โสภณ องค์การณ์
ASTVผู้จัดการสุดสัปดาห์
รัฐบาลแม่นางโพยปูโพรกเน่าในยังเดินหน้าท้าทายกฎหมายบ้านเมืองและกระแสกรรมต่อไป ปากกล้าขาแกว่ง นึกว่าอำนาจจะจีรังยั่งยืน อยู่นอกเหนือกฎเกณฑ์ของธรรมชาติที่ว่า “มีรุ่งก็มีวาระร่วงโรย” เหมือนความสวยฉาบทาผิวหน้าแม่นางโพยนั่นแหละ ต่อให้พยายามประทินโฉมด้วยแรงเงิน สารเคมีอย่างไร ผลสุดท้ายก็จะเอาไม่อยู่ ต้องเหี่ยวเฉาตามเวลาจนถึงลมหายใจเฮือกสุดท้าย
ช้าหรือเร็ว ขึ้นอยู่กับบุญวาสนา ชะตาฟ้าลิขิต เกิดขึ้นกับทุกชีวิต! ใครสร้างกรรมดี หรือกรรมชั่วชนรุ่นหลังจะจดจำไว้ยกย่องบูชาหรือก่นด่าสาปแช่ง ก็สุดแล้วแต่พฤติกรรม
ยังไม่มีใครอยู่ค่ำฟ้า! รัฐบาล คน ต่อให้ดีเด่น คนชื่นชอบอย่างไร ย่อมต้องถึงจุดเสื่อมด้วยพฤติกรรมของตัวเอง หรือฝ่ายตรงข้าม ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มชั่วหรือดี หักหลังกันเองก็ตาม ถ้าทำความเลวทรามต่ำช้า ไม่ใส่ใจปัญหาทุกข์ร้อนของประชาชน ผลแห่งพฤติกรรมจะสำไปสู่จุดจบเร็วแน่นอน
ความพยายามหักดิบ เร่งออกกฎหมาย แก้ไขรัฐธรรมนูญ มุ่งรวบอำนาจ ทำลายองค์กร สถาบันตรวจสอบ การใช้จ่ายเงิน กู้เงินเพื่อโครงการใหญ่ แฝงเร้นการโกงกิน ล้างผลาญชาติ กำลังเผชิญกระแสตีกลับ กรรมเวรสร้างไว้ให้แผ่นดิน พฤติกรรมกาลี กาลกิณี เริ่มถูกคิดบัญชี ตัดสินชะตากรรม
แต่ก็นั่นแหละ! เมื่อไม่มีใครหามโลงศพมาตั้งให้เห็นตรงหน้า ก็ยังไม่รู้สำนึก แสดงความยโส อหังการ ท่าทีถ้อยคำยังผยอง หยามเหยียดฝ่ายตรงข้าม เหยื่อของความทุกข์เข็ญ ปัญหาในการดำรงชีพ ความสมดุลของชีวิตซึ่งคนบนแผ่นดินนี้พึงได้ พึงมี ตามสภาพสมบูรณ์ของทรัพยากร
ศาลปกครอง ศาลรัฐธรรมนูญ ถึงเวลาต้องแสดงความกล้าหาญด้านคุณธรรม จริยธรรม ความเที่ยงธรรม ฟื้นฟูดุลยธรรม ความมั่นคง หลักการความถูกต้องดีงาม ให้แผ่นดินนี้เป็นฐานอันยั่งยืนสำหรับเป็นที่อยู่อาศัยของคนดี มีศีลธรรม ไม่ใช่ขุมทรัพย์ของอาชญากรหนีคุก ขี้ข้าบักเหลี่ยม
น่าสมเพชปนเศร้าผสมเซ็ง บางพวกก็เลิกหวัง คือคำแถลงของตัวแทนกองทัพบก ประกาศว่ากองทัพขอวางตัวเป็นกลางทางการเมือง ไม่ขอยุ่งเกี่ยวหรือถูกดึงให้เข้าไปผูกติดกับความขัดแย้ง!!
ตีความง่ายๆ ใครทำดี ทำชั่วกับบ้านเมือง กองทัพจะวางเฉย! คนดีออกมาขัดขวางนักการเมืองชั่วไม่ให้ทำลายบ้านเมืองจนฉิบหายล่มจม นักการเมืองจะทำระยำตำบอนอย่างไร โดนตำรวจหน่วยปราบจลาจลไล่กระทืบใช้กระบอลทุบ ยิงแก๊สน้ำตาใส่อย่างไร กองทัพไม่ใส่ใจ!
