ผู้นำยูเครนตลกไม่ออก

คำถามที่อยากให้ชาวยูเครนตอบอีกครั้งก็คือ ถ้าย้อนเวลาไปได้ จะเลือก โวโลดิมีร์ เซเลนสกี้ ตัวตลกดังบนจอทีวี ให้เป็นประธานาธิบดีหรือไม่ เมื่อเผชิญกับชีวิตจริงอันโหดร้าย จะมีลีลาตลกอย่างไรก็ไม่สามารถคลายทุกข์ได้

ประเทศยูเครนกลายเป็นดินแดนที่ไร้อนาคต รอวันพินาศจากสงครามที่ยังไม่เห็นวันสิ้นสุดเมื่อไหร่ เพราะเป็นตัวแทนในการทำสงครามให้สหรัฐฯ และพันธมิตรเพื่อทำลายรัสเซีย แต่ละวันผู้นำตัวตลกทำตัวเหมือนขอทาน เร่ขออาวุธและเงินช่วยเหลือ

จากประเทศที่อุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากร แหล่งอาหาร ธัญพืช พื้นที่กว้างใหญ่กว่าทุกประเทศในยุโรป ทำให้ยูเครนกลายเป็นประเทศที่รอการล่มสลาย

ปัญหาการทุจริต คอร์รัปชันรุนแรงที่สุดในยุโรป ทำให้เป็นแหล่งสหรัฐฯ การซื้อขายอาวุธในตลาดมืดสำหรับอาวุธที่ส่งมาให้จากสหรัฐฯ และประเทศยุโรป

มีเพียง 30 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่ถึงมือทหารที่สู้รบอยู่แนวหน้า บรรดาเจ้าพ่อ นักธุรกิจพรรคพวกเซเลนสกี้ ต่างสร้างความมั่งคั่งโดยสหรัฐฯ ยุโรป ควบคุมไม่ได้

แม้จะเป็นอย่างนี้ เซเลนสกี้ยังแบมือขออาวุธจากสหรัฐฯ และยุโรปไม่หยุด มีบางช่วงทำให้ผู้นำสหรัฐฯ โจ ไบเดน ยัวะกับการขอไม่เลิกรา แต่สหรัฐฯ ก็จำทนหนุนต่อไป

ถ้าสู้รบตามลำพังยูเครนคงจบไปแล้วเมื่อโครงสร้างด้านการทหารถูกทำลายโดยกองทัพรัสเซียในช่วงแรกของการบุกซึ่งเริ่มวันที่ 24 กุมภาพันธ์ ปีนี้

เซเลนสกี้หวังปาฏิหาริย์หรืออะไร เพราะไม่มีอะไรเปลี่ยนเกมให้ชนะได้

ตรงกันข้าม รัสเซียใช้โดรนราคาถูกจากอิหร่านทำลายเป้าหมายราคาแพงของยูเครนอย่างได้ผล เช่น ศูนย์การคมนาคม แหล่งผลิตไฟฟ้า สาธารณูปโภคสำคัญ

สหรัฐฯ ทำตัวเป็นหัวเรือใหญ่ จ่ายเงินสนับสนุนส่งอาวุธให้ต่อเนื่อง จากอาวุธธรรมดาขยายเป็นจรวดทันสมัย เสริมเขี้ยวเล็บให้ยูเครน กลุ่มประเทศยุโรป สมาชิกนาโตก็ป้อนอาวุธให้เช่นกันแต่ไม่มากเหมือนจากที่สหรัฐฯ ทุ่มเทให้

เมื่อยูเครนเป็นสมรภูมิ ก็ต้องรับเละ อาวุธแต่ละฝ่ายประเคนใส่กันไม่ยั้ง สร้างความสูญเสียด้านชีวิตและทรัพย์สินทั้งสองฝ่าย รัสเซียโดนรุมโดย 50 ประเทศที่เป็นพันธมิตรสหรัฐฯ แต่ก็ยังเอาไม่อยู่ รัสเซียไม่ได้เสียหายมากตามคาด

การคว่ำบาตรด้วยมาตรการเศรษฐกิจ 8 รอบไม่ทำให้รัสเซียต้องเสียเปรียบ การมีพลังงาน อาหาร และทรัพยากรด้านการผลิตอาวุธ และรายได้มหาศาลต่อเนื่องจากการขายน้ำมันและก๊าซให้จีนและอินเดีย ทำให้ไม่ขาดรายได้อย่างที่สหรัฐฯ คาดไว้

ตรงกันข้าม เมื่อยุโรปขาดก๊าซและน้ำมันจากรัสเซีย เกิดปัญหาขาดแคลนอย่างแรง นำไปสู่ราคาแพงสำหรับก๊าซ เงินเฟ้อพุ่งสู่ 2 หลัก ค่าครองชีพสูง อุตสาหกรรม ห้างร้านต่างๆ ขาดสภาพคล่องอย่างแรงทั่วยุโรป รัฐบาลต้องทุ่มเงินอุ้มต่อเนื่อง

