มารยาริษยา ตอนที่ 12
แม่อ้อยกำลังยื่นสมุดบัญชีให้ฝ้าย สองคนนั่งอยู่ในห้องรับแขก แม้อ้อยมีสีหน้าไม่สบายใจนัก
“ฝ้าย น้าอยากให้ฝ้ายกลับมาอยู่ที่นี่อีกนะ”
ระหว่างนั้นอามลงมาจากบนบ้านแล้วเจอฝ้าย
สองคนชะงัก
“แกลืมอะไรอีกรึเปล่า เช็คให้ดีนะ จะได้ไม่ต้องกลับมาเอาอีก” อามแดกดัน
แม่อ้อยหันไปดุ “อาม!”
เสียงกริ่งดัง อามไม่อยากฟังแม่ด่า เลยเลี่ยงไปเปิดประตู
อามเดินมาเปิดประตูเจอเพียงดาวถือดอกไม้ยืนอยู่หน้าบ้าน อามชะงัก คาดไม่ถึง
“พี่ดาว”
“พี่มาหาโอมค่ะ”
อามบอกอย่างเสียมารยาท “พี่โอมไม่อยู่” พร้อมกับจะปิดประตู
เพียงดาวผลักประตูดันไว้
“เดี๋ยวสิคะน้องอาม”
แม่อ้อยกับฝ้าย เดินออกมาจากในบ้าน
“มีอะไรเหรออาม?” พอเห็นเพียงดาวยืนอยู่ แม่อ้อยก็ชะงักไม่เชื่อสายตาเช่นกัน “หนูดาว”
เพียงดาวไหว้แม่อ้อย “สวัสดีค่ะคุณแม่”
แม่อ้อย ชักสีหน้า ยังโกรธเรื่องโอมถูกเพียงดาวทำร้าย พูดห้วนๆ “โอมไม่อยู่หรอก”
“ดาวทราบแล้วค่ะ เดี๋ยวดาวรอโอมก็ได้ค่ะ” เพียงดาวหน้าเจื่อนๆ
“คงไม่ได้หรอกหนูดาว”
คราวนี้เพียงดาวอึ้ง ดูออกว่าแม่อ้อยปิดประตู ไม่ต้อนรับตน
ระหว่างนั้นเอง โอมขี่มอเตอร์ไซค์กำลังจะถึงหน้าบ้าน เห็นเพียงดาวยืนคุยกับแม่อยู่ โอมชะงัก จอดรถทันที
“แม่คะที่ดาวมาวันนี้ เพราะดาวพร้อมจะเริ่มต้นใหม่กับโอม ไม่ได้จะมาต่อว่าหรือทะเลาะกับโอมนะคะ”
แม่อ้อยลำบากใจเช่นกัน “หนูดาว แม่ไม่ได้เกลียดหนูดาวนะ แต่แม่รับหนูดาวในฐานะคนรักของลูกแม่ไม่ได้ พอมีปัญหาก็ทะเลาะกันจนเลือดตกยางออก ไม่มีแม่คนไหนทนเห็นลูกเจ็บตัวได้หรอก”
เพียงดาวใจเสีย “แม่คะ ดาวขอโทษ ดาวยอมรับว่าที่ดาวทำโอมเจ็บ ดาวทำเกินไปจริงๆ”
อามแทรกขึ้นมา “แล้วหลังจากพี่ดาวมาขอโทษครั้งนี้ เรื่องแบบนี้มันจะเกิดขึ้นอีกไหมครับ ขนาดพี่ดีนี่ไม่ได้ทำอะไรผิด ยังโดนบีบคอเกือบตายเลย”
เพียงดาวพยายามจะอธิบาย “แต่นั่นเพราะผู้หญิงคนนั้นยั่วให้พี่โมโห”
อามเถียงแทนไม่สนใจฟัง “อย่ามาอ้างเลยครับ พี่ดีนี่เค้าจะยั่วซะขนาดไหนกันเชียว พี่ดาวถึงบีบคอเค้าอย่างนั้น”
ดาวหลุดปากออกไปทันที “เค้านอนกับโอม!”
สามคนชะงัก
อามหน้ามืดเพราะหลงดีนี่อย่างหนัก “หยุดว่าพี่ดีนี่เดี๋ยวนี้นะครับ พี่ดีนี่เค้าไม่ได้ทำอย่างนั้น พี่ดาวเข้าใจพี่ดีนี่เค้าผิด!”
เพียงดาวอธิบาย ทั้งที่ไม่อยากรื้อฟื้นแล้ว “พี่ไม่ได้เข้าใจผิด เค้านอนกับโอมมา ทั้งหมดเป็นแผนของเค้า เค้าตั้งใจจะทำให้พี่สติแตกกลางเวที!”
อามเถียงแทนคอเป็นเอ็น “เค้าจะทำไปเพื่ออะไรครับ พี่ดีนี่ทำอย่างนั้น ตัวเค้าเองก็มีแต่เสียกับเสีย พี่ดาวคิดมากจนน่ากลัวแบบนี้ ผมว่าพี่ดาวไปหาหมอเถอะครับ”
เพียงดาวอึ้ง
แม่อ้อยเห็นท่าไม่ดี รีบตัดบท “แม่ว่าวันนี้หนูดาวกลับไปเถอะ”
เพียงดาวตัดสินใจจะกลับ พูดขอร้องแม่อ้อย
“ดาวกลับก็ได้ค่ะ ฝากบอกโอมด้วยนะคะว่าดาวมาหาเค้า ไม่ว่าโอมจะเคยทำเรื่องผิดพลาดอะไรไว้ ดาวรับได้ ดาวให้อภัยโอมทุกอย่าง ดาวรักเค้าค่ะ”
อามปิดประตูใส่หน้าเพียงดาวอย่างไร้มารยาท
โอมที่ยืนแอบฟังอยู่ อึ้ง เพียงดาวยืนเสียใจอยู่หน้าประตูน้ำตาไหลริน
โอมมองจ้องเพียงดาว อยากเข้าไปหา แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะในใจโอมสับสนเรื่องดีนี่ท้องอยู่
เป็นฝ้ายที่เดินมาส่งเพียงดาวที่รถ ฝ้ายสงสารเพียงดาวมาก พยายามพูดปลอบจากใจจริง
“ฝ้ายเชื่อพี่ดาวนะคะ ฝ้ายเชื่อว่าทั้งหมดเป็นแผนของคุณดีนี่ ผู้หญิงคนนั้นร้ายกาจกว่าที่ทุกคนเห็น”
เพียงดาวมองฝ้าย “ขอบใจนะน้องฝ้ายที่เข้าใจพี่ ตอนนี้พี่ไม่รู้จะทำยังไง แม่แล้วก็น้องอามเค้าเข้าใจพี่ผิด”
ทั้งน้อยใจทั้งเสียใจ เพียงดาวทำท่าจะร้องไห้
ฝ้ายปลอบต่อ “อย่าเพิ่งท้อสิคะพี่ดาว ฝ้ายเชื่อว่าพี่โอมเค้ายังรักพี่ดาวอยู่ เพราะคุณดีนี่เค้าเคยมาหาพี่โอมที่บ้าน พี่โอมก็ไม่ยอมเจอเค้า พี่โอมเค้าไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้น”
สีหน้าเพียงดาวตื่นเต้น “จริงเหรอคะน้องฝ้าย”
“จริงค่ะ คุณดีนี่เค้าไม่มีทางชนะพี่ดาวได้” ฝ้ายมั่นใจ
เพียงดาวยิ้มออกมาได้ จับมือขอบคุณฝ้าย “ขอบคุณค่ะน้องฝ้าย”
