เส้ยตายสลายโสด ตอนที่ 25
ฮันนี่ขับรถซิ่งมาอย่างเร็วแล้วเบรกกระทันหัน สีหน้าฮันนี่เต็มไปด้วยความแค้น ฮันนี่ตัดสินใจหักพวงมาลัยกลับรถทันที...ฮันนี่ขับรถมาในซอยบ้านดินขณะนั้นดินกำลังเดินมา เห็นรถฮันนี่วิ่งมาอย่างเร็วก็ตกใจ
“ฮันนี่”
ดินนึกถึกคำพูดของฮันนี่ตอนที่เขาบอกเลิกยุกติความพันธ์
“....ถ้าต้องฆ่ามัน ฮันนี่ก็จะทำ”
“ทำไมคุณต้องจงเกลียดจงชังคุณฟ้าขนาดนี้”
“ดินไม่มีวันเข้าใจ..”
เท้าไวเท่าความคิด ดินตัดสินใจวิ่งย้อนกลับไป เร่งฝีเท้าเร็วเต็มที่ รถของฮันนี่วิ่งใกล้เข้ามา ที่หน้าบ้านฟ้าขณะนั้นคุณวีโบกมือให้ฟ้าก่อนจะขึ้นรถ บีบีหันไปหยิบพวงหรีดที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมา
“ทิ้งไหนดีอ่ะแก”
ดินที่วิ่งเข้ามาอย่างเร็วเห็นฟ้าและบีบียืนอยู่หน้าบ้านก็ตะโกนลั่น
“คุณฟ้า!อย่าอยู่บนถนน หลบไป!”
ไม่ทันขาดคำ รถของฮันนี่ก็วิ่งเลี้ยวมา พุ่งตรงมาหาฟ้าและบีบี
“ว้าย”
บีบีกับฟ้าร้องออกมาด้วยความตกใจ คุณวีรีบลงมาจากรถแล้ววิ่งมาหาฟ้าและบีบี ดินวิ่งมาหาฟ้าและบีบี รถของฮันนี่พุ่งเข้ามาตั้งใจจะชน ฟ้าตัดสินใจแย่งพวงหรีดมาจากมือของบีบี แล้วเหวี่ยงใส่หน้ารถของฮันนี่ กระจกรถฮันนี่ถูกพวงหรีดบัง ฮันนี่มองไม่เห็น แต่ไม่สน ตัดสินใจพุ่งเข้าใส่ คุณวีเข้ามารวบตัวฟ้าได้ พุ่งล้มไปด้วยกัน ในขณะที่ดินคว้าตัวบีบีเข้ามาแล้วพุ่งหลบล้มไปด้วย
ฮันนี่มองกระจกหลัง เห็นทุกคนรอด ฮันนี่เจ็บใจ เร่งความเร็ว ขับออกไป
“คุณฟ้า เป็นอะไรมั้ย เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“ไม่ค่ะ”
“เป็นไงบ้างคุณบีบี”
“ขอบคุณ” บีบีบอกเสียงห้วน
“นายดิน...ฉันจะแจ้งตำรวจจับแฟนนาย ข้อหาพยายามฆ่าฉัน”
“เชิญเลย”
“นี่คุณไม่คิดจะปกป้องแฟนคุณบ้างเลยหรือไง”
ดินไม่ตอบคำถามคุณวี
“ใครทำอะไรก็ต้องได้รับผลอย่างนั้น ทุกคนปลอดภัยก็ดีแล้ว”
ดินเดินออกไป คุณวีไม่ชอบใจดินนัก ฟ้ามองตามอย่างไม่เข้าใจดิน
“จะแจ้งความเลยมั้ยฟ้า อย่าปล่อยให้มันลอยนวล”
“ไว้ก่อน”
“ฟ้า”
“แต่มันเล่นแกไม่เลิกนะ”
“คุณวีคิดว่าคุณเคทจะมีส่วนรู้เห็นเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า”
ฟ้าหันไปถามคุณวี
“ผม...ไม่รู้ ไม่แน่ใจ”
“ถ้าฟ้าแจ้งความ การหย่าของคุณก็อาจจะยืดเยื้อออกไปอีกจนกว่าจะพิสูจน์เรื่องทั้งหมดได้”
“ฟ้า แต่นี่เป็นเรื่องคอขาดบาดตายนะ”
“งานแต่งงานของฉันคอขาดบาดตายกว่า แกเคยบอกฉันไม่ใช่เหรอบีบี ว่าฉันเป็นคนดี เทวดาต้องคุ้มครอง ยัยงูพิษนั่น มันทำอะไรฉันไปไม่ได้มากกว่านี้หรอก”
ฟ้ามั่นใจกับความคิดของตัวเอง ในขณะที่บีบีหวั่นใจ คุณวีเป็นห่วงฟ้าและคิดโกรธเคท
+ + + + + + + + + + + + +
คุณวีแวะมาหาเคทที่โรงแรม เสียงเคาะประตูดังขึ้น เคทเดินไปเปิดประตู พอบิดลูกบิดปุ๊บ ประตูก็ถูกคุณวีกระชากเปิดอย่างแรง คุณวีเข้ามาเขย่าตัวเคท คาดคั้นด้วยความโกรธ
“มันจะมากไปแล้วนะเคท คุณทำลายครอบครัวของคุณฟ้าไม่พอ ต้องเอาชีวิตคุณฟ้าด้วยหรือไง”
“ฉันเจ็บนะวี”
“แต่ผมเจ็บกว่าคุณหลายพันเท่า”
“เหรอ...ก็ดีซิ”
“ไม่รู้สึกผิดบาปอะไรบ้างเลยใช่มั้ย”
“ไม่! บอกแล้วไง ยิ่งเห็นคุณเจ็บปวดทรมาน ฉันยิ่งสะใจ”
“ผมจะไม่ยอมตกเป็นเครื่องมือสนองความสะใจของผู้หญิงโรคจิตอย่างคุณแน่”
“คุณจะกล้าทำอะไรได้วี ความดีของคุณ มีแต่จะทำให้คุณตกเป็นเหยื่อ คุณไม่มีทางชนะฉัน”
“ยิ่งคุณทำอะไรเลวๆ ทำให้ผมยิ่งมั่นใจ ว่าคุณฟ้าคือรักแท้ที่ผมต้องปกป้อง รู้อะไรหรือ
ยัง เราสองคนจะเดินหน้าต่อ คุณจะไม่มีวันชนะ”
คุณวีบอกแล้วเดินออกไปอย่างฉุนเฉียว เคทเจ็บใจมาก พลุ่งพล่าน
“กรี๊ดดดด”
+ + + + + + + + + + + +
ดินหยิบรูปแค่กอดของฟ้าที่ยังห่อของขวัญเอาไว้อย่างดีออกมาแล้วกอดรูปของฟ้าเอาไว้ สายหยุดเดินเข้ามามองดินอยู่ครู่หนึ่งนึกเห็นใจลูกมาก
“ดิน...”
ดินสะดุ้ง รีบเก็บรูปของฟ้า
“แม่...”
“แล้วยังงี้จะไม่ให้แม่เชื่อได้ยังไงว่าดินไม่ได้คิดอะไรกับหนูฟ้า”
“ผม ไม่...”
“ดิน คนเราไม่ได้มีอายุยาวนานเลยนะ อีกอย่างจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ แม่สอนลูกอยู่
เสมอใช่มั้ย ถ้ามีโอกาสทำอะไรได้ตอนนี้...ทำ” ดินอึ้งคิดมาก “แม่รู้ว่าดินกำลังทำอยู่ ยกเว้นการบอกเขาไปตรงๆ เท่านั้นเอง”
“แม่คิดว่าอะไรอีกล่ะครับ ที่ผมยังไม่ได้บอกเขาไปตรงๆ”
“ดินเป็นคนปากแข็ง ไม่ยอมรับกับแม่หรอก” ดินยิ้มเศร้าๆ “ไม่ลองดูสักหน่อยเหรอลูก ไม่เห็นมีอะไรเสียหายนี่ อย่างมากก็...”
