เหตุการณ์ในสภาวันที่ก่อแก้ว พิกุลทอง ที่เคยประกาศให้ปลดรูปที่มีอยู่ทุกบ้านสวมกอดพล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน หัวหน้าคณะรัฐประหารที่นำกำลังโค่นล้มทักษิณลงจากเก้าอี้ พร้อมกับเสียงปรบมือของ ส.ส.เพื่อไทยคงทำให้คนเสื้อแดงจำนวนหนึ่ง “ตาสว่าง” ได้บ้าง
ผมคงไม่ต้องพูดถึงสนธิบัง เพราะความคิดและการกระทำของเขานั้นมันตอบคำถามแก่สังคมแล้วว่าเขาเป็นคนไร้ค่า ไม่มีค่าที่ควรจะพูดถึง แน่นอนว่า นายพลคนนี้อาจรู้สึกภาคภูมิใจต่อเสียงปรบมือในสภาจากสมาชิกพรรคเพื่อไทยและคนเสื้อแดงที่ทำให้เขายิ้มย่อง อาจพอใจช่อดอกไม้ที่คนเขาเอาไปให้ แต่จะถามว่า เขาจะหนีความชั่วดีที่กระทำลงอยู่ในใจไปพ้นหรือ
จริงอยู่ว่าวันนี้สนธิบังเป็นคนดีของแกนนำเสื้อแดงและทักษิณ แต่สนธิบังคงต้องตอบตัวเองให้ได้ว่า เหตุผลที่เขาประกาศทำรัฐประหารทักษิณกับสิ่งที่เขาทำอยู่ในวันนี้นั้น มันถึงขัดแย้งกันยิ่งกว่าหน้ามือกับหลังตีน สิ่งเหล่านี้มันเกิดจากสำนึกของตัวเองหรือข้อเสนอที่ปฏิเสธไม่ได้กันแน่
พล.อ.สนธิ อาจลุกขึ้นมารำพันให้เรารู้ถึงความยากจนในอดีต จากนายทหารที่ขึ้นมาจากดินจนมีอำนาจล้นฟ้า แต่ที่ไม่ได้พูดให้เราฟังคือ วันนี้เขามีความร่ำรวยเพียงไหนและรวยมาได้อย่างไร
ผมพูดเสมอว่า ถ้าไม่มีสนธิบังออกมาทำรัฐประหาร ทักษิณก็ต้องถูกประชาชนขับไล่ลงจากบัลลังก์ไปนานแล้ว ไม่มีข้ออ้างที่ลิ่วล้อของทักษิณจะสร้างวาทกรรมเท็จมาปลุกปั่นมวลชนเสื้อแดงให้ออกมาต่อต้านรัฐประหารได้เลย
และวันนี้ก็ได้พิสูจน์ความจริงแล้วว่า ที่แกนนำ นปช.ปลุกปั่นให้คนเสื้อแดงออกมาต่อสู้กับรัฐประหาร ออกมาเรียกร้องประชาธิปไตย ความยุติธรรม และความเหลื่อมล้ำในสังคมนั้น แท้จริงแล้วเป็นเพียงการต่อสู้เรื่อง “ผลประโยชน์” ของนักการเมือง
หรือถ้าจะพูดให้เจาะจงลงไปก็ต้องบอกว่า เป็นการต่อสู้เพื่อผลประโยชน์ของทักษิณเพียงคนเดียว
พวกผมพูดมานานแล้วว่า วาทกรรมไพร่-อำมาตย์ ประชาธิปไตย ความยุติธรรม ความเหลื่อมล้ำบนเวทีเสื้อแดงนั้น เป็นเพียงวาทกรรมเทียมพวกเขาไม่ได้มีเป้าหมายที่แท้จริงอยู่ตรงนั้น แต่พวกเขาสู้เพื่อให้ทักษิณพ้นผิดและได้เงินคืนมาเท่านั้นเอง
แต่วาทกรรมจอมปลอมของแกนนำเสื้อแดงก็ได้รับการให้ท้ายโดยนักวิชาการและปัญญาชนบางคน ไม่ว่าจะเป็นนิธิ เอียวศรีวงศ์ สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล ธงชัย วินิจจะกูล ใบตองแห้ง และนักวิชาการรัฐศาสตร์จุฬาฯ อีกคนที่หัวล้านตัวอ้วนๆ เตี้ยๆ ตัวตลกในวงการวิชาการชื่ออะไรสักอย่างไม่อยากจำ และอีกหลายๆ คน
