ไม่รู้ว่าพล.ต.ท.ศานิตย์ มหถาวร ผู้บัญชาการตำรวจนครบาล (ผบช.น.) บ้าหรือไม่ฉลาด สำหรับการแจงบัญชีทรัพย์สินที่ระบุรายละเอียดอย่างถี่ยิบ ไม่ว่าเงินสดก้อนโตที่เก็บไว้เพื่อดูแลผู้ใหญ่และผู้ใต้บังคับบัญชา และการหาลำไพ่พิเศษ รับเป็นที่ปรึกษาบริษัท ไทยเบฟเวอเรจ จำกัด (มหาชน) ผู้ผลิตเบียร์ช้าง
พล.ต.ท.ศานิตย์ เป็นหนึ่งในสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) ที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา และต้องรายงานบัญชีทรัพย์สินให้สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.)
ทรัพย์สินของพล.ต.ท.ศานิตย์ที่แจ้งไว้กับ ป.ป.ช. มีจำนวนทั้งสิ้น 37 ล้านบาทเศษ ภรรยามีทรัพย์สินจำนวน 55 ล้านบาทเศษ รวมแล้วมีทรัพย์สิน 93 ล้านบาทเศษ โดยถือเป็น สนช.หน้าใหม่ที่มีทรัพย์สินในระดับต้นๆ
จำนวนทรัพย์สินเกือบ 100 ล้านบาท นอกจากทำให้พล.ต.ท.ศานิตย์เป็นที่สนใจแล้ว การถือเงินสดจำนวนกว่า 3 ล้านบาท โดยอ้างว่าเพื่อความคล่องตัวในการดูแลผู้ใหญ่ที่เคารพในโอกาสต่างๆ และดูแลผู้ใต้บังคับบัญชาที่ทำงานทั้งด้านเปิดเผยและไม่เปิดเผย ยังทำให้สังคมต้องอึ้ง
ทำไมพล.ต.ท.ศานิตย์ต้องแจกแจงลงลึกรายละเอียดถึงขั้นนี้เชียวหรือ คิดว่าเป็นความโก้เก๋หรือไม่ จึงต้องพกเงินสดก้อนใหญ่ไว้ในมือ
มีผู้ใหญ่ที่ไหนที่ ผบช.น.ต้องดูแลหรือ ดูแลในฐานะใด มีอะไรกันเป็นพิเศษหรือไม่
อีกคำถามที่สังคมคงข้องใจคือ พล.ต.ท.ศานิตย์เป็นตำรวจใจปล้ำ ถึงกับควักเงินส่วนตัวให้ผู้ใต้บังคับบัญชาทำงานหรือ ผบช.น.คนนี้มีความเสียสละถึงขนาดนำทรัพย์สินของครอบครัวมาดูแลลูกน้องเชียวหรือ
และคำสั่งในฐานะ ผบช.น.ที่ให้คุณให้โทษผู้ใต้บังคับบัญชาได้ ไม่เพียงพอที่จะกระตุ้นให้ลูกน้องทำงานได้หรือ ต้องใช้เงินเป็นสินน้ำใจด้วยอีกหรือ
ส่วนงานที่ไม่เปิดเผยกล่าวอ้างนั้น เป็นงานอะไร และเป็นงานที่อยู่ภายใต้กรอบของกฎหมายหรือไม่
คำชี้แจงบัญชีทรัพย์สินของพล.ต.ท.ศานิตย์ มีคำถามตามมามากมาย
แต่ประเด็นที่ร้อนขึ้นมาทันใดคือ การเป็นที่ปรึกษาบริษัทผู้ผลิตน้ำเมารายใหญ่ที่สุดของประเทศ รับเงินเดือนละ 50,000 บาท ซึ่งกำลังถูกถามถึงความไม่เหมาะสม
เพราะเป็นถึงนายตำรวจใหญ่ เป็นถึง ผบช.น. และอุตส่าห์เสียสละจัดเตรียมเงินสดส่วนตัวกว่า 3 ล้านบาทเพื่อดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา แต่เหตุใดจึงเห็นแก่เศษเงินจากบริษัทน้ำเมาเพียงเดือนละ 50,000 บาท
เหตุใดจึงยอมเสียศักดิ์ศรี ยอมรับใช้บริษัทผู้ผลิตเบียร์รายใหญ่ นำไปสู่ภาพที่ขัดแย้งระหว่างการเป็นผู้รักษากฎหมายกับการปกป้องผู้ผลิตแอลกอฮอลล์ ซึ่งสวนทางกับแนวทางปฏิบัติตามหลักธรรมาภิบาลของข้าราชการที่ดี