“ถูกด่ากลับมา แล้วเขาก็จะยิ่งเกลียดขี้หน้าผม”
“ซึ่งมันก็ไม่ได้แตกต่างไปจากตอนนี้” ดินพยักหน้า “แสดงว่าไม่มีอะไรจะเสีย ถูกมั้ย”
ดินอึ้งคิดตามที่สายหยุดพูดแต่ยังลังเล ไม่แน่ใจ
+ + + + + + + + + + + +
ขณะนั้นฟ้าเดินอยู่หน้าบ้านอย่างใช้ความคิดเสียงกริ่งประตูดังขึ้น ฟ้าหันไปมองนอกประตู เห็นดินยืนอยู่ ฟ้าเดินเข้าไปหา ฟ้าเห็นดินยืนอยู่พร้อมกรอบรูป “แค่กอด” ในมือ ฟ้าชะงัก
“มาทำไมอีก”
“มาพูดความจริงทั้งหมด”
ฟ้าอึ้ง หัวใจเต้นแรง
“ความจริงอะไร!”
+ + + + + + + + + + + +
ช่วงเวลาเดียวกันนั้นธีรเทพมาที่คอนโดของฟ้า ธีรเทพมองขึ้นไปบนคอนโดฟ้า หน้าเครียด
แล้วตัดสินใจตะโกนขึ้นไปบนคอนโด
“ยัยบีบี! ลงมานี่เลย ยัยบีบี!” มีมือมาสะกิดธีรเทพ ธีรเทพปัดออก “ยัยบีบี! บอกให้ลงมา!ไม่รับสายฉันก็ลงมา...เคลียร์”
ยามโผล่หน้าเขามา
“จะตะโกนให้เทวดาได้ยินเลยหรือเปล่าครับ”
“เห็นมั้ย เทวดายังได้ยิน เพราะฉะนั้นฉันไม่เชื่อว่าเธอจะไม่ได้ยินฉัน ลงมา เย้ย...ยาม!”
ธีรเทพตกใจเมื่อหันไปเห็นยาม
“ครับ ยาม”
ธีรเทพหน้าจ๋อย
+ + + + + + + + + + + +
ทางด้านฟ้ากับดิน ดินยื่นกรอบรูปให้ฟ้า
“ฉันไม่เอา!”
ฟ้าเดินหนี ดินคว้ามือฟ้าเอาไว้ ฟ้าชะงักหายใจแรงดินดึงตัวฟ้าให้หันมา
“มองตาผมซิ”
ฟ้าเบือนหน้าหนีไม่ยอมมอง
“ไม่ มองทำไม เสียลูกตา ฉันไม่อยากเสวนากับผู้ชายเลวๆ...”
“ผู้ชายอย่างผมเหรอ คือคนที่จะทำร้ายคุณ” ดินขัดขึ้น ฟ้าอึ้ง “แค่คำพูดไม่กี่คำของฮันนี่ ซึ่งคุณก็รู้ว่าเขาทำได้ทุกอย่างเพื่อทำลายคุณ คุณก็ด่วนตัดสินผม ไม่ฟังอะไรเลย” ฟ้าสะบัดหน้าหนี “แต่ผมไม่เคยโกรธคุณ เพราะผมเข้าใจคุณ...”
“อยากให้ฉันเข้าใจนายบ้างงั้นซิ”
“เพราะผมยังอยากเป็นเพื่อนกับคุณ แต่ผมไม่รู้ใจคุณ ต่อไปนี้ ถ้าคุณจะยังจะคิดกับผม
ในแง่ร้าย ผมก็จะไม่มากวนใจคุณอีก” ฟ้าอึ้งพูดไม่ออก ดินค่อยๆ ส่งกรอบรูปให้ฟ้า ฟ้ารับมา “แฮปปี้เบิร์ธเดย์ล่วงหน้า พรุ่งนี้วันเกิดคุณ”
“นายรู้”
“ผมรู้ ขอให้คุณสมหวังกับทุกอย่างที่คุณตั้งใจ นี่เป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมจะทำให้ได้ โชคดี
นะ”
ฟ้ารับกรอบรูปเอาไว้ อึ้งๆ ดินหันหลังเดินจากไป ฟ้ามองตามด้วยความเจ็บปวด
ฟ้าทนไม่ไหว วิ่งตามดินไป แต่แล้วฟ้าก็ชะงักไม่วิ่งต่อ ได้แต่ยืนร้องไห้ กอดรูปของตัวเองเอาไว้...ดินชะงัก จะหันไป แต่แล้วก็ตัดสินใจเดินจากไปอย่างช้าๆ โดยที่ไม่ได้หันหลังไปมอง กลัวจะทำใจไม่ได้ ได้แต่ยิ้มยินดีกับฟ้า ฟ้าตัดใจ กอดกรอบรูปเดินกลับเข้าบ้านไปอย่างช้าๆ
+ + + + + + + + + + + +
ธีรเทพยืนหน้าบึ้งอยู่ ยามพยายามขอร้อง
“อย่าให้ผมถึงขั้นแจ้งตำรวจเลยครับ เจ้าของห้องโทรมาด่าผมเป็นสิบๆ สายแล้วเนี่ย ว่า
ให้ช่วยส่งคุณไปผุดไปเกิดที”
“หนึ่งในนั้นคือยัยบีบีด้วยป่ะ”
“ใช่!”
ธีรเทพหันขวับ เจอบีบียืนหน้าบึ้งอยู่
“เคลียร์กันเองนะครับ”
ยามเดินออกไป
“ฉันเคยบอกแล้วไง เมื่อเราสองคนเกลียดกัน ก็ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกันอีก”
“เรื่องนั้นชัวร์อยู่แล้ว แต่ยังเหลืออีกเรื่องที่ยังไม่เคลียร์”
“ทุกอย่างเคลียร์จบไปแล้ว”
“ไม่จบ ฉันกับไอ้ดินไม่ได้ร่วมมือกับยัยฮันนี่ทำร้ายคุณฟ้า เข้าใจซะด้วย”
“เอาอะไรมายืนยัน”
“มีแต่คำพูดของฉัน”
บีบีมองหน้าธีรเทพ หาความจริง เห็นสายตาจริงจังของธีรเทพ
“คำพูดของผู้ชายกะล่อนอย่างนายเนี่ยเหรอ”
“ฉันไม่จำเป็นต้องกะล่อนกับเธอ เพราะฉันไม่ได้หวังอะไรจากเธอ”
“แล้วมาเสียเวลาพูดกับฉันอยู่ทำไม ถ้าไม่ได้หวังให้ฉันเข้าใจ”
“เพราะถ้าเธอเข้าใจ เธอก็จะไม่เอาฉันไปเม้าท์กับคุณฟ้า แล้วคุณฟ้าก็จะยังคงใช้บริการของรักนิรันดร์สตูดิโอต่อไป”
“ไอ้งก ไอ้เค็ม ไอ้เคี่ยว”
บีบีเดินหนี
“ขอโทษ...”
ธีรเทพบอกขอโทษเสียงอ่อนลง บีบีหันขวับ
“อะไรนะ”
“ที่ฉันชอบด่าเธอ จริงๆ แล้ว ฉันไม่ได้เกลียดเธอหรอก”
“ไม่ได้เกลียดฉัน”
“แต่เกลียดมากกกกก”
“ไอ้บ้า!ออกไปเลยนะ ไปเลย ไป” บีบีไล่ตีธีรเทพ ธีรเทพวิ่งออกไป “กวนประสาทจริงๆ โอ๊ย!หงุดหงิด”
+ + + + + + + + + + + +
ฟ้ากลับเข้าห้องแล้วค่อยๆ วางกรอบรูปบนโต๊ะฟ้ามองรูปแล้วคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาระหว่างเธอกับดิน ฟ้าน้ำตาซึม
“ฉันอยากให้คนๆนั้นเป็นนาย แต่...”
