ลิเกหมัดสั่ง ตอนที่ 21
ชาวทุ่งไก่หลง รื่นเริงเถิดเทิงเป็นที่สุด พวก แฉะ ลูกดอก แม้นมาศ กล้า และเอี้ยง ร้องรำทำเพลงดีใจไชโยกันยกใหญ่ หลวงพ่อห้ามแต่ไม่มีใครฟัง
“เฮ้ยๆๆ เบาๆ นี่มันวัดนะเว้ย”
“หลวงพ่อ ไอ้เพชรมันจะได้เงินตั้ง 2 ล้าน จะให้พวกชั้นนั่งเงียบๆ เฉยๆ ได้ยังไง ชั้นว่าเพชรมันคงจะแบ่งมาบริจาควัดด้วย หลวงพ่อจะเอาเท่าไหร่ว่ามา” แฉะเสนอหน้า
“ไอ้นี่ถามเรื่องเงินเรื่องทองกับพระได้ยังไงวะ” ตาน้อยเหน็บ
หลวงพ่อบ่นกระปอดกระแปดว่า “เออ เป็นพระพูดไม่ได้หรอก แต่ก็ไปดูๆ เอานะ ห้องน้ำก็เก่า หลังคาโบสถ์ก็พัง ศาลาก็ทรุด กระเบื้องก็ร่อน อยากซ่อมอะไรก็ซ่อมเถอะ”
ลูกดอกแซว “เอ่อ... 2 ล้านจะพอมั้ยเนี่ยหลวงพ่อ”
เพชรอยู่ในห้องเก็บตัวกำลังแกะผ้าพันมือออก
“ขอบใจนะหลง แกหาเจอทันเวลาพอดี ไม่งั้นชั้นคงแพ้ไอ้ปากวยไปแล้ว เห็นมั้ยพริม แค่ฝีมืออย่างเดียวมันไม่พอหรอก มันต้องมีกำลังใจที่ดีด้วย”
“แล้วถ้าวันนึงไอ้ผ้าเส้นนี้มันเกิดหายขึ้นมาจริงๆ เธอก็ต้องต่อยแพ้ไปตลอดชาติน่ะสิ” พริมเหน็บ
“ถ้ามันหายขึ้นมาจริงๆ ชั้นก็จะเลิกชกมวย”
พริมค้อนหมั่นไส้ “เว่อร์ตลอด”
“พี่ๆ จ๊ะ วันนี้เรามาเลี้ยงฉลองให้กับแชมป์คนเก่งของเรากันดีมั้ยจ๊ะ” ไข่เค็มยิ้มแป้น
“ดีเหมือนกันนะ เลี้ยงกันทีนึงก่อนกลับบ้าน” บุญหลงเห็นด้วย
“งั้นเรารีบกลับกันเถอะ ชั้นจะไปจ่ายตลาด”
“ดีๆๆๆ อยากกินฝีมือพริมมานานแล้ว แต่จะท้องเสียรึเปล่ารู้” เพชรยิ้มแฉ่ง
“เดี๋ยวโดน รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า”
แก้วแหวนเข้ามาหาเพชรพอดี๊ พอดี
“เพชรคะ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วอย่าเพิ่งกลับนะคะ เรามีเรื่องต้องคุยกันอีก”
“เรื่องอะไรครับ นานมั้ย ผมกับเพื่อนๆ จะไปเลี้ยงฉลองกันต่อน่ะครับ”
“คุยแป๊บเดียวค่ะไม่นานหรอก” โปรโมเตอร์สาวหันมาขอกับพริม “ต้องขอตัวเพชรไว้ก่อนนะ คนเป็นเพิ่งเป็นแชมป์ก็ต้องมีเรื่องวุ่นเป็นธรรมดา เสร็จธุระแล้วจะรีบเอามาคืน”
แก้วแหวนเสแสร้งยิ้มหวาน แล้วออกไป
ไข่เค็มมองแล้วนึกสยอง
“ยิ้มน่ากลัวจัง”
เพชร นั่งลงที่หน้าโต๊ะทำงานเสี่ยตุ๋ย แก้วแหวนกับนกฟ้าอยู่ข้างๆ
เสี่ยตุ๋ยบอกขึ้นว่า “เย็นนี้เตรียมตัวด้วยนะ เราจะไปงานเลี้ยงแชมป์ไทยฟินกัน”
“เมื่อไหร่นะครับ”
“ประมาณทุ่มนึง” เสี่ยบอก
เพชรอึดอัด พูดอย่างเกรงใจ “เอ่อ เผอิญผมนัดเพื่อนๆ ไว้แล้วครับ”
“เพื่อนน่ะเจอกันทุกวัน เสี้ยงเมื่อไหร่ก็ได้ แต่นี่งานเลี้ยงใหญ่ นายกสมาคมมวยไทยก็มา รัฐมนตรีกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬาก็มา ท่านทูตจากฟิลิปปินส์ก็มา สื่อต่างประเทศก็มากันเยอะแยะไปหมด ไม่ไปได้ยังไง”
“งานใหญ่แบบนี้ผมไม่ถนัดหรอกครับ” เพชรอ้าง
“ไม่ต้องห่วงค่ะ แก้วแหวนจะประกบอยู่ข้างๆ คุณตลอดเลย”
