ใครเป็นต้นแบบการเมือง “เอาแต่ได้”

ป้อมพระอาทิตย์
โดย โสภณ องค์การณ์

“อเมริกันชาธิปไตย” ตามที่ผมได้ให้นิยามไว้สำหรับความวุ่นวายโกลาหลในหลายเมืองน่าจะทำให้สังคมคนอเมริกันต้องถามตัวเองว่า “จากนี้ไปการเมืองบ้านเราจะเป็นแบบนี้หรือ ไม่ยอมรับกติกา ผลการต่อสู้ในศึกเลือกตั้ง เช่นนั้นหรือ” ใครจะตอบว่าอย่างไร

ผู้สนับสนุนพรรคเดโมแครต หรือเป็นพวกมีแนวคิดเดโมแครต ออกมาเดินขบวนต่อต้าน ว่าที่ประธานาธิบดี โดนัลด์ ทรัมป์ ในหลายเมืองหลายวัน และมีเหตุจลาจลในรัฐโอเรกอน และเมืองอื่นๆ ทำให้ผู้ประท้วงโดนจับกุมไปหลายร้อยคน ถือเป็นเรื่องไม่น่ายินดี

บางแห่ง กลุ่มผู้สนับสนุน ทรัมป์ ได้ออกมาประท้วงผู้ประท้วง มีการปะทะกันพอหอมปากหอมคอ แบบนี้มีไม่ปัญหา ถ้าไม่มีพวกฉวยโอกาสขอผสมโรง อ้างความตกใจวิ่งเข้าห้างร้านขโมยสินค้า ถือเป็นจังหวะนาทีทอง ยกระดับเป็นจลาจลปล้นสะดมทรัพย์สิน

แบบนี้เป็นอนาธิปไตย ในรูปแบบของ “อเมริกันชาธิปไตย”!

มีคนดังๆ หลายคน ออกมาเตือนสติพวกประท้วงว่าต้องให้เกียรติว่าที่ประธานาธิบดีทรัมป์ให้ได้ทำงานเสียก่อน เพราะได้ฉันทามติจากประชาชน ชนะการเลือกตั้งในรูปแบบคณะตัวแทนผู้ลงคะแนน แม้จะมีคะแนนความนิยมน้อยกว่านางคลินตันประมาณแสนกว่า

แต่พวกรวมกลุ่มประท้วงไม่ใส่ใจเรื่องกฎ กติกา เพราะมีอารมณ์โกรธผสมกับแรงแค้นที่ยังไม่ลดความรุนแรง ไม่คิดว่าคลินตันจะพ่ายแพ้แบบขาดลอย ไม่มีโอกาสแม้จะได้ลุ้น ทั้งๆ ที่โพลล์โดยสื่อหลักเลือกข้างคลินตัน เช่นซีเอ็นเอ็น ได้อวยสุดๆ เชียร์อย่างเต็มที่

น่าเห็นใจ หวังมากว่าจะได้นอนมาสบายๆ กลายเป็นคนผิดหวังร่วมกันทั้งตัวคลินตันเอง แกนนำพรรคเดโมแครต และบรรดาสาวกเดโมแครต ซึ่งโดยรวมแล้วออกแนวเอียงซ้าย เป็นนักเคลื่อนไหวกิจกรรม นักรักสิทธิมนุษยชน แต่ไม่เคารพสิทธิของผู้อื่น

ข้อเรียกร้องแบบไม่ยอมรับผลเลือกตั้งของกลุ่มนักประท้วงคือ “ทรัมป์ไม่ใช่ประธานาธิบดีของพวกเรา” “เราไม่เอาทรัมป์” กล่าวหาด้วยถ้อยคำไม่น่าฟังสารพัด เท่ากับสะท้อนให้เห็นภาพว่านี่เป็น “นักประชาธิปไตยเอาแต่ได้” พวกนิยมมือถือสาก ปากถือศีล

หรือจะเป็นการเปิดธาตุแท้ของอเมริกันชนให้ชาวโลกได้เห็นว่านี่เป็นรูปแบบของ “ประชาธิปไตยต้องตามใจ ถูกใจพวกกู” ไม่อย่างนั้น ไม่ยอมรับ ต้องชนะเท่านั้น! ที่น่าสนใจเฝ้าติดตามคือจะมีพวกไหนขอย้ายประเทศไปอยู่แคนาดา หรือประเทศอื่นๆ

ไม่ขอเป็นพลเมืองร่วมแผ่นดินกับทรัมป์ ถ้าได้เป็นประธานาธิบดี เอางั้นเลย!

อยากดูเหมือนกันว่าแคนาดาจะอ้าแขนรับนักประชาธิปไตยเอาแต่ได้แบบนี้ไปเป็นพลเมืองของประเทศหรือไม่ โดยเฉพาะพวกที่นิยมการเมืองไม่ยอมรับกฎ กติกา เอาแต่ใจ

ต้องรอดูว่ากลุ่มนักประท้วงอย่างนี้จะทำกิจกรรม “ไม่เอาทรัมป์” ได้ยืดเยื้อจริงจังแค่ไหน ที่ต่างจากบ้านเราก็คือพวกนี้ไม่มีปักหลักพักค้าง จัดเวทีปราศรัยต่อเนื่อง หรือมีระบบจัดส่งอาหารการกินโดยกลุ่มพ่อยก แม่ยก มีคนบริจาคเงินช่วยเหลือด้านเครื่องขยายเสียง