เพียงดาวดีใจ ยิ้มออกมาอย่างมีความหวัง
พอแต้วกับอู๋ ฟังที่เพียงดาวเล่า ขณะนั่งคุยกันอยู่ที่บ้านเพียงดาว ต่างรู้สึกดีใจ
“พี่ก็เชื่ออย่างนั้น โอมเค้ารักดาว เค้าไม่มีวันไปสนใจดีนี่หรอก”
อู๋ยังติดใจ คิดๆ แล้วหลุดปาก “แต่เค้ามีอะไรกันจริงๆ ไม่ใช่เหรอ”
เพียงดาวกับแต้วมองหน้าอู๋พร้อมๆ กัน
วินาทีนั้นอู๋นึกได้ รีบแก้ต่างทันที “แต่นั่นมันเป็นความผิดพลาด คนเราก็ต้องมีผิดพลาดกันได้ ยังไงเธอก็เป็นตัวจริงของโอม คนอื่นก็แค่เถาหมามุ่ยริมทาง....นี่ดาว ถึงวันนี้แม่กับน้องเค้าจะยังไม่เข้าใจเธอก็ไม่เป็นไร ถ้าเรารู้ซะอย่างว่าโอมยังรักเธออยู่ เรื่องอื่นก็ไม่มีปัญหาหรอก ชั้นสองคนจะช่วยเธอเอง”
อู๋ยกมือทำท่าไฮไฟว์กับแต้ว อย่างดีใจ ที่เรื่องคลี่คลายไปในทางที่ดี
“ค่ะ ดาวกับโอมรักกัน เราสองคนจะต้องผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้”
เพียงดาวยิ้มบางๆ แต้วกะอู๋ดีใจที่เพียงดาวเริ่มมีชีวิตชีวามากขึ้น สองคนสวมกอดให้กำลังใจเพียงดาว
โอมนอนก่ายหน้าผากอยู่บนเตียง สีหน้าเครียด คิดถึงเรื่องเพียงดาวเรื่องดีนี่ โอมสับสนไม่รู้จะทำยังไง
“ฝากบอกโอมด้วยนะคะว่าดาวมาหาเค้า ไม่ว่าโอมจะเคยทำเรื่องผิดพลาดอะไรไว้ ดาวรับได้ ดาวให้อภัยโอมทุกอย่าง ดาวรักเค้าค่ะ”
เสียงเพียงดาวที่พูดกับแม่ดังก้องในหัว โอมยิ่งสับสน บอกกับตัวเองเหมือนคนสิ้นหวัง
“ถึงคุณจะให้อภัยผม แต่ผมก็ให้อภัยตัวเองไม่ได้”
ทันใดนั้นเสียงข้อความมือถือโอมดัง โอมเปิดคลิปวิดีโอดู เห็นดีนี่นั่งอยู่
“ดีนี่ไปฝากท้องมาแล้วนะคะ โอมไม่ต้องห่วง หมอให้ยามากินเยอะเลย” ดีนี่ยิ้มทั้งน้ำตา ราวกับจะบอกโอมว่าดีใจเหลือเกิน “ขอบคุณนะคะที่โอมไม่ทิ้งดีนี่กับลูก ดีนี่ไม่มีใครแล้วจริงๆ ดีนี่ขอบคุณ ขอบคุณมากนะคะ”
โอมคิดไม่ตก และเป็นห่วงเพียงดาว ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียดหนัก
ที่กองถ่ายละครเวลานั้น ดีนี่กำลังเล่นอยู่กับนักแสดงหญิงชรา ดีนี่กราบตักหญิงชราน้ำตาไหล สีหน้าปลื้มปิติ
หญิงชราลูบหัวดีนี่อย่างเอ็นดู
“หมดเคราะห์หมดโศกสักทีนะมุก ในที่สุดคนดีอย่างหนูก็ได้พบกับความสุข”
ดีนี่อินบทตัวละครชื่อมุกสุดฤทธิ์ “มุกเชื่อคำสอนของยาย ให้ยึดมั่นในความถูกต้องและความดีงามค่ะ”
“ตอนนี้ความดีตอบแทนมุกแล้วนะลูก ต่อไปคนดีอย่างมุก ต้องพบแต่ความสุขและความสำเร็จ”
“ค่ะยาย”
ดีนี่ กับหญิงชราที่เล่นเป็นยายกอดกันร้องไห้
ผู้กำกับปลื้มปริ่ม “คัต!! ดีมากครับดีนี่”
ดีนี่ประคองหญิงชราลุกขึ้นอย่างห่วงใย
“ระวังนะคะคุณยาย”
นักแสดงสูงวัยเป็นปลื้ม ชมไม่ขาดปาก “หนูดีนี่ดีทั้งในจอนอกจอเลยนะ อย่างนี้หนูต้องได้ดีเหมือนในละครเนี่ยแหละ”
“ขอบคุณค่ะยาย”
นักแสดงหญิงชราเดินลับตัวไป
ดีนี่แอบยิ้มที่จับโอมได้อยู่หมัดแล้ว
ขณะที่ป้ากบกำลังซับหน้าให้อยู่นั้น ดีนี่ถามความคืบหน้า เรื่องงานโกอินเตอร์ที่ทีมงานเกาหลีติดต่อเข้ามา
“ตกลงหนังเกาหลีที่เค้าเรียกดีนี่ไปออดิชั่น ป้าเคลียร์คิวให้ดีนี่รึยังคะ แล้วจะให้ดีนี่ไปวันไหน?”
ป้ากบบอกห้วนๆ “ป้าบอกปัดเค้าไปแล้ว”
ดีนี่ชะงัก “ทำไมล่ะคะ นี่โปรเจคท์ใหญ่เลยนะคะป้า”
ป้ากบไม่ใส่ใจ มองคนละมุม “จะใหญ่เกินไปล่ะสิ ป้าไม่อยากให้หนูทำอะไรเกินตัว”
“หมายความว่ายังไงคะ ความสามารถดีนี่ไม่พอเหรอคะ?” ดีนี่ขึ้นเสียง
ป้ากบขึ้นเสียงใส่เช่นกัน “ใช่” ดีนี่ชักสีหน้า ไม่พอใจ “นี่ดีนี่จะไปเล่นหนังเกาหลี มันต้องพูดภาษาเกาหลีได้ ไม่ใช่พูดได้แค่กิมจิกิมจิ แล้วจะได้ไป มีเวลาไปเรียนบ้างรึเปล่า ป้าไม่อยากให้หนูไปขายขี้หน้าข้ามชาตินะ”
ดีนี่ยังไม่ยอม “แต่เป็นโอกาสของดีนี่นะคะ แล้วมันก็ไม่ได้มีมาง่ายๆ”
“โอกาส มันมีทั้งโอกาสเกิดแล้วก็โอกาสดับ ตอนนี้หนูก็งานแน่น ไม่มีเวลาเตรียมตัว ป้าเห็นมานักต่อนักแล้วเวลาไอ้พวกที่ขาขึ้นแล้วรับงานเปรอะไปหมด แล้วก็ไม่มีคุณภาพสักงาน สุดท้ายก็ต้องตกไป หนูอยากเป็นอย่างนั้นรึไง”
“ป้าอาจจะเข้าใจผิดก็ได้นะคะ หลายอย่างที่ป้าคิดว่าดีนี่ทำไม่ได้ ดีนี่ก็ทำสำเร็จแล้ว” ดีนี่เผลอหลุดปากเรื่องโอม
ป้ากบไม่เข้าใจ “หมายความว่ายังไง?”