คนเหล่านี้พยายามทำให้การต่อสู้ของทักษิณ กลายเป็นการต่อสู้ที่ชอบธรรม ต่อสู้เพื่อคนยากจน เป็นการต่อสู้ทางชนชั้น เป็นการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย การต่อสู้กับความเหลื่อมล้ำในสังคม ทั้งที่เมื่อมีอำนาจทักษิณนั่นแหละที่ใช้อำนาจอย่างฉ้อฉล ทำลายระบอบประชาธิปไตยจนกลายสภาพเป็นระบอบทักษิณที่กำลังกินรวบประเทศไทย
การให้ท้ายของนักวิชาการและปัญญาชนเหล่านี้ทำให้คนจนจำนวนหนึ่งหลงเข้าใจว่า สิ่งที่เขาออกมาร่วมต่อสู้นั้นเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ แม้ตัวจะต้องตายก็ตาม
วันนี้ประจักษ์แล้วว่า แกนนำเสื้อแดงที่หลอกไพร่มาตายนั้นสู้เพื่อใคร กระทั่งสมศักดิ์ เจียมก็เริ่มสำนึกแล้วว่า พวกนี้สู้เพื่อทักษิณอย่างเดียว และทอดทิ้งคนที่ตายและติดคุก ดังนั้นจะไปโทษแกนนำเสื้อแดงก็ไม่ได้ทั้งหมด แต่ต้องโทษนักวิชาการและปัญญาชนที่ให้ท้ายแกนนำเสื้อแดงจนทำให้ชาวบ้านหลงเชื่อว่านี่เป็นการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยและสู้เพื่อคนชั้นล่างจริงๆ ด้วย
ถ้าจะต้องรับผิดชอบคนที่ตายและติดคุก นักวิชาการ และปัญญาชนเหล่านี้ต้องรับผิดชอบด้วยไม่ใช่เฉพาะแกนนำเสื้อแดงเท่านั้น เพราะแท้จริงแล้วการเสียชีวิตของพวกเขานั้นไม่ได้เสียชีวิตเพื่อประชาธิปไตย ไม่ได้เสียชีวิตเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรม เพราะถ้าเขาเสียชีวิตเพื่อสิ่งเหล่านั้นจริง ความตายเหล่านั้นต้องเป็นความตายที่มีคุณค่า แต่สุดท้ายความจริงมันก็บอกแล้วว่า พวกเขาเสียชีวิตเพียงเพื่อให้ทักษิณพ้นผิดและได้เงินและอำนาจคืน
สิ่งที่พวกเขาได้ก็มีเพียงเงินเยียวยาที่รัฐบาลที่พวกเขาสนับสนุนเอาภาษีของประชาชนทั้งประเทศมาจ่ายให้เท่านั้นเอง
น่าสงสารคนเสื้อแดงที่ต้องมาเสียชีวิตเพราะถูกหลอก น่าสงสารคุณพะเยาว์ อัคฮาด มารดาของ น.ส.กมนเกด อัคฮาด พยาบาลอาสาที่ถูกยิงเสียชีวิตในวัดปทุมวนาราม และญาติๆ ผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์การสลายการชุมนุมคนเสื้อแดง ที่ออกมาคัดค้านการปรองดอง เพราะน่าจะเริ่มรู้แล้วว่า การสูญเสียของพวกเขานั้นไม่ได้สูญเสียเพื่อประชาธิปไตย แต่กลายเป็นเหยื่อของนักการเมืองที่ต้องการทวงอำนาจและทรัพย์สินคืนเท่านั้นเอง
