สื่อมวลที่เป็นกลางๆ และฝ่ายที่ต่อต้านระบอบทักษิณ มักจะเรียกระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญระบบรัฐสภาว่า “ระบอบทักษิณ” พูดง่ายๆ ว่าระบอบทักษิณ มีความเชื่อในแนวทางที่สนับสนุนแนวคิดเผด็จการโดยรัฐธรรมนูญที่สืบทอดมาจากคณะราษฎรทั้งซ้าย(เพื่อไทย) และขวา (ประชาธิปัตย์) นั่นเอง ฝ่ายซ้ายหมายถึงฝ่ายที่ต้องการควบคุมเจ้า ฝ่ายที่ต้องการลิดรอนพระบรมเดชานุภาพให้เล็กลงๆ ฝ่ายที่ต้องการโค่นสถาบันพระมหากษัตริย์ซึ่งในใจของพวกนี้มีแนวคิดแบบรีพับลิก (Republic) สรุปแล้วแนวคิดพวกนี้ จะเห็นดีเห็นงามแนวคิดต่างชาติดีกว่าแนวคิดตามอุดมการณ์ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
ระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ พวกเขาเชื่อว่ารัฐธรรมนูญคือระบอบประชาธิปไตย สังเกตเห็นชัดในหลายครั้งหลายครา พวกเขาต้องการระบอบประชาธิปไตย แต่ดันไปเรียกร้องรัฐธรรมนูญ เช่น คณะผู้นำนักศึกษา 14 ตุลา ปี 16, 19 อยากได้ประชาธิปไตยแต่กลับไปเรียกร้องรัฐธรรมนูญ แล้วก็ได้รัฐธรรมนูญตามที่ต้องการ ใหม่ๆ แรกๆ ก็นั่งยิ้ม ปลื้มใจคิดไปว่าพวกเราได้ทำให้บ้านเมืองเป็นประชาธิปไตยแล้ว แต่เอาเข้าใจจริงมันไม่เป็นอย่างที่คิด แล้วมันก็มีโทษอย่างมหันต์
ทักษิณ พวกแกนนำเสื้อแดง วีระกานต์ ตู่ เต้น หมอเหวงและภรรยา ก็เช่นเดียวกัน ก็หลอกเสื้อแดงว่า “มาต่อสู้เพื่อระบอบประชาธิปไตย” แต่รูปธรรมของความคิดกลายเป็น รัฐบาล “ปูเสฉวน” จะร่างรัฐธรรมนูญใหม่ อันที่จริงรัฐธรรมนูญ ฉบับปี 50 นี้ ก็ให้ประโยชน์แก่รัฐบาลทุกรัฐบาลอย่างมหาศาล ในการเข้ามากอบโกย โกงกิน คอร์รัปชัน ลึกๆ แล้วรัฐบาล “ปูเสฉวน” ของคนเสื้อแดงไม่อยากทำรัฐธรรมนูญใหม่สักเท่าไร แต่ที่ทำไปนั้น ทำไปเพื่อเอาใจมวลชนเสื้อแดง หลอกเสื้อแดงไปวันๆ
แต่มันสำคัญตรงที่ว่า พรรคเพื่อไทยเห็นผิด แกนนำเสื้อแดงเห็นผิด เลยทำให้มวลชนเสื้อแดงเห็นผิด และพวกที่ฟังสื่อของพวกเสื้อแดงก็พลอยเห็นผิดไปด้วย
นี่คือกระบวนการเห็นผิดในเรื่องของระบอบประชาธิปไตย หากมองภาพรวมก็จะพบว่า ทักษิณหลอกมวลชนเสื้อแดงให้ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อประชาธิปไตย ฟังแล้วเคลิ้ม แต่ในความเป็นจริงที่เป็นรูปธรรม ทักษิณหลอกคนเสื้อแดงให้ทำทุกสิ่งทุกอย่าง เช่น ยอมตาย ยอมติดคุก เผาบ้านเผาเมือง ก่อการจลาจล ก็เพื่อทักษิณเพียงคนเดียวเท่านั้น ปรากฏการณ์ที่ผ่านมา เราๆ ท่านๆ ก็จะเห็นว่า ระบอบทักษิณทำทุกอย่างเพื่ออำนาจ ทำทุกอย่างเพื่อธุรกิจของโคตรตระกูล และเมื่อทำผิดก็ทำทุกอย่างเพื่อให้ทักษิณและลิ่วล้อพ้นผิด
