โดย...อภินันท์ สิริรัตนจิตต์
คณะศิลปศาสตร์และศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่
เป็นห่วงเป็นใยประเด็นร้อนทางการศึกษา ที่รัฐบาลได้มีแนวคิดยุบหรือควบรวมโรงเรียนขนาดเล็ก ซึ่งยังหาบทสรุปที่ชัดเจนไม่ได้ แต่มีคำยืนยันว่าไม่ได้เกี่ยวพันด้วยการบริหารงบประมาณแผ่นดิน เพื่อลงทุนทางการศึกษา อันเป็นฐานรากสำหรับคุณภาพชีวิตของเด็กและเยาวชนอนาคตของชาติ
กระบวนการบริหารจัดการศึกษา นอกจากคำนึงถึงคุณภาพการศึกษา ตามมาตรฐานการศึกษา แต่ละระดับการศึกษาที่กำหนดเป็นตัวตั้งแล้ว เครื่องมือที่เป็นกฎหรือระเบียบทางการศึกษา อันเป็นแนวปฏิบัติที่ดี ซึ่งวางไว้ให้เป็นมาตรฐาน จะเป็นประโยชน์ต่อการปฏิบัติงานให้บรรลุถึงคุณภาพที่มีด้วย ข้อสังเกตหนึ่ง ผู้เขียนคิดเห็น คือ ความเข้าใจเรื่องรอบปีการศึกษาของสถานศึกษาระดับขั้นพื้นฐาน ที่ปฏิบัติการเปิดและปิด รวมถึงนับปีการศึกษาคลาดเคลื่อนจากระเบียบกระทรวงศึกษาธิการ ว่าด้วยปีการศึกษา การเปิดและปิดสถานศึกษา พ.ศ. 2549 มีสาระสำคัญที่เกี่ยวข้องบางข้อ ว่า
ข้อ 6 ในรอบปีการศึกษาหนึ่ง วันเริ่มต้นปีการศึกษา คือวันที่ 16 พฤษภาคม และวันสิ้นปีการศึกษา คือวันที่ 15 พฤษภาคม ของปีถัดไป
ข้อ 7 ให้สถานศึกษาเปิดและปิดภาคเรียนตามปกติในรอบปีการศึกษาหนึ่งตามที่กำหนดไว้ ดังต่อไปนี้
(1) ภาคเรียนที่หนึ่ง วันเปิดภาคเรียน วันที่ 16 พฤษภาคม วันปิดภาคเรียนวันที่ 11 ตุลาคม
(2) ภาคเรียนที่สอง วันเปิดภาคเรียน วันที่ 1 พฤศจิกายน วันปิดภาคเรียนวันที่ 1 เมษายน ของปีถัดไป
สถานศึกษาใดประสงค์จะเปิดและปิดภาคเรียนแตกต่างไปจากที่กำหนดไว้ตามวรรคหนึ่งให้ส่วนราชการเจ้าสังกัดเป็นผู้กำหนดตามที่เห็นสมควร
จากระเบียบข้อ 6 และข้อ 7 ดังกล่าว มีสถานศึกษาหลายแห่งไม่ได้เปิดปิดภาคการศึกษาตามระเบียบกำหนด จึงส่งผลกระทบสำคัญ เช่น เวลาเรียนของนักเรียนไม่ครบตามกำหนด แม้จะนับขั้นต่ำร้อยละ 80 ดังนั้นจะให้มีการอนุมัติให้จบหรือผ่านขึ้นชั้นที่สูงขึ้นด้วยประสิทธิภาพและประสิทธิผลอย่างเข้มข้นในการจัดการศึกษาได้อย่างไร เป็นต้น
อนึ่งแนวคิดการบริหาร “คุณภาพการศึกษา” ของประเทศชาติ หวังผลิดอกออกผลที่เยาวชนซึ่งจะเป็นกำลังและความหวังของชาติในอนาคต “ความไม่ละเลยด้วยใส่ใจในการทำคุณภาพการศึกษาให้ถึงคุณภาพอย่างแท้จริง” น่าจะเป็นสิ่งที่มีคุณประโยชน์ต่อรัฐสวัสดิการทางการศึกษาอย่างแท้จริง มากกว่าการศึกษาตามนโยบายประชานิยม
ผู้เขียน จึงขอเสนอแนะความเข้าใจเรื่องรอบปีการศึกษานี้ ไปยังรัฐมนตรีเจ้ากระทรวงแห่งปัญญาของชาติและผู้ดูแลระบบการศึกษาของชาติ โดยเฉพาะระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานให้กำชับหรือแนะนำสถานศึกษาในระบบได้ปฏิบัติตามระเบียบต่างๆ เพื่อรองรับความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ในรอบปีด้วย
