โดย...อภินันท์ สิริรัตนจิตต์
คณะศิลปศาสตร์และศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่
พาดหัวข่าวเป็น Talk of The Town สำหรับเจ้าปุย อายุ 2 ปี สุนัขพันธุ์บางแก้วผสมพันธุ์ไทยเพศผู้ ซึ่งคาบถุงวิ่งมาจากปากซอยเอามาวางไว้ในบ้าน ก่อนส่งเสียงเห่าให้เจ้าของบ้านรับรู้ และเปิดถุงออกดูพบเป็นเด็กทารกแรกเกิดยังมีชีวิตอยู่ แล้วแจ้งเจ้าหน้าที่ให้รีบนำตัวทารกส่งโรงพยาบาล จึงทำให้ทารกได้รับความปลอดภัยด้วยแล้ว หากจะคาดเดาเป็นว่า เจ้าปุย สุนัขพันธุ์บางแก้วแสนรู้นี้ คงจะมีความรู้สึกรักเด็ก ด้วยเพราะอุปนิสัยดีของเจ้าปุย ซึ่งเจ้าของสุนัขยืนยัน หรืออาจเป็นเพราะเหตุปัจจัยแห่งผลบุญของทารก แต่กระนั้นคงต้องร่วมรู้สึกชื่นชมกับปรากฏการณ์ของเจ้าปุยเป็นพิเศษในกรณีนี้
ข้อมูลกรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ พบว่า สถิติการคลอดบุตรของมารดาวัยรุ่นที่มีอายุต่ำกว่า 20 ปีบริบูรณ์ มีจำนวนเพิ่มขึ้นย้อนหลังไป ร่วม 5 ปี คือปี 2552 ร้อยละ 13.55 ปี 2553 ร้อยละ 13.76 ปี 2554 ร้อยละ 14.32 ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งในการนำไปสู่การทำแท้งและการทอดทิ้งเด็ก และจากสถิติการรับเด็กเข้าอุปการะในสถานสงเคราะห์เด็กผลพวงจากปัญหาเด็กถูกทอดทิ้ง มีข้อมูลจากกระทรวงสาธารณสุข พบว่า มีจำนวนเด็ก 1.157 คน และยังพบว่า สถิติเด็กทารกตามข้อตกลงความร่วมมือในการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็กที่ถูกทอดทิ้ง ปี 2548-2555 (อายุทารกเฉลี่ยระหว่าง 1-9 เดือน) มีจำนวนทั้งสิ้น 451 คน โดยจำแนกอายุมารดา พบว่า จำนวนมารดาอายุต่ำกว่า 15 ปี ร้อยละ 1.30 อายุต่ำกว่า 20 ปี ร้อยละ 15.10 จำนวนมารดาอายุสูงกว่า 20 ปี ร้อยละ 76.70 และไม่ทราบอายุมารดา ร้อยละ 6.90 จากข้อมูลดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าปัญหาการทอดทิ้งเด็กทารก อันเนื่องมาจากสาเหตุและปัจจัยต่างๆ มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นทุกปี ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าการพัฒนาคุณภาพชีวิตและการสร้างภูมิคุ้มกันทางจิตใจ ยังเป็นภาวะเสี่ยงต่อสถาบันครอบครัวและเป็นภัยคุกคามชีวิตเด็กทารก อันนำไปสู่ปัญหาทางสังคมต่างๆ สิ่งเหล่านี้เป็นสภาพปัญหาทางสังคม ซึ่งรัฐและสถาบันทางสังคม รวมถึงสถาบันครอบครัว ควรคำนึงถึงความมีชีวิตอยู่ของเด็ก อันเป็นสิทธิพื้นฐานทางมนุษยธรรม
หากคิดว่า ปัญหาเหล่านี้เป็นปัญหาสังคม ซึ่งมิใช่ปัญหาบุคคลหรือปัญหาครอบครัวแล้ว การพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในชาติและความปลอดภัยของเด็กและเยาวชนคงจะอยู่ในภาวะสุ่มเสี่ยง โดยไม่สามารถหาความร่วมมือในการดูแลทรัพยากรมนุษย์ของชาติได้อย่างมีคุณภาพ และคงพยากรณ์อนาคตได้ว่า จะมีตัวเลขสถานการณ์เกี่ยวกับการทำแท้งและการทอดทิ้งเด็กเพิ่มขึ้นอีก
ผู้เขียนจึงขอส่งความห่วงใยเกี่ยวกับเด็กและเยาวชนของชาติ ไปยังผู้ดูแลรับผิดชอบกระทรวงแห่งสุขภาพของประเทศและผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่าย โดยเฉพาะครอบครัว เพื่อร่วมกันส่งเสริมให้เกิดการดูแล รักษาและใส่ใจกับชีวิตของเด็ก ซึ่งจะกลายเป็นอนาคตของประเทศ เพราะไม่แน่ใจว่าในประเทศไทยจะมีพื้นที่ไหนอีก จะมีเจ้าปุย : สุนัขฮีโร่ ช่วยคอยสอดส่องและช่วยเหลือชีวิตของเด็กทารก ซึ่งจะถูกทอดทิ้งเป็นรายต่อไป
