อเมริกา...เมื่อช่วงเวลาเที่ยงคืน!!!

เริ่มต้นสัปดาห์นี้...คงต้องขออนุญาตเริ่มกันด้วยข่าวต่างประเทศเล็กๆ ชิ้นหนึ่ง (แต่อันที่จริงน่าจะใหญ่ไม่เบา) นั่นคือข่าวเรื่องรัฐบาลอเมริกันตัดสินใจยกเลิกโครงการสนับสนุนอาวุธยุทโธปกรณ์ เครื่องมือ ตลอดไปจนการฝึกให้กับ “กบฏซีเรีย” หลังจากเคยยืนหยัดอัดฉีดมาตลอด 4 ปีเต็มๆ นับแต่บรรดากบฏเหล่านี้รวมตัวลุกฮือขึ้นต่อต้าน หวังโค่นล้มรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งของประธานาธิบดี “อัล-อัสซาด”...

ข่าวที่ว่านี้...อันที่จริงสำนักข่าว “รอยเตอร์” และ “วอชิงตัน โพสต์” เริ่มพูดๆ มาตั้งแต่ปลายสัปดาห์ที่แล้ว แต่ยังออกไปทาง “ข่าวลือ” คือต้องอ้าง “แหล่งข่าว” ที่ไม่มีที่มา-ที่ไปแน่ชัด แต่ช่วงวันศุกร์ที่ 21 ก.ค.สำนักข่าว “รอยเตอร์” ก็สามารถหาผู้ที่ให้การยืนยันอย่างเป็นมั่นเป็นเหมาะ นั่นคือ “พลเอกเรย์มอนด์ โธมัส” (Raymond Thomas) หัวหน้ากองบัญชาการหน่วยปฏิบัติการพิเศษ ที่ออกมายอมรับว่าหลังการหารือระหว่าง “ทรัมป์” ผู้อำนวยการซีไอเอและที่ปรึกษาความมั่นคงแห่งชาติ ประธานาธิบดีอเมริกันได้ตัดสินใจสั่งการให้ซีไอเอยุติโครงการสนับสนุนกบฏซีเรีย อย่างเป็นทางการเรียบโร้ยย์ย์ย์แล้ว...

แม้จะมีการซุบซิบนินทา ตั้งข้อสังเกตว่า...การตัดสินใจที่ว่านี้ จะเกี่ยวพันไปถึงการพบปะระหว่าง “ทรัมป์” กับ “ปูติน” ในระหว่างการประชุม G20 ที่ผ่านมาหรือไม่ อย่างไร หรือเป็นความพยายามปรับปรุงสัมพันธภาพที่เคยขึงขัง ตึงเครียด ระหว่างรัสเซียกับอเมริกา ให้ผ่อนๆ ลงไปบ้างหรือเปล่า แต่จะเป็นเพราะ “พลเอกเรย์มอนด์”ท่านกลัวไป “เข้าทาง” ผู้ที่พยายามไล่ทุบ ไล่บี้ ประธานาธิบดีอเมริกันในกรณี “Russia-gate” หรือไม่ อย่างไร ก็มิอาจทราบได้ ท่านเลยพยายามนั่งยันนอนยัน ว่าไม่ได้มีอะไรเกี่ยวกับรัสเซียแม้แต่น้อยแต่ถือเป็น “การตัดสินใจบนพื้นฐานการประเมินโครงการ” ล้วนๆ...

เอาเป็นว่า...ไม่ว่าจะตัดสินใจบนพื้นฐานเช่นไรก็ตาม ข่าวที่ว่านี้...น่าจะถือเป็น “ข่าวใหญ่” เอาเรื่องทีเดียว คือแทบไม่ต่างไปจากการ “ส่งสัญญาณ” ว่า “อเมริกา...แพ้แล้ว” สำหรับแนวรบในตะวันออกกลาง หรือจากที่เคยแสดงออกถึงจุดมุ่งหมายทางยุทธศาสตร์ อันตั้งอยู่บนพื้นฐานแห่งความพยายามที่จะโค่นล้มรัฐบาล “อัล-อัสซาด”ลงไปให้จงได้!!! แต่เมื่อมาถึง ณ ขณะนี้ ภายใต้การจับมือเป็นพันธมิตรระหว่างรัฐบาลซีเรีย-รัสเซีย-อิหร่าน-ไปจนถึงคุณพี่จีนโน่นเลย บรรดาศัตรูหลักๆ ของรัฐบาล “อัล-อัสซาด” ต่างค่อยๆ ม่อยกระรอกไปทีละราย-สองราย ไล่มาจาก “ผู้ก่อการร้ายสายตึง”อย่างไอเอส หรือไอซิสที่แทบไม่เหลือที่หยัดที่ยืนใดๆ อีกต่อไปแล้ว หลังกองทัพอิรักตีกระหนาบยึดเมืองโมซุลได้สำเร็จ พร้อมๆ กับถูกกองทัพซีเรียไล่บดขยี้จนต้องทิ้งฐานที่มั่นสุดท้ายในแถบภาคใต้ของแคว้นอเลปโป ไปจนฐานขุดเจาะน้ำมันในเมืองรักกา ฯลฯ ถึงขั้นที่หน่วยงานสิทธิมนุษยชนซีเรีย “SOHR” (Syrian Observation for Human Fights) ออกมายืนยันว่าแทบไม่เหลือพวกไอซิสอยู่ในพื้นที่ดังกล่าวอีกต่อไปแล้ว สามารถโยกย้ายพลเมืองชาวซีเรียกลับไปยังบ้านเกิดของตัวเองได้ตามลำดับ...

