื้อที่ทำไมไม่ซื้อไว้เองละ ลดเยอะขนาดนั้น"
ชดช้อยมองเม้งไม่พอใจ
"อย่าไปฟังพวกปากหอยปากปูเลยคะ ช้อยตกลงซื้อ แปดแสนใช่มั้ยคะ"
ยอดยิ้มรับ
"ครับ"
"แล้วที่ของช้อยละคะคุณยอดจะจ่ายเงินเมื่อไหร่"
"ผมขอเวลา 3 วันครับ"
"งั้นนวลว่าคุณนายค่อยๆ คิดไปสักสามวันค่อยตัดสินใจซื้อที่อีกทีก็ได้นะคะ"
"จริงด้วย"
"แต่ว่าที่ของคุณชาติชาย ถ้าไม่ซื้อภายในวันนี้ เค้าคงขายให้คนอื่นถูกขนาดนี้ใครๆ ก็
อยากได้"
"ซื้อเลยแม่โต้งสนับสนุน แล้วขายเอาเงินล้านมาแบ่งโต้งด้วย"
"ผมว่าเงินเยอะๆ แบบนี้ค่อยๆ คิดอย่างที่พี่นวลบอกก็ดีนะครับ" ไทบอก
"เห็นของถูกไม่ได้หน้ามืดตามัว คิดดีๆ นะคุณนาย เงินเกือบล้าน"
ยอดทำท่าล้วงกระเป๋าตังค์ออกมาหยิบเงินแบงค์ 100 มาวาง
"ถ้าไม่ซื้อผมกลับก่อนนะครับ จะได้ไปบอกให้เพื่อนซื้อ"
ชดช้อยดึงยอดไว้
"ซื้อค่ะซื้อ"
ไทมองอย่างไม่สบายใจ ยอดวางกระเป๋าตังค์ไว้ข้างตัว
"เดี๋ยวเราไปดูที่กันอีกหนึ่งชั่วโมง ช้อยขอไปเบิกเงินก่อน"
"งั้นไปเจอกันที่โน้นเลยนะครับ ผมจะล่วงหน้าไปก่อน"
ยอดยกมือไหว้ชดช้อยแล้วเดินออกไป ยอดยิ้มร้าย
ไท มองเห็นกระเป๋ายอดวางอยู่ที่เก้าอี้
ยอดคุยโทรศัพท์ยิ้มๆ อยู่มุมหนึ่ง
"เรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวเตรียมโฉนดปลอมไว้ให้เรียบร้อย"
ไทเดินเข้ามา
"ไม่คิดเลยว่านังคุณนายขี้งกจะโง่ขนาดนี้ ไว้เจอกันตอนงานเสร็จ"
ไทมองอย่างสงสัย ยอดชายวางสาย หันมาเห็นไทยืนอยู่ก็ตกใจ
"เฮ้ย..."
"ว่าใครโง่เหรอครับ"
"อ๋อคือว่าลูกน้อง เรื่องสัญญาซื้อที่ไม่เรียบร้อยครับ โง่จริงๆ กลับไปต้องสั่งสอนหน่อย"
ไทพยักหน้าแต่ยังสงสัย
"ผมเอากระเป๋าตังค์มาคืนพี่ลืมไว้ที่ร้าน"
"ขอบคุณมากครับน้อง"
ยอดชายรับกระเป๋าแล้วรีบเดินออกไปอย่างมีพิรุธ ไทมองตามอย่างสงสัย
เหมย เจนนี่ แมว มั่น ริซซี่ นั่งคนละมุมที่ศาลาท่าน้ำ กำลังคิดว่าจะวางแผนกันยังไงดี ทุกคนหันหลังให้หมาก
"พาน้องไทไปกินข้าวที่ร้านหรู" ริชชี่ว่า
"ตั๋วมอเตอร์ไซค์วิน พร้อมกับพักห้องเจนนี่ฟรี 3 คืน"
"เป็นผู้หญิงที่หื่นมากเลยนะแก" มั่นว่า
"ซื้อบ้านพร้อมที่ดินให้ไอ้ไท" แมวว่า
มั่นถาม
"เอาตังค์ที่ไหน"
"ก็ขายที่วัด แล้วไปซื้อที่ให้ไอ้ไท"
"แค่คิดขี้กากก็ขึ้นหัวแล้วไอ้แมว"
"ชั้นพูดเล่น ไอ้หมากแกว่าไงวะ"
หมากไม่ตอบแต่กรนดัง... คร๊อก...