ดีนี่รู้ตัวรีบเปลี่ยนเรื่อง “ดีนี่ต้องการออดิชั่นหนังเรื่องนี้”
ป้ากบบอกเสียงแข็ง “แต่ป้าบอกปัดไปแล้ว ถ่ายละครเรื่องนี้ให้เสร็จก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากัน”
ดีนี่ไม่พอใจ ระหว่างนั้นนิคเดินเข้ามาจ๊ะจ๋า
“ดีนี่ กบ แหมมาอยู่ตรงนี้นี่เอง ได้ข่าวว่าหนังเกาหลีติดต่อมาเหรอจ๊ะ พี่ยินดีด้วยล่วงหน้าเลยนะจ๊ะ”
ดีนี่ประชดส่ง “คงต้องยินดีเก้อแล้วล่ะค่ะ เพราะป้ากบเค้าบอกปัดไปแล้ว”
“เหรอจ๊ะ ตายแล้ว ขอโทษด้วย”
นิคปรายตามองอ่านกิริยาป้ากบกับดีนี่ออก เห็นท่าทางเครียดกันทั้งคู่ ก็รู้ว่าสองคนต้องมีเรื่องกันอีกแน่นอน
มารยาริษยา ตอนที่ 12 (ต่อ)
เย็นนั้นบรรยากาศในร้านกาแฟที่อามกับฝ้ายทำงานอยู่คึกคักพอควร มีลูกค้านั่งกันอยู่หลายโต๊ะ โดยผู้จัดการกำลังดูแลร้านอยู่ตรงเค้าน์เตอร์ จังหวะนั้นฝ้ายเดินเข้ามาเปลี่ยนกะพอดี ฝ้ายไหว้ทักทาย
“สวัสดีค่ะ”
“ฝ้าย ช่วยพี่ยกลังไปเก็บด้านหลังหน่อย”
ผู้จัดการส่งลังให้ ฝ้ายยกลังหนังสือไปเก็บที่ห้องเก็บของหลังร้าน
อามออกมาจากซอก หลังจากค้นหาหนังสืออยู่ครู่ใหญ่ อามหยิบหนังสือ Her world หน้าปกดีนี่ออกมา สีหน้าดีใจมาก
“อยู่นี่เองหาตั้งนาน”
อามเงยหน้ามาเจอฝ้ายที่ยกลังเข้ามา อามชะงักจะเดินออกไป แต่บังเอิญประตูล็อค อามพยายามเขย่าประตูแต่ก็เปิดไม่ออก อามเซ็ง แล้วทำเป็นไม่มองหน้าฝ้าย
อามกดมือถือโทร.หาดีนี่ คุยมือถือ “ฮัลโหลครับพี่ดีนี่....หนังสือเก่าที่พี่ดีนี่อยากได้ ผมหาเจอแล้วนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมเอาไปให้...ครับ แล้วเจอกันครับ”
อามวางสายไป
“อาม นี่แกยังจะไปเจอเค้าอีกเหรอ แกก็รู้ว่าเค้ามีอะไรกับพี่โอมแล้ว แกกำลังจะทำอะไรไอ้อาม?!”
“ชั้นชอบพี่ดีนี่ แล้วชั้นก็ไม่เชื่อด้วยว่าเค้ามีอะไรกับพี่โอม” ฝ้ายอึ้ง หนักใจที่อามกู่ไม่กลับแล้ว “พี่ดีนี่เป็นคนดีแล้วก็น่าสงสาร ชั้นอยากดูแลเค้า ปกป้องเค้าจากคนอย่างพี่ดาว....แล้วก็แก”
“อาม แกไม่ทันเค้าหรอก แกก็เห็นว่าชีวิตพี่โอมพังทลายยังไง ถ้าเค้าดีจริง พี่โอมก็คงรักเค้าไปแล้ว ที่พี่โอมไม่คบเค้า ปฏิเสธเค้า เพราะเค้ารู้ไง ว่าผู้หญิงคนนั้นตีสองหน้า ปลิ้นปล้อนหลอกลวง!!” ฝ้ายเหลืออด
“พอได้แล้ว! แกมีสิทธิ์อะไรไปตัดสินคนอื่น ทุกอย่างที่แกพูด ไม่ใช่พี่ดีนี่แต่เป็นตัวแก! แกมันปลิ้นปล้อนหลอกลวง แกมันหลอกลวงชั้น!”
พูดจบอามพยายามเปิดประตูแต่เปิดไม่ออก
“โธ่เว้ยย!”
อามขัดใจโมโหเตะประตูแล้วล้มลง
ฝ้ายเข้าไปจะประคอง ถูกอามสะบัดแล้วผลักฝ้ายออก มองฝ้ายด้วยสายตารังเกียจ ฝ้ายอึ้ง
ผู้จัดการร้านเปิดประตูเข้ามา มองอามเห็นท่าทางโมโห ส่วนฝ้ายอึ้งๆ ผู้จัดการทำอะไรไม่ถูก
อามฮึดฮัดรีบออกไปเร็วๆ ขณะที่ฝ้ายน้ำตาไหลออกมา ทั้งน้อยใจและเสียใจ
ดีนี่สวมบทคนท้อง กำลังโก่งคออ้วกอยู่ในห้องน้ำ มีโอมลูบหลังดีนี่อยู่ไปมา
“ขอบคุณมากค่ะโอม ดีนี่ไม่เป็นอะไรแล้ว โอมกลับไปเถอะค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะมา”
สองคนเดินออกมาจากห้องน้ำ
“ผมบอกแล้วไงครับว่ายังไงผมก็ต้องรับผิดชอบ”
“จริงสิคะ วันนี้ดีนี่ไปซื้อเสื้อผ้าเด็กมา” ดีนี่หยิบเสื้อผ้าเด็กอ่อนให้โอมดู “ดีนี่ไม่รู้ว่าลูกเราจะเป็นเด็กผู้หญิงหรือผู้ชาย ดีนี่เลยซื้อมาทั้งสองแบบเลยค่ะ”
โอมเห็นเสื้อผ้าเด็กแล้วอึ้ง สะท้อนใจ ยิ่งรู้สึกผิดต่อเพียงดาว
“ถ้าไม่เป็นอะไรแล้ว ผมขอตัวกลับนะครับ”
ดีนี่รีบวิ่งเข้าไปอ้วกในห้องน้ำทันที โอมต้องตามเข้าไปลูบหลังให้ดีนี่
“ดีนี่เวียนหัวมากเลยค่ะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ โอมกลับเถอะค่ะ”
“งั้นเดี๋ยวคืนนี้ ผมอยู่กับคุณแล้วกัน เผื่อคุณเป็นอะไร”
ดีนี่กอดโอม แอบลอบยิ้มอย่างสมใจ
“ขอบคุณนะคะโอม ขอบคุณที่ไม่ทิ้งดีนี่” ลูบท้องตัวเองไปมา ทำทีเป็นพูดกับลูกทั้งที่พูดอยู่กับลม! “วันนี้พ่อเค้าอยู่กับหนูนะ เดี๋ยวดีนี่หาอะไรให้ทานนะคะ”
ดีนี่เดินไปที่ครัว
ทันใดนั้นมือถือโอมดัง โอมหยิบขึ้นมาดูเห็นเบอร์เพียงดาวโทร.มา
โอมมองมือถือน้ำตาไหล กดตัดสาย แล้วปิดเครื่องทันที
เพียงดาว อยู่กับแต้ว และอู๋นั่งเลือกแพคเกจนวดตัวอยู่ในร้านสปาหรูแห่งหนึ่ง
“ดาวว่าจะอบสมุนไพร นวดหน้า ขัดตัว แล้วก็อาบน้ำนมด้วยดีไหมคะ”