ขณะนั้นดินกำลังนั่งเหม่อคิดถึงฟ้า
“เราคงไม่ได้เกิดมาเพื่อจะรักกัน...คุณฟ้า”
ฟ้านั่งร้องไห้อยู่เงียบๆ อีกด้านดินก็กำลังที่นั่งคิดถึงฟ้า กับความรักที่เป็นไปไม่ได้
+ + + + + + + + + + +
ฮันนี่มาหาเคทที่โรงแรม เคทจึงโวยใส่ฮันนี่อย่างไม่พอใจ
“แผนเด็ดของเธอมันห่วยสิ้นดี แทนที่จะสำเร็จ ทำให้ฉันเปลืองตัวฟรีๆ โดยที่ไม่ได้ผลอะไรเลย”
เคทนั่งลงเครียด ฮันนี่ไม่พอใจ จึงพูดเย้ยเคท
“เหมือนจะถอดใจยอมแพ้ เฮ้อ คิดว่าจะแน่สักแค่ไหน”
“ฉันไม่ได้ยอมแพ้”
“ฉันมีข้อเสนอใหม่ สนใจมั้ยล่ะ รับรอง ยัยน้ำเน่าได้เน่าชนิดเอาไปใส่ตะกร้าล้างน้ำ
จนตัวซีดก็ยังล้างคาวได้ไม่หมด ให้คนดีที่สุดในโลกก็ทำใจรักมันต่อไปไม่ได้”
“ข้อเสนออะไร”
เคทสนใจ ฮันนี่ยิ้มตาวาว
+ + + + + + + + + + + +
วันต่อมาที่ออฟฟิศเพอร์เฟ็กต์ดรีม บีบี ต้น กอหญ้า พนักงานบางคนดึงพลุกระดาษให้ฟ้า
“แฮปปี้เบิร์ธเดย์ น้ำฟ้า เย้”
“ขอบคุณมาก ทุกคน”
ต้นเข้ามายื่นกล่องของขวัญให้
“แฮปปี้เบิร์ธเดย์ครับพี่ฟ้า”
“ของแกเหรอต้น กล่องใหญ่จัง”
“ของบอสครับ โทรทางไกลให้ผมจัดหาให้พี่ฟ้าแบบพิเศษสุดๆ”
“ทำเนียนซะ แล้วของแกไม่มีเหรอ”
“มีแต่รอยยิ้มแห้งๆ กับรอให้พี่ฟ้าพาไปเลี้ยงวันเกิดตอนกลางวันนี้ครับ”
“โห่” ทุกคนโห่ต้น
“ไอ้ต้นถอยไป จนแล้วยังเกะกะ” บีบีบอกแล้วเข้าไปกอดฟ้า “ส่วนฉัน มีแต่คำอวยพรที่จริงใจ มีความสุขมากๆ นะเพื่อนรัก สวยๆ รวยๆ เริ่ดๆ อย่างนี้ตลอดไป”
“จ้า แกก็เหมือนกันนะ”
“พี่ฟ้า...” กอหญ้ายื่นดอกไม้ให้ฟ้า “มีความสุขมากนะๆ ดอกไม้บ้านหนู”
“อย่าบอกนะว่าปลูกเอง”
“แม่ปลูก” กอหญ้าบอกโดยไม่มองหน้าต้น
“โห่...”
“เงียบไปเลย”
“สมน้ำหน้าแกไอ้ต้น...ขอบใจมากนะกอหญ้า”
“เออ เป็นผู้ชายที่นี่ ทำอะไรก็ผิดว่ะ...เป็นตุ๊ดดีกว่า อ๊าย!”
ทุกคนหัวเราะกันครืน รวมถึงกอหญ้าด้วย ต้นลอบมองกอหญ้าที่กำลังหัวเราะ กอหญ้ารู้สึกตัวรีบหุบยิ้ม...ฮันนี่ยืนมองมาด้วยความหมั่นไส้
“วันนี้วันเกิดแก และก็จะเป็นวันที่แกจะตายทั้งเป็น”
ฮันนี่หยิบมือถือขึ้นมากดเบอร์
“ฮัลโหล...ฮันนี่เองค่ะ เรื่องที่ฮันนี่เคยคุยให้ฟัง ยังสนใจอยู่หรือเปล่าคะ”
ฮันนี่ยิ้มเจ้าเล่ห์
+ + + + + + + + + + + + +
(อ่านต่อหน้า 2)
เส้นตายสลายโสด ตอนที่ 25 (ต่อ)
ที่ร้านรักนิรันดร์ขณะนั้นธีรเทพกำลังคุยอยู่กับดิน
“ฉันทำถูกแล้วใช่มั้ยเพื่อน ที่ไปเคลียร์กับยัยบีบีโดยไม่เก็บเอาไว้ให้คาใจ”
“แกว่าถูกก็ถูก”
“ใช่ ถูก เพราะฉันไม่อยากจะมานั่งเจ็บใจตัวเองทีหลังแล้วพูดว่า...รู้งี้ ฉันน่าจะหรือ ไม่น่าเลย รู้งี้ ฉันควรจะ...แกว่าฉันคิดถูกเปล่าวะเพื่อน”
“พูดอีกก็ถูกอีก”
เสียงมือถือของดินดังขึ้น
“ว่าไงกอหญ้า คุณฟ้าเลี้ยงวันเกิด เอ่อ..พี่คงไม่...”
“ไม่ปฏิเสธ” ธีรเทพรีบสวน “ ที่ไหน อย่างไร ว่ามาเลย! เราต้องไปแสดงความยินดีกับคุณฟ้าเพื่อยืนยันเจตนาว่าเราไม่ได้คิดร้ายซิไอ้ดิน”
“แต่...” ดินเซ็งธีรเทพมาก ฟังกอหญ้าพูดแล้วตกใจดีใจระคนกัน “ว่าไงนะ คุณฟ้าให้ชวน”
“น่านไง!ฟ้าเห็นใจเลยเปิดทางสว่างให้เรา ไป”
ธีรเทพลากดินออกไปเลย
ฟ้าฉลองวันเกิดตัวเองที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ทุกคนชนแก้วน้ำเปล่าที่โต๊ะอาหาร
“ขอบคุณนะพี่ฟ้า ไว้วันเกิดผม พี่มาเลี้ยงอีกนะ” ต้นบอก
“ไม่คิดจะควักเงินตัวเองเลี้ยงพี่เลี้ยงเชื้อบ้างหรือไง” บีบีถามอย่างหมั่นไส้
“เงินผมเอาไว้เลี้ยงสาวครับ ใครที่ไม่สาว..อด”
ฟ้าและบีบีรุมตีต้น กอหญ้าแอบยิ้ม สะใจ ดินและธีรเทพเข้ามา มองหาโต๊ะ กอหญ้าเห็นดินและธีรเทพ รีบกวักมือเรียก
“พี่ดิน พี่ธีทางนี้!”
ฟ้าและบีบีหันขวับไปมอง ดินและธีรเทพเดินเข้ามา ฟ้าใจเต้นแรง
“กอหญ้า! ไปชวนสองคนนั่นมาทำไม” บีบีถามกอหญ้า
“ฉันให้ชวนเอง” ฟ้าบอก
“อะไรนะ แต่ว่า...”