"สอนไอ้ไทกรน...เย้ย ไอ้หมาก"
ทุกคนหันไปมองเห็นหมากหลับ ริซซี่เดินไปหาหมาก
ริซซี่กระซิบข้างหู
"ไฟไหม้"
หมากตกใจทำตาโต
"ไหนๆ ไฟไหม้ตรงไหน"
หมากวิ่งวนไปมา ทุกคนยืนมอง หมากนึกได้หยุดวิ่ง
"โถ่หลอกกันทำไมเนี่ย"
หลวงพ่อกับหลวงพี่เดินเข้ามา
"ประชุมวางแผนอะไรกัน"
"พวกเราอยากทำเซอร์ไพร์สนายไท แต่นึกวิธีไม่ออกค่ะ หลวงพี่กับหลวงพ่อมีวิธี
แนะนำพวกเราบ้างมั้ยคะ"
"ถ้าหลวงพี่เป็นไท แล้วรู้ว่าทุกคนใส่ใจขนาดนี้หลวงพี่คงดีใจแย่"
แมวบอก
"หลวงพี่ครับผมขอยืมเงินสักแสนได้มั้ยครับจะดาวน์รถให้ไอ้ไทเป็นของขวัญ"
"ทะลึ่งแล้วไอ้แมว หลวงพ่อว่าลองเปลี่ยนจากมองที่คุณค่าของสิ่งของเป็นมองที่คุณค่า
ของจิตใจดีกว่ามั้ย"
"แค่ไทรู้ว่าทุกคนจะเซอร์ไพรส์เค้าก็ดีใจแย่แล้ว" หลวงพี่ว่า
กาแฟยืนอยู่ได้ยินทำหน้าเศร้าๆ เดินเข้ามา
"ที่เหมยไม่ไปดูหนังกับเราเพราะเรื่องนี้ใช่ปะ"
กาแฟจ้องหน้าเหมยไปมาอย่างผิดหวัง
อ่านต่อหน้าที่ 3
หลวงพี่ดิจิตอล ตอนที่ 28 (ต่อ)
กาแฟเดินมากับเหมยในบรรยากาศเศร้าๆ
"เราขอโทษที่ลืมนัดกาแฟ"
กาแฟหยุดมองหน้าเหมย
"ลืมนัดเราไม่ว่าหรอก แต่เหมยรู้แล้วแต่เหมยก็เลือกที่จะไม่ได้ดูหนังกับเรา"
กาแฟเดินต่อ
เหมยแก้ตัว
"ก็ทุกคนอยากให้เหมยช่วย"
กาแฟหยุดมองหน้าเหมย
"ทุกคนอยากให้ช่วยก็ไม่สู้เหมยอยากช่วย"
กาแฟเดินต่อ
"เหมยขอโทษ งั้นเราไปดูหนังกันเลยปะ"
กาแฟหยุดมองหน้าเหมย
"ตอนนั้นกับตอนนี้มันไม่เหมือนกันเหมย"
กาแฟจะเดินคุยต่อ เหมยดึงมือกาแฟไว้
"ว่าไง"
"ยืนคุยกัน เดินๆ หยุดๆ เหมยมึน"
กาแฟพยักหน้ารับ
"เหมยไปช่วยทุกคนจัดการเรื่องเซอร์ไพร์สนายไทเหอะ"
"งอนเหรอ"
"อะไรที่เหมยทำแล้วมีความสุข เราก็มีความสุขไปกับเหมยด้วย"
กาแฟดึงมือเหมยมาจับสองข้าง
"ไปทำตามที่ใจเหมยต้องการเถอะ"
กาแฟค่อยๆ วางมือคืนเหมย ก่อนหันออกไปช้าๆ เหมยได้แต่มองตาม กาแฟในบรรยากาศพระเอกเกาหลีสุดๆ
เฮียเม้งกับไทนั่งคนละฝั่งโต๊ะ เท้าคางต่างคนต่างพูดเรื่องของตัวเอง
"มันแปลกๆ นะ"
"มันหน้าเงิน"
"ต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ๆ"
"ชอบทำแต่เรื่องโง่ๆ"
หลวงพี่กับมั่นที่ยืนดูอยู่ทำหน้างงๆ
"คุยอะไรกันอยู่สองคน" มั่นถาม
"เปล่าคุยกัน" เม้งบอก