ย้ำอีกครั้ง การวางตัวเป็นกลางในช่วงที่มีความขัดแย้งของกลุ่มต่างๆ ก็คือการไม่แสดงจุดยืน ไม่เลือกข้าง ถูกมองว่าเป็นการเอาเปรียบ ขี้ขลาดตาขาว ไร้ความกล้าหาญด้านคุณธรรม กล้าแยกแยะใครผิดหรือถูก รอตีกิน เข้าข้างผู้ชนะ ตักตวงผลประโยชน์ส่วนตัว ไม่อายฟ้าดิน
เออ! จะให้เข้าใจว่ากองทัพจะวางเฉย ปล่อยให้ "การเมืองต้องแก้ด้วยการเมือง" อย่างนั้นหรือ! และอยากถามว่านี่เป็นแนวคิดของผู้นำกองทัพบกคนเดียว ทหารอื่นๆ ไม่เกี่ยวเช่นนั้นเรอะ! และหมายความว่าแม่ทัพนายกองคนอื่นๆ เห็นดีเห็นงามตามท่านผู้นำกองทัพ “นายว่าไง ก็ตามนั้น”
ถ้าเป็นอย่างนั้น เมื่อหัวหน้ากองทัพยอมสยบกับอำนาจ ความเย้ายวนของนักการเมืองชั่วร้าย อามิสสินจ้างแรงจูงใจต่างๆ ทหารระดับรองๆ ก็จะปล่อยให้นักการเมืองชั่วร้ายย่ำยีต่อไปงั้นเรอะ
แล้วเมื่อไหร่ ต้องให้เกิดวิกฤติระดับไหน จึงจะกระตุ้นให้กองทัพออกแอ็คชั่น?
ถ้าประชาชนคนดีรักชาติบ้านเมือง รวมตัวกันขับไล่รัฐบาลชั่วร้าย นักการเมืองกังฉินขายชาติ หนี้สินท่วมประเทศ นักการเมืองชั่วร้ายสั่งตำรวจปราบปรามไล่ทุบตี กองทัพก็จะเฉยงั้นเรอะ?
จะวางตัวเป็นกลาง ให้กองเชียร์รัฐบาลกังฉินไล่เข่นฆ่าประชาชนตามใจงั้นเรอะ? ถ้าชาวบ้านจับอาวุธออกมาเข่นฆ่ากัน เกิดเหตุลุกลามเป็นสงครามกลางเมือง กองทัพจะทำอย่างไร? วางตัวเป็นกลาง เฉย หรือเล่นงานทั้ง 2 ฝ่าย เพื่อไม่ให้เกิดปัญหามวลชนต่อไป ไม่แยกแยะว่าฝ่ายใดชั่วดีเรอะ
บ้านเมืองจะมีความหวังอะไรเหลือ ถ้าทหารทุกคนต้องฟังผู้บังคับบัญชาเพียงผู้เดียว?
ที่พร่ำบ่นมายืดยาวก็ไม่ได้หวังว่าจะรบกวนผู้นำกองทัพให้รู้สึกอึดอัดใจ เดือดร้อน ต้องลำบากแบกรับภาระของประชาชนในการกอบกู้บ้านเมืองหรอก เพียงแค่สงสัยว่ากองทัพยุคนี้จำกัดบทบาทหน้าที่ของตัวเองอย่างไร ในยุคที่ "การเมืองต้องแก้ด้วยการเมือง" ในยุคการเมืองสามานย์บัดซบ?