“ผมไม่มีเสื้อผ้าสวยๆ เลยครับ” เพชรบอก
“แก้วแหวนเตรียมไว้ให้แล้วค่ะ”
เพชรนึกหาข้ออ้าง “ผมพูดภาษาอังกฤษไม่เก่ง”
“แก้วแหวนแปลให้ค่ะ”
เพชรอึดอัดจนต้องขอตรงๆ “เอ่อ... ผมไม่ไปได้มั้ยครับ”
“ไม่ได้ค่ะ เพชรคะ ถ้าคุณไม่ไปมันจะเป็นงานเลี้ยงฉลองแชมป์ได้ยังไงคะ ทุกคนกำลังอยากเจอคุณนะคะ”
เพชรคิดหนัก “งั้นผมขอไปเจอเพื่อนๆ ก่อนได้มั้ยครับ”
“ได้ค่ะ แล้วแก้วแหวนจะไปรับที่อพาร์ตเม้นต์นะคะ”
พริม บุญหลง ไข่เค็มกำลังช่วยกันจัดอาหารจัดจานกันอยู่ห้องพักของพริม
เพชรแต่งตัวหล่อ ใส่สูท หลบอยู่มุมหนึ่งกระวนกระวาย ชะโงกไปดูพวกพริม แล้วก็ไม่รู้จะทำไง
“เอาไงดีวะเนี่ย”
เพชรสูดหายใจลึกๆ เพิ่มความกล้าเดินเขาไปหาอย่างร่าเริง
“พริม”
“โห กินกันแค่นี้ต้องแต่งหล่อขนาดนี้เลยเหรอ แล้วไปเอาชุดมาจากไหนเนี่ย” พริมแซว
“อ๋อ พอดีคุณแก้วแหวนจะให้ชั้นไปงานเลี้ยงน่ะจ้ะ แต่ไปแป๊บเดียวนะ ไปคุยๆ กับผู้ใหญ่เดี๋ยวก็กลับแล้ว”
ไข่เค็มอึ้ง “แล้วกับข้าวที่พวกเราทำล่ะจ้ะ”
“เดี๋ยวกลับมากินไง”
พริมจ๋อยๆ
“แล้วจะกลับกี่โมงล่ะ”
“ไม่รู้เหมือนกัน แต่ไม่นานหรอก ชั้นจะรีบชิ่งออกมาก่อน ชั้นไปนะ”
เพชรรีบออกไป
ไข่เค็มมองอาหารแล้วท้องร้องเสียงดัง
“หลงกับไข่เค็มกินไปเลยก็ได้ ไม่ต้องรอหรอก”
“แล้วพริมล่ะ กินด้วยกันสิ” บุญหลงบอก
“ไม่อ่ะ ชั้นยังไม่หิว”
“งั้นชั้นรอกินพร้อมพริม” บุญหลงว่า
ไข่เค็มบอก “พี่หลงไม่กิน หนูก็ไม่กิน”
บุญหลงสงสารเลยยอม “อ่ะ กินก็กิน พริม ชั้นกินก่อนนะ”
“อื้อ...ชั้นไปเดินเล่นนะ”
พริมเดินงอนๆ ออกไป บุญหลงเป็นห่วงจะตามไปดู ไข่เค็มทักไว้
“อ้าว กินเป็นเพื่อนกันก่อนสิ”
“อ่ะๆ กินๆๆ”
บุญหลงยังพะวงมองตามพริมอย่างเป็นห่วง
ค่ำคืนนั้นสำรับอาหารวางอยู่ ถูกกินไปแล้วบางส่วน พริมนั่งเหงาอยู่คนเดียว หน้าบูดบึ้ง ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู
พริมนั่งตบยุงรอเพชร เปลี่ยนท่านั่งไปหลายพันท่า พอสัปหงก ก็ลุกเดินวนเวียนเวียนมา สุดท้ายโมโหมาก ที่เพชรให้รอนานขนาดนี้ จึงผุดลุกขึ้นจะเดินออกไป แต่แล้วเพชรวิ่งพรวดพราดเข้ามา หอบเหนื่อยลิ้นห้อย
“มาแล้วพริม ชั้นกลับมาแล้ว”
พริมปั้นปึ่ง “แต่ชั้นจะไปแล้ว”
“อ้าวทำไมล่ะ นี่ชั้นรีบสุดๆ แล้วนะ”
“5 ชั่วโมงเนี่ยนะรีบ จนหลงกับไข่เค็มกินอิ่มกลับไปนอนแล้ว เธอเพิ่งมา” พริมตัดพ้อ
“ก็ปล่อยเค้านอนไปน่ะดีแล้ว เราก็จะได้กินกันแค่ 2 คนไง”
เพชรส่งสายตาปิ๊งๆ มาอ้อล้อ ง้องอน เล่นเอาพริมเขิน
“จะกินก็รีบกิน มัวกระพริบตาอยู่ได้”
พริมกับเพชรนั่งกินข้าวกัน 2 คนกระจุ๋งกระจิ๋ง มุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง โรแมนติกกันไปสองต่อสอง
อ่านต่อหน้า 2
ลิเกหมัดสั่ง ตอนที่ 21 (ต่อ)
