ผัวชั่วคราว ตอนที่ 21
มุมนั่งในฟิตเนสในเวลาต่อมา คตกริชมีสีหน้าหนักใจ
"นับวันผมจะยิ่งรักลิปดามากขึ้น อยากจะแต่งซะวันนี้พรุ่งนี้เลย แต่คุณเพาหึงแรงมาก ผมกลัวว่าถ้าเขารู้เรื่องแต่งงาน ลิปดาจะแย่"
"เขาคิดจะจริงจังกับแกนี่ ถึงขนาดซื้อบ้านให้ด้วย แกจะทำอะไรต้องระวังตัวหน่อยแล้ว ส่วนพิมพ์สนมอะไรนี่แกต้องแกะให้ออก ไม่อย่างนั้น เขาก็จะเกาะไม่ปล่อย"
"ผมสงสารเขาครับ"
“ไอ้ลูกสงสารนี่แหละกริช ทำให้แกต้องพัวพันกับคนนั้นคนนี้จนสลัดไม่หลุด”
“ตอนนี้ผมอยากทิ้งทุกอย่าง แล้วไปเริ่มชีวิตใหม่กับลิปดาเพียงคนเดียว”
“แกยังเริ่มใหม่ไม่ได้หรอก ตราบใดที่คุณเพายังหวังในตัวแกอยู่ เห็นไหมว่าแกถูกจับได้ เขายังไม่ไล่แกออก เขารักแกมากเลยนะ”
“งั้นผมควรจะทำยังไงต่อไปดีพี่โอม”
โอมทิ้งตัวลง ถอนใจอย่างหนักใจแทนคตกริช
“ค่อยๆ ทำไปทีละเปลาะ อย่างแรกหาโอกาสตีจากคุณเพาซะ”
“นั่นแหละครับที่ทำยากที่สุด เขามีบุญคุณกับผม”
“บุญคุณก็ส่วนบุญคุณ แกไม่ต้องเป็นหนี้ชีวิตเขา เรื่องบ้านแกก็หาทางผ่อนใช้เขาไปซะ แต่ที่สำคัญ แกต้องหาทางตีจากเขาเนียนๆ ไม่ให้เขาเสียใจ พยายามอย่าเป็นหนี้อะไรเขาอีก ไม่อย่างนั้นเขายิ่งแค้น แล้วจะไม่ปล่อยแกไปแน่”
คตกริชฟังโอมอย่างครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรดี
เวลาต่อมา คตกริชขับรถเข้ามาจอดที่หน้าบ้านลำเพาภา ลิลลี่มาต้อนรับอย่างดีใจ
"สวัสดีค่าคุณกริช มาเยี่ยมคุณเพาเหรอคะ"
"คุณเพา...เป็นอะไรไปครับ"
"เธอไม่ค่อยสบายตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ"
เขามองเข้าไปในบ้านอย่างไม่สบายใจ ความตั้งใจที่จะมาแบบแข็งกร้าวกลับอ่อนลง
เขาเดินเข้ามาในห้องนอน เธอดีใจ แต่ทำเป็นหันหลังให้
"มาทำไม"
"ผม...เอาเงินมาคืนคุณเพา"
"เงินอะไร"
"เงินค่าบ้านครับ"
คตกริชยื่นแคชเชียร์เช็คให้ลำเพาภา ลำเพาภางง
"เอามาคืนฉันทำไม"
"ผมแค่ยืมเงินส่วนนึงไปดาวน์ แต่ที่เหลือผมจะผ่อนเอง"
ลำเพาภาคิดว่าคตกริชจะตีตัวออกห่างไปหาพิมพ์สนม ก็อารมณ์โกรธขึ้นมาทันที
"ที่แท้เธอก็คิดจะไปจากฉันใช่ไหม"
"ผมแค่อยากจะเหลือความภาคภูมิใจไว้ให้ตัวเองบ้าง"
