เมื่อการโกหก ไม่ได้เป็นความผิดที่มีบทลงโทษทางกฎหมาย จึงกลายเป็นความด้านชาในสังคมไทย.
ต้นตำรับการโกหกของนักการเมือง เป็นไปเพียงเพื่อให้ได้รับคะแนนนิยม และได้รับเลือกตั้ง. ทักษิณ ชินวัตร ต้นตำรับของคนโกหกหน้าตาย ตุ๋น พลตรีจำลอง ศรีเมือง เสียจนเปื่อยที่บอกว่าตั้งใจจะเข้ามาทำงานการเมืองเพราะรวยแล้วจะทำเพื่อชาติ. เขาวงเล็บไว้ในใจว่า จะทำเพื่อ(โกง)ชาติ แต่ลุงไม่รู้เอง เริ่มตั้งแต่หาเสียงว่าจะแก้ปัญหาจราจรในกรุงเทพฯ ภายใน 6 เดือน หากได้เป็นรัฐบาล จน 6 ปีผ่านไปนอกจากแก้ไม่ได้แล้ว รถยังติดหนักกว่าเดิม
จะทุบเสาตอหม้อโฮปเวลล์ทิ้งให้หมดเมื่อได้เป็นรัฐบาล ทักษิณ, สมัคร, สมชาย, ยิ่งลักษณ์ 4 รัฐบาลภายใต้บังเหียนของทักษิณผ่านไป ตอหม้อก็ยังคงยืนเด่นโดยท้าทายอยู่เช่นเดิม
นโยบายจะแก้ปัญาหาคนจน เรื่องหนี้สิน, ที่ดิน, ที่อยู่อาศัย ล้วนโดนใจรากหญ้า จนได้คะแนนชนะเลือกตั้งถล่มทลาย สุดท้ายแก้ปัญหาชนิดขายผ้าเอาหน้ารอด ไม่เป็นรูปเป็นร่าง และเพียงแค่ผิวเผิน ไม่กี่แห่งเท่านั้น
ผู้คนแห่ไปขึ้นทะเบียนคนจน ผู้ไม่มีที่ดินทำกินก็ตะเกียกตะกายลงทะเบียนกันนับล้าน และยังมีนโยบายปลดหนี้ให้ชาวนา แค่สุดท้ายกลายเป็นเพียงการยืดชำระหนี้ออกไปเท่านั้น
คนจนทุกวันนี้ลดลงกี่เปอร์เซ็นต์ คนจนที่ขึ้นทะเบียนขอที่ดินทำกินไว้นั้น จัดสรรให้ได้กี่ราย
ทั้งหมดคือการโกหกประชาชนครั้งมโหฬาร แต่กระนั้นก็ยังมีคนจนที่รอคอยความหวัง และเชื่อว่าทักษิณจะกลับมาช่วยเหลือ.
“เสียงปืนดังเมื่อไหร่ผมจะกลับมา” ตายห่..... กันไปตั้งกี่ศพแล้ว ยังไม่เห็นแม้แต่เงาหัวหลายราย เก็บ, พับหางบัตรที่ไปขอที่ดินเก็บไว้ที่ฝาบ้าน บ้างก็ซุกเก็บไว้บนหลังคากระต๊อบ เหมือนลอตเตอรี่ที่ยังไม่ถึงเวลาออก และคงไม่มีทางจะออก.