เช้าวันนี้ เสี่ยตุ๋ยกำลังคุยโทรศัพท์ยุ่งขิง อยู่ในห้องทำงานที่บริษัท
“ผมจะไปถึงสนามบินประมาณเที่ยงละกัน ขี้เกียจรอ คุณเช็คอินแล้วก็โหลดกระเป๋าให้ด้วย” เสี่ยวางสาย เพชรนั่งอยู่ตรงหน้า แก้วแหวน นกฟ้ายืนอยู่ข้างๆ
“โทษที ตั้งแต่คุณได้แชมป์มา ผมนี่แทบต้องพันโทรศัพท์ไว้กับหู งานโทร.มาไม่ได้ขาดเลย มีอะไรจะคุยกับผม ว่ามาเลยครับ”
“ผมจะมาลากลับบ้านน่ะครับเสี่ย” เพชร โพล่งขึ้น
“กลับบ้าน กลับทำไมบ้าน” เสี่ยงง
“ผมจากบ้านมาก็เกือบจะเดือนนึงแล้ว ตอนนี้ผมก็ได้แชมป์แล้ว ก็เลยอยากกลับไปหาพ่อแล้วก็ดูแลคณะลิเกน่ะครับ”
“ได้แชมป์แล้วมันก็ยังไม่จบภารกิจซะหน่อย มันเพิ่งจะเริ่มต้นด้วยซ้ำ นี่ผมกำลังจะบินไปฮอลลีวู้ด มีค่ายหนังเค้าสนใจ อยากจะปั้นคุณให้เป็นแบบจา พนม เชียวนะ”
แก้วแหวนโน้มน้าวเสริม “แล้วก็มีค่ายเพลงกับค่ายละครติดต่อมากันเยอะเลยนะคะ แก้วแหวนกำลังเลือกอยู่ว่าจะรับของค่ายไหนดี คุณเพชรอย่าเพิ่งกลับเลยนะคะ”
“งั้นผมขอกลับบ้านไปทีนึงก่อนได้มั้ยครับ แล้วผมจะรีบกลับมา”
“ไม่ได้ค่ะ ค่ายเพลงกับค่ายละครจะนัดดูตัววันสองวันนี้แล้ว” แก้วแหวนเสียงแข็ง
เพชรลำบากใจมาก แก้วแหวนเห็นจึงเข้าไปจับไหล่ กล่อมอีก
“เพชรคะ ที่กรุงเทพฯ มีงานรอคุณอยู่นะคะ ทุกคนต้องการคุณ คุณอยู่ทำงานเก็บเงินสร้างชื่อเสียงสักพักก่อน แล้วค่อยกลับไปฟื้นฟูคณะลิเกก็ยังไม่สายค่ะ”
“แต่คณะลิเกของผมเป็นคณะเล็กๆ เองครับ เงินรางวัล 2 ล้านก็น่าจะพอแล้ว” เพชรหน้าเศร้า
“เออจริงด้วย เงินรางวัล 2 ล้านเรายังไม่ได้ให้เพชรเลยใช่มั้ย เราจะให้เมื่อไหร่นะ” เสี่ยแกล้งพูดขึ้นมา
“เงิน 2 ล้านจะจ่ายก็ต่อเมื่อคุณเพชรทำงานครบตามสัญญาค่ะ ก็คือ ออกอัลบั้มเพลง 1 อัลบั้ม แสดงละคร 2 เรื่อง แล้วก็โฆษณาอีก 3 ตัวค่ะ” นกฟ้ารายงาน
“ที่ผมมาสมัครแข่งไทยฟิน เพราะผมตั้งใจจะมาชกมวยน่ะครับ เรื่องงานในวงการบันเทิงผมไม่ค่อยอยากทำเลย ผมไม่รับได้มั้ยครับ” เพชรบอก
“เกรงว่าจะไม่ได้น่ะสิ เพราะมันเป็นสัญญาที่คุณเซ็นไว้แล้ว”
เพชรจุก พูดไม่ออก
มุมหนึ่งภายในบริษัทบ๊อกซิ่ง เวิลด์ พริม บุญหลง และไข่เค็ม นั่งรอเพชรอยู่ตรงนั้น ทุกคนมีกระเป๋าเป้ สัมภาระคนละใบ
“ถ้ากลับไปถึงบ้านนะ ชั้นจะพุ่งไปเตะกระสอบเป็นอันดับแรกเลย คันมือคันไม้มานานแล้ว” บุญหลงว่า
“หนูจะวิ่งเล่นรอบค่าย 3 รอบเลยจ้ะ อยู่ที่นี่ไม่มีที่ให้วิ่งเล่นเลย” ไข่เค็มบอก
“ดีเหมือนกันเย็นนี้พี่ไปวิ่งด้วยดีกว่า อยู่ที่นี่ไม่ได้วิ่งแล้วมันครั่นเนื้อครั่นตัวยังไงไม่รู้ จะออกไปวิ่งข้างถนนก็กลัวรถทับ”
เพชรแอบดูสามคนอยู่มุมหนึ่ง สีหน้ายุ่งยากลำบากใจไม่รู้จะออกไปพูดบอกยังไงดี เพชรสูดหายใจลึก ๆ แล้วปั้นยิ้มทำเป็นอารมณ์ร่าเริงตื่นเต้น เข้าไปหา
