ขนาด “บิ๊กป้อม” ยังต้องหันไปใช้วิชา “เหยียบหิมะไร้รอย” สะกิดเท้าหลบห่างไปประมาณ 3 ลี้ 8 ลี้ เป็นอย่างน้อย แต่สำหรับ “บิ๊กแป๊ะ” แล้ว จะเป็นเพราะไปฝึกวิชาคงกระพันชาตรีมาจากไหนมิทราบได้ ถึงขั้นกล้าออกมาแอ่นอก รับประกัน การันตี ความบริสุทธิ์ โปร่งใสของการแต่งตั้ง โยกย้ายตำรวจเอาไว้ก่อนล่วงหน้า แถมยังพร้อมฟอกขาวให้กับ “โจ๊ก หวานเจี๊ยบ” เอาไว้ซะอีกต่างหาก...
แต่ก็อย่างว่า...ตั้งแต่ครั้ง “น้องเปรี้ยว” โน่นแล้ว ที่ “บิ๊กแป๊ะ” ท่านเคยรับประกัน การันตี ว่าไม่ได้มีอะไรเกี่ยวพัน ยึดโยงกับขบวนการยาเสพติดข้ามชาติโดยเด็ดขาด จนต้องหันมาแลกเปลี่ยนข้อมูลกับ “ป.ป.ส.” ชนิดเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าไปด้วยกันทั้งคู่ ถึงพอจะหา “จุดลงตัว” ไม่ต้องหน้าแหกกันไปข้าง ด้วยเหตุนี้...การคว้างวง คว้างา คว้ากระบี่ ออกมาปกป้ององค์กรในช่วงนี้ของ “บิ๊กแป๊ะ” ก็พอเป็นอันเข้าใจได้ แต่ดูๆ แล้ว...น่าจะลำบากเอามากๆ เพราะอย่างที่ว่าเอาไว้แล้วว่า งานนี้...คืองานช้าง ไม่ใช่แค่การไล่เบี้ย ไล่ยิงกระต่าย ซะที่ไหน...
คือเอาเข้าจริงๆ แล้ว...อาจต้องเรียกว่า ถือเป็นจุดเริ่มต้นของกระบวนการ “ปฏิรูป” ตำรวจกันทั้งระบบนั่นแหละ ไม่ใช่การวิ่งหา “ใบเสร็จ” แค่ชั่วครั้ง ชั่วคราว และโดยกระบวนการที่ว่านี้ ก็คงไม่ได้มุ่งมาดปรารถนาร้ายกับตำรวจรายใดรายหนึ่ง อย่างเป็นการเฉพาะ ยิ่งเป็นตำรวจที่ไม่ถึงกับเลวร้าย มีคุณภาพ คุณธรรม ติดปลายนวมมิใช่น้อย อย่าง “บิ๊กแป๊ะ” ด้วยแล้วก็ไม่ได้ถือเป็นคู่ขัดแย้ง เป็นปัญหา อุปสรรคกับกระบวนการที่ว่าเอาเลยแม้แต่น้อย เผลอๆ...อาจถือเป็นส่วนประกอบ ส่วนสำคัญด้วยซ้ำ ที่จะทำให้กระบวนการที่ว่านี้สามารถเคลื่อนไหวไปได้อย่างไหลลื่น พัฒนาไปสู่ความเรียกร้อง ต้องการของผู้คนในสังคม ที่เพรียกหา “การปฏิรูปตำรวจ” มานานแล้ว...