ทักษิณยังคิดได้ ทำได้อยู่อย่างนี้เพราะอะไร ก็เพราะเหตุแห่งอัปรีย์จัญไรของชาติ ของทุกคนคือ “ระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ” นี่เอง แต่พวกเขาไปเข้าใจผิดว่าเป็นระบอบประชาธิปไตย
ระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ เปรียบเสมือนเปลือกหอยที่ว่างเปล่า แล้ววันหนึ่งเจ้าตัวปูเสฉวนก็เข้าไปอยู่ เรียกหอยนี้ว่า ปูเสฉวน มันตรงกันดี รัฐธรรมนูญคือเปลือกหอย รัฐบาลไหนๆ ก็คือปูเสฉวนที่เข้าไปอาศัยเปลือกหอยที่เจ้าของตายไปแล้ว
นั่นก็หมายความว่า แนวคิดของคณะราษฎร ที่ได้ถูกสืบทอดมา ก็คือ “ร่างรัฐธรรมนูญให้เป็นระบอบประชาธิปไตย” ซึ่งทักษิณเองก็พูดคำนี้อยู่บ่อยๆ ซึ่งเป็นแนวคิดที่ผิดอย่างร้ายแรง แม้ทักษิณจะสร้างหอสมุดสักเท่าไร ก็ยังเป็นมิจฉาทิฐิในเรื่องการสร้างระบอบประชาธิปไตย
ทักษิณสร้างระบอบประชาธิปไตย แต่ดันไปร่างรัฐธรรมนูญใหม่ อย่างเขาเรียกว่าเห็นผิดอย่างมหันต์ อุปมาการร่างรัฐธรรมนูญไทย 18 ฉบับ มันก็คือสร้างแต่กระดองหอยเปล่า หรือสร้างแต่ดาวเคราะห์ ฝ่ายที่รักษารัฐธรรมนูญก็เปรียบเสมือนรักษาศพ ฝ่ายที่คิดจะร่างรัฐธรรมนูญใหม่ ก็เปรียบเสมือนไปสร้างศพใหม่นั่นเอง
สร้างรัฐธรรมนูญ คือ สร้างดาวเคราะห์ โดยไม่มีดวงอาทิตย์ (ระบอบหรือหลักการปกครอง) มันจึงดำรงอยู่ไม่ได้ ปกครองไม่ได้ ประชาชนจะมีแต่ความยากจนลงๆๆๆ รัฐบาลก็จะมีแต่กูกู้ กูกู้ นักการเมืองเสนาบดีทั้งหลายก็จะมีแต่ร่ำรวยเอาๆ เป็นดังนี้เรื่อยมาทุกรัฐบาล
ระบอบคณะราษฎร์มันก็คือระบอบทักษิณ มันก็คือระบอบอภิสิทธิ์ มันก็คือระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ นั่นเอง
รัฐธรรมนูญเป็นกฎหมาย ย่อมเป็นผลของหลักการปกครองเสมอไป หน้าที่ของกฎหมายคือรักษา สะท้อน คุ้มครอง นั้นก็คือรัฐธรรมนูญมีหน้าที่รักษาระบอบ สะท้อนระบอบ คุ้มครองระบอบ ทำงานให้ระบอบ เป็นเครื่องมือของระบอบ ส่วนจะเป็นระบอบอะไรนั้น ต้องดูที่หลักการปกครอง หลักการปกครองเป็นเช่นไร ระบอบก็เป็นเช่นนั้น
แต่ผู้ปกครองไทยแปลกที่สุดในโลก โง่ที่สุดในโลก ไม่เคยมีผู้ปกครอง ไม่เคยมีรัฐบาลใด เสนอหลักการปกครองหรือไม่เคยมีระบอบ แต่ไปยึดเอารัฐธรรมนูญมาเป็นระบอบ แล้วก็โฆษณาชวนเชื่อว่านี่ระบอบประชาธิปไตย