“นี่ๆๆๆ พวกเรา ชั้นมีข่าวดีจะบอก มีค่ายหนังจากฮอลลีวู้ดติดต่อให้ชั้นไปเล่นหนังแหละ แล้วก็มีค่ายเพลงค่ายละคร โฆษณา ติดต่อมาอีกเพียบเลย พวกเราจะได้อยู่กรุงเทพฯ กันต่อนะ”
พริม บุญหลง ไข่เค็ม นิ่งเงียบ ไม่มีใครตื่นเต้นดีใจด้วย
เพชรยังไม่สลด ทำเป็นร่าเริงต่อ “ดีจังเลยเนอะ”
พริม บุญหลง ไข่เค็มก็ยังนิ่ง
“อ้อๆๆ ลืมบอกไปพรุ่งนี้ชั้นจะต้องไปออกรายการสัมภาษณ์สดด้วยนะ ฉายไปทั่วประเทศเลย พวกเราจะดังใหญ่แล้ว”
พริมทนไม่ไหว “พวกเรา เธอคนเดียวต่างหากที่ดัง งั้นชั้นกลับบ้านก่อนนะ เสร็จงานเมื่อไหร่ก็ตามไปละกัน ไปกันเถอะ หลง ไข่เค็ม”
พริมลุกพรวด คว้าแขนไข่เค็ม
“เฮ้ยๆๆ อย่าเพิ่งดิ แล้วจะทิ้งชั้นให้อยู่คนเดียวได้ไง”
ไข่เค็มพูดประสา เหมือนจะซื่อ “ก็ไปอยู่กับคุณแก้วแหวนไงจ๊ะ”
พริมได้ยินเข้าก็งอน จึงสะบัดเดินออกไป
“พริม อย่าเพิ่ง พรุ่งนี้เธอต้องไปออกรายการกับชั้นด้วยนะ”
พริมชะงักกึก
ถัดมาไม่นาน เห็นเพชรกำลังขอร้องแก้วแหวนอยู่ในออฟฟิศบ๊อกซิ่งเวิลด์
“นะครับคุณแก้วแหวน พรุ่งนี้ให้พริมออกทีวีด้วยเถอะนะครับ”
“แต่แก้วแหวนคุยเรื่องเนื้อหาการสัมภาษณ์กับทีมงานไปแล้ว ถ้าเปลี่ยนก็จะวุ่นวายมากเลยนะคะ”
“แต่พริมเค้าเป็นคนสำคัญของผมนะครับ ประชาชนควรจะได้รู้ว่าเบื้องหลังความสำเร็จของผมคือใคร”
แก้วแหวนมองหน้ากับนกฟ้า
“ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวแก้วแหวนจะคุยกับทีมงานให้”
“ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมาก ผมกลับก่อนนะครับ”
เพชรดีใจรีบออกไป
“ถ้ามีนังพริมมาให้สัมภาษณ์ด้วย คุณแก้วแหวนก็จะไม่เด่นเลยนะคะ โดนมันแย่งซีนหมดแน่ๆ เลย” นกฟ้าหน้าคว่ำ
“ก็ทำให้มันมาสัมภาษณ์ไม่ได้ซะสิ”
แก้วแหวนกับนกเล็กมองหน้ายิ้มร้ายให้กัน เหมือนมีแผนชั่ว
ทุกคนมาถึงสตูดิโอถ่ายรายการ ตอนเช้าตามเวลานัด ทีมงานรายการเดิมที่เคยสัมภาษณ์เพชรครั้งที่แล้วเตรียมงานกันอยู่
เพชร พิธีกรสาวข้ามเพศคนเก่าเจ้าของรายการที่เคยสัมภาษณ์ และแก้วแหวนกำลังแต่งหน้าทำผมอยู่ นกฟ้ายืนคุม บุญหลง และ ไข่เค็มนั่งดู
พิธีกรถามว่า “ที่คุณเพชรแท้ให้สัมภาณ์ตอนลงเวทีว่าได้กำลังใจดี ทีแรกดิฉันคิดว่าจะเป็นคุณแก้วแหวนซะอีก ที่ไหนได้ดิฉันเซอร์ไพรส์มากที่มีครูมวยเป็นผู้หญิง แล้วก็ยังสาวยังสวยอีกด้วย”
แก้วแหวนจี๊ด โกรธลึกๆ
อยู่ๆ เพชรก็มองจ้องอะไรบางอย่างจนตาค้าง ช่างหน้าจะตบแป้ง
“คุณเพชรแท้คะ หลับตาค่ะ คุณเพชรแท้ คุณเพชรแท้”
ทุกคนสงสัยว่าเพชรมองอะไร จึงหันไปมองตาม
ทุกสายตาเห็นพริมยืนเด่นอยู่ เพิ่งเดินแหวกม่านห้องแต่งตัวออกมา ในชุดกระโปรงสวยหวาน รองเท้าส้นสูง แต่งหน้าทำผม สวยหวานน่ารัก แปลกตาไป อย่างที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน พริมยังมีท่าทางเขินๆ
บุญหลงมองแล้วยิ่งหลง ไข่เค็มมองตาค้าง