คนโกหกก็หาเรื่องหลอกไปได้เรื่อยๆ ถ้าอยากได้ที่ดิน อยากปลดหนี้ อยากรวย ต้องช่วยทักษิณกลับบ้าน กวาดต้อนกันไปเดินขบวนไปตายที่ราชประสงค์ก็ยอม
รัฐบาลนอมินีของทักษิณ สมัคร สุนทรเวช, สมชาย วงศ์สวัสดิ์ ผ่านมาสองรัฐบาลก็ไม่เห็นรูปธรรมอะไร อ้างถูกไล่ ถูกคัดค้านโดนพันธมิตรฯ โยนขี้ให้คนอื่นทั้งๆ ที่ตัวมีอำนาจสั่งตำรวจให้ฆ่าคนกลางเมือง (อ่านคำพิพากษาศาลปกครอง 5 ตุลาคม 2555) แต่เรื่องคนจนไม่สนใจแก้ไข เก็บไว้หาเสียงหลอกต่อไปอีก
“ทักษิณคิด เพื่อไทยทำ” นโยบายเสียงเมื่อปี 2554 ยังคงขายได้ ชนะพรรคหน้าโง่แต่อวดดีหลายพรรค จนน้องสาวได้เป็นนายกรัฐมนตรีที่เกรียนกากที่สุดของประเทศ
คำพูดของยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ตอนหาเสียงที่จำติดใจกันคือ “เราจะกระชากค่าครองชีพลงมา จะลดราคาน้ำมันลง” อีกข้อความหนึ่งที่อาจหาญมากคือ “จะสังคายนาคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า” โอ้ แม่เจ้าเจ๊แกคงจะบรรลุแล้วแน่ๆ
สุดท้าย 1 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ค่าครองชีพทะลักเดือดเป็นประวัติการณ์ คนจนชักหน้าไม่ถึงหลัง ยังทะลึ่งเพิ่มค่าแรงจากร้อยกว่าบาทเป็นสามร้อยบาท!! ถามว่าเหมือนได้ค่าแรงขั้นต่ำเพิ่มขึ้นจริงมั้ย...ใช่ แต่คนตกงานมหาศาล ปีหน้าคาดการณ์ว่า บัณฑิตใหม่ราว 1.6-1.7 แสนคนคงจะต้องตกงาน.
ราคาน้ำมันประกาศลดได้ไม่ถึงเดือน กลับค่อยๆ ขยับราคาพุ่งขึ้น จนกลายเป็นราคาแพงที่สุดในอาเซียนหลายประเทศ แพงกว่าสหรัฐอเมริกา ผู้ที่นำเข้าจากไทยเสียอีก
โครงการจำนำข้าวของรัฐบาลกลายเป็นตั้งโต๊ะซื้อข้าวไม่อั้น แพงกว่าราคาตลาดโลก จำนำโดยไม่มีใครมาไถ่ถอน โรงรับจำนำที่ไหนก็เจ๊งทั้งนั้น แค่รัฐบาลนี้ทำ!!
นักวิชาการ นักเศรษฐศาสตร์ชั้นนำของประเทศ ตลอดจนองค์กรระหว่างประเทศออกมาท้วงติงตักเตือนว่าเป็นการทำลายกลไกการตลาดขัดต่อรัฐธรรมนูญ ข้อที่ว่าด้วยการค้าเสรี รัฐบาลสมองทึบที่มีเพียงแต่สมองไว้คั่นหู ก็ไม่ได้สนใจฟังแต่อย่างใด
รมต.อ้างจำนำข้าวไว้ 11 ล้านตัน แต่นายกฯ บอก 11 ล้านไร่.... และยังบอกอีกว่า ขายได้แล้ว 7 ล้านตัน โดยวิธีจีทูจี (เป็นการซื้อขายตรงระหว่างรัฐต่อรัฐ) นายกฯ บอกว่ามีการ เอ็มโอยูกันแล้ว (Memo of Understanding บันทึกช่วยจำ) รัฐมนตรีสวนกลับทันทีว่า ไม่ใช่ เอ็มโอยู แต่เป็นสัญญาขาย....อยู่รัฐบาลเดียวกันหรือเปล่า พูดกันคนละทาง ใครโกหกหรือใครโง่?
สต๊อกข้าวอยู่ที่ไหน? ขายไปราคาเท่าไหร่? ขนส่งกันอย่างไร? คำตอบคือมันเป็น ความลับระหว่างประเทศ.
รัฐมนตรีกลาโหม. แหลมออกมาให้สัมภาษณ์เรื่องข้าว พูดกับผู้สื่อข่าวชัดเจนเรื่องโกงการรับจำนำข้าวเสียหาย 20 คะแนน ชาวนาได้ 80 คะแนน จะได้ล้มเลิกโครงการได้อย่างไรในเมื่อคนส่วนใหญ่เป็นฝ่ายได้ โกงไปเพียงส่วนน้อยเท่านั้น!