“ด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง ฉันคิดว่า นายดินกับนายธีรเทพ คือเพื่อน”
“เย้! ขอบคุณนะพี่ฟ้า...” กอหญ้าบอกอย่างดีใจ
“โอยยย”
บีบีหงุดหงิด งอน หน้าบึ้ง...พนักงานเอาเก้าอี้มาเสริม ดินมานั่งข้างกอหญ้ายิ้มให้ฟ้า ฟ้ายิ้มตอบ ส่วนธีรเทพเอาเก้าอี้มาเสียบข้างบีบีอย่างจงใจ
“เฮ้ย! มานั่งตรงนี้ทำไม ไป ชิ้ว”
“ก็ตรงนี้อยู่ใกล้อาหารที่สุด ฉันก็ต้องนั่งตรงนี้” ธีรเทพบอกแล้วหันไปส่งของขวัญให้ฟ้าเป็นซองเล็กๆ “นี่ครับ คุณฟ้า ของขวัญวันเกิด แฮปปี้เบิร์ธเดย์ครับ”
“อะไรคะ”
“ส่วนลดเพิ่มเติมอีกยี่สิบเปอร์เซ็นต์ครับ สำหรับลูกค้าวีไอพี”
“ชิ เข้าเรื่องงานตัวเองตลอด เคี่ยว เค็ม”
“อะไร น้ำจิ้มอ่อนเค็มไปเหรอบีบี เติมซีอิ๊วเพิ่มนะ”
ธีรเทพแกล้งบีบี หยิบขวดซอสมาใส่เพิ่มให้บีบีอีก
“เฮ้ย กินเองเหอะ”
บีบีตักน้ำจิ้มทิ่มเข้าปากธีรเทพ ทุกคนหัวเราะฮา ดินลอบมองฟ้า ฟ้าเองก็ลอบมองดินระหว่างนั้นเสี่ยตั๊กเดินเข้ามาในร้านเห็นฟ้านั่งอยู่ กำลังสนุกกับเพื่อนๆ เสี่ยตั๊กเดินไปนั่งที่โต๊ะข้างๆ ลอบมองฟ้าอยู่ตลอดเวลา ดินหันไปเห็นเสี่ยตั๊กมองฟ้าอยู่อย่างตั้งใจมองมากดินนึกแปลกใจ เสี่ยตั๊กหันมาสบตากับดินเห็นดินจ้องอยู่ เสี่ยตั๊กหลบตา เสทำเป็นเปิดเมนูออกดู ดินจึงหันกลับมา ไม่ได้สนใจเสี่ยตั๊กอีกต่อไป คุณวีเดินเข้ามา ฟ้าเห็นคุณวีก็ตกใจ
“คุณวี”
ฟ้าหน้าถอดสี
“เห็นแฟนเหมือนเห็นผี ตกใจอะไรนักหนา”
บีบีถามอย่างแปลกใจ
คุณวีเดินมานั่งข้างฟ้า พร้อมยื่นกล่องของขวัญให้ฟ้า
“แฮปปี้เบิร์ธเดย์ครับ”
“ขอบคุณค่ะ” ทุกคนวี้ดวิ้ว ฟ้ายิ้มเขิน ปนหน้าเสีย “คือฟ้าขอโทษที่...”
“ไม่เป็นไรครับ คุณฟ้างานยุ่งผมเข้าใจ พอดีตั้งใจจะเอาของขวัญไปเซอร์ไพรส์ที่ออฟฟิศ แม่บ้านบอกว่าคุณออกมากับเพื่อนๆ ที่นี่”
“นี่แกไม่ได้บอกคุณวีเหรอ”
“ลืม นี่ไง ที่ทำให้ฉันตกใจ แย่จัง” ฟ้ากระซิบบอกบีบี
“เออ แย่มาก”
“หวังว่าคงไม่ได้ทำให้ใครลำบากใจนะครับ ถ้าผมจะร่วมโต๊ะด้วย” คุณวีบอกแล้วปรายตามองดิน
“ไม่เลยครับ /ค่ะ”
ทุกคนบอกพร้อมกัน
“คุณวีเป็นเจ้ามือใช่มั้ยครับ ดีครับ พี่ฟ้าจะได้เก็บเงินไว้เลี้ยงวันเกิดผม”
“ไอ้ต้น! /พี่ต้น”
“ผมก็ต้องดูแลว่าที่เจ้าสาวผมซิ อาหารน่าทานจังครับ” คุณวีตักอาหารให้ฟ้าอย่างเอาใจ “นี่ครับ”
ทุกคนวี้ดวิ้วอีก คุณวีลอบสังเกตปฏิกิริยาของดิน แต่ดินทำไม่รู้ไม่ชี้หันมองไปทางเสียตั๊ก ก็เห็นเสี่ยตั๊กมองมาที่ฟ้าอีก ดินชักเอะใจ ไม่ไว้ใจเสี่ยตั๊ก ดินหันมามองฟ้า ที่กำลังตักอาการให้คุณวี
“ป้อนเลยๆๆ”
ธีรเทพเชียร์ ฟ้าเขิน ดินเซ็งธีรเทพมาก ฟ้าป้อนอาหารให้คุณวี ทุกคนวี้ดวิ้ว ดินจำใจยิ้ม วี้ดวิ้วด้วย
“อร่อยมากเลยครับ โดยเฉพาะยิ่งคุณฟ้าป้อน ยิ่งอร่อย”
“โหยยย หวานได้อีก”
ทุกคนแซวดินเสยกน้ำขึ้นดื่ม ปกปิดความรู้สึกของตัวเอง คุณวียิ้มให้ดินอย่างจงใจ
“อย่าอิจฉาผมนะครับคุณดิน”
“ไม่เลยครับ ยินดีมาก ป้อนอีกสิครับ ผลัดกันป้อนไปมา น่ารักดี”
ฟ้าเจ็บใจดิน ป้อนคุณวีอีกคำ ทุกคนวี้ดวิ้ว ดินยิ้มเจ็บลึก
หลังจากกินอาหารเสร็จฟ้าเดินออกมาส่งคุณวีที่หน้าร้านอาหาร
“ฟ้าขอโทษอีกครั้งจริงๆ นะคะ”
“ผมบอกแล้วไง ว่าผมเข้าใจ อยากจะอยู่กับคุณให้นานกว่านี้ แต่ว่า ผมมีนัดคุยกับทนาย”
“งั้นรีบไปเถอะค่ะ” คุณวีจับมือฟ้ามาจะจูบมือ ฟ้ารีบดึงกลับ “อายคนค่ะคุณวี”
คุณวีอึ้งไป แต่ยังยิ้ม
“ขอโทษที ผมแค่คิดถึงคุณมาก”
“ฟ้าก็คิดถึงคุณค่ะ ฟ้ารีบเข้าไปดูน้องๆ เพื่อนๆ ก่อนนะคะ ได้เรื่องยังไง อย่าลืมบอกฟ้า
นะคะ บายค่ะ”
ฟ้ารีบเดินกลับเข้าไปในร้าน คุณวีมองตามอึ้ง รู้สึกน้อยใจที่ฟ้าไม่ค่อยโรแมนติกด้วย
ฟ้าเดินมากลับชนกับเสี่ยตั๊กที่เดินเลี้ยวเข้ามาอย่างจัง
“ว้าย”
“ขอโทษครับ” เสี่ยตั๊กประคองฟ้าเอาไว้ มองฟ้าด้วยสายตาตกตะลึง “สวยจัง...”
