กิเลสเล็กกิเลสน้อยก็ไว้ใจไม่ได้นะ ต้องคอยรู้ทันไป
สติจะเกิดได้ จิตต้องรู้จักกิเลสเสียก่อน
ต้องค่อยๆ สังเกต ค่อยๆ ทำความรู้จักมันไป
ไม่ต้องรีบร้อนนะ เพราะรีบร้อนก็เป็นกิเลสอีก
ครั้งที่ 029
หัดรู้จักกิเลส
หลวงพ่อ : ทำอะไรอยู่ อย่าไปหลง ใจไหลไปคิดแล้ว รู้สึกขึ้นมา อย่าปล่อยใจให้ไหลตามกิเลสไปนะ กิเลสเล็กกิเลสน้อย ตอนแรกๆ มันก็เหมือนน้ำในลำห้วยอ่อนๆ น่าเล่นนะ น่าลุยเล่น เผลอแป๊บเดียว เดินตาม ลำห้วยนี้ไปเรื่อยๆ นะเดี๋ยวก็ถึงแม่น้ำใหญ่ คราวนี้กระแสกิเลสจะเชี่ยวกรากเอาไม่อยู่ละ ถูกมันพัดพาไป พัดพาไปตกน้ำตกตาย ลงเหวน้ำตกไป
อย่างบางคนประมาทนะ ภาวนาแล้วประมาท คิดว่า กูเก่ง กูเก่งนะ ไม่กลัวกิเลส กล้าไปเล่นกับกิเลส บางคนเล่นกับกิเลสนะ เช่น ไปจีบสาวเล่น ไปจีบหนุ่มเล่น รู้สึกไม่เห็นมีพิษภัยอะไรเลย ไปจีบเขาเล่นๆ หนุ่มก็ไปจีบสาว สาวไปจีบหนุ่ม เล่นไปเล่นมาถลำลงไป เบรกไม่ได้แล้วนะ ถูกมันลากไปทั้งวันทั้งคืน อย่างนี้ก็มี หรือไปเล่นกับความโกรธ เกลียดยายคนนี้ เกลียดนิดๆ คิดมันทุกวันเลย คิดเรื่อยยายคนนี้มันเลวอย่างนั้น เลวอย่างนี้นะ เล่นไปเรื่อยนะ ไม่ระวังใจ แป๊บเดียวความโกรธตัวใหญ่ เอาไม่อยู่ คราวนี้โกรธทั้งวันทั้งคืน ถูกความโกรธพัดพาไปลงเหวอีก ลงเหวน้ำตกไป กิเลสนี่ประมาทไม่ได้นะ คอยเรียนรู้ คอยระวัง คอยดูจิตดูใจของเรานะ อย่าไหลตามมันไป หรือมันชอบหนีไปคิดเป็นโมหะ หนีไป คิดรู้สึกคิดแล้วสนุกดี เคยรู้สึกไหม ใครรู้สึกบ้างบางทีนั่งคิดแล้วมีความสุขดี เพลิดๆ เพลินๆ นะ อย่าหลงกลนะตัวนี้ ถูกหลอกสาหัสสากรรจ์เลย จะข้ามภพข้ามชาติไม่ไหวเลย คิดแล้วมันเพลิน คิดแล้วมีความสุข สังเกตไหม มันชอบคิดเรื่องเก่า บางคนจะเป็นตอนนอนนะ ตอนนอนจะต้องคิดสักนิด แล้วมันสบาย เดี๋ยวได้หลับ กลับไปคิดแต่เรื่องเก่าๆ บางคนก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ทั้งวัน ใจก็ฟุ้งๆ
เบอร์ 72 รู้สึกไหม เบอร์ 72 ถ้าแรกสุดจำเบอร์ให้ได้ก่อนนะ เดี๋ยวนี้บางคนเขาริเริ่มใหม่ เออ น่าสนใจนะ เขาทำป้ายชื่อ มาเอง ใส่ชื่อมาเลย นายเปิ้ล นายดาว อะไรอย่างนี้ มีชื่อ เรียกแล้วก็รู้เลย แต่บางทีก็มีปัญหา วันหนึ่งมีชื่อเดียวกันหลายคน คอยรู้ไปนะ ใจอย่าหลงไปในโลกของความคิด มันชอบคิดเรื่อยเปื่อย ให้รู้ทัน ถ้ายังสนุก ก็เพลิดเพลินกับความคิดเรื่อยเปื่อย จะไปคิดเรื่อยเปื่อยมากขึ้นๆ ตามใจไม่ได้นะ กิเลสต้องคอยรู้ทัน