“ทำขนาดนี้ จะลงประกวดมิสยูนิเวิร์สไทยแลนด์เหรอยะ” อู๋กัดขำๆ
เพียงขาวทั้งขำทั้งเขิน “เวลาดาวเจอโอมจะได้สวยๆ ไงคะ ดาวก็ไม่อยากโทรมๆ ให้โอมเห็น”
“แต่ก็น่าแปลกนะ เธอไปดักที่ออฟฟิศตั้งหลายที ก็ไม่เจอโอม โทร.ไปก็ไม่รับ ทำไมเค้าต้องหนีเธอด้วย”
ดาวชะงักคิดตาม แต่ก็พยายามมองในแง่ดี “โอมเค้าคงรู้สึกผิดกับดาวน่ะค่ะ ที่หัวหินดาวก็ต่อว่าเค้าซะรุนแรงเลย คงต้องให้เวลาเค้าสักพัก กว่าเค้าจะกล้ามาเจอหน้าดาว
แต้ว อู๋มองหน้าสบตากัน ยังสงสัยอยู่ แต่ไม่อยากให้ดาวคิดมาก
“คงอย่างงั้นแหล่ะอู๋ ไม่มีอะไรหรอก” แต้วว่า
ระหว่างนั้นป้ากบกับดีนี่เข้ามาเห็นเพียงดาว ป้ากบรีบปรี่เข้ามาหา
“อ้าวดาว เป็นยังไงบ้างจ๊ะ หมู่นี้ไม่ค่อยเห็นหน้าเห็นตาเลยนะ หรือว่ารับงานถ่ายภาพนิ่งโฆษณาที่นอนอยู่ที่บ้านจ๊ะ ถึงได้นอนนิ่งอยู่บนที่นอนไม่มีใครจ้างเลย” ป้ากบหัวเราะเยาะ “เอ๊ะหรือว่ามาสมัครเป็นพนักงานนวดจ๊ะ”
อู๋หงุดหงิดตอบแทน “ดาวไม่ได้มาสมัครหรอก ชั้นเนี่ยมาสมัคร เดี๋ยวชั้นจะนวดหน้าด้วยฝ่าเท้าให้หล่อนเอง”
ป้ากบแค้น คิดคำด่ากลับไม่ทัน
“อย่ามีเรื่องกันเลยค่ะพี่อู๋ คนบางจำพวกมีเรื่องด้วยก็ไม่คุ้มหรอก” เพียงดาวแดกดันทั้งคู่
“รู้ตัวก็ดีนะดาว ชั้นเองก็ไม่อยากเอาทองแท้อย่างพวกชั้น ไปลู่กระเบื้องห้องน้ำอย่างหล่อนหรอก”
ป้ากบลากดีนี่ออกไป
“เปลี่ยนที่ไหมดาว?” แต้วห่วงความรู้สึก รีบถามเพียงดาว
“เปลี่ยนทำไมคะ ขนาดคนทำเลวยังไม่อายเลย เราไม่ได้ทำอะไร ทำไมต้องหนีด้วย”
ในขณะที่เพียงดาวใส่เสื้อคลุมตัวออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เจอดีนี่ยืนดักอยู่
“สวัสดีค่ะพี่ดาว ไม่เจอกันนาน ท่าทางพี่ดาวดูดีกว่าที่ดีนี่คิดนะคะ”
“ผิดคาดล่ะสิ ก็คงเหมือนที่เธอคาดไว้ว่าถ้าเธอไปนอนกับโอม แล้วเค้าจะเลือกเธอ... จะบอกให้นะผู้หญิงที่ผู้ชายเค้ามีความสัมพันธ์ด้วยมีอยู่สองอย่าง อย่างแรกคือผู้หญิงที่เค้ารัก อยากจะใช้ชีวิตด้วย อย่างที่สองก็เป็นแค่....”
เพียงดาวค้างคำพูดแค่นั้น พลางมองดีนี่แล้วยิ้มเหยียด
ดีนี่ยิ้ม ต่อประโยคให้ “...นางบำเรอเหรอคะ...ถ้าพี่ดาวคิดว่าดีนี่เป็นได้แค่นั้น บางทีคนที่คิดผิดอาจจะเป็นพี่ดาวก็ได้”
เพียงดาวสวนออกมา “นางบำเรอ อย่างน้อยเค้าก็ต้องเลี้ยงดู ต้องใส่ใจ แต่เธอแค่ครั้งเดียวแล้วก็ผ่านไป มันแย่กว่านั้นอีก”
“เดี๋ยวก็รู้ค่ะว่าใครจะเป็นอะไร” ดีนี่พูดกำกวมเป็นนัย
เพียงดาวมองจ้องหน้าดีนี่ สองคนสู้สายตามองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมแพ้ ดีนี่เหยียดยิ้มอย่างสมเพชเพียงดาวแล้วออกไป
เพียงดาวพยายามข่มอารมณ์ไม่ใส่ใจดีนี่
อ่านต่อหน้า 3
มารยาริษยา ตอนที่ 12 (ต่อ)
ตอนสายวันต่อมาโอมชงกาแฟที่ครัวในออฟฟิศโมเดล สีหน้าท่าทางเครียดๆ
อู๋เดินเข้ามาหา
“โอม!”
โอมชะงักแล้วพยายามมองหาว่าเพียงดาวมาด้วยรึเปล่า
อู๋จับกิริยาออก “ดาวไม่ได้มาหรอก ตกลงนี่โอมหลบหน้าดาวใช่ไหม”
โอมอึกอัก “คือผม...”
“ป้าไม่เข้าใจ ตอนแรกโอมยังขอร้องให้ป้าช่วยให้ดาวอภัยให้โอมอยู่เลย แล้วตอนนี้ดาวมันอภัยให้โอมแล้วไง ทำไมโอมเป็นฝ่ายวิ่งหนีมันล่ะ” โอมอึกอักหนักกว่าเก่า “หรือมีอะไรที่ป้าไม่รู้”
“ผมทำผิดกับคุณดาวไว้มากน่ะครับ”
“ถ้าเป็นเรื่องดีนี่ ดาวมันทำใจได้แล้ว มันพร้อมจะให้อภัยโอม” โอมทำตัวไม่ถูก “ป้าก็พูดได้แค่นี้ ยังไงก็ตามใจโอมแล้วกันนะ...” อู๋เปลี่ยนเรื่อง “แต่ว่าสตูถ่ายภาพที่ดาวกับโอมจะเปิดกัน เจ้าของสตูเค้าบอกว่ามีปัญหา เย็นนี้โอมแวะเข้าไปดูให้หน่อยนะ ดาวเค้าไปไม่ไหว”
“ได้ครับป้า”
อู๋ออกมานอกครัว เห็นแต้วรออยู่แล้ว
อู๋พยักหน้าให้แต้ว แต้วพยักหน้าอย่างรู้กัน
ค่ำนั้นโอมขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาจอดที่หน้าสตูดิโอ โอมมองเข้าไปในสตูคิดถึงแต่เพียงดาว
โอมไขประตูแล้วรู้สึกได้ว่าประตูไม่ได้ล็อค โอมงงแล้วผลักประตูเข้าไป โอมอึ้งเห็นว่าภายในสตูถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม
โอมเดินงงๆ ไปที่เคาน์เตอร์ แล้วเดินไปที่โชฟารับแขกมองสำรวจรอบห้อง จากนั้นโอมเดินไปที่ผนังด้านหนึ่งเห็นกรอบรูปเพียงดาวกับโอมถ่ายคู่กันแขวนอยู่ แต่เอียงนิดๆ
จังหวะนั้นเพียงดาวสวมชุดสวยเดินลงมาจากด้าน โอมหันไปเห็นแล้วชะงัก
“คุณดาว...”