พิธีกรสาวข้ามเพศเสียงดังเว่อร์ “สวยมากค่ะ เป็นนักมวยหญิงที่สวยที่สุดตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ คุณพริมฝึกเซ็นลายเซ็นไว้เลยนะคะ ดิชั้นรับรองเลยว่าพอออกรายการดิฉัน คุณจะดังไม่แพ้คุณเพชรแท้เลยคร่า”
“เหรอคะ คือพริมรู้สึกแปลกๆ อ่ะค่ะ ชุดมันโล่งๆ รองเท้ามันเอียงๆ”
“มั่นใจเถอะค่ะคุณพริม วันนี้คุณสวยมาก” พิธีกรชม
พริมหันไปหาเพชร บุญหลง และไข่เค็ม ถามเขินๆ
“พวกเธอว่าเป็นไงมั่ง”
ทั้งสามยังคงมองตาค้าง บอกพร้อมกันว่า “สวย”
แก้วแหวนเจ็บใจยิ่งนัก เพราะพริมสวยแอร่ม ออร่ากระจายมาก
อ่านต่อหน้า 3
ลิเกหมัดสั่ง ตอนที่ 21 (ต่อ)
แก้วแหวนเดินหน้าบูดอารมณ์เสียออกมาหน้าห้องแต่งตัว ก่อนจะหันมาหานกฟ้าที่คอยตามต้อยๆ
“นกฟ้า เตรียมคนเอาไว้เรียบร้อยแล้วใช่มั้ย”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ อีตาคนนี้วิ่งเร็วกว่านกกระจอกเทศอีกค่ะ”
“งั้นก็จัดการตามแผนได้เลย น่าสงสารนังพริม ยังไม่ทันเกิดก็ต้องมาดับซะแล้ว”
“นางต้องพ่ายแพ้ให้กับบารมีของคุณแก้วแหวนค่ะ”
แก้วแหวน กับ นกฟ้ายิ้มเยาะ
พริมยืนส่องกระจกอยู่ในห้องแต่งตัว ไข่เค็มเข้าไปจับชุดด้วยความชื่นชม บุญหลงเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปพริมเก็บไว้ ส่วนเพชร กับ พิธีกร นั่งแต่งหน้าอยู่
สักครู่ แก้วแหวน และนกฟ้าสะพายกระเป๋าถือ เดินเข้ามา
“ทุกคนคะ เมื่อกี้แก้วแหวนเห็นคนแปลกหน้า ท่าทางล่อกแล่กเดินวนอยู่แถวนี้ ยังไงระวังตัวกันหน่อยนะคะ”
ขาดคำนั้นเอง โจรก็วิ่งเข้ามากระชากกระเป๋านกฟ้าแล้ววิ่งออกไปโดยไว
นกฟ้ากรี๊ด “แอร๊ย ช่วยด้วยค่ะ คุณพริมช่วยด้วย”
พริมรีบวิ่งตามออกไป บุญหลง กะ ไข่เค็มจะตาม เพชรแต่งหน้าอยู่ลุกพรวดขึ้น
“ไข่เค็มรอตรงนี้”
บุญหลงบอกแล้วรีบตามออกไป แก้วแหวนจับเพชรไว้
“คุณเพชรอย่าไปเลยค่ะ มันอันตราย”
“ผมถึงต้องไปช่วยพริมไงครับ” เพชรออกไปเลย
นกฟ้ากระซิบบอกเบาๆ กับแก้วแหวน “ตามออกไปหมดอย่างนี้ก็ผิดแผนหมดสิคะ”
“รอดูไปก่อน”
โจรวิ่งหนีมา, พริม บุญหลง เพชร วิ่งตาม คัตสั้นเร็ว วิ่งเลี้ยวไปมุมนั้น เลี้ยวไปมุมนี้
โจรวิ่งหายไปแล้ว พริม บุญหลง และเพชรหยุด มองหา
“แยกกันตามหา หลงไปทางนั้น เพชรไปทางนู้น”
เพชรไม่ยอม “ไม่ ชั้นจะไปพริม”
“แยกกันดีแล้ว จะได้ดักมันคนละทาง” พริมว่า
เพชรอิดออด “แต่ชั้นเป็นห่วงเธอนี่”
“เพชรกับพริมไปด้วยกันเถอะ เดี๋ยวชั้นไปดักทางนั้นเอง”
บุญหลงวิ่งไปทางหนึ่ง พริม กะ เพชรวิ่งไปด้วยกัน
เพชร กับ พริม พยายามวิ่งหาทุกที่ แต่ไม่เจอ
“ไปดูทางนั้นกัน”
ขณะสองคนจะออกวิ่งไป แก้วแหวนเข้ามาเพชร
“คุณเพชรคะ ปล่อยให้คนอื่นตามโจรไปเถอะค่ะ ถึงคิวจะถ่ายทอดสดรายการแล้ว”