พอถูกด่าว่า รมต.กลาโหม ยอมรับให้โกงได้ 20 คะแนน โฆษกกระทรวงกลาโหมออกมาแก้แทนหาว่าผู้สื่อข่าวฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด ให้ไปแคะหูบ้าง ขู่ตบบ้องหูบ้าง กลายเป็นข่าวใหญ่ต่อไปอีก พูดออกไปแล้วก็กลับมาโกหกหน้าตายว่าไม่ได้พูด ไปกันด้านๆ แบบนี้แหละใครจะทำไม ประมาณว่ากูใหญ่ อะไรก็ไม่ผิด
ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง รองนายกฯ ดูแลสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ไปพบผู้ร้ายหนีคดี, ผู้ต้องหาก่อการร้าย ชื่อ ทักษิณ ชินวัตร ที่ฮ่องกง สื่อลงข่าวไปทั่วโลก ก็กลับปฏิเสธว่าไม่ได้ไปพบ มันเป็นภาพเก่า ... ต้นตำรับของอ้ายปื้ด
การโกหกสีขาวของรองนายกฯ กิตติรัตน์ ณ ระนอง จึงกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปเลยทีเดียว การพาผู้สื่อข่าวสายเสื้อแดงของประธานสภาผู้แทนฯ ในระหว่างสมัยประชุม จึงเป็นเรื่องไม่ผิดปกติแต่อย่างใด
การที่นายปลอดประสพ สุรัสวดี ถูกไล่ออกจากราชการและถูกอัยการเตรียมส่งฟ้องศาล ฐานปฏิบัติหน้าที่โดนมิชอบ ม.157 จึงมิใช่เรื่องอะไรของสังคม
เรามีนายกฯ ที่โกหกรายวัน เรามีรัฐบาลที่ร่วมกันโกหกทั้ง ครม.เรารับฟังนโยบายหาเสียงที่โกหกพกลม พาบ้านเมืองล่มจมลงทุกขณะ เรา (คนไทย) อดทนกันดีแท้
เกือบลืมไป .... มิวายสื่อก็โกหกและด้านไม่แพ้กันกับนักการเมืองเลยทีเดียว เพราะเขาหากินร่วมกัน ... เจริญกันล่ะประเทศไทย
ต้นตำรับการโกหกของนักการเมือง เป็นไปเพียงเพื่อให้ได้รับคะแนนนิยม และได้รับเลือกตั้ง. ทักษิณ ชินวัตร ต้นตำรับของคนโกหกหน้าตาย ตุ๋น พลตรีจำลอง ศรีเมือง เสียจนเปื่อยที่บอกว่าตั้งใจจะเข้ามาทำงานการเมืองเพราะรวยแล้วจะทำเพื่อชาติ. เขาวงเล็บไว้ในใจว่า จะทำเพื่อ(โกง)ชาติ แต่ลุงไม่รู้เอง เริ่มตั้งแต่หาเสียงว่าจะแก้ปัญหาจราจรในกรุงเทพฯ ภายใน 6 เดือน หากได้เป็นรัฐบาล จน 6 ปีผ่านไปนอกจากแก้ไม่ได้แล้ว รถยังติดหนักกว่าเดิม
จะทุบเสาตอหม้อโฮปเวลล์ทิ้งให้หมดเมื่อได้เป็นรัฐบาล ทักษิณ, สมัคร, สมชาย, ยิ่งลักษณ์ 4 รัฐบาลภายใต้บังเหียนของทักษิณผ่านไป ตอหม้อก็ยังคงยืนเด่นโดยท้าทายอยู่เช่นเดิม
นโยบายจะแก้ปัญาหาคนจน เรื่องหนี้สิน, ที่ดิน, ที่อยู่อาศัย ล้วนโดนใจรากหญ้า จนได้คะแนนชนะเลือกตั้งถล่มทลาย สุดท้ายแก้ปัญหาชนิดขายผ้าเอาหน้ารอด ไม่เป็นรูปเป็นร่าง และเพียงแค่ผิวเผิน ไม่กี่แห่งเท่านั้น
ผู้คนแห่ไปขึ้นทะเบียนคนจน ผู้ไม่มีที่ดินทำกินก็ตะเกียกตะกายลงทะเบียนกันนับล้าน และยังมีนโยบายปลดหนี้ให้ชาวนา แค่สุดท้ายกลายเป็นเพียงการยืดชำระหนี้ออกไปเท่านั้น
คนจนทุกวันนี้ลดลงกี่เปอร์เซ็นต์ คนจนที่ขึ้นทะเบียนขอที่ดินทำกินไว้นั้น จัดสรรให้ได้กี่ราย
ทั้งหมดคือการโกหกประชาชนครั้งมโหฬาร แต่กระนั้นก็ยังมีคนจนที่รอคอยความหวัง และเชื่อว่าทักษิณจะกลับมาช่วยเหลือ.