“ชอบไหมโอม?”
เพียงดาวเดินมาจนถึงตัว แล้วพาโอมเดินไปที่โซฟาสีน้ำตาล
“โซฟาสีน้ำตาลแบบที่โอมอยากได้...ตอนแรกที่เราเถียงกัน ชั้นบอกว่าอยากได้สีม่วง แต่พอเป็นสีน้ำตาลมันเข้ากับสีผนังอย่างที่โอมบอกจริงๆ ด้วย”
เพียงดาวพาโอมเดินไปที่เคาน์เตอร์เซอร์วิสลูกค้า
“ส่วนชั้นก็จะยืนรอ คอยต้อนรับลูกค้าอยู่ตรงนี้...” เพียงดาวหยิบแฟ้มขึ้นมา “ชั้นมีแฟ้มผลงานภาพถ่ายที่โอมเคยถ่ายด้วยนะ”
ว่าพลาง เพียงดาวเปิดแฟ้มให้โอมดู สีหน้าแววตาเปี่ยมไปด้วยความฝันเจิดจ้า เพียงดาวเปิดหน้าแรกเป็นรูปถ่าย ที่เพียงดาวทำท่าเซอร์ไพร์สตอนถ่ายแบบครั้งแรกกับโอม
“รูปที่โอมถ่ายให้ชั้นครั้งแรก ชั้นจะเล่าให้ลูกค้าฟังด้วย ว่าโอมทำยังไง ถึงทำให้ชั้นทำหน้าเซอร์ไพร์สได้แบบนี้.....ชั้นว่าลูกค้าต้องชอบโอมแน่ๆ เพราะโอมทำงานเก่ง...”
โอมมองหน้าเพียงดาวขณะพูดอยู่ แล้วยิ่งรู้สึกผิดในใจ
“แต่ว่ารูปของเราน่ะเอียงไปหน่อยนะโอม”
โอมหันมองกรอบรูปตาม
“ตอนเล็งชั้นก็ว่าไม่เอียงนะ แต่พอเอาขึ้นแขวน เอียงทุกทีเลย...”
“นี่คุณดาวทำเองทั้งหมดเลยเหรอครับ...”
เพียงดาวยิ้มให้แทนคำตอบ โอมยิ่งอึ้งเมือเห็นว่ามือดาวมีพลาสเตอร์ติดอยู่หลายจุด โอมดึงมือเพียงดาวมาดู
“มือคุณดาว....คุณดาวไม่น่าทำแบบนี้เลย”
โอมสุดจะกลั้นความเสียใจพลุ่งมาเป็นริ้วๆ โอมน้ำตาร่วงรินหล่นใส่มือเรียวสวยของเพียงดาว เพียงดาวยิ้มแล้วยกมือเช็ดน้ำตาให้
“โอม...ความฝันของเรา ความสุขของเรายังรออยู่ที่นี่นะ เหลือแค่โอมกลับมาหาชั้น...เราลืมเรื่องเลวร้ายทุกอย่าง แล้วเริ่มต้นกันใหม่นะโอม...”
โอมยิ่งร้องไห้หนัก เอาแต่ส่ายหน้า อัดอั้นตันใจ พูดอะไรไม่ออก
“โอมยังโกรธชั้นอยู่เหรอ?”
“ไม่ครับ ผมไม่มีสิทธิ์จะโกรธคุณดาว แต่คุณดาวลืมผมเถอะนะครับ คนเลวอย่างผมไม่คู่ควรกับความรักที่คุณดาวมีให้...ผมทำผิดเกินกว่าที่จะกลับมาเริ่มต้นใหม่ได้...”
เพียงดาวใจหาย “ไม่จริงนะโอม ไม่ว่าโอมจะเคยทำอะไร ชั้นให้อภัยได้ทุกอย่าง”
“แต่ถ้าคุณดาวยังอยู่กับผม คุณดาวจะต้องเจ็บปวด ผมไม่อยากทำร้ายคุณดาวอีกแล้ว”
“ไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่ากับการอยู่โดยไม่มีโอมอีกแล้ว...โอมกลับมาเถอะนะ”
โอมฝืนใจบอกออกไป “ผมขอโทษครับคุณดาว..ผมขอโทษ...”
จากนั้นโอมผละจากเพียงดาวแล้ววิ่งออกประตูไปยังหน้าตึก เพียงดาววิ่งตาม
“โอม....”
โอมขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปลิบแล้ว เพียงดาววิ่งตามมาแต่ไม่ทัน อารามรีบร้อนทำให้เพียงดาวสะดุดล้ม เพียงดาวยันตัวจะลุกขึ้น แต่ไร้เรี่ยวแรง เพียงดาวตะโกนก้อง
“โอม.! อย่าทิ้งชั้นไป! ชั้นอยู่โดยไม่มีโอมไม่ได้..”
เพียงดาวทรุดตัวลงนั่งร้องไห้คร่ำครวญอยู่ที่พื้น สะอึกสะอื้นจนตัวโยน
“โอม...”
สักครู่หนึ่งโอมเดินกลับเข้ามา นั่งลงข้างๆ เพียงดาวเงยหน้าที่มีน้ำตาเต็มใบหน้าขึ้นมาเห็นเป็นโอมก็ดีใจ
“โอม...”
“ผมขอโทษครับคุณดาว ผมก็อยู่โดยไม่มีคุณดาวไม่ได้เหมือนกัน”
เพียงดาวโผเข้ากอดโอมเต็มรัก สองคนกอดกันกลมต่างคนต่างร้องไห้
โอมประคองใบหน้าเพียงดาวด้วยสองมือมาบรรจงจูบอย่างนุ่มนวลละมุนละไม
เช้าวันต่อมา ในขณะที่ดีนี่นั่งอ่านนิตยสารอยู่ที่โซฟาในห้องที่คอนโด ยินเสียงกริ่งประตู ดีนี่รีบหันไปหยิบตะกร้าอุปกรณ์ถักไหมพรมมาวางตรงหน้า แล้วเดินไปเปิดประตู เห็นโอมยืนอยู่ ดีนี่ยิ้มอย่างดีใจ
“เข้ามาก่อนค่ะโอม...”
ดีนี่พาโอมเข้ามาแล้วแสร้งหยิบไหมพรมมาถักต่อ โอมมองดีนี่
“ดีนี่หัดถักถุงเท้าให้ลูกน่ะค่ะ”
โอมไม่ทันมารยาหญิง มองดีนี่รู้สึกสงสารแต่ก็ตัดสินใจแล้ว
“ความจริงโอมไม่ต้องลำบากมาเยี่ยมดีนี่บ่อยๆ ก็ได้นะคะ ดีนี่เกรงใจ...”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ บอกแล้วไงว่าเป็นความรับผิดชอบของผม”
“ขอบคุณที่โอมรับผิดชอบนะคะ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งดีนี่กับลูก…”
โอมตัดสินใจบอกออกไป “ผมจะกลับไปคบคุณดาว”
ดีนี่ตกตะลึง ไหมพรมในมือร่วงลงพื้น
“อะไรนะคะ?”