เสียงเรียกร้องให้พล.ต.ท.ศานิตย์ลาออกจากการเป็นที่ปรึกษาบริษัท ไทยเบฟฯดังกระหึ่มขึ้นมาแล้ว เพราะการที่ข้าราชการระดับสูง กินเงินเดือนภาษีของประชาชน แต่กลับไปเป็นลูกจ้างบริษัทเอกชน รับเงินอีกทาง ไม่น่าจะถูกต้อง
ประชาชนมีสิทธิตั้งคำถามพล.ต.ท.ศานิตย์ว่า เงินเดือนจากภาษีประชาชนไม่พอกินพอใช่หรือ และถ้าไม่พอกินพอใช้ เหตุใดจึงไม่ลาออกจากตำรวจ และไปกินเงินเดือนจากบริษัทน้ำเมาเต็มตัว
หรือพล.ต.ท.ศานิตย์รู้อยู่แก่ใจดีว่า ถ้าไม่มีเครื่องแบบตำรวจ ถ้าไม่มีตำแหน่งเป็น ผบช.น.คงไม่มีบริษัทเอกชนไหนจ้าง
ถ้าเป็นนายศานิตย์คนธรรมดา ไม่สามารถให้คุณให้โทษกับบริษัทน้ำเมาได้ ไปของานจากบริษัทเอกชนที่ไหนทำ ก็คงอาจไม่มีใครจ้าง แม้จะขอเงินเดือนไม่กี่หมื่นบาทก็ตาม
บริษัท ไทยเบฟฯ ไม่ได้จ่ายเงินค่าที่ปรึกษา 50,000 บาทให้เพราะความเก่งกาจของพล.ต.ท.ศานิตย์ แต่จ่ายเพื่อซื้อตำแหน่ง ผบช.น.
จ่ายเพื่ออวดบารมีว่า บริษัทน้ำเมายักษ์ใหญ่แห่งนี้ สามารถใช้เงินฟาดหัวนายตำรวจใหญ่ให้มารับใช้ได้
ถ้าข้าราชการทุกคนคิดและประพฤติเหมือนพล.ต.ท.ศานิตย์ โดยกินเงินเดือนจากภาษีของประชาชนแล้วยังไม่พอ อาศัยตำแหน่งหารายได้พิเศษ โดยยอมรับใช้บริษัทเอกชนอีก สังคมคงจะยุ่งเหยิงไม่น้อย ระบบราชการคงฟอนเฟะอย่างหนัก
สังคมไม่ควรต้องเสียเวลาเพื่อเรียกร้องให้ลาออกจากการเป็นที่ปรึกษาบริษัทน้ำเมาแต่อย่างใด เพราะพล.ต.ท.ศานิตย์น่าจะมีวิจารณญาณและมีสำนึกตั้งแต่แรกแล้วว่า
ก้าวขึ้นมาเป็นนายตำรวจใหญ่ มีตำแหน่ง ผบช.น.มีทรัพย์สินมากมายระดับ 100 ล้านบาท มีเงินเดือนจากภาษีประชาชนเลี้ยงตลอดชาติ ชีวิตควรพอได้แล้ว ไม่ควรเป็นลูกจ้างบริษัทเอกชน จนเป็นแบบอย่างไม่ดีของข้าราชการ
ใครที่ผลักดันพล.ต.ท.ศานิตย์ขึ้นมาเป็น ผบช.น.จะรู้สึกผิดบ้างไหมที่สนับสนุนให้นายตำรวจที่เห็นแก่เล็กแก่น้อยคนนี้ขึ้นมาเป็นใหญ่
และเงินเดือน 50,000 บาทที่บริษัท ไทยเบฟฯ จ่ายให้นั้น ตีความเป็นอื่นไม่ได้ นอกจากเงิน “สินบน” และอาจเป็น “สินบน” ที่บริษัทน้ำเมาจ่ายเป็นเงินประจำตำแหน่ง ผบช.น.ทุกคน
“สินบน” น้ำเมา คงมีข้าราชการระดับสูงอีกหลายหน่วยงานที่ “รับ” ยอมเอาตำแหน่งไปรับใช้ “เจริญ สิริวัฒนภักดี” เจ้าของบริษัท ไทยเบฟฯ น่าอนาถใจจริงๆ
พล.ต.ท.ศานิตย์ เป็นหนึ่งในสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) ที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา และต้องรายงานบัญชีทรัพย์สินให้สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.)