ลำเพามองอย่างเสียใจ
"โกหก! ฉันรู้นะว่าเธอหลอกให้ฉันซื้อบ้านเพื่อจะไปอยู่กับนังพิมพ์สนม"
"คุณเพาเข้าใจผิดแล้วครับ"
"เธอเอารถที่ฉันซื้อให้ไปรับไปส่งมัน แล้วยังจะพามันไปกกในบ้านที่ฉันซื้ออีก นึกว่าฉันโง่เง่ามากหรือไง ถึงไม่รู้อะไรเลย"
"ไม่เกี่ยวกับพิมพ์สนมนะครับ"
"ฉันไม่เชื่อ"
"ฟังผมอธิบายก่อนครับคุณเพา"
"ไม่ต้องอธิบายอะไรทั้งนั้น ฉันจะไม่ปล่อยให้นังพิมพ์สนมมันแย่งทุกอย่างไปจากฉันแน่ มันกับฉันจะได้เห็นดีกัน"
ลำเพาภาเปิดลิ้นชักหยิบปืนออกมาใส่กระเป๋า เขามองอย่างตกใจ
"คุณเพา...อย่าครับ คุณเพา"
ลำเพาภาไม่ฟังเสียง เปิดประตูออกไป เขารีบตามไป
อ่านต่อหน้า 2
ผัวชั่วคราว ตอนที่ 21 (ต่อ)
ลำเพาภาวิ่งออกมาที่รถ คตกริชตามมา
"คุณเพา อย่านะครับคุณเพา"
คตกริชมาขวางลำเพาภาไว้
"คุณเพาอย่าทำอย่างนี้ครับ คุณเพา คิดถึงตัวเองบ้างสิครับ"
เธอน้ำตาคลอ
"แล้วเธอเคยนึกถึงหัวอกฉันบ้างไหม ว่าฉันทำทุกอย่างเพื่อเธอ แต่เธอกลับทรยศฉัน"
"คุณเพากำลังเข้าใจผมผิด ผมกับพิมพ์สนมเป็นแค่เพื่อนกัน"
"ฉันไม่เชื่อ! เธอรู้ไหมว่าพิมพ์สนมมันพูดกับฉันว่ายังไง รู้ไหม"
ลำเพาภาร้องไห้ด้วยความคับแค้นใจ
"ผมไม่ได้รักพิมพ์สนมจริงๆ จะให้ผมพูดต่อหน้าเขาก็ได้"
คตกริชทำท่าจะไป ลำเพาภากลัวว่า เขาจะทิ้งไปจริงๆจึงดึงเขาไว้ แล้วอ่อนลง
"ไม่ต้อง อย่าไปไหนนะคตกริช อยู่กับฉัน ฉันเชื่อเธอแล้ว เชื่อแล้วจริงๆ"
"อย่าทำแบบนี้อีกนะครับคุณเพา"
"เธอจริงใจกับฉันหรือเปล่าคตกริช เธอไม่ได้หลอกฉันใช่ไหม"
"ถ้าผมหลอก ผมจะเอาเงินมาคืนคุณเพาทำไม"
"แต่เธอทำเหมือนกับว่าไม่แคร์ฉัน ไม่ต้องพึ่งฉันอีกต่อไปแล้ว"
"ผมอยากจะเป็นตัวของตัวเองบ้าง คุณเพาเข้าใจผมเถอะครับ"
ลำเพาภาเข้าไปกอดคตกริช
"ฉันรักเธอเพราะเธอเป็นคนแบบนี้ เธอไม่เคยอยากได้อะไรจากฉัน"
เขาค่อยๆ ยกมือขึ้นกอดเธอกลับ ลำเพาภารู้สึกดีมีความสุขขึ้น แต่สีหน้าเขากลับยุ่งยากใจ
"คืนนี้ค้างที่นี่นะ"
"แต่ผมต้องไปที่ผับนี่ครับ"
"หยุดสักวันก็ได้ วันนี้ลูกค้าไม่เยอะหรอก พรุ่งนี้เราจะได้ไปหาอะไรกินกันแถวนอกเมือง"
คตกริชมองลำเพาภาอย่างใจอ่อน