“แล้วพริมล่ะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณพริมออกช่วงที่ 2” แก้วแหวนยิ้มให้พริม “คุณพริม ฝากด้วยนะคะ”
พริมเห็นแก้วแหวนเกาะแขนเพชรก็งอน รีบพยักหน้ารับ แล้ววิ่งออกไป
เพชรตะโกนตาม “พริม ระวังตัวนะ”
แก้วแหวนดึงตัวเพชรไป
“รีบไปเถอะค่ะเพชร รายการจะเริ่มแล้ว”
เพชรยังคงเหลียวหลังมองตามพริมอย่างเป็นห่วง
พริมวิ่งเข้ามุมหนึ่ง มองซ้าย แลขวา จนเห็นโจรวิ่งไปอีกทาง จึงรีบตาม
“หยุดนะ”
โจรวิ่งหนีแล้วผลักของล้มขวางทาง พริมใส่ส้นสูงกระโดดหลบ แล้วพลาด เท้าแพลงล้มลง
“โอ๊ย”
บุญหลงวิ่งเข้ามาเห็นพอดี รีบเข้าไปดู “พริม เป็นอะไรรึเปล่า”
“ไม่เป็นไร รีบตามมันไปเถอะ”
พริมยันตัวลุกขึ้น แต่แล้วเจ็บแปล้บ
“โอ๊ย” พริมทรุดลงอีก หลงประคองไว้
“ไปพักก่อนเถอะพริม เดินไหวมั้ย”
พริมฝืนเจ็บ พยายามลุก หลงรู้ว่าพริมไม่ไหว
“ขอโทษนะพริม”
บุญหลงช้อนตัวพริม อุ้มขึ้นแล้วเดินออกไป พริมนี่อึ้งเลย
แก้วแหวน และนกฟ้าดูอยู่มุมหนึ่ง
“ผิดแผนค่ะคุณแก้วแหวน ทำไงดีคะ”
“ล่อมันเข้าห้องเก็บของไม่ได้ ก็ล่อมันเข้าห้องอื่นแทนสิ ไม่เห็นจะยาก”
นกฟ้าทำเป็นใจดี เดินนำมาบุญหลงที่อุ้มพริมตามหลังมา
“เชิญห้องนี้เลยค่ะ นี่เป็นห้องพักพิเศษนะคะ เดี๋ยวนกฟ้าเอายานวดมาให้”
นกฟ้าเปิดประตู บุญหลงอุ้มพริมเข้าไป
“ขอบคุณครับ”
นกฟ้าปิดประตู แล้วเอาแม่กุญแจออกมาล็อคห้อง แสยะยิ้มชั่ว แล้วเดินหนีไป
ฝ่ายไข่เค็มกระวนกระวายเดินไปเดินมาอยู่ในห้องแต่งตัว จนเห็นนกฟ้าเดินยิ้มแกว่งกระเป๋าที่ถูกวิ่งราวเข้ามา
“พี่พริมกับพี่บุญหลงล่ะจ๊ะ”
“ไม่รู้สิ วิ่งตามโจรไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้ ฮ่าๆๆๆๆ”
“อ้าว แล้วพี่นกฟ้าได้กระเป๋าคืนมาได้ยังไงจ๊ะ”
“โจรมันทิ้งไว้”
เด็กฉลาดล้ำอย่างไข่เค็มรู้สึกไม่ชอบมาพากล รีบวิ่งออกไป
ในห้องพักพิเศษ พริมนั่งเหยียดขาบนโซฟา ถอดรองเท้าแล้ว บุญหลงคุกเข่าอยู่ข้างๆ คอยนวดเท้าให้
“เป็นยังไงบ้างพริม”
“ดีขึ้นแล้วละ ขอบใจนะหลง ดีนะที่หลงมาช่วยทัน ไม่งั้นไอ้โจรนั่นมันวกกลับมาตีชั้นแน่”
“แล้วตอนนั้นเพชรหายไปไหน เธอวิ่งไปด้วยกันไม่ใช่เหรอ”
“คุณแก้วแหวนเค้ามาตามเพชรไปออกรายการแล้วน่ะ”
บุญหลงฟังแล้วเคืองเพชร “แล้วเพชรก็ทิ้งเธอไปเลยเหรอ”
พริมเงียบ ลึกๆ ก็น้อยใจ
“เพชรเค้าคงไม่อยากทำอย่างนั้นหรอก แต่จะทำไงได้ล่ะ”
“ไม่เป็นไรนะพริม ถึงใครจะทิ้งพริม แต่หลงจะอยู่ข้างๆ พริมเสมอนะ”
พริมซึ้งใจ
ทีมงานเริ่มบันทึกรายการแล้ว เพชรกำลังให้สัมภาษณ์กับพิธีกรอยู่ในฉาก แก้วแหวนกับนกฟ้ายืนดูอยู่มุมหนึ่งด้วยกัน
“เราก็ได้ฟังเรื่องราวชีวิตของคุณเพชรแท้กันไปแล้วนะคะ เดี๋ยวช่วงหน้าเราจะมาทำความรู้จักกับคนพิเศษที่อยู่เบื้องหลังความเร็จในครั้งนี้ ส่วนจะเป็นใครนั้น ติดตามชมช่วงหน้า ใบ้ให้นิดนึงว่า สวยมากคร่า...”