“ขอโทษค่ะ ปล่อยได้แล้วค่ะ”
เสี่ยตั๊กยังไม่ยอมปล่อย
“ผมกลัวคุณล้ม”
ดินปราดเข้ามาดึงตัวฟ้าออกมา
“เพื่อนผมไม่ใช่นางเอก ที่จะเอะอะล้ม เอะอะล้มนะคุณ”
เสี่ยตั๊กแอบไม่พอใจที่ถูกขัดจังหวะ แต่แสร้งทำเป็นรู้สึกผิด
“ขอโทษจริงๆ ครับ ผมไม่ได้ตั้งใจไม่สุภาพกับเพื่อนคุณนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“เข้าไปข้างในเถอะ เพื่อนๆ รอคุณอยู่”
ดินเดินนำฟ้าออกไป ก่อนจะหันมองเสี่ยตั๊กอย่างไม่ไว้ใจ เสี่ยตั๊กปั้นหน้ายิ้มแหย ขอโทษจริงๆ พอดินและฟ้าลับไป สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์ทันที
+ + + + + + + + + + +
ฮันนี่ยืนรออยู่อีกมุมหนึ่ง เสี่ยตั๊กเดินเข้ามาหา
“เป็นไงคะ เพื่อนสาวของฮันนี่ สวยถูกใจหรือเปล่า”
“สเป็กเลยล่ะ สวย มั่น แรง ดุ”
“ดีใจจังที่เสี่ยตั๊กชอบ”
“แล้ว...แฟนเขาจะไม่มากระทืบผมเร้อ”
“คนอย่างเสี่ยตั๊กกลัวด้วยเหรอ”
“นั่นซิ ผมจะกลัวทำไม ยิ่งยาก ยิ่งท้าทาย”
“เอาใจช่วยนะคะ เอาไว้ประดับบารมีเจ้าของบริษัทขายเรือยอร์ชอีกสักคน”
“ไม่เสียแรง ที่เคยเป็นคนรู้ใจกันมา” เสี่ยตั๊กกะลิ้มกะเหลี่ยฮันนี่
“อย่ามาทำรุ่มร่ามกับฉัน”
“ก็แค่ล้อเล่น คิดว่าผมจะจริงจังกับคุณหรือไง ยิ่งรู้จักคุณนานเท่าไหร่ บอกตามตรง น่ากลัว ใครยุ่งด้วย ซวยทั้งชาติ”
“เสี่ยตั๊ก! เราชักจะคุยด้วยกันยากแล้วล่ะ”
“อย่างอนน่า ถ้าช่วยให้ผมได้คนนี้มา อยากได้อะไร จัดเต็ม”
“แน่นอน ฉันช่วยคุณขาดใจแน่”
ทั้งคู่จับมือทำสัญญากัน
+ + + + + + + + + + + +
บีบีกำลังจะกลับออฟฟิศ เดินออกมากับต้น ธีรเทพเดินเข้ามา
“โอ๊ยยย เบื่อสัมภะเวสีผีเร่ร่อนแถวนี้จริงๆ” บีบีแกล้งบอกเมื่อเห็นธีรเทพ
“ไอ้ดินให้ฉันมารับกอหญ้า!ไม่ได้มาดักรอเจอเธอ”
“อุ๊ยตาย รู้ตัวด้วยว่าเป็นสัมภะเวสี”
“แต่แปลกนะ พี่ธีโดนด่าขนาดนี้ ไม่ตอบโต้แฮะ ปกติสวนกลับไฟแล่บ”
“ฉันเป็นคนดีที่มีการพัฒนาตัวเอง มีข้อเสียเราก็ต้องปรับปรุง”
“แหวะ” บีบีเดินหนี
“จะกลับบ้านแล้วใช่มั้ย”
“เปล่า จะไปวัด”
“ไปทำไมเจ๊ ปกติเข้าวัดแล้วร้อนไม่ใช่เหรอ”
“ไอ้ต้น!” ต้นจ๋อย “ฉันจะไปทำบุญสังฆทาน กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้ผีเร่ร่อนแถวนี้ไปผุดไปเกิดซะที”
บีบีบอกแล้วเดินหนี ธีรเทพตะโกนลั่น
“ฉันขอโทษ!”
“ไม่ให้!”
บีบีเดินหนี ธีรเทพคอตก
“ทำใจพี่ วันพระไม่ได้มีหนเดียว เดี๋ยวเจ๊ก็ใจอ่อน ผู้หญิงก็เงี้ย”
ต้นบอก กอหญ้าเดินเข้ามาผลักต้นออกไปให้ห่างวิถี ไม่สน ไม่มอง
“ไป พี่ธี”
“กอหญ้า...”
“แมวที่ไหนร้อง”
“เมี้ยว” ต้นแกล้งทำเสียงแมว
“ทำใจไอ้ต้น ผู้หญิงก็เงี้ย โว้ย แล้วมาทำเป็นสอน”
ธีรเทพเดินไปกับกอหญ้า ปล่อยต้นมองตามจ๋อยๆ
ฟ้ากำลังจะเอารถเข้าบ้านดินเดินเข้ามาฟ้าแปลกใจลงมารถ
“มีอะไร”
“ขอบคุณที่ ยังเป็นเพื่อนกับผม”
“ก็ มีเพื่อนยังดีกว่ามีศัตรู ศัตรูฉันเยอะแล้ว ไม่อยากเพิ่มมาอีกคน”
ดินยิ้มขำฟ้า ฟ้ายิ่งหัวใจละลาย
ทางด้านคุณวีหลังจากคุยกับทนายเสร็จ คุณวีก็เดินเรื่อยเปื่อยคิดมาก เมื่อนึกถึงสิ่งที่คุยกับทนายความ
“คุณกับคุณเคทจดทะเบียนที่สถานทูตไทย...ก็ต้องใช้กฏหมายไทย ในกรณีที่คุณวีกับคุณเคทแยกกันอยู่เกิน 3 ปี ก็เป็นเหตุให้ยื่นฟ้องหย่าต่อศาลได้”
“มันใช้เวลานานแค่ไหน”
“ประมาณ 2-3 เดือน แต่ถ้ามีการสู้คดีกัน อาจจะยื้ดเยื้อเป็นปี”
“ผมก็ไม่มีเวลาจะเสียได้นานขนาดนั้น”
“เจรจาตกลงกันเองไม่ได้เลยเหรอครับ”
คุณวียืนหน้าเครียดกับคำแนะนำของทนาย
“คุณฟ้า ผมรักคุณ ผมจะทำยังไงดี”
+ + + + + + + + + + + +
ขณะนั้นฟ้ายังคุยกับดินอยู่ที่หน้าบ้าน
“ฉันเข้าบ้านแล้วนะ”
“เชิญ”
“นายก็กลับไปได้แล้ว เชิญ”
“อืม...ผมกลับแล้วนะ”
ดินเดินออกไปแต่ยังหันมาอีกเพราะอยากอยู่กับฟ้านานๆ
“ฉันบอกให้ไปได้แล้ว!”
“อย่าชวนทะเลาะได้มั้ย”
เสียงมือถือฟ้าดังขึ้น ฟ้าเห็นเบอร์แปลกๆ
“เบอร์ใคร...อาจจะเป็นลูกค้า” ฟ้ารับกดรับ “ฮัลโหล สวัสดีค่ะ น้ำฟ้าเพอร์เฟ็กดรีมค่ะ” ฟ้าอึ้งและตกใจเมื่อรู้ว่าคนที่โทรมาเป็นใคร “คุณเคท”
ดินชะงักหันมาทันทีด้วยความแปลกใจ
เคทโทรศัพท์หาฟ้าขณะอยู่ที่ห้องพักที่โรงแรม
“ใช่ ฉันเอง ฉันมีเรื่องอยากจะเจรจากับเธอ ถ้าอยากให้เรื่องมันจบ มาพบฉันตามที่อยู่ที่ฉันแมสเสจไปให้ และห้ามบอกเรื่องนี้กับวี ไม่งั้นไม่จบ”
เคทวางสายยิ้มสะใจ ฮันนี่เข้ามา
“ทุกอย่าง ฉันเตรียมไว้พร้อมแล้ว รอเวลาจบของยัยน้ำเน่าเท่านั้น”
“อีกไม่นานหรอก”
หลังจากเคทวางหูฟ้าจะขึ้นรถ ดินเดินตามมาจะไปด้วย
“ให้ผมไปด้วย”
“ไม่ต้องหรอก”
“บอกคุณวีสักหน่อยมั้ย”
“บอกไม่ได้ คุณเคทอยากจะคุยกับฉันเป็นการส่วนตัว ไม่งั้นไม่จบ”
“แต่ผมเป็นห่วงคุณ”
“ขอบคุณนะ แต่ฉันดูแลตัวเองได้”
ฟ้าขึ้นรถไปขับออกรถ ดินยังเป็นห่วงฟ้ารีบวิ่งกลับบ้าน
+ + + + + + + + + + + + +
ดินบึ่งมอเตอร์ไซค์ออกจากบ้านอย่างอย่างเร็ว กอหญ้า สายหยุดมองตามอย่างเป็นห่วง
“จะไปไหนก็ไม่บอก ลูกคนนี้”
ต้นขี่เวสป้าเข้ามาจอด
“แม่ช่วยไล่ไปหน่อยเหอะ”
กอหญ้าบอกแล้วเดินเข้าบ้าน ต้นเข้ามาสวัสดีสายหยุด
“สวัสดีครับ”
“จ๊ะ มาทำไมอีกเนี่ย จะมืดค่ำแล้วนะจ๊ะพ่อคุณ”
“ผมอยากจะมาให้เร็วกว่านี้เหมือนกันครับ แต่ใช้วลาทำใจนาน เลยมาช้า”
“นี่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเหรอว่าแม่กำลังดุเราอยู่”
“อ้าว เหรอครับ”
สายหยุดส่ายหัว ไม่รู้ต้นซื่อหรือแกล้งเซ่อ มองต้นดุมาก ต้นหลบตา จ๋อย
ฟ้ามาที่โรงแรมแห่งหนึ่งตามที่เคทเมสเสจบอกฟ้าเดินมากดลิฟท์ รอลิฟท์ ดินแอบตามมาติดๆ หลบดู
ฮันนี่ยืนแอบดูฟ้าที่มุมหนึ่ง โดยที่ฮันนี่ไม่เห็นดิน ประตูลิฟท์เปิดฟ้าเดินเข้าไป ประตูลิฟท์ปิดฮันนี่กดมือถือ
“มันกำลังขึ้นลิฟท์ไปหาคุณนะ เสี่ยตั๊ก ขอให้สำราญนะคะ”
ฮันนี่วางสายเดินลอยชายสบายใจออกไปจากโรงแรม ดินเห็นฮันนี่
“ฮันนี่!” ดินรู้ได้ทันทีว่าเป็นแผนร้ายของฮันนี่ แน่นอน รีบวิ่งไปที่ลิฟท์พลางต่อมือถือหาฟ้า “ปิดเครื่อง โธ่เอ้ย”
ดินกดปุ่มลิฟท์อย่างใจร้อน เป็นห่วงฟ้า
ระหว่างนั้นคุณวีโทรหาฟ้าแต่ติดต่อไม่ได้จึงโทรเข้าบ้านแทน น้ำฝนเป็นคนรับสายพอคุณวีรู้ว่าฟ้าออกไปกับดินก็ร้อนใจขึ้นมาทันที
“คุณฟ้าออกไปกับคุณดิน ไปไหนครับ”
“ฝนไม่แน่ใจนะคะว่าไปด้วยกันหรือเปล่า แต่พี่ฟ้าบอกฝนกับคุณแม่ว่าจะไปโรงแรม...”