ดังนั้น...แทนที่จะตั้งป้อมฟ้องร้อง คิดเล่นงานใครต่อใคร สู้หันมาเก็บดาบ เก็บกระบี่ เก็บพลังลมปราณ เอาไว้ใช้ในการสะสาง พัฒนาองค์กรของตัวเอง น่าจะเข้าท่ากว่าเป็นไหนๆ อย่างน้อย...ก็น่าจะตระหนักถึง “สัญญาณ” ที่ถูกส่งออกมาจากประมุขแห่งยุทธจักรเอาไว้มั่ง คือนอกจากป่าวประกาศเอาไว้ถึงขั้นต้อง “จับให้มั่น-คั้นให้ตาย” แล้ว ยังหันไป “ขอบคุณ” ผู้ที่ “บิ๊กแป๊ะ” คิดจะฟ้องกันเห็นๆ งานนี้...มันเลยไม่ใช่เป็นเรื่องของตัวบุคคล เรื่องความชอบใจ-ไม่ชอบใจ ใครต่อใครเป็นการส่วนตัว แต่มันเป็นเรื่องของระบบ ของแนวทางที่จะต้องอาศัยความร่วมมือ ร่วมใจของผู้ที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม หรือผลประโยชน์แห่งชาติเป็นที่ตั้ง นั่นแล...
เพราะเอาเข้าจริงๆ แล้ว...ความเคลื่อนไหวเพื่อนำไปสู่การปฏิรูปในแต่ละเรื่อง แต่ละราวนั้น คงต้องยอมรับว่า...เป็นสิ่งซึ่งมีความเกี่ยวพัน มีปฏิสัมพันธ์อย่างแยกไม่ออกกับความเปลี่ยนแปลงทางการเมือง โดยเฉพาะเมื่อต้องหวนกลับไปสู่การเลือกตั้งในอนาคตข้างหน้าอย่างมิอาจปฏิเสธได้ คือถ้าหากยังมัว “รูดไป-รูดมา” เอาแต่ออกัสซั่มในหมู่พี่ๆ-น้องๆ ในหมู่พวกเดียวกันเอง โอกาสจะไปทั้งยวง ไปทั้งแผง ไปไม่กลับ-หลับไม่ตื่น-ฟื้นไม่มี-หนีไม่พ้น ย่อมมีความเป็นไปได้เสมอๆ ด้วยเหตุนี้...มันคงไม่ใช่แค่การเอามันซ์ซ์ซ์ หรือการแสดงความแปลกแยก ขัดแย้งกับผู้หนึ่ง-ผู้ใดเป็นการเฉพาะ แต่ถือเป็นการเล็งเห็นถึงประโยชน์ส่วนรวม อันหมายรวมไปถึงประโยชน์ของพี่ๆ-น้องๆ ด้วยกันเองนั่นแหละ...
ด้วยเหตุเพราะ “เดิมพัน” คราวนี้...ต้องเรียกว่าสูงเอามากๆ ไม่ว่ากองทัพทั้งกองทัพ ระบบราชการทั้งระบบ ต่างถูกดึงเอามาใช้เป็นเครื่องค้ำยัน รับประกัน การันตี ว่าจะต้องนำเอา “แผ่นดินอันงดงาม” กลับคืนมาให้จงได้ แต่ถ้าทุกสิ่งทุกอย่างมันยังออกไปทาง “งดงอม” ไม่ได้แสดงแนวโน้มความเปลี่ยนแปลงที่ผิดแผกแตกต่างไปจากเดิม อันเนื่องมาจากการปฏิรูปยังไม่สามารถเริ่มต้นได้แบบจริงๆ จังๆ อันนี้...ไม่ว่าบิ๊กไหนต่อบิ๊กไหน มีแต่ “ตาย...กับ...ตาย” ไปด้วยกันทั้งสิ้น!!! เพราะฉะนั้นสำหรับ “บิ๊กแป๊ะ” แล้ว น่าจะเก็บถนอมชีวิต เก็บถนอมเรี่ยวแรงเอาไว้ใช้ในทางที่เป็นประโยชน์น่าจะเหมาะกว่า อุตส่าห์ขึ้นชั้นไปถึงระดับพลตำรวจเอก ระดับเบอร์หนึ่งขององค์กร อย่ามัวมาเสียเวลาเล่นบท “ลูกอีช่างฟ้อง” ให้ต้องเสียรังวัด เสียรูปเสียทรง อันเป็นอะไรที่ “ไม่เข้าท่า” ไปด้วยกันทั้งสิ้น...