ทีมงานสั่ง “คัต”
แก้วแหวน กะ นกฟ้าจะเดินเข้าไปหาเพชร แต่ถูกไข่เค็มตัดหน้า
“พี่เพชร พี่พริมกับพี่บุญหลงหายไปไหนไม่รู้จ้ะ”
เพชรตกใจ “หา! หายไปได้ยังไง”
“ก็ตอนที่ไล่จับโจรอยู่น่ะสิคะอยู่ๆ ก็หายกันไปทั้งคู่เลย คงจะตามโจรไปมั้งคะ” นกฟ้าบอก
“ผมจะไปตาม”
เพชรจะออกไป แก้วแหวนจับไว้
“ไม่ได้นะคะ คุณต้องอยู่ถ่ายรายการ”
“แต่พริมกับหลงอาจจะอยู่ในอันตรายก็ได้นะครับ”
“งั้นเดี๋ยวแก้วแหวนให้คนไปแจ้งตำรวจ แล้วก็ช่วยหาอีกทางก็ได้ค่ะ แต่ว่าคุณต้องอยู่ที่นี่ ตรงนี้”
“แล้วช่วงหน้าจะทำยังไงดีคะ ต้องสัมภาษณ์คุณพริมด้วย” พิธีกรกังวล
“ก็เปลี่ยนเป็นสัมภาษณ์คุณแก้วแหวนแทนสิคะ” นกฟ้ายิ้ม
แก้วแหวนทำเชิดวางฟอร์ม เพชรกังวลห่วงพริมกับหลงไม่คลาย
อ่านต่อหน้า 4
ลิเกหมัดสั่ง ตอนที่ 21 (ต่อ)
พริมกับบุญหลงนั่งรอกันอยู่ในห้องรับรองพิเศษนานแล้ว
“ทำไมคุณนกฟ้าไปเอายานานจัง ชั้นไปตามดีกว่า”
บุญหลงลุกไปเปิดประตู แต่เปิดไม่ออก พยายามเขย่าๆ พบว่ามีบางอย่างแปลกๆ
“มีอะไรเหรอหลง”
“ประตูเปิดไม่ออก เหมือนจะถูกล็อคจากข้างนอก...มีใครอยู่ข้างนอกมั้ยครับ ช่วยเปิดประตูให้ที”
“โทรศัพท์ก็ไม่ได้ติดมือมาด้วย ใครเป็นคนล็อคนะ แล้วจะออกไปทันสัมภาษณ์มั้ยเนี่ย”
“เดี๋ยวคุณนกฟ้าคงจะกลับมาเปิดให้” บุญหลงคนซื่อบอก
พริมกังวลไม่หาย
เพชรร้อนรนกระวนกระวายอยู่กับไข่เค็ม แก้วแหวนคอยปลอบอยู่ข้างๆ พิธีกรเดินเข้ามาหา
“หาคุณพริมเจอรึยังคะ จะตัดเข้ารายการแล้วนะคะ”
นกฟ้าเข้ามาสมทบ
“นกฟ้าให้คนตามหากันจนทั่วแล้ว ไม่มีใครหาเจอเลยค่ะ”
“งั้นคงต้องสัมภาษณ์คุณแก้วแหวนแทนแล้วล่ะค่ะ คุณเพชรค่ะ คนพิเศษที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของคุณเปลี่ยนจากคุณพริมมาเป็นคุณแก้วแหวนนะคะ”
“เราสัมภาษณ์เรื่องอื่นก่อนได้มั้ยครับ เรื่องคนพิเศษเอาไว้ถามตอนท้ายๆ เผื่อว่าพริมจะมาทัน”
นกฟ้าสาระแนอีก “ไม่ได้หรอกค่ะ เมื่อกี้ก็เกริ่นไปแล้วว่าช่วงนี้จะสัมภาษณ์คนพิเศษ”
แก้วแหวนโน้มน้าว “เพชรคะ ยังไงก็ต้องแก้สถานการณ์เฉพาะหน้าไปก่อนนะคะ”
“ครับ”
“คุณแก้วแหวนไปเตรียมตัวเถอะค่ะ น้องไข่เค็มไปนั่งดูตรงนั้นนะคะ
นกฟ้ายิ้มหวานแต่จงใจผลักไข่เค็มออกไป ไข่เค็มยิ่งทะแม่ง รู้สึกไม่ชอบมาพากลมากขึ้น
“คุณเพชรเชิญนั่งเลยค่ะ” พิธีกรบอก เพชรนั่งประจำที่
ทีมงานสั่ง “ทุกฝ่ายพร้อมนะครับ 5 4 3 2...”
จิงเกิ้ลเข้ารายการ
“เรากำลังอยู่กับแชมป์ไทยฟินคนล่าสุด คุณเพชรแท้ ศ.อรชร! แต่ก่อนที่คุณเพชรแท้จะประสบความสำเร็จได้ขนาดนี้ ก็ย่อมต้องมีผู้ที่อยู่เบื้องหลังคอยให้การสนับสนุน เราไปพบกับบุคคลคนนั้นกันเลยค่ะ ขอเชิญคุณแก้วแหวน สันติเจริญเดช ผู้จัดการ การแข่งขันไทยฟินคร่า...”
แก้วแหวนเดินออกมายิ้มสวยสง่ามาดมั่น นั่งลงตรงข้างๆ เพชร นกฟ้าปรบมือชื่นชมเว่อร์
“อย่างที่ดิฉันเกริ่นไว้มั้ยค่ะท่านผู้ชม ว่าเธอคนนี้ทั้งสวย ทั้งเก่ง...”
ไข่เค็มดูอยู่ก็ไม่พอใจ รีบลุกออกไปตามหาพริม
ไข่เค็มเดินตามหามาเรื่อยๆ ในสตูฯ คอยเคาะเรียกไล่ไปตามห้องต่างๆ
“พี่หลง พี่พริม อยู่แถวนี้รึเปล่า พี่หลง...พี่พริม...”