น้ำในบอกชื่อโรงแรม คุณวีไม่พอใจ ไม่สบายใจ รีบวิ่งออกไปทันที
+ + + + + + + + + + + + +
ประตูลิฟท์เปิดออก ฟ้าเดินออกจากลิฟท์ ฟ้าเดินไล่หาห้องพักของเคท มาจนเจอที่ห้องหนึ่ง ฟ้าจะเคาะประตู แต่เห็นประตูห้องแง้มไว้อยู่ แปลกใจ ค่อยๆเปิดเข้าไป
“คุณเคทคะ”
ฟ้าเข้าไปในห้อง ปิดประตู
ระหว่างนั้นประตูลิฟท์อีกตัวเปิดออก ดินวิ่งออกมา มองหาห้อง
ฟ้ายืนคว้างอยู่กลางห้องและเหมือนมีสายตามองฟ้าจากทางด้านหลังจากมุมหนึ่ง
“คุณเคทคะ ฉันมาแล้วค่ะ! อยู่หรือเปล่าคะ”
ฟันหันหลังไป มีแต่ความว่างเปล่า เสียงเคาะประตูดังขึ้น
“คุณฟ้า คุณฟ้า คุณเป็นอะไรหรือเปล่า”
ฟ้าตกใจ รีบไปเปิดประตูทันที เห็นดินยืนอยู่ ดินรีบเข้ามา เป็นห่วงฟ้ามาก กอดฟ้าเอาไว้
“มีใครทำอะไรคุณหรือเปล่า”
“ไม่มีนี่ นายเป็นอะไรของนาย”
ดินมองไปข้างใน ไม่เห็นใคร
“ไม่มีใครเลยเหรอ”
“ฉันเข้ามาก็ไม่เห็นใคร”
ดินไม่ไว้ใจ ยังกอดฟ้าแน่น ฟ้าอมยิ้ม รู้สึกอบอุ่นในอ้อมแขนของดิน
ระหว่างนั้นฮันนี่กับคือยู่ที่บาร์ของโรงแรมและกำลังชนแก้วฉลองความสำเร็จกัน
“เชียร์สค่ะ”
“เชียร์ส”
“ตอนนี้เสี่ยตั๊กคงกำลังจะสนุก สุขสันต์ และก็หรรษา ฮ่ะๆๆ”
เสี่ยตั๊กเดินเข้ามา
“ยังหรอก ฮันนี่”
ฮันนี่และเคทหันกลับไป แล้วตกใจ
“เสี่ยตั๊ก!ทำไมไม่อยู่บนห้อง ก็เมื่อกี้...”
“ตอนแรกก็ว่าจะไป แต่เปลี่ยนใจ”
“ทำไม!”
“ผมไม่ชอบรวบรัด อยากเล่นอะไรสนุกๆ ไปสักพักก่อน”
“โง่!”
“ทำตามแผนคุณซิโง่ จะได้ถูกแจ้งความเข้าคุกข้อหาข่มขืนปะไร เสี่ยตั๊กไม่มีวันเสียชื่อแน่”
“คุยกันยังไง ฮันนี่! คนอย่างเธอเคยทำอะไรสำเร็จบ้างมั้ย ฉันไม่น่าเชื่อเธอเลย เสียเวลา”
เคทหงุดหงิดเดินออกไปทันที
“ถ้าคิดว่ามีสมองอยู่คนเดียว ก็คิดบ้างสิ นังไฮโซซอมบี้” ฮันนี่มองเสี่ยตั๊กอย่างแค้นเคือง “เราต้องคุยกันยาว”
ฮันนี่ลากเสี่ยตั๊กมาเคลียร์อยู่ข้างๆ รถ
“ฉันไม่เข้าใจ อุตส่าห์เอายัยนั่นมาเสริ์ฟให้ถึงที่ ยังจะรออะไร รออะไร”
“ท่าทางคุณฟ้าคงจะทำอะไรให้คุณแค้นใจมาก”
“เรื่องนั้นไม่ต้องมารับรู้”
“จุ๊ๆ ฮันนี่ จะยืมมือผมทำลายคนอื่น ก็ต้องใจเย็นหน่อยสิ รับรอง ผมจัดหนักแน่ แบบที่ผม คุณหรือใครไม่ต้องเดือดร้อนด้วยซ้ำ”
“อย่าใจเย็นไปหน่อยเลย”
“แต่ก็ไม่ควรใจร้อน เชื่อใจผมน่า ผมอยากได้คุณฟ้าจริงๆ แต่เลี้ยงไว้แบบนี้ มันเร้าใจกว่า ง่ายๆ เสี่ยตั๊กไม่ ยากๆ เสี่ยตั๊กยอม ฮ่ะๆๆ”
เสี่ยตั๊กเดินหัวเราะออกไป ฮันนี่มองตามอย่างเจ็บใจที่แผนการกำจัดฟ้าต้องพังเพราะเสี่ยตั๊ก ฮันนี่ระบายอารมณ์โกรธ เหวี่ยงอยู่คนเดียว
+ + + + + + + + + + + +
ขณะนั้นดินยังกอดฟ้าเอาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย
“ฉัน อึดอัด”
ดินรู้สึกตัว คลายฟ้าออกจากอ้อมแขน
“ผมขอโทษ”
“แล้วตามฉันมาทำไม”
“ผมเป็นห่วงคุณ”
“ฉันบอกแล้วไง ฉันดูแลตัวเองได้ อีกอย่าง ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นสักหน่อย”
“ผมว่าเรากลับกันดีกว่า”
“แต่ฉันมีเรื่องต้องคุยกับคุณเคท”
“ไว้คุยกันวันหลัง ที่ไม่ใช่ที่ส่วนตัว”
ดินรีบกระชากฟ้าจะให้ออกไป แต่ฟ้าขืนเอาไว้
“ฉันต้องรีบจบเรื่องนี้”
“คุณไม่เข้าใจสถานการณ์หรือไง ว่าเรื่องนี้มันไม่ชอบมาพากล”
“นายนั่นแหละที่ไม่เข้าใจ ฉันจะอยู่รอคุณเคท นายรีบออกไปดีกว่า”
ฟ้าเดินไปนั่งบนเตียง ดินไม่ยอม เข้ามาดึงฟ้าอีก
“ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น ปล่อย!”