ที่แน่ๆ คือทางผู้บริหารเมืองคงไม่ยินดี จัดบริการห้องน้ำเคลื่อนที่ให้ จะมีก็คือรถตำรวจ หน่วยปราบจลาจล รถยิงแก๊สน้ำตา รถฉีดน้ำ และรถสำหรับขนพวกที่โดนจับกุม

นักประท้วงอเมริกันชนแบบนี้ เดินขบวนช่วงหัวค่ำ อาจถึงดึก เสร็จแล้ว กลับไปกินข้าว บ้านใครบ้านมัน เย็นวันต่อมาว่ากันใหม่ ถ้ายืดเยื้อ จะส่งปัญหาความยุ่งยากให้ชาวเมืองซึ่งไม่เข้าร่วมด้วย แต่คงไม่มีใครว่าอะไรดังๆ เพราะถือว่าเป็นสิทธิขั้นพื้นฐาน

ที่น่าเกลียดสุดๆ คือพวกนี้โดนกล่าวหาว่าเป็นผลงานของ “นักประท้วงอาชีพ” และพวกสื่อหลัก ซึ่งยังมีอารมณ์ผิดหวังผสมแค้นเช่นกันเมื่อโดนด่าว่าทำโพลล์มั่ว โดยปกติการทำโพลล์ตามหลักวิชาถือว่าค่อนข้างแม่น ถ้าจะผิดพลาดก็บวกหรือลบไม่เกิน 5 เปอร์เซ็นต์

คราวนี้พลิกจากหน้ามือเป็นหลังเท้า จากการคาดว่าจะชนะสบายๆ เป็นการแพ้แบบถล่มทลาย คนทำโพลล์ พวกนักจ้อบนจอทีวีอวยคลินตันหน้าแหก กินไม่ได้นอนไม่หลับ

พวกไม่เอาทรัมป์ อ้างว่ามีนโยบายสุดโต่งหลายเรื่อง ยอมรับไม่ได้ จะยังใช้ประเด็นนี้เป็นข้ออ้างก่อเหตุประท้วง คนไทยเห็นแล้วอยากรู้ว่าในใจลึกๆ แล้ว ทั้งคลินตัน และประธานาธิบดีบารัค โอบามา เองคิดอย่างไร เมื่อเห็นสาวกเดโมแครตมาแผลงฤทธิ์แบบนี้

ทรัมป์เองก็คงอยากรู้ว่าโอบามาจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร มีมาตรการเด็ดขาดหรือไม่ เพราะถ้าปล่อยให้ยืดเยื้อก็ยิ่งเสี่ยงกับการถูกมองว่าแอบขยิบตาให้แบบรู้เห็นเป็นใจด้วย ตัวทรัมป์เองก็วุ่นอยู่กับการจัดหา “ดรีมทีม” คณะรัฐมนตรีเพื่อต้องทำนโยบายให้เป็นจริง

แต่ละเรื่องล้วนดูแล้ว ยากเย็นประเภทหืดจับ ถูกเฝ้ามองโดยพวกเดโมแครตว่าจะทำได้จริงหรือไม่ เช่นการสร้างกำแพงกั้นพรมแดนกับเม็กซิโก การเข้มกับคนมุสลิมเข้าประเทศ การจัดการกับประเทศจีน อิหร่าน ทั้งด้านการค้า การเมือง ความสัมพันธ์โดยรวม

มีแผนยกเลิกสัญญา ข้อตกลงทางการค้าสำคัญกับเพื่อนบ้านคือแคนาดา เม็กซิโก!

ประเทศไทยของหมู่เฮาจะได้ผลกระทบโดยตรงหรือโดนหางเลขจากนโยบายของรัฐบาลทรัมป์มากน้อยเพียงใด ต้องดูการจัดลำดับความสำคัญว่าทรัมป์จะมุ่งไปทางใดตามแนวทาง “สหรัฐอเมริกาต้องมาก่อน” เพื่อทำตามคำประกาศหาเสียงจนได้ชัยชนะ

แต่ไทยมีส่วนเกี่ยวข้องด้านมิติเร้นลับ มีอิทธิพลต่อผลการเลือกตั้งด้วยนะ!

พวกสาวกเดโมแครตระดับฮาร์ดคอร์ แกนนำหัวโจกทั้งหลายจะรู้หรือไม่ว่าการที่ทรัมป์ชนะนั้นเป็นเพราะได้ผ้ายันต์ของท่านเจ้าคุณธงชัยไปช่วยในศึกเลือกตั้ง และก็ได้ win win win สมกับความขลังของผ้ายันต์! ถ้ารู้แล้วจะหาเรื่องไปลุยวัดไทย สถานทูต มั้ย

คนเรายามหน้ามืด หูตาขวางเพราะผิดหวังรุนแรง ทำอะไรก็ได้ เพื่อระบายแค้น! ดูแล้วชักเข้าเค้านักแค้นฝังหุ่นระดับโลกบางรายซึ่งได้ยุยงว่าจ้างให้สมุนนักรับจ้างสู้แล้วรวยสร้างความวุ่นวายในบ้านเมือง จัดชุมนุม ใช้อาวุธสงคราม ก่อการจลาจล เผาบ้านเผาเมือง

“ถ้ากูอยู่ไม่ได้ ก็อย่างหวังว่าพวกเอ็งจะมีชีวิตอย่างเป็นสุข” นั่นไง! ชาวอเมริกันชาธิปไตยทำแบบเดียวกัน “ถ้าพวกกูไม่ชนะ กูก็ไม่ยอมให้มึงมาเป็นผู้นำพวกกู” เช่นกัน

การเมืองประเภทเอาแต่ได้อย่างนี้ ใครเป็นต้นแบบ ใครเลียนแบบใครกันแน่?!