"แต่เหมือนคุยกันเลยนะ" หลวงพี่ว่า
"ผมกำลังคิดเรื่องนายหน้าค้าที่ดินของคุณนายครับ ดูมีท่าทางแปลกๆ" ไทบอก
"ผมกำลังคิดเรื่องคุณนายโง่ซื้อที่เพราะคิดว่าถูกผมว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ"
"แปลกยังไง"
"ที่ดินล้านแปดแสน ลดเป็นล้านมีที่ไหน"
"แล้วแกละไอ้ไทสงสัยอะไร" มั่นถาม
ไทคิดถึง ความที่ได้ยินจากยอด เดิ
"ไม่คิดเลยว่านังคุณนายขี้งกจะโง่ขนาดนี้ ไว้เจอกันตอนงานเสร็จ"
ไทมองอย่างสงสัย ยอดชายวางสายหันมาเห็นไทยืนอยู่ก็ตกใจ
"เฮ้ย"
"ว่าใครโง่เหรอครับ"
"อ๋อคือว่าลูกน้อง เรื่องสัญญาซื้อที่ไม่เรียบร้อยครับ โง่จริงๆ กลับไปต้องสั่งสอนหน่อย"
ไทพยักหน้ารับ แต่สงสัย
"ผมเอากระเป๋าตังค์มาคืนพี่ลืมไว้ที่ร้าน"
"ขอบคุณมากครับน้อง"
ยอดชายรับกระเป๋าแล้วรีบเดินออกไปอย่างมีพิรุธ
"เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับหลวงพี่"
"ชัวร์ละ นังชดช้อยต้องโดนหลอกแน่ๆ ผมขอตัวนะครับหลวงพี่"
"เอาหัวไปด้วยสิ" มั่นบอก
"ไปตลกที่อื่นไป๊ไอ้มั่น"
เฮียเม้งออกไปอย่างรีบร้อน หลวงพี่มองตามอย่างเป็นห่วง
ชดช้อยส่งซองเงินให้ยอด ยอดส่งซองให้ชดช้อย
"แบบนี้สินะเค้าเรียกว่ายื่นหมูยื่นแมว" เผือกบอก
ชดช้อยเปิดซองเอาโฉนดมาดู
"เรียบร้อยถูกต้อง"
"ไม่ไปซื้อกันที่กรมที่ดินให้เรียบร้อยคะ" นวลบอก
"เค้าหยุด นังนวล ขืนชั้นช้าที่ก็เป็นของคนอื่นสิ"
"ไม่เคยได้ยินรึไง ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม"
"เรียบร้อยนะครับคุณนาย"
"จ้ะ"
"งั้นอีกสามวันเจอกันนะครับ เดี๋ยวผมจะรีบถอนเงินมาซื้อที่คุณนาย"
"จ้ะ"
"แล้วทำไมไม่ถอนมาให้วันนี้เลยละคะ"
"พอดีบัตรเอทีเอ็มผมมีปัญหา"
"ก็ไปเบิกที่ธนาคารสิคะ"
"นังนวล ที่แกก็ไม่ใช่จะเดือนร้อนทำไมนักหนาเสียมารยาท"
เฮียเม้งขับมอเตอร์ไซค์เข้ามาอย่างเร็ว
"อย่าเพิ่ง"
รถมอไซค์จอดเฮียเม้งเดินลงมา
"มีไรไอ้เม้ง"
"ไอ้ยอดเนี่ยมันกำลังจะหลอกคุณนาย"
"เอาอะไรมาพูด" ชดช้อยถาม
"ก็เอาปากเนี่ยแหละพูด"
"ไร้สาระ ไปๆ กลับบ้านกันลูกโต้ง ไปประกาศขายที่กัน"
ชดช้อยเดินไปขึ้นรถ กับนวลและลูกชาย แล้วขับออกไป
"คอยดูเหอะโดนหลอกพ่อจะขำให้ฟันหัก ไปโว้ยกลับ"
เฮียเม้งจะหันไปขึ้นมอเตอร์ไซค์ แต่ยอดขึ้นมอไซค์ขับออกไปแล้ว เฮียเม้งทำท่าหงุดหงิด