สองคนยื้อกันไปมาจนดินล้มลงไปทับฟ้าบนเตียง ฟ้าและดินอึ้ง หน้ากับหน้าใกล้กันมาก จังหวะนั้นคุณวีเข้ามาเห็นภาพบาดตาพอดี
“คุณฟ้า...”
ฟ้าและดินตกใจเมื่อเห็นคุณวี
“คุณวี!” ฟ้ารีบผลักดินออกไป”ออกไปนะ”
ดินเซ คุณวีปราดเข้ามา
“ไอ้คนชั่ว รังแกคุณฟ้า” คุณวีต่อยดินเปรี้ยง
“ว้าย คุณวี อย่าค่ะ” ฟ้าร้องห้ามอย่างตกใจแต่คุณไม่ฟังขึ้นคร่อมดินที่ล้มอยู่บนพื้น ต่อยไม่ยั้ง ด้วยความโมโห ฟ้าเข้ามาดึงคุณวี “คุณวี อย่า”
“ถอยไป”
คุณวีเหวี่ยงฟ้า จนฟ้ากระเด็นหัวไปชนขอบโต๊ะ
“โอ๊ย”
“คุณฟ้า”
คุณวีและดินหันไปมองฟ้าอย่างตกใจ ฟ้าหันมาหัวแตกเลือดซิบ คุณวีและดินปราดเข้าไปดูแลฟ้าทันที ดินกำลังจะถึงตัวฟ้า แต่คุณวีผลักดินออกไป
“อย่าแตะต้องตัวคนรักของผม” ดินชะงัก มองคุณวีที่เข้าไปดูแลฟ้าด้วยความสำนึกผิด “คุณฟ้า ผมขอโทษ คุณเป็นอะไรมากมั้ย”
ฟ้าตบหน้าคุณวี
“คุณเป็นบ้าไปแล้วหรือไงนายดินไม่ได้รังแกฉัน”
“จะให้ผมเชื่อได้ยังไง ในเมื่อสิ่งที่ผมเห็นมันไม่ใช่! คุณกำลังถูกผู้ชายคนนี้หลอก ผมไม่เคยไว้ใจเขาเลย แล้วมันก็เป็นจริง เขาหลง...”
“คุณวี...ผมไม่เคยคิดหลอกคุณฟ้า” ดินขัด
“คุณเคทนัดฉันมาคุยเรื่องคุณ นายดินเป็นห่วงฉันเลยมาเป็นเพื่อน แต่นายดินไม่ไว้ใจ พยายามจะลากฉันกลับบ้าน แต่มันเกิดอุบัติเหตุ เข้าใจหรือยัง”
คุณวีอึ้งเมื่อฟ้าพูดถึงสาเหตุของการมาที่นี่
“เรื่องสำคัญขนาดนี้ ทำไมคุณไม่บอกผม แต่บอกเขา”
“ก็...”
“คุณ ไม่เคยเห็นความสำคัญของผมเลย”
คุณวีเดินออกไปอย่างเสียใจ ฟ้ามองตามคุณวี เสียใจ รีบวิ่งตามไป ดินตามไปด้วย
คุณวีเดินออกมา ระงับความโกรธไว้ไม่อยู่ ฟ้าวิ่งตามมาง้อ
“เดี๋ยวก่อนซิคะคุณวี คุณกำลังเข้าใจผิดไปใหญ่โตแล้ว”
“วันเกิดคุณ คุณทำอะไรกับใคร คุณไม่คิดจะบอกผม แต่บอกนายดิน เรื่องสำคัญของเรา คุณก็ไม่บอกผม แต่บอกนายดิน ผมเป็นคนที่คุณรักจริงๆหรือเปล่า” ฟ้าอึ้ง ดินที่ตามมาอยู่ห่างๆ ก็อึ้ง “ผมกำลังสู้เพื่อความรักของเราอยู่นะคุณฟ้า แต่ถ้าผมมาเจอแบบนี้ ผมจะเอาแรงที่ไหนมาสู้”
คุณวีมองฟ้าอย่างเสียใจ น้ำตาลูกผู้ชายซึมในหน่วยตา ฟ้าตกใจ เสียใจจะเข้าไปกอดคุณวี แต่คุณวียกมือขึ้นห้ามฟ้า
“อย่า...”
คุณวีเดินหนีออกไป ฟ้าตกใจและเสียใจ ไม่คิดว่าเรื่องมันจะออกมาแบบนี้ ดินเดินเข้ามาหาฟ้า
“คุณฟ้า...”
“ทำไม...ทำไม เรื่องมันกำลังจะดีอยู่แล้ว ทำไมนายต้องมาทำให้มันเลวร้ายลงไปอีก นายดิน ไปให้พ้น ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ไป”
ฟ้าเดินหนี ทิ้งดินเอาไว้ ดินเจ็บปวด ไม่ได้ตั้งใจทำให้ฟ้าต้องพบกับความยุ่งยากแบบนี้
+ + + + + + + + + + + + +
จากเหตุการณ์นี้ดินมั่นใจว่าเคทจะต้องร่วมมือกับฮันนี่ ดินจึงมาหาเคทที่โรงแรมเคทเดินลิ่วๆ เข้ามาที่ล็อบบี้โรงแรมที่พัก แต่ดินตามมาขวาง
“ถอยไป”
“ผมรู้นะว่าคุณสมคบคิดกับฮันนี่ ต้องการทำอะไรสักอย่างเพื่อทำร้ายคุณฟ้า”
“พูดลอยๆ”
เคทเดินหนีเข้าลิฟท์ที่เปิดพอดี เคทก้าวเข้าไป หันตัวออกมามองดินอย่างท้าทาย
“ทำแบบนี้ คนที่จะเจ็บและทรมานไปจนตายคือคุณ ไม่ใช่คุณวีหรือใคร”
ประตูลิฟท์ค่อยปิดลง ดินจ้องหน้าเคท เคทจ้องหน้าดินอย่างไม่หวาดหวั่น จนกระทั่งลิฟท์ปิดสนิท
ดินหงุดหงิดใจ ที่ฟ้าต้องมาเจอเรื่องวุ่นวาย
ส่วนที่คอนโดของฟ้า บีบีเข้ามาห้ามฟ้าที่กำลังจะออกไป
“แกแน่ใจเหรอ”
“คุณเคทนัดฉันเมื่อคืน แต่เขาไม่มา มันหมายความว่าไงบีบี”
“แถมนัดในโรงแรมเก๊าเก่า เปลี๊ยวเปลี่ยว”
“หมายความว่าคุณเคทไม่ได้จริงใจที่จะเจรจากับฉัน เพราะฉะนั้น...”
ฟ้าหน้าตาเอาเรื่องมาก
+ + + + + + + + + + + + + +
เคทขึ้นมาบนห้องแล้วนั่งซึม เครียด คิดถึงคำพูดของดิน
“ทำแบบนี้ คนที่จะเจ็บและทรมานไปจนตายคือคุณ ไม่ใช่คุณวีหรือใคร”
เคทน้ำตาซึมจนค่อยๆ ร้องไห้ออกมาอย่างคับแค้นใจ เสียงเคาะประตูดังขึ้น รัว เร็ว และแรง เคทหันไปมองอย่างตกใจและแปลกใจ
“วี...”