ฟังดูดีนะครับ วันนี้ทักษิณและแกนนำเสื้อแดงพยายามบอกว่า ต้องให้อภัยเพื่อให้บ้านเมืองเดินหน้า แต่ถ้าพวกเขานึกได้ก่อนที่คนเสื้อแดงและทหารส่วนหนึ่งจะเสียชีวิตบ้านเมืองคงเดินหน้าไปได้ไกลกว่าตอนนี้
เราจะเห็นว่าตั้งแต่ได้รัฐบาลชุดนี้มา เป้าหมายของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ที่คนเสื้อแดงอุ้มขึ้นมาเป็นนายกฯ ทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่มีความรู้ความสามารถที่จะนำพาประเทศของ ส.ส.เสื้อแดงในสภามีเพียงเป้าหมายเดียว คือ เอาทักษิณกลับบ้านโดยไม่มีความผิด หรือล้มเลิก คตส.เพื่อเอาเงินคืนและเริ่มพิจารณาคดีทักษิณใหม่
นโยบายสาธารณะที่พรรคเพื่อไทยให้ไว้กับประชาชนถึงตอนนี้ยังไม่มีอะไรที่เป็นจริงเลย ไม่ว่าจะเป็นค่าแรงวันละ 300 บาท การประกันราคาพืชผลการเกษตร การเรียนฟรีจริง หรือปรับปรุงระบบประกันสุขภาพถ้วนหน้า และความเดือดร้อนของคนหาเช้ากินค่ำกับเสียงประกาศว่าจะกระชากค่าครองชีพลงมาของนายกรัฐมนตรีที่ยังดังก้องอยู่ในหู
แต่ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่า ถ้าต้องเริ่มพิจารณาคดีทุกคดีของทักษิณใหม่หมดจริง ศาลฎีกาแผนกคดีอาญานักการเมืองจะตัดสินกลับจากที่เคยตัดสินให้ทักษิณจำคุกได้ไหม ถ้าได้จะมีคำอธิบายสังคมอย่างไร จะบอกว่าครั้งที่แล้วพวกผมตัดสินผิดครับ ทั้งๆ ที่มีผู้พิพากษาศาลฎีกานั่งพิจารณาถึง 9 คนได้ไหม จะเป็นไปอย่างที่ทักษิณบอกว่ากำลังคุยอยู่หรือเปล่า และทักษิณช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่า ถ้าศาลตัดสินให้จำคุกเหมือนเดิมจะหนีอีกไหม จะชวนคนมาเผาบ้านเผาเมืองอีกไหมจะหลอกคนจนมาตายอีกไหม
และต้องถามนักวิชาการและปัญญาชนจำนวนหนึ่งด้วยว่า จะยังให้ท้ายแกนนำเสื้อแดงและทักษิณอีกไหม
วันนี้แกนนำเสื้อแดงออกมาเรียกร้องมวลชนเสื้อแดงลืมและให้อภัย ผมคงต้องถามพี่น้องเสื้อแดงที่ออกมาตายว่า ได้ในสิ่งที่ตัวเองถูกปลุกปั่นให้มาต่อสู้หรือยัง หรือพอใจกับเงินก้อนหนึ่งที่รัฐบาลของตัวเองหยิบยื่นให้
และต้องหาคำตอบให้ได้ว่า มีอะไรที่พิสูจน์ว่าการต่อสู้ของคนเสื้อแดงที่นำมาสู่การเสียชีวิตจำนวน 91 ศพนั้น เป็นการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยและความเหลื่อมล้ำในสังคมจริงๆ