“เสียงปืนดังเมื่อไหร่ผมจะกลับมา” ตายห่..... กันไปตั้งกี่ศพแล้ว ยังไม่เห็นแม้แต่เงาหัวหลายราย เก็บ, พับหางบัตรที่ไปขอที่ดินเก็บไว้ที่ฝาบ้าน บ้างก็ซุกเก็บไว้บนหลังคากระต๊อบ เหมือนลอตเตอรี่ที่ยังไม่ถึงเวลาออก และคงไม่มีทางจะออก.
คนโกหกก็หาเรื่องหลอกไปได้เรื่อยๆ ถ้าอยากได้ที่ดิน อยากปลดหนี้ อยากรวย ต้องช่วยทักษิณกลับบ้าน กวาดต้อนกันไปเดินขบวนไปตายที่ราชประสงค์ก็ยอม
รัฐบาลนอมินีของทักษิณ สมัคร สุนทรเวช, สมชาย วงศ์สวัสดิ์ ผ่านมาสองรัฐบาลก็ไม่เห็นรูปธรรมอะไร อ้างถูกไล่ ถูกคัดค้านโดนพันธมิตรฯ โยนขี้ให้คนอื่นทั้งๆ ที่ตัวมีอำนาจสั่งตำรวจให้ฆ่าคนกลางเมือง (อ่านคำพิพากษาศาลปกครอง 5 ตุลาคม 2555) แต่เรื่องคนจนไม่สนใจแก้ไข เก็บไว้หาเสียงหลอกต่อไปอีก
“ทักษิณคิด เพื่อไทยทำ” นโยบายเสียงเมื่อปี 2554 ยังคงขายได้ ชนะพรรคหน้าโง่แต่อวดดีหลายพรรค จนน้องสาวได้เป็นนายกรัฐมนตรีที่เกรียนกากที่สุดของประเทศ
คำพูดของยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ตอนหาเสียงที่จำติดใจกันคือ “เราจะกระชากค่าครองชีพลงมา จะลดราคาน้ำมันลง” อีกข้อความหนึ่งที่อาจหาญมากคือ “จะสังคายนาคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า” โอ้ แม่เจ้าเจ๊แกคงจะบรรลุแล้วแน่ๆ
สุดท้าย 1 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ค่าครองชีพทะลักเดือดเป็นประวัติการณ์ คนจนชักหน้าไม่ถึงหลัง ยังทะลึ่งเพิ่มค่าแรงจากร้อยกว่าบาทเป็นสามร้อยบาท!! ถามว่าเหมือนได้ค่าแรงขั้นต่ำเพิ่มขึ้นจริงมั้ย...ใช่ แต่คนตกงานมหาศาล ปีหน้าคาดการณ์ว่า บัณฑิตใหม่ราว 1.6-1.7 แสนคนคงจะต้องตกงาน.
ราคาน้ำมันประกาศลดได้ไม่ถึงเดือน กลับค่อยๆ ขยับราคาพุ่งขึ้น จนกลายเป็นราคาแพงที่สุดในอาเซียนหลายประเทศ แพงกว่าสหรัฐอเมริกา ผู้ที่นำเข้าจากไทยเสียอีก
โครงการจำนำข้าวของรัฐบาลกลายเป็นตั้งโต๊ะซื้อข้าวไม่อั้น แพงกว่าราคาตลาดโลก จำนำโดยไม่มีใครมาไถ่ถอน โรงรับจำนำที่ไหนก็เจ๊งทั้งนั้น แค่รัฐบาลนี้ทำ!!