คณะศิลปศาสตร์และศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่
เป็นห่วงเป็นใยประเด็นร้อนทางการศึกษา ที่รัฐบาลได้มีแนวคิดยุบหรือควบรวมโรงเรียนขนาดเล็ก ซึ่งยังหาบทสรุปที่ชัดเจนไม่ได้ แต่มีคำยืนยันว่าไม่ได้เกี่ยวพันด้วยการบริหารงบประมาณแผ่นดิน เพื่อลงทุนทางการศึกษา อันเป็นฐานรากสำหรับคุณภาพชีวิตของเด็กและเยาวชนอนาคตของชาติ
กระบวนการบริหารจัดการศึกษา นอกจากคำนึงถึงคุณภาพการศึกษา ตามมาตรฐานการศึกษา แต่ละระดับการศึกษาที่กำหนดเป็นตัวตั้งแล้ว เครื่องมือที่เป็นกฎหรือระเบียบทางการศึกษา อันเป็นแนวปฏิบัติที่ดี ซึ่งวางไว้ให้เป็นมาตรฐาน จะเป็นประโยชน์ต่อการปฏิบัติงานให้บรรลุถึงคุณภาพที่มีด้วย ข้อสังเกตหนึ่ง ผู้เขียนคิดเห็น คือ ความเข้าใจเรื่องรอบปีการศึกษาของสถานศึกษาระดับขั้นพื้นฐาน ที่ปฏิบัติการเปิดและปิด รวมถึงนับปีการศึกษาคลาดเคลื่อนจากระเบียบกระทรวงศึกษาธิการ ว่าด้วยปีการศึกษา การเปิดและปิดสถานศึกษา พ.ศ. 2549 มีสาระสำคัญที่เกี่ยวข้องบางข้อ ว่า
ข้อ 6 ในรอบปีการศึกษาหนึ่ง วันเริ่มต้นปีการศึกษา คือวันที่ 16 พฤษภาคม และวันสิ้นปีการศึกษา คือวันที่ 15 พฤษภาคม ของปีถัดไป
ข้อ 7 ให้สถานศึกษาเปิดและปิดภาคเรียนตามปกติในรอบปีการศึกษาหนึ่งตามที่กำหนดไว้ ดังต่อไปนี้
(1) ภาคเรียนที่หนึ่ง วันเปิดภาคเรียน วันที่ 16 พฤษภาคม วันปิดภาคเรียนวันที่ 11 ตุลาคม
(2) ภาคเรียนที่สอง วันเปิดภาคเรียน วันที่ 1 พฤศจิกายน วันปิดภาคเรียนวันที่ 1 เมษายน ของปีถัดไป
สถานศึกษาใดประสงค์จะเปิดและปิดภาคเรียนแตกต่างไปจากที่กำหนดไว้ตามวรรคหนึ่งให้ส่วนราชการเจ้าสังกัดเป็นผู้กำหนดตามที่เห็นสมควร
จากระเบียบข้อ 6 และข้อ 7 ดังกล่าว มีสถานศึกษาหลายแห่งไม่ได้เปิดปิดภาคการศึกษาตามระเบียบกำหนด จึงส่งผลกระทบสำคัญ เช่น เวลาเรียนของนักเรียนไม่ครบตามกำหนด แม้จะนับขั้นต่ำร้อยละ 80 ดังนั้นจะให้มีการอนุมัติให้จบหรือผ่านขึ้นชั้นที่สูงขึ้นด้วยประสิทธิภาพและประสิทธิผลอย่างเข้มข้นในการจัดการศึกษาได้อย่างไร เป็นต้น
อนึ่งแนวคิดการบริหาร “คุณภาพการศึกษา” ของประเทศชาติ หวังผลิดอกออกผลที่เยาวชนซึ่งจะเป็นกำลังและความหวังของชาติในอนาคต “ความไม่ละเลยด้วยใส่ใจในการทำคุณภาพการศึกษาให้ถึงคุณภาพอย่างแท้จริง” น่าจะเป็นสิ่งที่มีคุณประโยชน์ต่อรัฐสวัสดิการทางการศึกษาอย่างแท้จริง มากกว่าการศึกษาตามนโยบายประชานิยม
ผู้เขียน จึงขอเสนอแนะความเข้าใจเรื่องรอบปีการศึกษานี้ ไปยังรัฐมนตรีเจ้ากระทรวงแห่งปัญญาของชาติและผู้ดูแลระบบการศึกษาของชาติ โดยเฉพาะระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานให้กำชับหรือแนะนำสถานศึกษาในระบบได้ปฏิบัติตามระเบียบต่างๆ เพื่อรองรับความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ในรอบปีด้วย