“ผมปรับความเข้าใจกับคุณดาวเรียบร้อยแล้ว คุณดาวบอกว่าจะให้อภัยผมทุกอย่าง”
ดีนี่อึ้ง “แม้แต่เรื่องดีนี่ท้องน่ะเหรอคะ”
“ผมยังไม่ได้บอกเค้าเรื่องนี้ แต่คุณดาวอยู่โดยขาดผมไม่ได้ ผมก็เหมือนกัน ไม่ว่ายังไงผมกับคุณดาวจะต้องผ่านเรื่องนี้กันไปได้”
“ไม่มีทางหรอกค่ะ ดีนี่เป็นผู้หญิงดีนี่รู้ว่าเรื่องนี้มันใหญ่เกินกว่าที่ผู้หญิงคนไหนจะรับได้”
“นั่นเป็นปัญหาของผม” โอมพูดเสียงแข็ง ดีนี่ชะงัก “ผมจะบอกคุณดาวเองว่าเรื่องของคุณกับผมเป็นความผิดพลาดไม่ใช่ความรัก ส่วนเรื่องลูกยังไงผมก็ต้องรับผิดชอบเค้า คุณไม่ต้องห่วง”
ดีนี่แค้นในใจ พยายามสะกด ข่มอารมณ์เต็มที่
โอมออกไปพ้นประตูแล้ว ดีนี่กรีดร้องสุดเสียง ปัดกวาดข้าวของตรงหน้ากระจัดกระจาย
บ่ายวันนั้นอามเดินเข้าร้านมารู้สึกแปลกใจ ที่เห็นเพื่อนยืนเศร้าๆ กันอยู่ ส่วนเพื่อนผู้หญิงพากันร้องไห้
“มีอะไรกัน?”
อามเดินเข้าไปในหมู่เพื่อน เห็นทุกคนยืนล้อมฝ้ายอยู่ อามชะงัก
อามถามหน้าบึ้ง “ยังไม่ถึงเวลาเข้างาน แกมาทำอะไร?”
เพื่อนพนักงานหญิงบอกแทน “ฝ้ายเค้าจะลาออกวันนี้แล้วอาม”
อามอึ้งพูดไม่ออก ใจหล่นวูบ
เพื่อนพนักงานหญิงอีกคนสงสัย “ไหนบอกว่าจะอยู่จนครบเดือนไงฝ้าย ทำไมรีบออกล่ะ?”
“จะช้าจะเร็วฝ้ายก็ต้องออกอยู่ดี” พลางฝ้ายยกมือไหว้ทุกคน “ขอบคุณทุกคนมากนะคะ ฝ้ายลาล่ะค่ะ”
เพื่อนๆ ต่างพากันกอดลาฝ้ายอย่างอาลัยอาวรณ์ จากนั้นฝ้ายเดินออกจากร้านไป อามมองตามอึ้งๆ
ฝ้ายเดินไปเศร้าๆ ออกมาที่หน้าร้านกาแฟแล้ว อามวิ่งตามมา ตะโกนเรียก
“ไอ้ฝ้าย!!”
ฝ้ายชะงักหันกลับมาหาอาม ทั้งๆ ที่อามไม่อยากให้ฝ้ายไป แต่ยังปากแข็ง
“แกลาออกทำไม ทำแบบนี้ชั้นก็กลายเป็นคนผิดน่ะสิ ทุกคนเค้าก็รู้ว่าเมื่อวันก่อนชั้นทะเลาะกับแก”
ฝ้ายรีบบอก “ไม่มีใครเค้าคิดอย่างนั้นหรอกอาม ชั้นบอกทุกคนว่าชั้นผิดเอง ชั้นออกไปแบบนี้แกจะได้ไม่ต้องลำบากใจ”
อามเหน็บ “นี่แกอยากให้ชั้นรู้สึกผิดเหรอ? ขอโทษนะชั้นไม่ได้รู้สึกอะไรเลย อีกอย่างเปิดเทอมแกกับชั้นก็ต้องเจอกันอยู่ดี”
“ชั้นโอนหน่วยกิจไปเรียนต่อที่ต่างจังหวัดแล้ว” อามอึ้ง “ชั้นไม่ได้ต้องการให้แกรู้สึกผิดหรืออะไรทั้งนั้น แต่ชั้นไม่อยากให้แกต้องอึดอัดเวลาเจอหน้าชั้นอีก”
อามมองหน้าฝ้ายแล้วใจหาย แต่พยายามใจแข็ง
“ก็ดี โชคดีแล้วกันนะ”
ฝ้ายเดินออกไป อามใจหล่นวูบที่ต่อไปนี้จะไม่เห็น ไม่เจอฝ้ายอีกแล้ว
เวลานั้นสมใจช่วยเพียงดาวหิ้วกระเป๋าลงมาจากบนบ้าน
แต้วกับอู๋นั่งรออยู่ข้างล่าง
“นี่ตกลงจะย้ายไปอยู่บ้านโอมจริงเหรอดาว?” แต้วถามเสียงซีเรียส
“ค่ะ ดาวคุยกับโอมไว้ ว่าถ้าโอมมาอยู่กับดาว แม่กับน้องอามอาจจะไม่พอใจ ให้ดาวไปอยู่บ้านโอมจะได้ช่วยดูแลแม่เค้า แล้วจะได้มีโอกาสปรับความเข้าใจกับแม่ น้องอามด้วย” เพียงดาวบอก
ป้านุชถือชุดโปรดเพียงดาวเดินตามลงมา
“ป้านุชคะ ชุดนี้ไม่ต้องค่ะ มันโป๊เดี๋ยวแม่โอมจะว่าเอา”
“แหมไปอยู่บ้านแฟน ทำตัวเป็นกุลสตรีเชียวนะยะ” อู๋กัดขำๆ
สามคนยิ้มขำ
“ป้านุช สมใจดาวฝากบ้านด้วยนะคะ เดี๋ยวดาวจะแวะมาบ่อยๆ”
“ไม่ต้องแวะมาดูหรอก เดี๋ยวชั้นมาดูให้” อู๋หันไปหยอกเอินกับแต้ว “ชั้นจองทีวีกับเครื่องเสียงนะแต้ว แกจะเอาอะไรก็เอาไป”
เพียงดาวตีแขนอู๋ ขำๆ แต้ว สมใจ และป้านุชยิ้มดีใจไปด้วยที่เห็นเพียงดาวยิ้มได้แล้ว
สมใจ กับป้านุชช่วยกันหยิบของจะออกไปส่งที่รถ
อู๋จัดของเสร็จแล้ว สายตาหันไปเห็นพานดอกไม้ธูปเทียนแพ...ขอขมา วางอยู่
“นี่อะไรอ่ะ! ใครจะลาบวชเหรอ?”
“ดาวจะขอขมาแม่โอมน่ะค่ะ ดาวทำกับโอมไว้เยอะ”
แต้วกะอู๋อึ้งๆ
“ดาว พี่เชื่อว่าความจริงใจของดาว แม่โอมเค้าจะต้องเห็น แต่ดาวต้องอดทนนะ เพราะหัวอกคนเป็นแม่น่ะ ใครที่ทำร้ายลูกเค้า เค้าก็ต้องมีอคติเป็นธรรมดา” แต้วกำชับ
“ดาวจะอดทนค่ะพี่แต้ว”
แต้ว อู๋ เพียงดาวกอดกัน แล้วผละออกจากกันเตรียมจะยกของไปขึ้นรถ
จังหวะนั้นเพียงดาวพลาดพลั้งไปชนธูปแพเทียนอย่างแรง บนวางแพขาดจากกันร่วงกระจายที่พื้น ทุกคนอึ้งๆ
อู๋เผลอหลุดปาก “เป็นลางอะไรรึเปล่าเนี่ย?”