นักวิชาการ นักเศรษฐศาสตร์ชั้นนำของประเทศ ตลอดจนองค์กรระหว่างประเทศออกมาท้วงติงตักเตือนว่าเป็นการทำลายกลไกการตลาดขัดต่อรัฐธรรมนูญ ข้อที่ว่าด้วยการค้าเสรี รัฐบาลสมองทึบที่มีเพียงแต่สมองไว้คั่นหู ก็ไม่ได้สนใจฟังแต่อย่างใด
รมต.อ้างจำนำข้าวไว้ 11 ล้านตัน แต่นายกฯ บอก 11 ล้านไร่.... และยังบอกอีกว่า ขายได้แล้ว 7 ล้านตัน โดยวิธีจีทูจี (เป็นการซื้อขายตรงระหว่างรัฐต่อรัฐ) นายกฯ บอกว่ามีการ เอ็มโอยูกันแล้ว (Memo of Understanding บันทึกช่วยจำ) รัฐมนตรีสวนกลับทันทีว่า ไม่ใช่ เอ็มโอยู แต่เป็นสัญญาขาย....อยู่รัฐบาลเดียวกันหรือเปล่า พูดกันคนละทาง ใครโกหกหรือใครโง่?
สต๊อกข้าวอยู่ที่ไหน? ขายไปราคาเท่าไหร่? ขนส่งกันอย่างไร? คำตอบคือมันเป็น ความลับระหว่างประเทศ.
รัฐมนตรีกลาโหม. แหลมออกมาให้สัมภาษณ์เรื่องข้าว พูดกับผู้สื่อข่าวชัดเจนเรื่องโกงการรับจำนำข้าวเสียหาย 20 คะแนน ชาวนาได้ 80 คะแนน จะได้ล้มเลิกโครงการได้อย่างไรในเมื่อคนส่วนใหญ่เป็นฝ่ายได้ โกงไปเพียงส่วนน้อยเท่านั้น!
พอถูกด่าว่า รมต.กลาโหม ยอมรับให้โกงได้ 20 คะแนน โฆษกกระทรวงกลาโหมออกมาแก้แทนหาว่าผู้สื่อข่าวฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด ให้ไปแคะหูบ้าง ขู่ตบบ้องหูบ้าง กลายเป็นข่าวใหญ่ต่อไปอีก พูดออกไปแล้วก็กลับมาโกหกหน้าตายว่าไม่ได้พูด ไปกันด้านๆ แบบนี้แหละใครจะทำไม ประมาณว่ากูใหญ่ อะไรก็ไม่ผิด
ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง รองนายกฯ ดูแลสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ไปพบผู้ร้ายหนีคดี, ผู้ต้องหาก่อการร้าย ชื่อ ทักษิณ ชินวัตร ที่ฮ่องกง สื่อลงข่าวไปทั่วโลก ก็กลับปฏิเสธว่าไม่ได้ไปพบ มันเป็นภาพเก่า ... ต้นตำรับของอ้ายปื้ด
การโกหกสีขาวของรองนายกฯ กิตติรัตน์ ณ ระนอง จึงกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปเลยทีเดียว การพาผู้สื่อข่าวสายเสื้อแดงของประธานสภาผู้แทนฯ ในระหว่างสมัยประชุม จึงเป็นเรื่องไม่ผิดปกติแต่อย่างใด
การที่นายปลอดประสพ สุรัสวดี ถูกไล่ออกจากราชการและถูกอัยการเตรียมส่งฟ้องศาล ฐานปฏิบัติหน้าที่โดนมิชอบ ม.157 จึงมิใช่เรื่องอะไรของสังคม
เรามีนายกฯ ที่โกหกรายวัน เรามีรัฐบาลที่ร่วมกันโกหกทั้ง ครม.เรารับฟังนโยบายหาเสียงที่โกหกพกลม พาบ้านเมืองล่มจมลงทุกขณะ เรา (คนไทย) อดทนกันดีแท้
เกือบลืมไป .... มิวายสื่อก็โกหกและด้านไม่แพ้กันกับนักการเมืองเลยทีเดียว เพราะเขาหากินร่วมกัน ... เจริญกันล่ะประเทศไทย