ไทเอาน้ำเปล่ามาวางให้หลวงพี่
"หลวงพี่พอจะรู้จักวิธีตรวจสอบที่ดินเบื้องต้นมั้ยครับ เผื่ออนาคตผมจะเป็นนักลงทุนซื้อขายที่ดินบ้าง" มั่นถาม
"หลวงพี่ก็ไม่ค่อยทราบเหมือนกัน แต่ที่แน่ๆ การดูที่ต้องศึกษาให้ละเอียด แล้วก็อาจจะต้องปรึกษาจากผู้รู้ หรือลองหาข้อมูลคร่าวๆ ตามเน็ตก่อนก็ได้"
"แล้วแบบนี้คุณนายซื้อเร็วขนาดนี้จะทันตรวจสอบอะไรมั้ย" ไทถาม
"หรือว่าคุณนายเชี่ยวชาญเรื่องการซื้อที่ดินแล้ว"
"แต่ผมว่ายังไงก็ไม่น่าไว้ใจ ผมไปคุยกับหมวดกาแฟหน่อยดีกว่า"
"พี่ไท พี่ไท"
หมากวิ่งเข้ามา
"ว่าไงหมาก"
"พี่ไทไปกับผมหน่อย"
"ไปไหน"
"อย่าเพิ่งถาม มาๆๆๆ"
หมากดึงแขนไทออกไป
"แต่พี่ต้องไปหาหมวดกาแฟ"
"ไม่เป็นไรไท เดี๋ยวหลวงพี่ไปจัดการให้"
หมากดึงไทออกไปอย่างเร็ว หลวงพี่มองตามยิ้มๆ ก่อนทำหน้าคิดๆ เรื่องชดช้อย
หมากดึงไทมาหยุดหน้าร้านริซซี่ ไทยื้อให้หมากหยุด
"เห้ยหยุดก่อนหมาก พาพี่มาร้านพี่ริซซี่ทำไมอย่าบอกนะว่า"
ไทดึงมือมาปิดก้นไว้
"ไม่ต้องกลัวชั้นไม่ได้เอาพี่มาเซ่นพี่ริซซี่หรอก ชั้นอยากตัดผม พี่มาช่วยเลือกทรงผมให้
ชั้นหน่อย"
"อย่างหมากตัดทรงไหนก็ได้"
"ดีทุกทรง"
"ขี้เหร่ทุกทรง"
หมากถอนหายใจ ก่อนจับมือไทไว้
"จ้ะพ่อหล่อลากไส้ หล่อลากดิน ปะๆ ไปช่วยน้องหน่อย"
หมากดึงมือไทเข้าร้านริซซี่ไป
ในร้านริซซี่ เหมย เจนนี่ แมว ยืนหลบอยู่ที่รั้วบ้าน
"มาแล้วๆ"
ไทกับหมากเดินเข้าร้านมา
ทุกคนบอก "เซอร์ไพรส์"
ไทมองเห็นก็งงๆ
"ยินดีด้วยนะไท ที่ได้งานใหม่เหมือนที่ตั้งใจไว้"
"พวกเราตั้งใจจัดฉลองเล็กๆ ให้พี่"
ไทยิ้ม
"ขอบคุณทุกคนมากนะครับ"
มั่นเดินเข้ามา
"พวกเรามีของให้แกด้วยนะ"
เหมยยิ้มส่งการ์ดให้ ไทหยิบมาเปิดอ่านดู ทุกคนเขียนอวยพร ไทมอง เปิดอ่านลายมือและเสียงแต่ละคนดังขึ้น
หมาก - ยินดีด้วยนะพี่ชายฉันอยู่ข้างพี่เสมอไม่ว่าหลับหรือตื่นเพราะฉันนอนข้างๆพี่
ไทมองหน้าหมากก้มหน้าอ่านต่อ
มั่น - ขอให้เอ็งก้าวไปทุกก้าวอย่างมั่นคง และมีสติ
แมว - แกเป็นคนดี ขอให้ประสบความสำเร็จทุกอย่าง รักเอ็งนะไท จุ๊บๆ
ไทยิ้มๆ
ริซซี่ - ยินดีด้วยนะน้องไท สำหรับงานใหม่ ขอให้เป็นการเริ่มต้นที่ดี แต่ถ้าอยากมีคู่ชีวิตให้มาหาพี่ เลิฟยูจ้ะ