เพียงดาวหน้าเสีย แต้วตีแขนอู๋ดังเผียะ อู๋นึกได้รีบเปลี่ยน
“ลางเลิงอะไร ของตกมันเป็นกฎแรงโน้มถ่วงโลกต่างหาก” อู๋รีบเปลี่ยนคำพูด
สามคนช่วยกันเก็บพาน เพียงดาวหน้าเครียดๆ อดกังวลไม่ได้
มารยาริษยา ตอนที่ 12 (ต่อ)
ช่วงเช้าที่สตูดิโอซึ่งกองละครที่ดีนี่เล่น ปักหลักถ่ายทำอยู่ที่นี่ มองไปที่มุมหนึ่งหน้าสตูเห็นกลุ่มแฟนคลับดีนี่ยืนนั่งแออัดรออยู่ เสียงเซ็งแซ่ บางคนถือป้ายไฟชื่อดีนี่หรา บางคนถือป้ายบอกรักดีนี่ บ้างก็ถือขนมเตรียมไว้ให้ดีนี่
สักครู่หนึ่งอามเดินยิ้มเข้ามาอย่างอารมณ์ดี ในมือถือช่อดอกไม้มาด้วย พอถึงหน้าสตู อามออกอาการเก้อๆ เขินๆ ไม่รู้จะทำยังไง ระหว่างนั้น ทีมงานละครคนหนึ่งเดินออกมาหน้าประตูพอดี ทีมงานมออามงงๆ
“ผมมาหาพี่ดีนี่ครับ” อามยิ้มบอก
ทีมงานโบ้ย ชี้มือไปทางกลุ่มแฟนคลับ “แฟนคลับไปรอทางโน้นครับ”
“แต่ว่าผมคือ....” อามจะบอกว่าตนเป็นน้องโอม รู้จักกับดีนี่
แต่ทีมงานพูดสวนออกมา ไม่ใส่ใจ “ยังไงก็เข้าไม่ได้ครับ ไปๆ ไปรอทางโน้น
อามจ๋อย เดินคอตกกลับไปนั่งรอ
ระหว่างนั้น ป้ากบคุยมือถือผ่านมา เห็นอามนั่งจ๋อยๆ รออยู่ ป้ากบงง เพราะจำได้ว่าอามเป็นน้องชายของโอม
ไม่นานต่อมา ด้านในสตู กองถ่ายพักกองแล้ว ดีนี่หงุดหงิดนั่งอามรณ์เสียพักอยู่ในห้อง ป้ากบเดินเข้ามาหา
“ดีนี่ ป้าเห็นน้องชายโอมเค้ามาอยู่ข้างนอก จะให้เค้าเข้ามาหาไหม?”
ดีนี่เซ็งปนหน่ายที่อามติดหนึบ จึงรีบปฏิเสธ “ไม่ต้องค่ะ”
ดีนี่เครียดเรื่องที่โอมกลับไปคบหาเพียงดาว เลยไม่อยากปั้นหน้าเจออาม ป้ากบงง ถามต่อ
“ไหนว่าสนิทกันไง? แล้วนี่หนูเป็นอะไรรึเปล่า ท่าทางอารมณ์ไม่ดี”
“ไม่เป็นอะไรค่ะ”
ป้ากบมองดีนี่ ไม่เข้าใจ ทำไมดีนี่ไม่ให้อามเข้ามา
อามเดินไปชะเง้อดูตรงประตูทางเข้าแล้วเดินออกมา นั่งลงตรงข้างทางแล้วเปิดการ์ดอ่าน ยิ้มๆ
“ผมไม่ได้หวังอะไร แค่อยากให้พี่ดีนี่รู้ว่าผมรู้สึกดีกับพี่ดีนี่ แล้วก็อยากดูแลพี่ดีนี่ตลอดไปนะครับ”
อามปิดการ์ดลง มองดอกไม้ ยิ้มๆ
บ่ายนั้น ที่บ้านโอม เพียงดาวกะโอมนั่งรออยู่ที่โซฟาห้องรับแขก ท่าทางกระวนกระวาย
กระเป๋าเสื้อผ้าของเพียงดาววางอยู่ข้างๆ
โอมมองนาฬิกาแล้วถอนหายใจ
“เดี๋ยวผมขึ้นไปตามแม่ให้นะครับ”
โอมลุกขึ้น เพียงดาวดึงแขนโอมไว้
“อย่าเลยโอม ชั้นรอได้”
“คุณดาวรอที่นี่แหละครับ เดี๋ยวผมขึ้นไปตามดีกว่า”
โอมเดินขึ้นบันไดบ้านไป
โอมเคาะประตูห้องเรียกแม่อ้อย
“แม่ครับๆๆ”
ที่ด้านในห้อง แม่อ้อยได้ยินเสียงโอม แต่นั่งกลุ้มอยู่ ไม่ยอมไปเปิดประตู
โอมยืนซึม หน้าเครียด อยู่หน้าห้อง
เย็นนั้น ที่หน้าสตูดิโอ ไม่มีคนอยู่แล้ว อามนอนหลับพิงกำแพงสตู ข้างๆ มีดอกไม้วางอยู่ข้างตัว ยามเดินกวาดขยะอยู่หน้าสตูเห็น จึงเข้ามาปลุก
“ไอ้หนูๆ”
อามสะดุ้งตื่น มองซ้ายมองแลขวาไม่เห็นใคร
“แล้วกองถ่ายละครล่ะครับ?”