ยูเครนไม่ใช่กับดักให้รัสเซียติดหล่ม การรบหลายเดือนทำให้รัสเซียผนวกพื้นที่ 4 แคว้น ซึ่งเป็นพื้นที่ประมาณ 15 เปอร์เซ็นต์ของยูเครน มีทรัพยากร แร่ธาตุ พลังงาน แหล่งผลิตอาหาร ถือว่าเป็นหัวใจของการผลิตทุกด้าน ยูเครนไม่มีทางได้คืน

ถ้าการเอาคืน 4 แคว้นเป็นเงื่อนไข รัสเซียไม่มีวันตกลง และเงื่อนไขของการเจรจาฝ่ายเซเลนสกี้ต้องการเจรจากับผู้นำรัสเซียคนใหม่ ซึ่งเป็นไปไม่ได้เช่นกัน

ทุกวันนี้คนยูเครนที่ลี้ภัยออกนอกประเทศกว่า 7 ล้านคนไปอยู่ในยุโรป แคนาดา อังกฤษ และสหรัฐฯ ไม่ได้อยู่ในดินแดนสวรรค์ ต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่

กลุ่มที่มีทรัพย์สินเงินทองติดตัวไป พออยู่ได้ แต่พวกที่ต้องพึ่งพารัฐบาลต้องเผชิญกับความไม่พอ เจ้าบ้านก็ลำบากด้านเศรษฐกิจ ทำให้ผู้ลี้ภัยยูเครนเริ่มเป็นภาระ

คนยูเครนในประเทศต้องทุกข์หนัก รัสเซียมุ่งโจมตีแหล่งสาธารณูปโภค เช่นไฟฟ้า น้ำประปา ศูนย์คมนาคม รถไฟ ทำให้เกิดไฟฟ้าดับเกือบทั่วประเทศ ขาดทั้งไฟฟ้าและน้ำประปา รัฐบาลยูเครนพยายามซ่อมแซม คนต้องลงมาจากอาคารเอาน้ำ

ไฟฟ้าไม่พอใช้ และรัสเซียยังคงถล่มโรงไฟฟ้าสถานีย่อย ทำให้การคมนาคมโดยรถใช้พลังงานไฟฟ้าเป็นไปไม่ได้ ต้องใช้ระบบขนส่งธรรมดาเช่นรถบัส เป็นต้น

จากนี้ไป เมืองต่างๆ รวมทั้งเมืองหลวง กรุงเคียฟ จะถูกโจมตีต่อเนื่อง จะขาดทั้งไฟฟ้าและน้ำประปา ชาวบ้านจะมีชีวิตอย่างลำบากในช่วงฤดูหนาว

ถ้ามองย้อนกลับไป ถ้าคนยูเครนไม่เลือกเซเลนสกี้ หรือเซเลนสกี้ไม่ตัดสินใจเข้าเป็นสมาชิกนาโต เปิดช่องให้สหรัฐฯ เอาอาวุธมาติดตั้งในประเทศคุกคามยูเครน ทุกอย่างคงอยู่ในสภาพเดิม ชาวบ้านยูเครนกว่า 7 ล้านคนคงยังอยู่ในประเทศ

ไม่ต้องทิ้งประเทศไปสู่อนาคตที่ไม่แน่นอน ประชาชนส่วนหนึ่งต้องขาดที่อยู่อาศัยเพราะสงครามได้ทำลายอพาร์ตเมนต์ บ้าน ถนนหนทางใช้การไม่ได้

ถึงจะอยู่ในบ้านที่แทบเป็นซากปรักหักพัง ก็ขาดทั้งไฟฟ้า ก๊าซ น้ำประปา

ยูเครนจึงไม่อยู่ในสภาพได้เปรียบ รอวันพินาศ ซึ่งจะไม่มีเงินเพียงพอสำหรับบูรณะประเทศ เงินช่วยเหลือจากสหรัฐฯ ยุโรปและประเทศอื่นรวมทั้งเงินกู้จากธนาคารโลกและไอเอ็มเอฟ ต้องถือว่าเป็นหนี้ที่ยูเครนต้องใช้คืน

การส่งออกธัญพืชจากทะเลดำก็ทำไม่ได้ง่ายเพราะรัสเซียไม่รับประกันความปลอดภัยหลังจากยูเครนใช้โดรนโจมตีกองเรือรัสเซียในทะเลดำที่คุมการส่งออก

สหรัฐฯ พยายามยกระดับการเป็นปฏิปักษ์กับรัสเซียด้วยแผนติดตั้งอาวุธนิวเคลียร์รุ่นใหม่ในยุโรป สะท้อนให้เห็นธรรมชาติของการกระหายสงครามชัดทำให้โลกก้าวเข้าสู่ความเสี่ยงเพิ่มขึ้น สหรัฐฯ ยังต้องการเป็นเจ้าโลก ไม่ให้ใครยิ่งใหญ่กว่า

วิกฤตยูเครนเกิดการเผชิญหน้าของมหาอำนาจนิวเคลียร์โดยสหรัฐฯ เป็นตัวเริ่ม