นี่คือความเห็นผิดอันเป็นภัยร้ายแรงต่อความมั่นคงของชาติ เพราะมันคือระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ นั่นเอง หรือเรียกว่า “เผด็จการปูเสฉวน” นั่นเอง รัฐบาลและพวกเพียงหยิบมือเดียวคือปูเสฉวนที่เข้าไปอยู่ในเปลือกหอย ส่วนเปลือกหอยก็คือรัฐธรรมนูญ ดังนั้น ขบวนการเห็นผิดสร้างรัฐธรรมนูญ 18 ฉบับ ก็คือสร้างเปลือกหอยใหม่ 18 ครั้ง หรือสร้างศพใหม่ 18 ศพ การเมืองไทยมันจึงไม่มีชีวิต มันจึงไม่พัฒนา มันจึงเต็มไปด้วยนักการเมืองอุบาทว์จัญไรเต็มแผ่นดิน
ในความถูกต้อง หลักการปกครอง คือระบอบ หลักการปกครองเป็นเช่นไร ระบอบก็เป็นเช่นนั้น
หลักการปกครองโดยธรรมหรือระบอบโดยธรรม มีลักษณะพิเศษในหลายๆ ลักษณะ เช่น (1) เป็นจุดมุ่งหมายของปวงชนในชาติ (2) เป็นจุดศูนย์กลางของปวงชนในชาติ (3) เป็นอุดมการณ์แห่งชาติ (4) เป็นหลักความมั่นคงแห่งชาติ (5) เป็นหลักนิติธรรมแห่งชาติ
สัมพันธภาพระหว่างหลักการปกครองกับวิธีการปกครอง (รัฐธรรมนูญ)หลักการปกครอง เป็นจุดมุ่งหมาย ส่วนรัฐธรรมนูญเป็นวิธีการไปสู่จุดมุ่งหมาย อุปมาที่หนึ่ง สมมติวัดพระแก้วเป็นหลักการปกครอง ส่วนวิธีการไปวัดพระแก้ว เช่น เดิน วิ่ง ขี่จักรยาน นั่งรถยนต์ ฯลฯ คือ รัฐธรรมนูญ
ดังนั้นจะเห็นเหตุแห่งความจัญไรของชาติคือ (1) การเมืองไทยไม่มีระบอบ หรือไม่มีจุดมุ่งหมายร่วมของปวงชนในชาติไม่มี (2) ยึดเอาวิธีการ (รัฐธรรมนูญ) มาเป็นจุดมุ่งหมาย นี่คือการหลอกลวงอย่างร้ายกาจที่สุดของผู้ปกครองไทย
สภาพความเป็นจริงดังนี้ เราจึงเห็นได้ว่า จุดมุ่งหมายลับๆ ถูกปิดบังไว้ มันกลายเป็นจุดมุ่งหมายของพรรคร่วมรัฐบาลเพียงหยิบมือเดียว รัฐบาลแล้วรัฐบาลเล่า จึงได้เรียกว่า ระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ มันเป็นระบอบเพื่อผู้ปกครอง พรรคร่วมรัฐบาลเท่านั้น มันไม่ใช่ระบอบการเมืองเพื่อปวงชน
อีกประเด็นหนึ่ง การที่ยึดเอากฎหมายรัฐธรรมนูญมาเป็นระบอบ หรือหลักการปกครอง ซึ่งหน้าที่ของรัฐธรรมนูญ คือเครื่องมือในการปกครองเพื่อไปสู่เป้าหมาย อุปมา เดิน วิ่ง ขี่จักรยาน รถยนต์ เครื่องบิน ดังนั้น การที่รัฐบาลอาจจะยึดเอาเครื่องบินมาเป็นจุดมุ่งหมาย คนทั่วๆ ไป ก็ใช้เครื่องมือนี้ไม่ได้ มันใช้ได้เฉพาะพรรคร่วมรัฐบาลเพียงหยิบมือเดียว มันจึงเป็นระบอบเผด็จการ
ดังนั้นการปกครองชนิดนี้ มันจึงเป็นการปกครองของผู้ปกครองเพียงหยิบมือเดียวเท่านั้น มันช่างหลอกได้ยาวนานเสียเหลือเกินนะครับพี่น้อง สงสัยถึง 100 ปี คนไทยถึงจะตื่นตัวเรื่องหลักการปกครองโดยธรรมจริงๆ เมื่อนั้นจะถูกลัทธิอุบาทว์ก่อการร้ายภาคใต้ยึดไปหมดแล้ว รวมทั้งประชาคมอาเซียนจะยึดประเทศไทยไปหมดเพราะเราอ่อนแอที่สุด รักชาติน้อยที่สุด เสพยาบ้ามากที่สุด ในภูมิภาคนี้ แล้วจะเอาอะไรไปสู้พวกเขาได้...
ระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ พวกเขาเชื่อว่ารัฐธรรมนูญคือระบอบประชาธิปไตย สังเกตเห็นชัดในหลายครั้งหลายครา พวกเขาต้องการระบอบประชาธิปไตย แต่ดันไปเรียกร้องรัฐธรรมนูญ เช่น คณะผู้นำนักศึกษา 14 ตุลา ปี 16, 19 อยากได้ประชาธิปไตยแต่กลับไปเรียกร้องรัฐธรรมนูญ แล้วก็ได้รัฐธรรมนูญตามที่ต้องการ ใหม่ๆ แรกๆ ก็นั่งยิ้ม ปลื้มใจคิดไปว่าพวกเราได้ทำให้บ้านเมืองเป็นประชาธิปไตยแล้ว แต่เอาเข้าใจจริงมันไม่เป็นอย่างที่คิด แล้วมันก็มีโทษอย่างมหันต์
ทักษิณ พวกแกนนำเสื้อแดง วีระกานต์ ตู่ เต้น หมอเหวงและภรรยา ก็เช่นเดียวกัน ก็หลอกเสื้อแดงว่า “มาต่อสู้เพื่อระบอบประชาธิปไตย” แต่รูปธรรมของความคิดกลายเป็น รัฐบาล “ปูเสฉวน” จะร่างรัฐธรรมนูญใหม่ อันที่จริงรัฐธรรมนูญ ฉบับปี 50 นี้ ก็ให้ประโยชน์แก่รัฐบาลทุกรัฐบาลอย่างมหาศาล ในการเข้ามากอบโกย โกงกิน คอร์รัปชัน ลึกๆ แล้วรัฐบาล “ปูเสฉวน” ของคนเสื้อแดงไม่อยากทำรัฐธรรมนูญใหม่สักเท่าไร แต่ที่ทำไปนั้น ทำไปเพื่อเอาใจมวลชนเสื้อแดง หลอกเสื้อแดงไปวันๆ
แต่มันสำคัญตรงที่ว่า พรรคเพื่อไทยเห็นผิด แกนนำเสื้อแดงเห็นผิด เลยทำให้มวลชนเสื้อแดงเห็นผิด และพวกที่ฟังสื่อของพวกเสื้อแดงก็พลอยเห็นผิดไปด้วย
นี่คือกระบวนการเห็นผิดในเรื่องของระบอบประชาธิปไตย หากมองภาพรวมก็จะพบว่า ทักษิณหลอกมวลชนเสื้อแดงให้ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อประชาธิปไตย ฟังแล้วเคลิ้ม แต่ในความเป็นจริงที่เป็นรูปธรรม ทักษิณหลอกคนเสื้อแดงให้ทำทุกสิ่งทุกอย่าง เช่น ยอมตาย ยอมติดคุก เผาบ้านเผาเมือง ก่อการจลาจล ก็เพื่อทักษิณเพียงคนเดียวเท่านั้น ปรากฏการณ์ที่ผ่านมา เราๆ ท่านๆ ก็จะเห็นว่า ระบอบทักษิณทำทุกอย่างเพื่ออำนาจ ทำทุกอย่างเพื่อธุรกิจของโคตรตระกูล และเมื่อทำผิดก็ทำทุกอย่างเพื่อให้ทักษิณและลิ่วล้อพ้นผิด
ทักษิณยังคิดได้ ทำได้อยู่อย่างนี้เพราะอะไร ก็เพราะเหตุแห่งอัปรีย์จัญไรของชาติ ของทุกคนคือ “ระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ” นี่เอง แต่พวกเขาไปเข้าใจผิดว่าเป็นระบอบประชาธิปไตย
ระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ เปรียบเสมือนเปลือกหอยที่ว่างเปล่า แล้ววันหนึ่งเจ้าตัวปูเสฉวนก็เข้าไปอยู่ เรียกหอยนี้ว่า ปูเสฉวน มันตรงกันดี รัฐธรรมนูญคือเปลือกหอย รัฐบาลไหนๆ ก็คือปูเสฉวนที่เข้าไปอาศัยเปลือกหอยที่เจ้าของตายไปแล้ว