ในเมื่อกำลังหลักอย่าง “ผู้ก่อการร้ายสายตึง” หมดน้ำยา “ผู้ก่อการร้ายสายกลาง” อย่าง “กบฏซีเรีย” ก็คงไม่เหลือเส้นขนมจีนพอที่จะให้อเมริกาและพันธมิตรตะวันตกกระเดือกแบบฝืดคอได้อีกต่อไป การยกเลิกโครงการสนับสนุนกบฏซีเรียที่เคยถูกขนานนามเอาไว้ซะหรูหราว่า “กองทัพเพื่อเสรีภาพแห่งซีเรีย” (Free Syrian Army-FSA) เลยต้องม่อยกระรอกตามไปด้วยและนั่นเท่ากับย่อมทำให้ “จุดมุ่งหมายทางยุทธศาสตร์” ของอเมริกาและพันธมิตรตะวันตก ไม่ว่ามุ่งจะ “เปลี่ยนระบอบการปกครองในซีเรีย” หรือมุ่งจะ “ฉีกซีเรียให้เป็นชิ้นๆ” ก่อนบุกเข้าสู่อิหร่านเป็นลำดับต่อไป จึงพอสรุปได้ว่า...ยังไงๆ ย่อมต้องออกไปทาง “แบบบ์บ์บ์แห้งง์ง์ง์” หรือหนีไม่พ้นต้อง “รับประทานแห้วกระป๋อง” ไปตามระเบียบ...

สัญญาณ “ความพ่ายแพ้ทางยุทธศาสตร์” เช่นนี้...ย่อมทำให้ “ดุลอำนาจในตะวันออกกลาง” นับจากนี้ น่าจะเริ่มเปลี่ยนจาก “หลังตีน” พลิกมาเป็น “หน้ามือ” ได้บ้างตามลำดับ โดยเฉพาะเมื่อพันธมิตรหลักๆ ของอเมริกา อย่างซาอุดีอาระเบีย ก็กำลังเจอปัญหาทั้งภายนอก-ภายใน ชนิด “หามุมจบแทบไม่เจอ” ไม่ว่ากรณีเยเมน หรือกาตาร์ก็ตาม ส่วนอิสราเอลก็โดดเดี่ยวเกินกว่าที่จะเป็นตัวหลัก ด้วยเหตุนี้...เมื่อพิจารณาจาก “แนวรบ 3 แนว” ที่ถือเป็น “จุดเปลี่ยน” ของโลกหรือของ “ระเบียบโลก” อันประกอบไปด้วยแนวรบยุโรปตะวันออก ตะวันออกกลาง และทะเลจีนใต้ อเมริกาและพันธมิตรตะวันตกที่เพียรพยายาม “จัดระเบียบโลก” ให้อยู่ภายใต้ “โลกแบบอำนาจขั้วเดียว” มาโดยตลอดก็น่าจะ “พัง” ไปแล้ว อย่างน้อยก็ 1 แนวรบ ส่วนอีก 2 แนวรบ ก็แทบมองไม่เห็นข้อได้เปรียบ เห็นโอกาสที่จะได้ชัยชนะแบบเบ็ดเสร็จ เด็ดขาด เอาเลยแม้แต่น้อย...

การเปลี่ยนโลกไปสู่ “ระเบียบใหม่” ที่อยู่ภายใต้ความเห็นพ้องต้องกันของ “โลกแบบหลายขั้วอำนาจ” จึงอาจเกิดขึ้นพร้อมๆ กับบรรยากาศที่ศาสตราจารย์ “อัลเฟรด แมคคอย” (Alfred McCoy) แห่งภาควิชาประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยวิสคอนซิน-เมดิสัน ได้เคยวิเคราะห์ไว้ในบทความขนาดยาว เรื่อง “How America Will Collapse” ตั้งแต่เมื่อ 4-5 ปีที่แล้วนั่นแหละว่า “เข็มนาฬิกาแห่งจักรวรรดิอเมริกัน...กำลังเคลื่อนเข้าสู่ช่วงเวลาเที่ยงคืน” ด้วยประการละฉะนี้...