ชาวบ้านรู้ซึ้งแล้วว่ากองทัพมีหน้าที่เพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์ และประชาชน แต่การกระทำยุคนี้ยังไม่ปรากฏผลพิสูจน์ นอกจากทหารระดับล่างจะสงสัยท่าทีว่าจะโดนไล่บี้โดย ดีเอสไอ ปปช. มีคดีอาญา ยังไร้การยืนหยัดเพื่อศักดิ์ศรีของกองทัพ ขณะที่กองกำลังตำรวจได้สร้างฐานของรัฐตำรวจ
ความคิดเห็นต่างๆ ถูกมองว่าเป็นการสร้างภาพลบต่อกองทัพ ทำให้เจ้านายลำบากใจ ต้องใช้ลูกน้องออกมาแถลงแก้ต่าง พรรคพวกต้องรับงานชี้แจงว่าท่านผู้นำกองทัพมีจุดยืนเพื่อชาติเหมือนเดิม แต่ไม่ระบุชี้ชัดว่าชาติอะไร ชาตินี้ หรือชาติหน้า
ประชาชนคนดีรักบ้านเมืองรู้สึกโดดเดี่ยว เคว้งคว้าง ออกมาร้องทุกข์ปัญหาต่างๆ เหมือนชาวสวนยางก็ได้รับการต้อนรับโดยกองกำลังตำรวจปราบจลาจล มีกระบอง แก๊สน้ำตา เหตุเกิดซ้ำซากจนมีคำถามว่ามีกองทัพไว้เป็นฐาน นักการเมือง ไม่ตะขิดตะขวงใจว่ารับใช้คนชั่วหรือ
จากนี้ไปรัฐบาลแม่นางโพยจะเผชิญกับความท้าทาย ดิ้นรนเพื่ออยู่รอด การท้าทายศาลรัฐธรรมนูญทำให้ติดบ่วง เสี่ยงต่อการสิ้นสุดอำนาจ ถ้าตุลาการไม่หวั่นเกรงคำขู่คุกคาม
อะไรจะเกิดขึ้น? หมอดู โหรจะแม่นหรือไม่ ต้องรอการพิสูจน์ สถานการณ์โดยรวมภาคประชาชนคนดีเริ่มประสานพลังรุกคืบด้านกฎหมาย องค์กรสาธารณะ กลุ่มพลัง เหมือนแม่น้ำหลายสายรอการไหลรวมกันสู่อภิมหา ชลาลัยพัดพาชะล้างความชั่วร้ายให้พ้นจากแผ่นดิน
ดูแล้วยากที่จะสำเร็จ แต่ไม่เหลือบ่ากว่าแรง ความเป็นจริงก็คือ การต่อสู้เพื่อให้ความดีชนะความชั่วต้องใช้เวลา การเสียสละ หลายประเทศต้องใช้เวลาหลายทศวรรษกว่าจะปลดแอกได้ในไทย พวกขบวนการขี้ข้าบักเหลี่ยมเป็นใหญ่ มีพลังแข็งแกร่ง แต่ปัญหากลายเป็นวิกฤต กินตัวเอง ความผุกร่อนเกิดในโครงสร้าง ทำให้ความมั่นคงเป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น
ไทยเฉย ไทยทน ไทยนิ่ง ต้องมีจุดจบ ถ้าไม่สิ้นศักดิ์ศรีของความเป็นคน!
ASTVผู้จัดการสุดสัปดาห์
รัฐบาลแม่นางโพยปูโพรกเน่าในยังเดินหน้าท้าทายกฎหมายบ้านเมืองและกระแสกรรมต่อไป ปากกล้าขาแกว่ง นึกว่าอำนาจจะจีรังยั่งยืน อยู่นอกเหนือกฎเกณฑ์ของธรรมชาติที่ว่า “มีรุ่งก็มีวาระร่วงโรย” เหมือนความสวยฉาบทาผิวหน้าแม่นางโพยนั่นแหละ ต่อให้พยายามประทินโฉมด้วยแรงเงิน สารเคมีอย่างไร ผลสุดท้ายก็จะเอาไม่อยู่ ต้องเหี่ยวเฉาตามเวลาจนถึงลมหายใจเฮือกสุดท้าย
ช้าหรือเร็ว ขึ้นอยู่กับบุญวาสนา ชะตาฟ้าลิขิต เกิดขึ้นกับทุกชีวิต! ใครสร้างกรรมดี หรือกรรมชั่วชนรุ่นหลังจะจดจำไว้ยกย่องบูชาหรือก่นด่าสาปแช่ง ก็สุดแล้วแต่พฤติกรรม