ผมคงไม่ต้องพูดถึงสนธิบัง เพราะความคิดและการกระทำของเขานั้นมันตอบคำถามแก่สังคมแล้วว่าเขาเป็นคนไร้ค่า ไม่มีค่าที่ควรจะพูดถึง แน่นอนว่า นายพลคนนี้อาจรู้สึกภาคภูมิใจต่อเสียงปรบมือในสภาจากสมาชิกพรรคเพื่อไทยและคนเสื้อแดงที่ทำให้เขายิ้มย่อง อาจพอใจช่อดอกไม้ที่คนเขาเอาไปให้ แต่จะถามว่า เขาจะหนีความชั่วดีที่กระทำลงอยู่ในใจไปพ้นหรือ
จริงอยู่ว่าวันนี้สนธิบังเป็นคนดีของแกนนำเสื้อแดงและทักษิณ แต่สนธิบังคงต้องตอบตัวเองให้ได้ว่า เหตุผลที่เขาประกาศทำรัฐประหารทักษิณกับสิ่งที่เขาทำอยู่ในวันนี้นั้น มันถึงขัดแย้งกันยิ่งกว่าหน้ามือกับหลังตีน สิ่งเหล่านี้มันเกิดจากสำนึกของตัวเองหรือข้อเสนอที่ปฏิเสธไม่ได้กันแน่
พล.อ.สนธิ อาจลุกขึ้นมารำพันให้เรารู้ถึงความยากจนในอดีต จากนายทหารที่ขึ้นมาจากดินจนมีอำนาจล้นฟ้า แต่ที่ไม่ได้พูดให้เราฟังคือ วันนี้เขามีความร่ำรวยเพียงไหนและรวยมาได้อย่างไร
ผมพูดเสมอว่า ถ้าไม่มีสนธิบังออกมาทำรัฐประหาร ทักษิณก็ต้องถูกประชาชนขับไล่ลงจากบัลลังก์ไปนานแล้ว ไม่มีข้ออ้างที่ลิ่วล้อของทักษิณจะสร้างวาทกรรมเท็จมาปลุกปั่นมวลชนเสื้อแดงให้ออกมาต่อต้านรัฐประหารได้เลย
และวันนี้ก็ได้พิสูจน์ความจริงแล้วว่า ที่แกนนำ นปช.ปลุกปั่นให้คนเสื้อแดงออกมาต่อสู้กับรัฐประหาร ออกมาเรียกร้องประชาธิปไตย ความยุติธรรม และความเหลื่อมล้ำในสังคมนั้น แท้จริงแล้วเป็นเพียงการต่อสู้เรื่อง “ผลประโยชน์” ของนักการเมือง
หรือถ้าจะพูดให้เจาะจงลงไปก็ต้องบอกว่า เป็นการต่อสู้เพื่อผลประโยชน์ของทักษิณเพียงคนเดียว
พวกผมพูดมานานแล้วว่า วาทกรรมไพร่-อำมาตย์ ประชาธิปไตย ความยุติธรรม ความเหลื่อมล้ำบนเวทีเสื้อแดงนั้น เป็นเพียงวาทกรรมเทียมพวกเขาไม่ได้มีเป้าหมายที่แท้จริงอยู่ตรงนั้น แต่พวกเขาสู้เพื่อให้ทักษิณพ้นผิดและได้เงินคืนมาเท่านั้นเอง
แต่วาทกรรมจอมปลอมของแกนนำเสื้อแดงก็ได้รับการให้ท้ายโดยนักวิชาการและปัญญาชนบางคน ไม่ว่าจะเป็นนิธิ เอียวศรีวงศ์ สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล ธงชัย วินิจจะกูล ใบตองแห้ง และนักวิชาการรัฐศาสตร์จุฬาฯ อีกคนที่หัวล้านตัวอ้วนๆ เตี้ยๆ ตัวตลกในวงการวิชาการชื่ออะไรสักอย่างไม่อยากจำ และอีกหลายๆ คน
คนเหล่านี้พยายามทำให้การต่อสู้ของทักษิณ กลายเป็นการต่อสู้ที่ชอบธรรม ต่อสู้เพื่อคนยากจน เป็นการต่อสู้ทางชนชั้น เป็นการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย การต่อสู้กับความเหลื่อมล้ำในสังคม ทั้งที่เมื่อมีอำนาจทักษิณนั่นแหละที่ใช้อำนาจอย่างฉ้อฉล ทำลายระบอบประชาธิปไตยจนกลายสภาพเป็นระบอบทักษิณที่กำลังกินรวบประเทศไทย