ริซซี่ขยิบตาหวานให้ไท ไทอ่านต่อ
เจนนี่ - พี่รู้ว่าน้องไทจะต้องได้ดี พี่มองไม่ผิด ขอให้ประสบความสำเร็จนะว่าที่สามี
ไทมองหน้าริซซี่
"ขอบคุณทุกคนครับ"
ไทมองการ์ดแล้วยิ้มๆ ให้ทุกคน ก่อนทุกคนโผกอดไท
เหมยยืนมองยิ้มๆ ที่ทุกคนดูรักไท
อ่านต่อหน้าที่ 4
หลวงพี่ดิจิตอล ตอนที่ 28 (ต่อ)
หลวงพี่ หลวงพ่อ กาแฟ เฮียเม้งเดินออกมา
"ฝากหมวดด้วยนะ"
"ครับ ผมประสานตำรวจเรียบร้อยแล้วครับ"
เฮียเม้งทำหน้าเครียด
"นี่พ่อก็ห่วงคุณนายเหมือนกันเหรอครับ"
"ก็คนบ้านเดียวกัน ห่วงกันธรรมดา"
"ใช่ป่าว"
"ไม่ต้องมาแซวเลย"
"ห่วงก็บอกว่าห่วงไม่เห็นจะเป็นไรเลยครับ ลูกผู้ชายกล้าคิดต้องกล้ารับ"
"เคยได้ยินแต่คำไหนคำนั้น" เม้งคุยกับหลวงพ่อ "บรรดาเด็กวัดหายไปไหนกันหมดเนี่ย"
"เค้าไปเลี้ยงฉลองให้ไท ที่ได้งาน"
"ขึ้นศาลากันเถอะครับท่าน"
"งั้นขอตัวนะเฮียเม้ง"
กาแฟกับเฮียเม้งยกมือไหว้หลวงพ่อ หลวงพี่
หลวงพ่อกับหลวงพี่เดินขึ้นศาลา
"กลับบ้านกันครับพ่อ"
"ไปกินข้าวที่บ้านสิ จะโทร.ให้เหมยเตรียมข้าวให้ โทร.เข้าบ้านไม่มีคนรับสายเลย สงสัย
เหมยกับเจนนี่ยังไม่กลับบ้าน กลับไปจะดุให้เข็ด ทำตัวเป็นเด็กเที่ยวค่ำมืด ไม่กลับบ้าน"
กาแฟทำท่าไม่สบายใจก่อนช่วยเหมยแก้ตัว
"อาจจะไม่ได้ยินรึก็ได้ครับ พ่อไปกินข้าวเป็นเพื่อนผมหน่อยสิ รับรองร้านนี้เด็ด"
"จะรออะไรละ งั้นไปเลย"
เฮียเม้งเดินนำออกไป กาแฟทำหน้าเศร้าๆ นึกถึงเหมยกับไท
ไทเดินเข้ามาในร้าน หยิบการ์ดออกมาอ่านคนเดียว มุมขวาล่างเป็นข้อความของเหมยเขียนว่า
"ยินดีด้วยนะนายเด็กวัด ขอให้นายประสบความสำเร็จดังตั้งใจ ได้งานแล้วก็ตั้งใจทำด้วยละอย่าให้เสียชื่อเด็กวัด เข้าจั๋ย"
ไทเงยหน้ามายิ้มๆ
"ยัยแสบเอ๊ย!!! น่ารักจริงๆ"
เหมยเดินเข้ามาข้างหลัง เห็นไทก็ทัก
"ทำไรอะ"
"อ่านการ์ดที่คุณเขียนให้อยู่ ขอบคุณนะ"
"เอากองไว้ตรงนั้นแหละ ฉันก็เขียนๆ ไปงั้นแหละ"
เหมยจะเดินไปห้องน้ำ ไทดึงแขนไว้ เหมยหันมาจ้องหน้าไท
"ผมนึกออกแล้วนะ จะขออะไรจากคุณ"
"ขออะไร บ้านที่ดินฉันไม่ให้หรอกนะ"
"ถ้าผมขอของมีค่าขนาดนั้นได้ ผมไม่เอาบ้านหรือที่ดินหรอก"
"แล้วนายจะขออะไร"
ไทนิ่งมองหน้าเหมย เหมยอาย ดึงมือไทที่จับมือเหมยออก
"ตกลงจะขออะไร ถ้าไปขอฉันจะไปห้องน้ำ"