นั่นก็หมายความว่า แนวคิดของคณะราษฎร ที่ได้ถูกสืบทอดมา ก็คือ “ร่างรัฐธรรมนูญให้เป็นระบอบประชาธิปไตย” ซึ่งทักษิณเองก็พูดคำนี้อยู่บ่อยๆ ซึ่งเป็นแนวคิดที่ผิดอย่างร้ายแรง แม้ทักษิณจะสร้างหอสมุดสักเท่าไร ก็ยังเป็นมิจฉาทิฐิในเรื่องการสร้างระบอบประชาธิปไตย
ทักษิณสร้างระบอบประชาธิปไตย แต่ดันไปร่างรัฐธรรมนูญใหม่ อย่างเขาเรียกว่าเห็นผิดอย่างมหันต์ อุปมาการร่างรัฐธรรมนูญไทย 18 ฉบับ มันก็คือสร้างแต่กระดองหอยเปล่า หรือสร้างแต่ดาวเคราะห์ ฝ่ายที่รักษารัฐธรรมนูญก็เปรียบเสมือนรักษาศพ ฝ่ายที่คิดจะร่างรัฐธรรมนูญใหม่ ก็เปรียบเสมือนไปสร้างศพใหม่นั่นเอง
สร้างรัฐธรรมนูญ คือ สร้างดาวเคราะห์ โดยไม่มีดวงอาทิตย์ (ระบอบหรือหลักการปกครอง) มันจึงดำรงอยู่ไม่ได้ ปกครองไม่ได้ ประชาชนจะมีแต่ความยากจนลงๆๆๆ รัฐบาลก็จะมีแต่กูกู้ กูกู้ นักการเมืองเสนาบดีทั้งหลายก็จะมีแต่ร่ำรวยเอาๆ เป็นดังนี้เรื่อยมาทุกรัฐบาล
ระบอบคณะราษฎร์มันก็คือระบอบทักษิณ มันก็คือระบอบอภิสิทธิ์ มันก็คือระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ นั่นเอง
รัฐธรรมนูญเป็นกฎหมาย ย่อมเป็นผลของหลักการปกครองเสมอไป หน้าที่ของกฎหมายคือรักษา สะท้อน คุ้มครอง นั้นก็คือรัฐธรรมนูญมีหน้าที่รักษาระบอบ สะท้อนระบอบ คุ้มครองระบอบ ทำงานให้ระบอบ เป็นเครื่องมือของระบอบ ส่วนจะเป็นระบอบอะไรนั้น ต้องดูที่หลักการปกครอง หลักการปกครองเป็นเช่นไร ระบอบก็เป็นเช่นนั้น
แต่ผู้ปกครองไทยแปลกที่สุดในโลก โง่ที่สุดในโลก ไม่เคยมีผู้ปกครอง ไม่เคยมีรัฐบาลใด เสนอหลักการปกครองหรือไม่เคยมีระบอบ แต่ไปยึดเอารัฐธรรมนูญมาเป็นระบอบ แล้วก็โฆษณาชวนเชื่อว่านี่ระบอบประชาธิปไตย
นี่คือความเห็นผิดอันเป็นภัยร้ายแรงต่อความมั่นคงของชาติ เพราะมันคือระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ นั่นเอง หรือเรียกว่า “เผด็จการปูเสฉวน” นั่นเอง รัฐบาลและพวกเพียงหยิบมือเดียวคือปูเสฉวนที่เข้าไปอยู่ในเปลือกหอย ส่วนเปลือกหอยก็คือรัฐธรรมนูญ ดังนั้น ขบวนการเห็นผิดสร้างรัฐธรรมนูญ 18 ฉบับ ก็คือสร้างเปลือกหอยใหม่ 18 ครั้ง หรือสร้างศพใหม่ 18 ศพ การเมืองไทยมันจึงไม่มีชีวิต มันจึงไม่พัฒนา มันจึงเต็มไปด้วยนักการเมืองอุบาทว์จัญไรเต็มแผ่นดิน