พริม กับบุญหลงได้ยินเสียงไข่เค็ม
“เสียงไข่เค็มนี่”
บุญหลงรีบไปที่ประตู ร้องบอกออกไป
“ไข่เค็ม พี่อยู่นี่ อยู่ในห้องนี้”
ไข่เค็มรีบมาที่ประตูห้องนั้น เคาะๆ เรียก
“พี่หลง พี่พริม ไข่เค็มมาช่วยแล้ว”
บุญหลงบอก “ไข่เค็มเปิดประตูให้ที”
ไข่เค็มเห็นประตูถูกล็อคด้วยแม่กุญแจ
“มันล็อคอยู่จ้ะพี่หลง”
“ไปตามพี่นกฟ้ามาช่วยเปิดให้หน่อย”
“ไม่เป็นไรพี่หลง ไข่เค็มจัดการเอง”
“ไปตามคนมาช่วยดีกว่า...” เห็นอีกฝ่ายเงียบไป “ไข่เค็ม อยู่รึเปล่า ไข่เค็ม”
“ไข่เค็ม ว่ายังไงนะ” พริมถาม
“หายไปแล้ว บอกว่าจะจัดการเอง”
สองคนได้ยินเสียงก๊อกแก็กที่ประตูด้านนอก พริมเดินกะเผลกมาที่หาบุญหลงที่ประตู
“ไข่เค็ม แกทำอะไรน่ะ”
สักพักประตูเปิดออก ไข่เค็มร้องดีใจ “พี่หลง พี่พริม”
“เปิดเข้ามาได้ยังไง ไปเอากุญมาจากไหน”
“จากผีจ้ะ” ไข่เค็มชูเศษลวด “นี่ไงจ๊ะ”
“กุญแจผีนี่”
“ใช่จ้ะ ตอนชั้นอยู่ที่ค่ายเมฆดำ ชั้นถูกจับขังบ่อยๆ ก็เลยต้องหาวิธีเอาตัวรอดกันบ้าง”
“พริม ชั้นว่ารีบไปเถอะ คงถึงตาเธอสัมภาษณ์แล้ว”
บุญหลงประคองพริมเดินออกไป
เวลานั้น พิธีกรกำลังสัมภาษณ์เพชรกับแก้วแหวนอยู่ บุญหลงประคองพริมเข้ามาฝั่งคนดู ไข่เค็มตาม
“คุณเพชรแท้เป็นนักมวยที่มีความมุ่งมั่นตั้งใจจริง และที่สำคัญคือมีเสน่ห์มาก แก้วแหวนค้นหานักมวยดีๆ แบบนี้มาตลอดชีวิต ก็เพิ่งมาเจอคุณเพชรแท้นี่แหละค่ะ รู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้ร่วมงานกันค่ะ”
“เราก็ได้ทราบความในใจของคุณแก้วแหวนไปแล้วนะคะ แล้วคุณเพชรล่ะคะ มีความในใจอะไรจะบอกคุณแก้วแหวนบ้าง”
“ถ้าจะเปรียบการแข่งไทยฟินเป็นการวิ่งไปให้ถึงยอดเขา คุณแก้วแหวนก็เปรียบดั่งผู้เปิดประตูให้ผมได้เริ่มก้าวแรก แล้วก็คอยช่วยเหลือผมตลอดระยะทางจนถึงจุดหมาย ผมต้องขอบคุณคุณแก้วแหวนมากๆ ครับ”
เพชร กับแก้วแหวนมองตากัน ยิ้มให้กัน
พริมงอน กับภาพบาดตานั้น ไข่เค็มมีแผน แอบออกไปทางหนึ่ง
“แหม ซาบซึ้งตรึงใจกันมากเลยนะคระคู่นี้” พิธีกรสาวข้ามเพศยิ้มระรื่น
โดยไม่มีใครเห็น ไข่เค็มย่องเข้ามาที่ตู้แผงไฟ กำลังจะเปิดออก แต่มีทีมงานเดินผ่านมาขัดจังหวะ ไข่เค็มทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ จนพอทีมงานผ่านไปแล้ว ไข่เค็มรีบสับคัตเอาท์ลงทันที
บนเวทีพิธีกรกำลังสัมภาษณ์ต่อ จู่ๆ ไฟดับพรึ่บ ตามมาด้วยเสียงวี้ดว้ายของทีมงานที่ตะโกนหากันเป็นที่โกลาหล
“เฮ้ย ใครไปดูแผงไฟซิ”
สักพักเดียวไฟเปิดพรึ่บขึ้น พบว่าพริมนั่งคู่กับเพชร ส่วนแก้วแหวนหายไปแล้ว พริมเองมองงงๆ
“ต้องขออภัยท่านผู้ชมด้วยนะคระ เกิดเหตุตื่นเต้นนิดหน่อย” พิธีกรหันมาจะถามแก้วแหวน “ขอถามคุณแก้วแหวนอีกคำถามนะคะ” พอเห็นเป็นพริม ก็อึ้ง “
เพชรเองก็เพิ่งเห็น “พริม”
พิธีกรสาวข้ามเพศ เพชร และพริม ยังเหวอๆ กันอยู่ บุญหลงก็งง จนไข่เค็มเข้ามายืนข้างๆ
“พริม ไปอยู่ตรงนั้นได้ไงเนี่ย”
ไข่เค็มหัวเราะคิก ภาคภูมิใจในผลงาน
อ่านต่อตอนที่ 22