"ไปดูหนังด้วยกันวันอาทิตย์นี้ โอเค้"
เหมยทำท่าคิดๆ ยังไม่ทันตอบ
ริซซี่กับหมากเดินเข้ามา
"น้องไท ออกไปกินกันต่อสิ"
"กินอะไรเหลือแต่กระดูกไก่ กับไม้จิ้มไส้กรอกแล้ว"
"น้องไทอิ่มยังละ ถ้าไม่อิ่มกินพี่ต่อก็ได้" ริชชี่บอก
"ผมกลัวติดคอ"
"แล้วนี่คุยไรกัน"
"จะไปห้องน้ำ ไม่ได้คุย"
เหมยเดินไปทางห้องน้ำก่อนตะโกนขึ้น
"โอเค"
"โอเคอะไร สงสัยน้องเหมยจะเมาปีกไก่"
ริซซี่ลากไทออกไป หมากมองตามอย่างสงสัยว่ามีอะไรกัน ไทหน้ายิ้ม
หลวงพ่อกับหลวงพี่นั่งอยู่ในห้องคอมพิวเตอร์ เปิดเพจบ้านธารธรรม หลวงพี่กำลังพูดตามที่หลวงพ่อบอก หลวงพ่อมีหนังสือธรรมะที่มือ
"ต่อครับท่าน"
หลวงพ่อสะดุ้ง ตกใจ
"ไหนๆ ต่ออยู่ไหน"
"ไม่ใช่ครับ ผมให้ท่านพูดต่อเลยว่าจะให้ผมพิมพ์อะไร"
หลวงพ่อถอนหายใจ
"นึกว่าต่อมาเห็นรังมันอยู่หน้าศาลา ถึงไหนแล้วนะท่าน"
"ถึงข้อที่ 3 การทำงานต้องหมั่นสำรวจและพัฒนาตนเองครับท่าน"
ไทเดินเข้ามาหาหลวงพ่อกับหลวงพี่ ไทยกมือไหว้หลวงพ่อกับหลวงพี่
"ทำอะไรกันอยู่ครับ ให้ผมช่วยมั้ย"
"กำลังช่วยหลวงพี่อ่านแล้วก็พิมพ์ข้อคิดเรื่องการทำงานลงเฟสบุ๊ค"
"หลวงพ่อให้ข้อคิดดีๆ เรื่องการทำงานเยอะเลย อย่าลืมเข้าไปอ่านละ"
"ได้ครับ แล้วเรื่องคุณนายชดช้อยเป็นไงบ้างครับ"
"หมวดกาแฟรับเรื่องไปจัดการแล้ว ไม่ต้องห่วง"
หลวงพ่อบอก "ยินดีด้วยนะไทเรื่องงาน"
"ครับหลวงพ่อ"
"แล้วไปเริ่มงานเมื่อไหร่"
"ต้นเดือนหน้าครับ"
"ตั้งใจทำงานนะไท ถ้ามีอะไรสงสัยหรือไม่เข้าใจถามหลวงพี่ได้"
"ขอบคุณหลวงพ่อกับหลวงพี่มากนะครับที่ช่วยเหลือผม"
"ทุกอย่างล้วนอยู่ที่ตัวเราเอง"
"แต่ถ้าทุกคนไม่อยู่ข้างๆ ผมอาจจะไม่มีทุกวันนี้ครับ"
ไทก้มกราบหลวงพ่อกับหลวงพี่ที่มองยิ้มๆ อย่างภูมิใจ
บรรยากาศเช้าวันใหม่ บริเวณดินสวยๆ แห่งหนึ่ง ชดช้อย โต้ง เผือก กำลังทะเลาะกับลุงเจ้าของที่อยู่ นวลห้ามอยู่ตรงกลาง
"มันจะเป็นที่ลุงได้ยังไงก็โฉนดมันอยู่กับฉัน นี่มันเป็นที่ของคุณชาติชาย"
"ชาติชายชาติชั่วอะไรไม่รู้หรอก แต่นี่มันที่ข้า"
"ลุงพูดจาหยาบคาย ตัวๆ กับฉันมั้ย" โต้งว่า
"เก่งจริง เตะหมา ด่าเด็ก ท้าคนแก่ต่อยแมนโครต" เผือกว่า
"ลุงจ้ะ นี่ที่ลุงจริงๆ เหรอ"
"ก็จริงสิ โฉนดก็อยู่บ้านข้าถามใครแถวนี้ก็ได้"