ทรัพย์สินของพล.ต.ท.ศานิตย์ที่แจ้งไว้กับ ป.ป.ช. มีจำนวนทั้งสิ้น 37 ล้านบาทเศษ ภรรยามีทรัพย์สินจำนวน 55 ล้านบาทเศษ รวมแล้วมีทรัพย์สิน 93 ล้านบาทเศษ โดยถือเป็น สนช.หน้าใหม่ที่มีทรัพย์สินในระดับต้นๆ
จำนวนทรัพย์สินเกือบ 100 ล้านบาท นอกจากทำให้พล.ต.ท.ศานิตย์เป็นที่สนใจแล้ว การถือเงินสดจำนวนกว่า 3 ล้านบาท โดยอ้างว่าเพื่อความคล่องตัวในการดูแลผู้ใหญ่ที่เคารพในโอกาสต่างๆ และดูแลผู้ใต้บังคับบัญชาที่ทำงานทั้งด้านเปิดเผยและไม่เปิดเผย ยังทำให้สังคมต้องอึ้ง
ทำไมพล.ต.ท.ศานิตย์ต้องแจกแจงลงลึกรายละเอียดถึงขั้นนี้เชียวหรือ คิดว่าเป็นความโก้เก๋หรือไม่ จึงต้องพกเงินสดก้อนใหญ่ไว้ในมือ
มีผู้ใหญ่ที่ไหนที่ ผบช.น.ต้องดูแลหรือ ดูแลในฐานะใด มีอะไรกันเป็นพิเศษหรือไม่
อีกคำถามที่สังคมคงข้องใจคือ พล.ต.ท.ศานิตย์เป็นตำรวจใจปล้ำ ถึงกับควักเงินส่วนตัวให้ผู้ใต้บังคับบัญชาทำงานหรือ ผบช.น.คนนี้มีความเสียสละถึงขนาดนำทรัพย์สินของครอบครัวมาดูแลลูกน้องเชียวหรือ
และคำสั่งในฐานะ ผบช.น.ที่ให้คุณให้โทษผู้ใต้บังคับบัญชาได้ ไม่เพียงพอที่จะกระตุ้นให้ลูกน้องทำงานได้หรือ ต้องใช้เงินเป็นสินน้ำใจด้วยอีกหรือ
ส่วนงานที่ไม่เปิดเผยกล่าวอ้างนั้น เป็นงานอะไร และเป็นงานที่อยู่ภายใต้กรอบของกฎหมายหรือไม่
คำชี้แจงบัญชีทรัพย์สินของพล.ต.ท.ศานิตย์ มีคำถามตามมามากมาย
แต่ประเด็นที่ร้อนขึ้นมาทันใดคือ การเป็นที่ปรึกษาบริษัทผู้ผลิตน้ำเมารายใหญ่ที่สุดของประเทศ รับเงินเดือนละ 50,000 บาท ซึ่งกำลังถูกถามถึงความไม่เหมาะสม
เพราะเป็นถึงนายตำรวจใหญ่ เป็นถึง ผบช.น. และอุตส่าห์เสียสละจัดเตรียมเงินสดส่วนตัวกว่า 3 ล้านบาทเพื่อดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา แต่เหตุใดจึงเห็นแก่เศษเงินจากบริษัทน้ำเมาเพียงเดือนละ 50,000 บาท
เหตุใดจึงยอมเสียศักดิ์ศรี ยอมรับใช้บริษัทผู้ผลิตเบียร์รายใหญ่ นำไปสู่ภาพที่ขัดแย้งระหว่างการเป็นผู้รักษากฎหมายกับการปกป้องผู้ผลิตแอลกอฮอลล์ ซึ่งสวนทางกับแนวทางปฏิบัติตามหลักธรรมาภิบาลของข้าราชการที่ดี