เวลาต่อมา ลำเพาภาออกมาเดินเล่นกับคตกริชอย่างมีความสุข
"นานๆ เราจะได้ออกมาด้วยกันอย่างนี้สักครั้งนะ"
"คุณเพาไม่ค่อยมีเวลานี่ครับ"
"ต่อไปนี้เราต้องมีเวลาให้กันมากขึ้น รู้ไหม...หลังจากเกิดเรื่องพิมพ์สนมขึ้นมาแล้ว ฉันยิ่งตัดสินใจได้ง่ายกว่าเดิม"
"ตัดสินใจอะไรครับ"
ลำเพาภามองหน้าเขาอย่างมีความหมาย
"เรื่องของเรา"
คตกริชอึ้งไป ลำเพาภาเต็มไปด้วยความหวัง
"พิมพ์สนมเขาอยากได้เธอมาก ถึงขนาดยอมขัดใจกับฉัน แต่ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไปให้เขาเป็นอันขาด"
เขาแอบกลืนน้ำลายอย่างลำบาก
"คุณเพาอย่าระแวงพิมพ์สนมเลยนะครับ"
"เธอไม่ได้กำลังปกป้องเขาใช่ไหม"
"ไม่ใช่ครับ แต่พิมพ์สนมไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องของเราเลยจริงๆ"
"งั้นฉันก็สบายใจ จะได้เร่งทำบางเรื่องให้เสร็จซะที"
ลำเพาภามองวิวเบื้องหน้าอย่างสบายใจ แต่คตกริชกลับยิ่งเสียวสันหลัง
ในฟิตเนส โอมมองคตกริชอย่างรู้สึกขัดใจ
"แกใจอ่อนอย่างนี้ จะแย่นะเว้ย กริช"
"ผมสงสารคุณเพา แล้วก็กลัวเขาทำร้ายพิมพ์สนมด้วย"
"งั้นแกต้องสับขาหลอกให้ดีๆ ไม่อย่างนั้นทั้งแก ทั้งพิมพ์สนมแล้วก็ลิปดาจะอันตรายกันหมด"
คตกริชถอนใจอย่างกลัดกลุ้ม
ในบริษัทโฆษณา วันใหม่ คตกริชสีหน้าเคร่งเครียดเดินเข้ามาในออฟฟิศ
"กริชคะ" วิลิปดาเรียก แต่เขาไม่ได้ยิน จึงเรียกซ้ำอีกที "กริช"
"ครับ ลิปดา"
"ใจลอยอีกแล้ว หรือว่าง่วงคะ"
"ทั้งสองอย่างมั้งครับ"
"หาเวลาพักผ่อนบ้างนะคะ แต่ลิปดาก็มีเรื่องจะกวนเวลาคุณอีกเหมือนกัน พรุ่งนี้กริชว่างหรือเปล่าคะ"
เขาคิดนิดนึงแล้วบอก
"ก็พอได้ครับ ว่างถึงบ่ายสาม"
"งั้นเราไปทานข้าวข้างนอกกันนะคะ พอดีคุณแม่โทรมาบอกว่าดีขึ้นแล้ว อยากเจอว่าที่ลูกเขยเร็วๆ น่ะค่ะ"
คตกริชยิ้มออกมาอย่างดีใจ
อ่านต่อหน้า 3
ผัวชั่วคราว ตอนที่ 21 (ต่อ)
วันใหม่ ภายในบ้าน ลำเพาภาแต่งตัวสวยลงบันไดมา ลิลลี่อุทานอย่างปลาบปลื้ม
"โอ...คุณเพาขา วันนี้มีนัดกับคุณกริชเหรอคะ สวยเชียว"
"เปล่าจ้ะ นี่ฉันแต่งให้ดูภูมิฐานที่สุดแล้วนะ เพราะจะไปเจอว่าที่ลูกเขย"
"อ๋อ...แฟนคุณลิปดาเหรอคะ"