“เค้าย้ายไปถ่ายที่อื่นตั้งนานแล้ว ป่านนี้เลิกกองไปแล้วล่ะ”
อามงง หน้าตาเลิกลั่ก
ฝ้ายอยู่ที่หอพักเพื่อน กำลังเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า เพื่อนที่ทำงานร้านกาแฟด้วยกันมาช่วยเก็บจนเสร็จ
“ไม่ให้ชั้นไปส่งที่หมอชิตจริงเหรอ?” เพื่อนถาม สีหน้าห่วงใย
“ไม่เป็นไรหรอก ชั้นว่าจะแวะไปลาน้าอ้อยสักหน่อย”
“งั้นก็โชคดีนะ ถ้าแกถึงบ้านส่งข่าวมาด้วยนะ”
ฝ้ายยิ้มเศร้าๆ หันไปเก็บรูปตัวเองต่อ เห็นรูปที่ถ่ายคู่กับอาม ฝ้ายยิ้มเศร้าๆ
เพียงดาวนั่งรอแม่อ้อยอยู่ โอมเดินกระสับกระส่ายไปมา สักครู่เพียงดาวคิดว่าคงไม่มีหวัง ทั้งเสียใจ ทั้งน้อยใจ เพียงน้ำตาร่วงเผาะ
“คุณดาว”
โอมใจหายจับมือเพียงดาว สองคนจับมือให้กำลังใจกันและกัน
จังหวะนั้นแม่อ้อยเดินลงมาเห็นพอดี แล้วชะงัก สงสารเพียงดาวแต่ก็ต้องทำใจแข็ง
เพียงดาวหันไปเห็นแม่อ้อย
“แม่คะ”
เพียงดาวเดินถือธูปเทียนแพเข้ามา แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าแม่อ้อย
แม่อ้อยชะงัก
“สิ่งใดที่ดาวเคยทำล่วงเกินแม่ ทำให้แม่ไม่สบายใจ ดาวขอโทษนะคะ”
เพียงดาวก้มลงกราบที่เท้าแม่อ้อย
แม่อ้อยมองจ้องหน้า อดสงสารไม่ได้ ยอมรับพานขอขมา
“เรื่องที่แล้วมาแม่อโหสิให้นะหนูดาว” สองคนยิ้มอย่างดีใจ “แต่เรื่องของโอมกับหนูดาว แม่ยอมรับไม่ได้จริงๆ”
เพียงดาวกับโอมอึ้ง
แม่อ้อยลุกยืน แล้วเดินเลี่ยงออกไปทางหลังบ้าน
เพียงดาวหน้าเสีย “แม่คะ”
โอมสงสารเพียงดาวจับใจ
“คุณดาวครับ”
เพียงดาวพยายามยิ้มและฮึดสู้
“ไม่เป็นไรโอม จะให้จู่ๆแม่ยอมรับเลยเป็นไปไม่ได้หรอก เราต้องให้เวลาท่าน ชั้นจะทำให้แม่เห็นเองว่าชั้นรักโอม แล้วชั้นก็พร้อมที่จะปรับปรุงตัว”
โอม ดาวจับมือกัน ดาวยิ้มมีความหวัง โอมให้กำลังใจดาว สองคนพร้อมที่จะสู้ไปด้วยกัน
เพียงดาวนึกได้ “นี่ใกล้เวลาอาหารเย็นแล้ว ชั้นไปจ่ายตลาดดีกว่า จะได้มาทำกับข้าวให้แม่ทาน ดีไหมโอม”
“เดี๋ยวผมพาไปครับ”
“โอมอยู่กับแม่เถอะ ชั้นไม่อยากให้แม่คิดว่าชั้นมาแย่งโอมไปจากแม่ โอมดูแลแม่นะ ชั้นไปเองได้”
เพียงดาวเดินดุ่มออกไป โอมมองตามเอาใจช่วยหญิงคนรัก
เวลาเดียวกันเสียงกริ่งที่ประตูดังขึ้น ดีนี่สวมชุดคลุมตัวออกมาจากห้องน้ำ ท่าทางหงุดหงิดเดินมาเปิดประตู เห็นอามยืนยิ้มเผล่ ในมือถือช่อดอกไม้อยู่
“น้องอาม เข้ามาก่อนสิคะ มีอะไรเหรอคะ?”
อามตามเข้ามาในห้องดีนี่
“วันนี้ผมไปดักรอพี่ดีนี่ที่กองถ่ายด้วยครับ”
ดีนี่แสร้งทำเป็นตกใจ “เหรอคะ ทำไมไม่เห็นมีใครบอกพี่ดีนี่เลย ไม่อย่างนั้นพี่ดีนี่จะให้เข้ามาหาพี่ ไม่ต้องไปนั่งรอ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ”
“แล้วน้องอามมีธุระอะไรเหรอคะ?”
อามอึกอัก ไม่รู้จะพูดยังไง อามตัดสินใจยื่นช่อดอกไม้ที่มีการ์ดให้ดีนี่
อามขวยเขิน “อ่านเองแล้วกันครับ”
ดีนี่รับช่อดอกไม้มา เปิดการ์ดอ่านแล้วชะงัก รู้ว่าอามคิดลึกซึ้งกับตัวเอง
“ขอบคุณค่ะ”
อามเห็นอาการดีนี่ ก็กลัวว่าจะทำให้ดีนี่ลำบากใจ
“ผมทำให้พี่ดีนี่ลำบากใจรึเปล่าครับ ผมไม่ได้ต้องการอะไรนะครับ ผมพอใจแค่เป็นคนที่หวังดีกับพี่ดีนี่ แล้วก็ได้รัก....”
อามชะงักที่หลุดพูดคำว่ารักออกไป ดีนี่ยิ่งอึดอัดและลำบากใจ
“พรุ่งนี้พี่ดีนี่มีงานแต่เช้าน่ะค่ะ...ถ้ายังไงน้องอาม...”
อามรู้ว่าดีนี่ลำบากใจ พูดสวนออกไปอย่างเร็วๆ
“ผมขอโทษครับ พี่ดีนี่อย่าเกลียดผมเลยนะครับ ผมสาบานว่าผมไม่ได้ต้องการให้พี่ดีนี่มาเป็นแฟนผม ผมขอแค่ได้รักพี่ดีนี่อยู่ห่างๆ ตลอดไปก็พอแล้วครับ”
ดีนี่คิดว่าถ้าหากอามยังรู้สึกแบบนี้ต้องมีปัญหากับโอมแน่ๆ
“น้องอามอย่ารู้สึกกับพี่ดีนี่แบบนี้เลยนะคะ มันเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง”
“ทำไมล่ะครับ พี่ดีนี่ครับทุกครั้งที่ผมเห็นพี่ดีนี่เสียใจ พี่ดีนี่ถูกพี่ดาวทำร้าย ผมทนไม่ได้ ผมเจ็บปวดไปด้วยทุกครั้ง ผมแค่อยากจะเป็นคนที่คอยดูแล คอยปกป้องพี่ดีนี่ อยากเห็นพี่ดีนี่มีความสุข ไม่ได้ต้องการครอบครอง แค่นี้ก็ไม่ได้เลยเหรอครับ”
ดีนี่รีบบอก “ไม่ได้จริงๆ ค่ะ ถ้าน้องอามเป็นคนอื่น ความรู้สึกดีๆที่น้องอามมีให้พี่ พี่ก็คงรู้สึกดีมาก ที่มีคนมารักแล้วก็หวังดีกับพี่แบบนี้ แต่ตอนนี้พี่กำลังจะเป็นคนในครอบครัวของน้องอาม”
อามอึ้ง รู้ทันทีว่าดีนี่หมายถึงโอม แต่ไม่อยากจะเชื่อ
อามจับแขนดีนี่เขย่าๆ “พี่ดีนี่หมายความว่ายังไงครับ พี่ดีนี่!!”
ดีนี่หลุดปากพูดออกไป “พี่กำลังจะมีลูกกับโอม”
อามช็อค แทบล้มทั้งยืนปล่อยแขนดีนี่
“เป็นไปไม่ได้?”
“พี่กับพี่โอมรักกันค่ะ”
อามนิ่งงัน ค่อยๆ ถดตัวถอยห่างออกจากดีนี่
“คือพี่ดีนี่ก็อยากจะบอกน้องอามตั้งนานแล้วแต่ว่าพี่ดีนี่หาโอกาสไม่ได้เลยน่ะค่ะ”
อามมองดีนี่ด้วยความเจ็บปวดน้ำตาไหลริน
“แต่พี่บอกผมเอง ว่าพี่ไม่ได้มีอะไรกับพี่โอม เรื่องพี่กับพี่โอม พี่ดาวเค้าเข้าใจผิด”
ดีนี่อึดอัด ชักสีหน้า “คือเรื่องของพี่กับโอมมันซับซ้อนมาก พี่...”
อามรับไม่ได้
“พอได้แล้วครับ!”
ดีนี่ชะงัก
“ผมมันโง่เอง...ผมโง่เอง”
อามหัวใจสลาย ร้องไห้วิ่งเตลิดออกไปจากห้อง ดีนี่มองตามอย่างกลุ้มใจ
โปรดติดตาม "มารยาริษยา" ตอนอวสาน พรุ่งนี้