เสียงเรียกร้องให้พล.ต.ท.ศานิตย์ลาออกจากการเป็นที่ปรึกษาบริษัท ไทยเบฟฯดังกระหึ่มขึ้นมาแล้ว เพราะการที่ข้าราชการระดับสูง กินเงินเดือนภาษีของประชาชน แต่กลับไปเป็นลูกจ้างบริษัทเอกชน รับเงินอีกทาง ไม่น่าจะถูกต้อง
ประชาชนมีสิทธิตั้งคำถามพล.ต.ท.ศานิตย์ว่า เงินเดือนจากภาษีประชาชนไม่พอกินพอใช่หรือ และถ้าไม่พอกินพอใช้ เหตุใดจึงไม่ลาออกจากตำรวจ และไปกินเงินเดือนจากบริษัทน้ำเมาเต็มตัว
หรือพล.ต.ท.ศานิตย์รู้อยู่แก่ใจดีว่า ถ้าไม่มีเครื่องแบบตำรวจ ถ้าไม่มีตำแหน่งเป็น ผบช.น.คงไม่มีบริษัทเอกชนไหนจ้าง
ถ้าเป็นนายศานิตย์คนธรรมดา ไม่สามารถให้คุณให้โทษกับบริษัทน้ำเมาได้ ไปของานจากบริษัทเอกชนที่ไหนทำ ก็คงอาจไม่มีใครจ้าง แม้จะขอเงินเดือนไม่กี่หมื่นบาทก็ตาม
บริษัท ไทยเบฟฯ ไม่ได้จ่ายเงินค่าที่ปรึกษา 50,000 บาทให้เพราะความเก่งกาจของพล.ต.ท.ศานิตย์ แต่จ่ายเพื่อซื้อตำแหน่ง ผบช.น.
จ่ายเพื่ออวดบารมีว่า บริษัทน้ำเมายักษ์ใหญ่แห่งนี้ สามารถใช้เงินฟาดหัวนายตำรวจใหญ่ให้มารับใช้ได้
ถ้าข้าราชการทุกคนคิดและประพฤติเหมือนพล.ต.ท.ศานิตย์ โดยกินเงินเดือนจากภาษีของประชาชนแล้วยังไม่พอ อาศัยตำแหน่งหารายได้พิเศษ โดยยอมรับใช้บริษัทเอกชนอีก สังคมคงจะยุ่งเหยิงไม่น้อย ระบบราชการคงฟอนเฟะอย่างหนัก
สังคมไม่ควรต้องเสียเวลาเพื่อเรียกร้องให้ลาออกจากการเป็นที่ปรึกษาบริษัทน้ำเมาแต่อย่างใด เพราะพล.ต.ท.ศานิตย์น่าจะมีวิจารณญาณและมีสำนึกตั้งแต่แรกแล้วว่า
ก้าวขึ้นมาเป็นนายตำรวจใหญ่ มีตำแหน่ง ผบช.น.มีทรัพย์สินมากมายระดับ 100 ล้านบาท มีเงินเดือนจากภาษีประชาชนเลี้ยงตลอดชาติ ชีวิตควรพอได้แล้ว ไม่ควรเป็นลูกจ้างบริษัทเอกชน จนเป็นแบบอย่างไม่ดีของข้าราชการ
ใครที่ผลักดันพล.ต.ท.ศานิตย์ขึ้นมาเป็น ผบช.น.จะรู้สึกผิดบ้างไหมที่สนับสนุนให้นายตำรวจที่เห็นแก่เล็กแก่น้อยคนนี้ขึ้นมาเป็นใหญ่
และเงินเดือน 50,000 บาทที่บริษัท ไทยเบฟฯ จ่ายให้นั้น ตีความเป็นอื่นไม่ได้ นอกจากเงิน “สินบน” และอาจเป็น “สินบน” ที่บริษัทน้ำเมาจ่ายเป็นเงินประจำตำแหน่ง ผบช.น.ทุกคน
“สินบน” น้ำเมา คงมีข้าราชการระดับสูงอีกหลายหน่วยงานที่ “รับ” ยอมเอาตำแหน่งไปรับใช้ “เจริญ สิริวัฒนภักดี” เจ้าของบริษัท ไทยเบฟฯ น่าอนาถใจจริงๆ