"ถ้าลิปดาแต่งงานแล้ว ฉันจะได้สบายใจไปเปลาะนึง"
"คุณเพาก็แต่งกับคุณกริชบ้างสิคะ"
ลำเพาภายิ้มออกมา เพราะเป็นสิ่งที่คิดไว้อยู่แล้ว ก่อนจะเดินออกไปอย่างอารมณ์ดี ลิลลี่มองตาม ดีใจไปด้วย
ภายในร้านอาหาร ลำเพาภาเข้ามานั่งกับน้องสาว โดยนั่งฝั่งตรงข้ามกับวิลิปดา ซึ่งเว้นที่ข้างๆ ไว้ให้คตกริช
"แฟนลิปดายังไม่มาอีกเหรอ"
"เห็นบอกว่ารถติดค่ะ แต่ใกล้จะถึงแล้ว"
ลำเพยพรรณมองออกไป
"แน่ะ พูดถึงก็มาพอดี"
"เขายังไม่เห็นเรา เดี๋ยวลิปดาไปรับเองค่ะ"
ลำเพาภามองตาม แต่เป็นมุมที่ต้นไม้บังคตกริชอยู่ เลยมองไม่เห็น
หน้าร้านอาหาร วิลิปดาออกมารับคตกริช
"ขอโทษทีผมมาช้า พอดีรถติดน่ะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ คุณแม่ก็เพิ่งมาเมื่อกี้นี่เอง"
วิลิปดารีบพาคตกริชเข้าไป
ภายในร้านอาหาร ลำเพาภาหันไปคุยกับน้องสาวจึงยังไม่ทันมอง ขณะเดียวกันก็กำลังหยิบแก้วน้ำขึ้นดื่ม
"กริชมาแล้วค่ะแม่ น้าพรรณ"
ลำเพาภามองมองไปหมายจะยิ้มรับอย่างดีใจ จู่ๆ เธอก็กระแทกแก้วน้ำลงดังกึก ทั้งสองต่างมองหน้ากันและกัน นิ่งงันเหมือนถูกสาปด้วยเวทย์มนต์ของปีศาจ จนวิลิปดาเตือนคตกริช
"รู้จักแม่สิคะกริช นี่ไงละคะกริช คนที่ลิปดาจะแต่งงานด้วย"
ทั้งคู่ต่างตะลึง เหมือนหัวใจของเขาจะหลุดจากขั้วอย่างช้าๆ ก่อนจะตกลงไปกลิ้งแทบเท้า เขาค่อยๆ ยกมือไหว้ลำเพาภาและลำเพยพรรณ ลำเพาภารับไหว้อย่างเสียไม่ได้
"นั่งสิคะกริช"
วิลิปดาสัมผัสเขาที่อุ้งมือเบาๆ คตกริชทรุดตัวลงนั่งข้างวิลิปดา เธอมองทั้งสองที่นั่งกันใกล้ชิดสนิทสนม ด้วยความเจ็บปวดและชิงชัง ก่อนจะฝืนถามออกไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"ดื่มอะไรไหม"
เขาฝืนตอบไป พยายามข่มความกลัวในใจ
"ก็ดีเหมือนกันครับ"
คตกริชสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนเปิดเมนูอาหาร ลำเพาภาพยายามกลั้นน้ำตาที่รื้นขึ้นมา
วิลิปดาจับมือแฟนหนุ่มไว้
"กริชอยากรู้จักแม่มาตั้งนานแล้วล่ะค่ะ มีเหตุแคล้วกันไปคลาดกันมาอยู่เรื่อย"
ลำเพาภามองมือทั้งสองที่จับกันด้วยสายตาที่ปวดร้าว ผุดลุกขึ้นกะทันหันจนเกือบเซไป ทุกคนมองอย่างตกใจ