"แต่ฉันจ่ายเงินไปแล้วแปดแสน นี่โฉนด"
ชดช้อยโชว์โฉนด
"แต่นี่มันที่ฉัน"
"ที่ฉัน"
"ที่ฉัน"
กาแฟขับมอเตอร์ไซค์เข้ามากับเฮียเม้ง
"หยุดก่อนครับ"
กาแฟจอดรถ ลงมาเคลียร์เรื่อง
"หมวดมาก็ดี จับตาลุงคนนี้ไปเลย มาตู่เอาที่ฉัน"
"จับแน่ครับ"
เฮียเม้งบอก "แต่ไม่ได้จับลุง แต่จับคุณนาย"
"อ้าว ไหงพูดงี้ละไอ้เม้ง"
ชดช้อยจะเข้าไปผลักเม้ง กาแฟห้าม
"ใจเย็นก่อนนะครับ ผมได้ตรวจสอบที่ดินแปลงนี้แล้ว เป็นของลุงมี บุญหนุน จริงๆ"
"ชื่อฉันเอง"
"แต่ฉันมีโฉนด"
"ที่คุณนายมีมันโฉนดปลอมครับ"
"แปดแสน"
ชดช้อยทำตาโตตกมองหน้ากาแฟอย่างไม่เชื่อ
นวลเอายมดมให้ชดช้อยดมที่ศาลาวัด
มั่น/แมวเสียงดัง
"แปดแสน"
"พอแล้ว ฉันรู้แล้ว"
หลวงพ่อ หลวงพี่ โต้ง เผือก เฮียเม้ง กาแฟนั่งอยู่ด้วย
"ผมประสานกับตำรวจให้สกัดจับนายยอดแล้ว คาดว่าไม่น่าจะหนีไปได้ไกล คืบหน้ายังไงจะรีบแจ้งนะครับ"
"หมวดช่วยตามเงินมาให้ฉันด้วยนะ"
"ก็บอกแล้วว่าของถูกและดีไม่มีในโลก แต่ถ้าหายผู้ชายดีๆ เม้งอยู่ตรงนี้"
"มันใช่เวลามั้ยเม้ง" ชดช้อยว่า
"อย่าซ้ำเติมคุณนายแม่เลยครับ แค่นี้เธอก็รู้สึกโง่เต็มที่" เผือกบอก
"แม่ฉันจะรู้สึกโง่มากก็ตอนแกซ้ำเนี่ยแหละ" โต้งว่า
"ถือว่าฟาดเคราะห์ไปละกันคุณนาย" แมวบอก
"เคราะห์บ้านไหนแปดแสน"
"ถ้าไม่สบายใจก็คิดว่าใช้เวรใช้กรรม" มั่นบอก
หลวงพ่อปราม
"พอแล้วมั่น"
มั่นเงียบ ชดช้อยทำท่าหมดอาลัยตายอยาก
"อดีตผ่านไป เรากลับไปแก้ไขไม่ได้แล้ว ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของตำรวจไปนะคุณนาย"
"จริงๆ คุณนายเป็นคนชอบซื้อที่ก็น่าจะศึกษาข้อมูลให้ดีนะครับ"
"ก็ชั้นกลัวไม่ได้ของถูก อีกอย่างชั้นก็ดูโฉนดดีแล้ว ไม่คิดว่ามันจะปลอมเหมือนขนาดนี้"
"นวลก็ว่าอยู่ เค้ามีท่าทีแปลกๆ เรื่องจ่ายเงินซื้อทีอ้างโน้นอ้างนี่ มีพิรุธหลายอย่าง"
หลวงพี่บอก
"มิจฉาชีพสมัยนี้ฉลาด ถ้าเราไม่อยากตกเป็นเหยื่อคำเดียวจำให้มั่นคือ สติ"
"มีสติเราก็จะรอบคอบ อย่าปล่อยให้ความอยากได้ใคร่มี จนหน้ามืดตามัวมาครอบงำ
เรา จนมาเป็นทุกข์ในภายหลัง เข้าใจมั้ย" หลวงพ่อบอก
"เข้าใจเจ้าค่ะ ... หมวดช่วยชั้นด้วยนะ"
หลวงพี่มองชดช้อยด้วยความเห็นใจ ชดช้อยทำท่าเซ็งๆ นวลเอายาดมให้ดมอยู่
อ่านต่อตอนที่ 29