คณะศิลปศาสตร์และศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่
พาดหัวข่าวเป็น Talk of The Town สำหรับเจ้าปุย อายุ 2 ปี สุนัขพันธุ์บางแก้วผสมพันธุ์ไทยเพศผู้ ซึ่งคาบถุงวิ่งมาจากปากซอยเอามาวางไว้ในบ้าน ก่อนส่งเสียงเห่าให้เจ้าของบ้านรับรู้ และเปิดถุงออกดูพบเป็นเด็กทารกแรกเกิดยังมีชีวิตอยู่ แล้วแจ้งเจ้าหน้าที่ให้รีบนำตัวทารกส่งโรงพยาบาล จึงทำให้ทารกได้รับความปลอดภัยด้วยแล้ว หากจะคาดเดาเป็นว่า เจ้าปุย สุนัขพันธุ์บางแก้วแสนรู้นี้ คงจะมีความรู้สึกรักเด็ก ด้วยเพราะอุปนิสัยดีของเจ้าปุย ซึ่งเจ้าของสุนัขยืนยัน หรืออาจเป็นเพราะเหตุปัจจัยแห่งผลบุญของทารก แต่กระนั้นคงต้องร่วมรู้สึกชื่นชมกับปรากฏการณ์ของเจ้าปุยเป็นพิเศษในกรณีนี้
ข้อมูลกรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ พบว่า สถิติการคลอดบุตรของมารดาวัยรุ่นที่มีอายุต่ำกว่า 20 ปีบริบูรณ์ มีจำนวนเพิ่มขึ้นย้อนหลังไป ร่วม 5 ปี คือปี 2552 ร้อยละ 13.55 ปี 2553 ร้อยละ 13.76 ปี 2554 ร้อยละ 14.32 ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งในการนำไปสู่การทำแท้งและการทอดทิ้งเด็ก และจากสถิติการรับเด็กเข้าอุปการะในสถานสงเคราะห์เด็กผลพวงจากปัญหาเด็กถูกทอดทิ้ง มีข้อมูลจากกระทรวงสาธารณสุข พบว่า มีจำนวนเด็ก 1.157 คน และยังพบว่า สถิติเด็กทารกตามข้อตกลงความร่วมมือในการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็กที่ถูกทอดทิ้ง ปี 2548-2555 (อายุทารกเฉลี่ยระหว่าง 1-9 เดือน) มีจำนวนทั้งสิ้น 451 คน โดยจำแนกอายุมารดา พบว่า จำนวนมารดาอายุต่ำกว่า 15 ปี ร้อยละ 1.30 อายุต่ำกว่า 20 ปี ร้อยละ 15.10 จำนวนมารดาอายุสูงกว่า 20 ปี ร้อยละ 76.70 และไม่ทราบอายุมารดา ร้อยละ 6.90 จากข้อมูลดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าปัญหาการทอดทิ้งเด็กทารก อันเนื่องมาจากสาเหตุและปัจจัยต่างๆ มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นทุกปี ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าการพัฒนาคุณภาพชีวิตและการสร้างภูมิคุ้มกันทางจิตใจ ยังเป็นภาวะเสี่ยงต่อสถาบันครอบครัวและเป็นภัยคุกคามชีวิตเด็กทารก อันนำไปสู่ปัญหาทางสังคมต่างๆ สิ่งเหล่านี้เป็นสภาพปัญหาทางสังคม ซึ่งรัฐและสถาบันทางสังคม รวมถึงสถาบันครอบครัว ควรคำนึงถึงความมีชีวิตอยู่ของเด็ก อันเป็นสิทธิพื้นฐานทางมนุษยธรรม
หากคิดว่า ปัญหาเหล่านี้เป็นปัญหาสังคม ซึ่งมิใช่ปัญหาบุคคลหรือปัญหาครอบครัวแล้ว การพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในชาติและความปลอดภัยของเด็กและเยาวชนคงจะอยู่ในภาวะสุ่มเสี่ยง โดยไม่สามารถหาความร่วมมือในการดูแลทรัพยากรมนุษย์ของชาติได้อย่างมีคุณภาพ และคงพยากรณ์อนาคตได้ว่า จะมีตัวเลขสถานการณ์เกี่ยวกับการทำแท้งและการทอดทิ้งเด็กเพิ่มขึ้นอีก
ผู้เขียนจึงขอส่งความห่วงใยเกี่ยวกับเด็กและเยาวชนของชาติ ไปยังผู้ดูแลรับผิดชอบกระทรวงแห่งสุขภาพของประเทศและผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่าย โดยเฉพาะครอบครัว เพื่อร่วมกันส่งเสริมให้เกิดการดูแล รักษาและใส่ใจกับชีวิตของเด็ก ซึ่งจะกลายเป็นอนาคตของประเทศ เพราะไม่แน่ใจว่าในประเทศไทยจะมีพื้นที่ไหนอีก จะมีเจ้าปุย : สุนัขฮีโร่ ช่วยคอยสอดส่องและช่วยเหลือชีวิตของเด็กทารก ซึ่งจะถูกทอดทิ้งเป็นรายต่อไป