"มีอะไรคะพี่เพา"
"สั่งอาหารไปก่อนนะ ฉันขอตัวเข้าห้องน้ำ"
ลำเพาภารีบเข้าห้องน้ำ คตกริชแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนีไปจากตรงนั้น
ลำเพาภาเข้ามาในห้องน้ำ พยายามสงบสติอารมณ์
"เป็นไปไม่ได้ นี่มันเป็นความจริงได้ยังไง"
ลำเพาภาพิงฝาเหมือนจะหมดแรง หญิงคนหนึ่งเข้ามาช่วยประคอง
"ไม่สบายหรือเปล่าคะคุณ"
"เปล่าค่ะ ไม่เป็นไร ค่อยยังชั่วแล้ว ขอบคุณค่ะ"
ลำเพาภาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะออกไป
อ่านต่อหน้า 4
ผัวชั่วคราว ตอนที่ 21 (ต่อ)
ผ่านเวลามา ลำเพาภานั่งเหม่อมองอาหารตรงหน้าแทบไม่ได้แตะ ส่วนคตกริชเองก็กินอะไรไม่ค่อยลง วิลิปดาตักกับข้าวให้ เห็นกับข้าวเดิมยังอยู่ก็แปลกใจ
"ทำไมวันนี้กริชทานได้น้อยจังคะ"
"ผมคงไม่ค่อยหิวครับ"
"พี่เพาก็เหมือนกัน แทบไม่ได้แตะอาหารเลย ปกติที่นี่ร้านโปรดพี่เพานี่คะ" ลำเพยพรรณบอก
"พี่รู้สึกไม่ค่อยสบาย"
"เป็นอะไรคะ ไปหาหมอไหม"
"ไม่เป็นไร แค่เพลียๆ น่ะ เดี๋ยวกลับไปพักสักหน่อยก็คงดีขึ้น"
"จะกลับไปพักก่อนไหมคะพี่เพา"
"ไม่ต้อง กว่าจะได้เจอกันนัดแล้วนัดอีก พวกเธอกินกันไปเถอะ ... แต่ท่าทางกริชจะกินไม่ค่อยลงเหมือนกันนะ"
วิลิปดาบอก
"ปกติกริชเป็นคนกินเก่งนี่คะ แต่วันนี้ทำไมแทบไม่กินอะไรเลย ... ตื่นเต้นเหรอค่ะ"
ลำเพามองคตกริชอย่างเยาะหยัน
"เราน่าจะได้เจอกันก่อนหน้านี้นานแล้ว"
"กริชทำงานทั้งกลางวันกลางคืนเลยไม่ค่อยมีเวลาค่ะ พี่เพาก็ยุ่งเหมือนกันเลยคลาดกันไปคลาดกันมาทุกที กริชขยันทำงานจนซื้อบ้านได้แล้วนะคะ"
คตกริชสะดุ้งเบาๆ หายใจไม่ทั่งท้อง แววตาของลำเพาภาเยียบเย็นและเหี้ยมเกรียม
"ก็ดีนะ เธอโชคดีจังที่ซื้อบ้านง่ายๆ คนบางคนน่ะดิ้นรนทั้งชีวิต ก็ยังไม่มีแม้แต่ที่ดินจะฝังกระดูกตัวเองแนวยืนด้วยซ้ำไป"
คตกริชแอบสะดุ้งอีกครั้ง วิลิปดาเห็นเขาไม่ตอบ ก็พูดแทน
"ที่กริชเขาปฏิเสธความช่วยเหลือครั้งที่แล้วก็เพราะเขาอยากจะทำให้เห็นว่าเขาจริงใจกับลิปดาค่ะ"
ลำเพาภาเลิกคิ้วถาม
"งั้นเหรอ"
"แต่ตอนนี้เราต้องเก็บเงินอีกสักพักค่อยแต่งงาน ลิปดาจะช่วยเขาเก็บเงินด้วย"