ในความถูกต้อง หลักการปกครอง คือระบอบ หลักการปกครองเป็นเช่นไร ระบอบก็เป็นเช่นนั้น
หลักการปกครองโดยธรรมหรือระบอบโดยธรรม มีลักษณะพิเศษในหลายๆ ลักษณะ เช่น (1) เป็นจุดมุ่งหมายของปวงชนในชาติ (2) เป็นจุดศูนย์กลางของปวงชนในชาติ (3) เป็นอุดมการณ์แห่งชาติ (4) เป็นหลักความมั่นคงแห่งชาติ (5) เป็นหลักนิติธรรมแห่งชาติ
สัมพันธภาพระหว่างหลักการปกครองกับวิธีการปกครอง (รัฐธรรมนูญ)หลักการปกครอง เป็นจุดมุ่งหมาย ส่วนรัฐธรรมนูญเป็นวิธีการไปสู่จุดมุ่งหมาย อุปมาที่หนึ่ง สมมติวัดพระแก้วเป็นหลักการปกครอง ส่วนวิธีการไปวัดพระแก้ว เช่น เดิน วิ่ง ขี่จักรยาน นั่งรถยนต์ ฯลฯ คือ รัฐธรรมนูญ
ดังนั้นจะเห็นเหตุแห่งความจัญไรของชาติคือ (1) การเมืองไทยไม่มีระบอบ หรือไม่มีจุดมุ่งหมายร่วมของปวงชนในชาติไม่มี (2) ยึดเอาวิธีการ (รัฐธรรมนูญ) มาเป็นจุดมุ่งหมาย นี่คือการหลอกลวงอย่างร้ายกาจที่สุดของผู้ปกครองไทย
สภาพความเป็นจริงดังนี้ เราจึงเห็นได้ว่า จุดมุ่งหมายลับๆ ถูกปิดบังไว้ มันกลายเป็นจุดมุ่งหมายของพรรคร่วมรัฐบาลเพียงหยิบมือเดียว รัฐบาลแล้วรัฐบาลเล่า จึงได้เรียกว่า ระบอบเผด็จการรัฐธรรมนูญ มันเป็นระบอบเพื่อผู้ปกครอง พรรคร่วมรัฐบาลเท่านั้น มันไม่ใช่ระบอบการเมืองเพื่อปวงชน
อีกประเด็นหนึ่ง การที่ยึดเอากฎหมายรัฐธรรมนูญมาเป็นระบอบ หรือหลักการปกครอง ซึ่งหน้าที่ของรัฐธรรมนูญ คือเครื่องมือในการปกครองเพื่อไปสู่เป้าหมาย อุปมา เดิน วิ่ง ขี่จักรยาน รถยนต์ เครื่องบิน ดังนั้น การที่รัฐบาลอาจจะยึดเอาเครื่องบินมาเป็นจุดมุ่งหมาย คนทั่วๆ ไป ก็ใช้เครื่องมือนี้ไม่ได้ มันใช้ได้เฉพาะพรรคร่วมรัฐบาลเพียงหยิบมือเดียว มันจึงเป็นระบอบเผด็จการ
ดังนั้นการปกครองชนิดนี้ มันจึงเป็นการปกครองของผู้ปกครองเพียงหยิบมือเดียวเท่านั้น มันช่างหลอกได้ยาวนานเสียเหลือเกินนะครับพี่น้อง สงสัยถึง 100 ปี คนไทยถึงจะตื่นตัวเรื่องหลักการปกครองโดยธรรมจริงๆ เมื่อนั้นจะถูกลัทธิอุบาทว์ก่อการร้ายภาคใต้ยึดไปหมดแล้ว รวมทั้งประชาคมอาเซียนจะยึดประเทศไทยไปหมดเพราะเราอ่อนแอที่สุด รักชาติน้อยที่สุด เสพยาบ้ามากที่สุด ในภูมิภาคนี้ แล้วจะเอาอะไรไปสู้พวกเขาได้...