เคทรีบปาดน้ำตา สำรวจตัวเองในกระจก เช็ดซับน้ำตาเช็กตัวเองให้ดูดี แล้วเดินเนิบ ช้าๆ มองที่ตาแมว
เคทเห็นพนักงานโรงแรมยืนยิ้มอยู่ เคทหงุดหงิดที่ไม่ใช่คุณวีแต่ก็เปิดประตู ...เคทเปิดประตูแล้วก็ต้องตกใจ เพราะแทนที่จะเป็นพนักงานโรงแรมกลับเป็นฟ้ายืนยิ้มอยู่
“เมื่อคืนทำไมไม่ไปตามนัดคะคุณเคท”
“แก”
เคทจะปิดประตู แต่ฟ้ายันเอาไว้แล้วผลักเคทเข้าไปในห้อง ปิดประตูทันที
ขณะนั้นบีบีกำลังเดินคุยกับพนักงานไปตามทางเดินอย่างสนิทสนม
“ขอบคุณนะพี่จรัสที่ช่วย”
“ไม่เป็นไรน้องบีบี เราซี้กันอยู่แล้ว แล้วเมื่อไหร่จะมาจัดงานที่นี่อีก”
“ก็งานแต่งเพื่อนหนูไงคะ ใช้ที่นี่”
“เหรอ”
ระหว่างนั้นภายในห้องเคท เคทเซมาลงนั่งบนเตียง ฟ้าตามเข้ามายืนตระหง่าน มองเคทอย่างไม่กลัวเกรง
“คุณนัดฉันแต่ไม่ไปตามนัด”
“ฉัน...ไม่ค่อยสบาย”
“ไม่ใช่ คุณตั้งใจล่อลวงฉันไปทำมิดีมิร้าย”
“ฉันไม่มีวันทำอะไรต่ำๆ แบบนั้น”
“ก็ไม่แน่ ไฮโซอย่างคุณอาจรักหน้าตาและศักดิ์ศรีซะจนมองข้ามคำว่ามโนธรรมก็ได้”
“แล้วแกมีมโนธรรมมากนักหรือไง โดนประจานไปทั้งประเทศยังไม่มียางอาย”
“ฉันไม่แคร์สื่อ!เพราะฉันกับคุณวีคบกัน โดยที่ฉันไม่รู้เรื่องคุณ...”
“แกคือมือที่สาม วีเลยอยากจะหย่ากับฉัน! ถ้าไม่มีแก วีจะไม่ทำอย่างนี้”
“แต่ที่รู้มา คุณวีพยายามจะหย่ากับคุณมานานแล้วก่อนที่จะพบกับฉันซะอีก”
“หน้าด้าน!”
“จะด่าจะว่าอะไรฉันก็เชิญ แต่ฉันกำลังพูดความจริง ถึงมันจะโหดร้าย แต่มันก็คือความจริง ที่คุณไม่มีทางหนีพ้น วันนี้หรือวันไหน มันก็จะเป็นความจริง”
ฟ้าเดินออกไป เคทนั่งนิ่งพูดอะไรไม่ออก น้ำตาแห่งความพ่ายแพ้ไหลออกมาอย่างช้าๆ
+ + + + + + + + + + + + +
ฟ้ากับบีบีกลับมาที่ออฟฟิศและนั่งดื่มกาแฟอย่างสบายใจ
“แซบมากเลยฟ้า ถึงมันจะโหดร้ายแต่มันก็คือความจริง อ๊าย...โดนอ่ะ”
“น่าสงสารนะ”
“ไปสงสารทำไม เค้าร้ายกับแกจะตาย”
“คนกำลังจะเสียของรัก จะให้ทำใจยอมรับง่ายๆได้ยังไง ถ้าเป็นฉันที่อยู่ตรงนั้น อาจจะทำแบบเดียวกับที่เขาทำก็ได้ ใครจะไปรู้”
“ก็จริง ผู้หญิงเนี่ย ลองปักหมุดว่าอะไรเป็นของๆ ตัวเองแล้วล่ะก็ จะแปลงร่างเป็นปลิง เกาะติดหนึบเลยทันที”
ฮันนี่เดินเข้ามา
“ว้าย พูดถึงปลิง ปลิงก็มา”
ฮันนี่เดินโฉบเข้าไปชงกาแฟ ฟ้าและบีบีตื่นตัวระวังเต็มที่ ฮันนี่กดน้ำร้อน ฟ้าและบีบีกระเถิบออกห่าง
ฮันนี่ถือแก้วใส่น้ำร้อนเดินผ่านมา /ฟาและบีบีฉีกไปอีกทาง ฮันนี่หัวเราะชอบใจที่ได้เล่นสงครามประสา
“ฮ่ะๆๆ กลัวเหรอ”
“ไม่ได้กลัว แต่ไม่อยากมีเรื่องกับพวกสมองไม่มีรอยหยัก ไม่มีพัฒนาการในด้านดี มีแต่ด้านชั่วๆ ที่โตวันโตคืน”
ฮันนี่ทำท่าจะสาดน้ำร้อนในแก้วใส่ฟ้าและบีบี ฟ้าชิงสาดกาแฟใส่ฮันนี่ก่อน
“ว้าย โอ๊ย ร้อนๆๆๆ”
“เอาคืนที่แกพยายามจะขับรถชนฉัน ไม่ได้ขู่นะ ลองทำอะไรฉันอีกครั้ง แกได้ไปดิ้นในคุกแน่ เพราะฉันจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด ไปบีบี”
ฟ้าเดินนำบีบีออกไป บีบีหันมาเย้ยฮันนี่
“หวาย ปลิงโดนของร้อน มันดิ้นแบบนี้นี่เอง”
ฮันนี่จะทำร้ายบีบี แม่บ้านเข้ามาขัดจังหวะ
“ลูกค้ามาค่ะ คุณฮันนี่ คุณฟ้า คุณบีบี”
บีบีรีบออกไป ทิ้งให้ฮันนี่เจ็บใจ
+ + + + + + + + + + + + +
คุณวีกำลังจะเดินเข้าออฟฟิศ ดินเดินเข้ามา
“คุณวีครับ”คุณวีชะงักเดินหนี “ถ้าคุณมัวแต่หึงผมจนตาบอด หูหนวกไม่ฟังแบบนี้ สักวันคุณอาจจะเสียคุณฟ้าไปจริงๆ”
คุณวีหันมา
“คุณกล้าดียังไง”
“คุณฟ้าไม่เคยมองผมไปนอกเหนือจากความเป็นเพื่อน ในสายตาของคุณฟ้ามีคุณเพียงคนเดียว แค่นี้ก็น่าจะเพียงพอแล้วไม่ใช่เหรอ”
คำพูดของดินทำให้คุณวีอึ้ง
ส่วนที่ออฟฟิศของฟ้า ฟ้า บีบี ต้น กอหญ้าเดินเข้ามา ฮันนี่ตามเข้ามาทีหลัง
“ยังไม่เชิญลูกค้ามาอีกหรือไง อืดอาดเป็นหอยทากกันอยู่นั่นแหละ” ฮันนี่ตะโกนบอกแม่บ้านอย่างอารมณ์เสีย
“สงสัยจะวัยทอง”
“ไอ้ต้น”
แม่บ้านเดินเข้ามา
“ลูกค้ามาแล้วค่ะ”
เสี่ยตั๊กเดินเข้ามา
“สวัสดีครับทุกคน”
ฟ้า บีบี ต้น กอหญ้าสวัสดีเสี่ยตั๊ก เสี่ยตั๊กรับไหว้ ฮันนี่ยิ้มพรายให้เสี่ยตั๊ก เสี่ยตั๊กยิ้มกรุ้มกริ่มให้ฟ้า ฟ้าจำได้ ว่าเป็นคนที่ฟ้าเดินชนแล้วกอดไม่ยอมปล่อย
“คุณ...”
“คุณนั่นเอง โลกกลมจริงๆ นะครับ”
“แกรู้จักลูกค้าด้วยเหรอ ฟ้า”
ฟ้ายิ้มแหยให้บีบี รู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที ฮันนี่แอบยิ้มสะใจที่แผนการต่อไปกำลังจะเริ่มขึ้น
(จบตอนที่ 25)
(โปรดติดตามอ่านตอนที่ 26 )