อย่างบางคนประมาท พระด้วยซ้ำไป ไม่เฉพาะโยม พระดังมากเลย เจริญเมตตามาก เห็นใครก็เมตตาไปหมดเลยนะ หวานแหววไปหมดเลย รู้สึกไม่กลัวกิเลส กูเก่ง กูเก่งนะ ท่านมีราคะเกิด เสียผู้เสียคน หมด ดังนั้นต้องคอยรู้ทันจิตใจของเรานะ จิตใจของเรามีธรรมชาติไหลลงที่ต่ำ ไหลลงที่ต่ำอัตโนมัติเลย ขืนไปเล่นกับกิเลส ถูกมัน พาไหลลงที่ต่ำไปเรื่อยๆ ตอนขึ้น ขึ้นยากนะ ตอนขึ้นขึ้นยาก ตอนแรกๆ ที่กิเลสยังบางๆ เราไปเล่นกับมันรู้สึกมันสะใจดี บางทีแกล้งโมโหใครซะหน่อยนะ สะใจดี หรือพวก ผู้หญิงชอบสวมวิญญาณนางเอก เป็นกันเยอะนะเท่าที่หลวงพ่อสังเกตดู ชอบสวม วิญญาณนางเอก ชอบคิดอะไรให้เศร้าๆ นิดๆ หนึ่งให้แสบๆ ในใจเนี่ย ชอบนะ ชอบสวมวิญญาณนางเอก แล้วทำเป็นเศร้าๆ แหม น้ำตาคลอๆ อยู่ข้างในแล้วมีความสุข โธ่เอ๊ย จะลงนรกยังไม่รู้ตัว ประตูนรกอยู่ตรงนั้นแหละ
กิเลสเล็กกิเลสน้อยก็ไว้ใจไม่ได้นะ ต้องคอยรู้ทันไป สตินั่นแหละดีที่สุดเลย กิเลสไหลแวบมาสู่ใจเรา สติเกิดอัตโนมัติเลย แต่สติจะเกิดได้ จิตต้องรู้จักกิเลสเสียก่อน ต้องค่อยๆ สังเกต ค่อยๆ ทำความรู้จักมันไป เพิ่มขึ้นมาวันละอย่างสองอย่าง เรียนรู้กิเลส เพิ่มขึ้นไปวันละนิดวันละหน่อย ไม่ต้องรีบร้อนนะ รีบร้อนเป็นกิเลสอีก หัดรู้จักไป เช่น นั่งพุทโธ พุทโธไป นั่งดูท้องพองยุบ นั่งหายใจ ใจลอยแวบ ไปละ หนีไปคิดละ รู้ทันว่าหนีไปคิด หัดรู้จัก ในที่สุด ใจหนีไปคิดแวบ ก็จะรู้ทัน
(อ่านต่อสัปดาห์หน้า/
สติเกิดจากจิตจำสภาวะได้)
สติจะเกิดได้ จิตต้องรู้จักกิเลสเสียก่อน
ต้องค่อยๆ สังเกต ค่อยๆ ทำความรู้จักมันไป
ไม่ต้องรีบร้อนนะ เพราะรีบร้อนก็เป็นกิเลสอีก
ครั้งที่ 029
หัดรู้จักกิเลส
หลวงพ่อ : ทำอะไรอยู่ อย่าไปหลง ใจไหลไปคิดแล้ว รู้สึกขึ้นมา อย่าปล่อยใจให้ไหลตามกิเลสไปนะ กิเลสเล็กกิเลสน้อย ตอนแรกๆ มันก็เหมือนน้ำในลำห้วยอ่อนๆ น่าเล่นนะ น่าลุยเล่น เผลอแป๊บเดียว เดินตาม ลำห้วยนี้ไปเรื่อยๆ นะเดี๋ยวก็ถึงแม่น้ำใหญ่ คราวนี้กระแสกิเลสจะเชี่ยวกรากเอาไม่อยู่ละ ถูกมันพัดพาไป พัดพาไปตกน้ำตกตาย ลงเหวน้ำตกไป
อย่างบางคนประมาทนะ ภาวนาแล้วประมาท คิดว่า กูเก่ง กูเก่งนะ ไม่กลัวกิเลส กล้าไปเล่นกับกิเลส บางคนเล่นกับกิเลสนะ เช่น ไปจีบสาวเล่น ไปจีบหนุ่มเล่น รู้สึกไม่เห็นมีพิษภัยอะไรเลย ไปจีบเขาเล่นๆ หนุ่มก็ไปจีบสาว สาวไปจีบหนุ่ม เล่นไปเล่นมาถลำลงไป เบรกไม่ได้แล้วนะ ถูกมันลากไปทั้งวันทั้งคืน อย่างนี้ก็มี หรือไปเล่นกับความโกรธ เกลียดยายคนนี้ เกลียดนิดๆ คิดมันทุกวันเลย คิดเรื่อยยายคนนี้มันเลวอย่างนั้น เลวอย่างนี้นะ เล่นไปเรื่อยนะ ไม่ระวังใจ แป๊บเดียวความโกรธตัวใหญ่ เอาไม่อยู่ คราวนี้โกรธทั้งวันทั้งคืน ถูกความโกรธพัดพาไปลงเหวอีก ลงเหวน้ำตกไป กิเลสนี่ประมาทไม่ได้นะ คอยเรียนรู้ คอยระวัง คอยดูจิตดูใจของเรานะ อย่าไหลตามมันไป หรือมันชอบหนีไปคิดเป็นโมหะ หนีไป คิดรู้สึกคิดแล้วสนุกดี เคยรู้สึกไหม ใครรู้สึกบ้างบางทีนั่งคิดแล้วมีความสุขดี เพลิดๆ เพลินๆ นะ อย่าหลงกลนะตัวนี้ ถูกหลอกสาหัสสากรรจ์เลย จะข้ามภพข้ามชาติไม่ไหวเลย คิดแล้วมันเพลิน คิดแล้วมีความสุข สังเกตไหม มันชอบคิดเรื่องเก่า บางคนจะเป็นตอนนอนนะ ตอนนอนจะต้องคิดสักนิด แล้วมันสบาย เดี๋ยวได้หลับ กลับไปคิดแต่เรื่องเก่าๆ บางคนก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ทั้งวัน ใจก็ฟุ้งๆ
เบอร์ 72 รู้สึกไหม เบอร์ 72 ถ้าแรกสุดจำเบอร์ให้ได้ก่อนนะ เดี๋ยวนี้บางคนเขาริเริ่มใหม่ เออ น่าสนใจนะ เขาทำป้ายชื่อ มาเอง ใส่ชื่อมาเลย นายเปิ้ล นายดาว อะไรอย่างนี้ มีชื่อ เรียกแล้วก็รู้เลย แต่บางทีก็มีปัญหา วันหนึ่งมีชื่อเดียวกันหลายคน คอยรู้ไปนะ ใจอย่าหลงไปในโลกของความคิด มันชอบคิดเรื่อยเปื่อย ให้รู้ทัน ถ้ายังสนุก ก็เพลิดเพลินกับความคิดเรื่อยเปื่อย จะไปคิดเรื่อยเปื่อยมากขึ้นๆ ตามใจไม่ได้นะ กิเลสต้องคอยรู้ทัน
อย่างบางคนประมาท พระด้วยซ้ำไป ไม่เฉพาะโยม พระดังมากเลย เจริญเมตตามาก เห็นใครก็เมตตาไปหมดเลยนะ หวานแหววไปหมดเลย รู้สึกไม่กลัวกิเลส กูเก่ง กูเก่งนะ ท่านมีราคะเกิด เสียผู้เสียคน หมด ดังนั้นต้องคอยรู้ทันจิตใจของเรานะ จิตใจของเรามีธรรมชาติไหลลงที่ต่ำ ไหลลงที่ต่ำอัตโนมัติเลย ขืนไปเล่นกับกิเลส ถูกมัน พาไหลลงที่ต่ำไปเรื่อยๆ ตอนขึ้น ขึ้นยากนะ ตอนขึ้นขึ้นยาก ตอนแรกๆ ที่กิเลสยังบางๆ เราไปเล่นกับมันรู้สึกมันสะใจดี บางทีแกล้งโมโหใครซะหน่อยนะ สะใจดี หรือพวก ผู้หญิงชอบสวมวิญญาณนางเอก เป็นกันเยอะนะเท่าที่หลวงพ่อสังเกตดู ชอบสวม วิญญาณนางเอก ชอบคิดอะไรให้เศร้าๆ นิดๆ หนึ่งให้แสบๆ ในใจเนี่ย ชอบนะ ชอบสวมวิญญาณนางเอก แล้วทำเป็นเศร้าๆ แหม น้ำตาคลอๆ อยู่ข้างในแล้วมีความสุข โธ่เอ๊ย จะลงนรกยังไม่รู้ตัว ประตูนรกอยู่ตรงนั้นแหละ
กิเลสเล็กกิเลสน้อยก็ไว้ใจไม่ได้นะ ต้องคอยรู้ทันไป สตินั่นแหละดีที่สุดเลย กิเลสไหลแวบมาสู่ใจเรา สติเกิดอัตโนมัติเลย แต่สติจะเกิดได้ จิตต้องรู้จักกิเลสเสียก่อน ต้องค่อยๆ สังเกต ค่อยๆ ทำความรู้จักมันไป เพิ่มขึ้นมาวันละอย่างสองอย่าง เรียนรู้กิเลส เพิ่มขึ้นไปวันละนิดวันละหน่อย ไม่ต้องรีบร้อนนะ รีบร้อนเป็นกิเลสอีก หัดรู้จักไป เช่น นั่งพุทโธ พุทโธไป นั่งดูท้องพองยุบ นั่งหายใจ ใจลอยแวบ ไปละ หนีไปคิดละ รู้ทันว่าหนีไปคิด หัดรู้จัก ในที่สุด ใจหนีไปคิดแวบ ก็จะรู้ทัน
(อ่านต่อสัปดาห์หน้า/
สติเกิดจากจิตจำสภาวะได้)