ยังไม่มีใครอยู่ค่ำฟ้า! รัฐบาล คน ต่อให้ดีเด่น คนชื่นชอบอย่างไร ย่อมต้องถึงจุดเสื่อมด้วยพฤติกรรมของตัวเอง หรือฝ่ายตรงข้าม ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มชั่วหรือดี หักหลังกันเองก็ตาม ถ้าทำความเลวทรามต่ำช้า ไม่ใส่ใจปัญหาทุกข์ร้อนของประชาชน ผลแห่งพฤติกรรมจะสำไปสู่จุดจบเร็วแน่นอน
ความพยายามหักดิบ เร่งออกกฎหมาย แก้ไขรัฐธรรมนูญ มุ่งรวบอำนาจ ทำลายองค์กร สถาบันตรวจสอบ การใช้จ่ายเงิน กู้เงินเพื่อโครงการใหญ่ แฝงเร้นการโกงกิน ล้างผลาญชาติ กำลังเผชิญกระแสตีกลับ กรรมเวรสร้างไว้ให้แผ่นดิน พฤติกรรมกาลี กาลกิณี เริ่มถูกคิดบัญชี ตัดสินชะตากรรม
แต่ก็นั่นแหละ! เมื่อไม่มีใครหามโลงศพมาตั้งให้เห็นตรงหน้า ก็ยังไม่รู้สำนึก แสดงความยโส อหังการ ท่าทีถ้อยคำยังผยอง หยามเหยียดฝ่ายตรงข้าม เหยื่อของความทุกข์เข็ญ ปัญหาในการดำรงชีพ ความสมดุลของชีวิตซึ่งคนบนแผ่นดินนี้พึงได้ พึงมี ตามสภาพสมบูรณ์ของทรัพยากร
ศาลปกครอง ศาลรัฐธรรมนูญ ถึงเวลาต้องแสดงความกล้าหาญด้านคุณธรรม จริยธรรม ความเที่ยงธรรม ฟื้นฟูดุลยธรรม ความมั่นคง หลักการความถูกต้องดีงาม ให้แผ่นดินนี้เป็นฐานอันยั่งยืนสำหรับเป็นที่อยู่อาศัยของคนดี มีศีลธรรม ไม่ใช่ขุมทรัพย์ของอาชญากรหนีคุก ขี้ข้าบักเหลี่ยม
น่าสมเพชปนเศร้าผสมเซ็ง บางพวกก็เลิกหวัง คือคำแถลงของตัวแทนกองทัพบก ประกาศว่ากองทัพขอวางตัวเป็นกลางทางการเมือง ไม่ขอยุ่งเกี่ยวหรือถูกดึงให้เข้าไปผูกติดกับความขัดแย้ง!!
ตีความง่ายๆ ใครทำดี ทำชั่วกับบ้านเมือง กองทัพจะวางเฉย! คนดีออกมาขัดขวางนักการเมืองชั่วไม่ให้ทำลายบ้านเมืองจนฉิบหายล่มจม นักการเมืองจะทำระยำตำบอนอย่างไร โดนตำรวจหน่วยปราบจลาจลไล่กระทืบใช้กระบอลทุบ ยิงแก๊สน้ำตาใส่อย่างไร กองทัพไม่ใส่ใจ!
ย้ำอีกครั้ง การวางตัวเป็นกลางในช่วงที่มีความขัดแย้งของกลุ่มต่างๆ ก็คือการไม่แสดงจุดยืน ไม่เลือกข้าง ถูกมองว่าเป็นการเอาเปรียบ ขี้ขลาดตาขาว ไร้ความกล้าหาญด้านคุณธรรม กล้าแยกแยะใครผิดหรือถูก รอตีกิน เข้าข้างผู้ชนะ ตักตวงผลประโยชน์ส่วนตัว ไม่อายฟ้าดิน
เออ! จะให้เข้าใจว่ากองทัพจะวางเฉย ปล่อยให้ "การเมืองต้องแก้ด้วยการเมือง" อย่างนั้นหรือ! และอยากถามว่านี่เป็นแนวคิดของผู้นำกองทัพบกคนเดียว ทหารอื่นๆ ไม่เกี่ยวเช่นนั้นเรอะ! และหมายความว่าแม่ทัพนายกองคนอื่นๆ เห็นดีเห็นงามตามท่านผู้นำกองทัพ “นายว่าไง ก็ตามนั้น”
ถ้าเป็นอย่างนั้น เมื่อหัวหน้ากองทัพยอมสยบกับอำนาจ ความเย้ายวนของนักการเมืองชั่วร้าย อามิสสินจ้างแรงจูงใจต่างๆ ทหารระดับรองๆ ก็จะปล่อยให้นักการเมืองชั่วร้ายย่ำยีต่อไปงั้นเรอะ
แล้วเมื่อไหร่ ต้องให้เกิดวิกฤติระดับไหน จึงจะกระตุ้นให้กองทัพออกแอ็คชั่น?
ถ้าประชาชนคนดีรักชาติบ้านเมือง รวมตัวกันขับไล่รัฐบาลชั่วร้าย นักการเมืองกังฉินขายชาติ หนี้สินท่วมประเทศ นักการเมืองชั่วร้ายสั่งตำรวจปราบปรามไล่ทุบตี กองทัพก็จะเฉยงั้นเรอะ?
จะวางตัวเป็นกลาง ให้กองเชียร์รัฐบาลกังฉินไล่เข่นฆ่าประชาชนตามใจงั้นเรอะ? ถ้าชาวบ้านจับอาวุธออกมาเข่นฆ่ากัน เกิดเหตุลุกลามเป็นสงครามกลางเมือง กองทัพจะทำอย่างไร? วางตัวเป็นกลาง เฉย หรือเล่นงานทั้ง 2 ฝ่าย เพื่อไม่ให้เกิดปัญหามวลชนต่อไป ไม่แยกแยะว่าฝ่ายใดชั่วดีเรอะ
บ้านเมืองจะมีความหวังอะไรเหลือ ถ้าทหารทุกคนต้องฟังผู้บังคับบัญชาเพียงผู้เดียว?
ที่พร่ำบ่นมายืดยาวก็ไม่ได้หวังว่าจะรบกวนผู้นำกองทัพให้รู้สึกอึดอัดใจ เดือดร้อน ต้องลำบากแบกรับภาระของประชาชนในการกอบกู้บ้านเมืองหรอก เพียงแค่สงสัยว่ากองทัพยุคนี้จำกัดบทบาทหน้าที่ของตัวเองอย่างไร ในยุคที่ "การเมืองต้องแก้ด้วยการเมือง" ในยุคการเมืองสามานย์บัดซบ?
ชาวบ้านรู้ซึ้งแล้วว่ากองทัพมีหน้าที่เพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์ และประชาชน แต่การกระทำยุคนี้ยังไม่ปรากฏผลพิสูจน์ นอกจากทหารระดับล่างจะสงสัยท่าทีว่าจะโดนไล่บี้โดย ดีเอสไอ ปปช. มีคดีอาญา ยังไร้การยืนหยัดเพื่อศักดิ์ศรีของกองทัพ ขณะที่กองกำลังตำรวจได้สร้างฐานของรัฐตำรวจ
ความคิดเห็นต่างๆ ถูกมองว่าเป็นการสร้างภาพลบต่อกองทัพ ทำให้เจ้านายลำบากใจ ต้องใช้ลูกน้องออกมาแถลงแก้ต่าง พรรคพวกต้องรับงานชี้แจงว่าท่านผู้นำกองทัพมีจุดยืนเพื่อชาติเหมือนเดิม แต่ไม่ระบุชี้ชัดว่าชาติอะไร ชาตินี้ หรือชาติหน้า
ประชาชนคนดีรักบ้านเมืองรู้สึกโดดเดี่ยว เคว้งคว้าง ออกมาร้องทุกข์ปัญหาต่างๆ เหมือนชาวสวนยางก็ได้รับการต้อนรับโดยกองกำลังตำรวจปราบจลาจล มีกระบอง แก๊สน้ำตา เหตุเกิดซ้ำซากจนมีคำถามว่ามีกองทัพไว้เป็นฐาน นักการเมือง ไม่ตะขิดตะขวงใจว่ารับใช้คนชั่วหรือ
จากนี้ไปรัฐบาลแม่นางโพยจะเผชิญกับความท้าทาย ดิ้นรนเพื่ออยู่รอด การท้าทายศาลรัฐธรรมนูญทำให้ติดบ่วง เสี่ยงต่อการสิ้นสุดอำนาจ ถ้าตุลาการไม่หวั่นเกรงคำขู่คุกคาม
อะไรจะเกิดขึ้น? หมอดู โหรจะแม่นหรือไม่ ต้องรอการพิสูจน์ สถานการณ์โดยรวมภาคประชาชนคนดีเริ่มประสานพลังรุกคืบด้านกฎหมาย องค์กรสาธารณะ กลุ่มพลัง เหมือนแม่น้ำหลายสายรอการไหลรวมกันสู่อภิมหา ชลาลัยพัดพาชะล้างความชั่วร้ายให้พ้นจากแผ่นดิน
ดูแล้วยากที่จะสำเร็จ แต่ไม่เหลือบ่ากว่าแรง ความเป็นจริงก็คือ การต่อสู้เพื่อให้ความดีชนะความชั่วต้องใช้เวลา การเสียสละ หลายประเทศต้องใช้เวลาหลายทศวรรษกว่าจะปลดแอกได้ในไทย พวกขบวนการขี้ข้าบักเหลี่ยมเป็นใหญ่ มีพลังแข็งแกร่ง แต่ปัญหากลายเป็นวิกฤต กินตัวเอง ความผุกร่อนเกิดในโครงสร้าง ทำให้ความมั่นคงเป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น
ไทยเฉย ไทยทน ไทยนิ่ง ต้องมีจุดจบ ถ้าไม่สิ้นศักดิ์ศรีของความเป็นคน!