"ที่จริงก็ไม่น่าจะรีบร้อนนะ คนหนุ่มคนสาวน่ะยังมีเวลาสำหรับเรื่องนี้อีกนาน"
วิลิปดากับลำเพยพรรณเปลี่ยนสายตามามองลำเพาภาอย่างแปลกใจที่พูดตรงข้ามกับเมื่อก่อน
เวลาต่อมา อาหารบนโต๊ะถูกเคลียร์ไปหมดแล้ว เหลือแต่แก้วเหล้าที่ลำเพาภาสั่งมา แต่กลับยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอักๆ จนลูกสาวกับน้องสาวแปลกใจ
"ไม่เคยเห็นพี่เพาดื่มขนาดนี้เลย ระวังจะเมานะคะ"
"วันนี้เป็นวันพิเศษที่สุดในชีวิตของฉัน ต้องดื่มฉลองหน่อยซี่"
คตกริชแอบสะอึกอยู่ในใจ
"งานนี้เลยมีลิปดาคนเดียวที่เจริญอาหาร น้าพรรณก็ทานน้อยอยู่แล้ว"
ลำเพาภากับคตกริชยังคงนิ่งเงียบ ทำให้บรรยากาศน่าอึดอัด
"พี่เพาจะกลับหรือยังคะ ถ้าพี่เพายังไม่กลับพรรณกับลิปดาจะกลับก่อน" ลำเพยพรรณถามคตกริช "กริชก็ต้องไปทำงานไม่ใช่เหรอ"
"ครับ" แล้วเขาก็ถอนใจลึกๆ
"ฉันยังไม่กลับ ตามสบายนะ ฉันจะนั่งอยู่ที่นี่อีกสักพัก"
"ถ้างั้นลิปดากลับก่อนนะคะ ว่าแต่ไม่เมาแน่นะคะ"
"โฮ้ย... เมาอะไรกัน กินแค่นี้เอง ไปเถอะ ไม่ต้องห่วงหรอก หมดนี่ก็กลับแล้วละ"
คตกริชลุกตามวิลิปดา พอจะออกไปลำเพยพรรณก็เตือน
"กริช...ลาว่าที่แม่ยายหรือยังจ๊ะ"
คตกริชยกมือไหว้ลำเพาภาอย่างเหนียมและละอายใจ เธฮแค่พยักหน้า แล้วเขาก็ตามวิลิปดากับลำเพยพรรณออกไป
เวลาต่อมา ลำเพยพรรณเข้ามาในบ้าน บ่นกับหลานสาว
"รู้สึกว่าแม่ของเราแปลกๆไปนะ"
"แปลกยังไงคะน้าพรรณ"
ลำเพยพรรณส่ายหน้า
"น้าบอกไม่ถูกเหมือนกัน รู้สึกแต่ว่า...ทั้งพี่เพาและกริชเหมือน...เข้ากันไม่ได้"
วิลิปดาหัวเราะ
"น้าพรรณคิดมากเกินไปหรือเปล่าคะ แม่เป็นคนเข้ากับใครๆ ง่ายจะตายไป กริชก็เหมือนกันค่ะ เขาเป็นคนอ่อนน้อม มนุษยสัมพันธ์ดี ไม่น่าจะมีปัญหาเรื่องเข้ากันไม่ได้ ครั้งนึง ยังเคยบอกจะซื้อบ้านให้พวกเราด้วยซ้ำไป"
"ไม่รู้สินะ" ลำเพยพรรณถอนหายใจ "น้าอาจจะมองผิดไปก็ได้ เพราะจริงๆ แล้วแม่ของเราเป็นคนยุให้ลิปดารีบแต่งงาน น้าเสียอีกยังต้องขัดๆ ไว้บ้าง เพราะรู้ว่าแม่ของเราเป็นคนใจร้อน ถึงต้องตัดสินใจให้ดี"
วิลิปดาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
อ่านต่อตอนที่ 22
