"คารวะเหล่าบรรพชน ที่วางกายลงผืนแผ่นดินใหม่ สอนลูกหลานมากธรณิน
ก่อนจากลาก่อเกิดพืชพันธ์ุเปอรานากัน"
ภาพเหล่านี้คือบรรยากาศเทศกาล เช็งเม้ง ในมาลาเซีย สิงคโปร์ เกาะบอร์เนียว บรูไน อินโดนีเซีย และรัฐสยาม
นานมาแล้ว แผ่นดินของหนานหยาง คนจีนเรียกประเทศแผ่นดินด้านทะเลใต้ว่า "หนานหยาง"
เมื่อแผ่นดินจีนมาตุภูมิมีความอัตคัดขัดสน เหล่ากุลีจีนก็เดินทางกันมาหลายระลอกตามเกลียวคลื่นในทะเลจีนใต้
และหลังการปฎิวัติอุตสาหกรรมในยุโรปปลายศตวรรษที่19 เมื่อมีเครื่องสันดาป มาแทนรถม้า กลุ่มทุนอังกฤษ และดัตซ์ ก็มาลงทุน ทำเหมืองแร่หาดีบุกป้อนโรงงานถลุงเหล็กในยุโรป
บ้างก็ปลูกยางพาราเพื่อทดแทนยางป่าจากบราซิล เพื่อป้อนอุตสาหกรรมโลกความมั่งคั่งของชาวยุโรป แสวงหาความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจในอุตสากรรมรถยนต์โลก
เมื่อวันเวลาผ่านไป สวนยาง สวนปาล์มกระจายตัวไปทั่วคาบสมุทรมลายู จนมาถึงรัฐสยาม
จากวันนั้นถึงวันนี้เราได้เห็นเหล่าลูกหลานเปอรานากัน กลายเป็นเจ้าของธนาคารในสิงคโปร์คุมเศรษฐกิจไปครึ่งโลก
และเทศกาลรำลึกบรรพชนเช็งเม้ง สายธารเชื่อมร้อยเหล่าหมู่ชนเหล่านี้คือ ป้ายชื่อบรรพชนที่มีสายสาแหรกที่ยาวนาน
"สิ่งนี้คือภูมิปัญญาการเขียนบันทึกประวัติศาสตร์ของเหล่ากุลีที่มีวัฒนธรรมจากแผ่นดินใหญ่"
ยุทธิยง ลิ้มเลิศวาที
*ขอบคุณภาพจาก
South China Morning Post