การให้ท้ายของนักวิชาการและปัญญาชนเหล่านี้ทำให้คนจนจำนวนหนึ่งหลงเข้าใจว่า สิ่งที่เขาออกมาร่วมต่อสู้นั้นเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ แม้ตัวจะต้องตายก็ตาม
วันนี้ประจักษ์แล้วว่า แกนนำเสื้อแดงที่หลอกไพร่มาตายนั้นสู้เพื่อใคร กระทั่งสมศักดิ์ เจียมก็เริ่มสำนึกแล้วว่า พวกนี้สู้เพื่อทักษิณอย่างเดียว และทอดทิ้งคนที่ตายและติดคุก ดังนั้นจะไปโทษแกนนำเสื้อแดงก็ไม่ได้ทั้งหมด แต่ต้องโทษนักวิชาการและปัญญาชนที่ให้ท้ายแกนนำเสื้อแดงจนทำให้ชาวบ้านหลงเชื่อว่านี่เป็นการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยและสู้เพื่อคนชั้นล่างจริงๆ ด้วย
ถ้าจะต้องรับผิดชอบคนที่ตายและติดคุก นักวิชาการ และปัญญาชนเหล่านี้ต้องรับผิดชอบด้วยไม่ใช่เฉพาะแกนนำเสื้อแดงเท่านั้น เพราะแท้จริงแล้วการเสียชีวิตของพวกเขานั้นไม่ได้เสียชีวิตเพื่อประชาธิปไตย ไม่ได้เสียชีวิตเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรม เพราะถ้าเขาเสียชีวิตเพื่อสิ่งเหล่านั้นจริง ความตายเหล่านั้นต้องเป็นความตายที่มีคุณค่า แต่สุดท้ายความจริงมันก็บอกแล้วว่า พวกเขาเสียชีวิตเพียงเพื่อให้ทักษิณพ้นผิดและได้เงินและอำนาจคืน
สิ่งที่พวกเขาได้ก็มีเพียงเงินเยียวยาที่รัฐบาลที่พวกเขาสนับสนุนเอาภาษีของประชาชนทั้งประเทศมาจ่ายให้เท่านั้นเอง
น่าสงสารคนเสื้อแดงที่ต้องมาเสียชีวิตเพราะถูกหลอก น่าสงสารคุณพะเยาว์ อัคฮาด มารดาของ น.ส.กมนเกด อัคฮาด พยาบาลอาสาที่ถูกยิงเสียชีวิตในวัดปทุมวนาราม และญาติๆ ผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์การสลายการชุมนุมคนเสื้อแดง ที่ออกมาคัดค้านการปรองดอง เพราะน่าจะเริ่มรู้แล้วว่า การสูญเสียของพวกเขานั้นไม่ได้สูญเสียเพื่อประชาธิปไตย แต่กลายเป็นเหยื่อของนักการเมืองที่ต้องการทวงอำนาจและทรัพย์สินคืนเท่านั้นเอง
ฟังดูดีนะครับ วันนี้ทักษิณและแกนนำเสื้อแดงพยายามบอกว่า ต้องให้อภัยเพื่อให้บ้านเมืองเดินหน้า แต่ถ้าพวกเขานึกได้ก่อนที่คนเสื้อแดงและทหารส่วนหนึ่งจะเสียชีวิตบ้านเมืองคงเดินหน้าไปได้ไกลกว่าตอนนี้
เราจะเห็นว่าตั้งแต่ได้รัฐบาลชุดนี้มา เป้าหมายของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ที่คนเสื้อแดงอุ้มขึ้นมาเป็นนายกฯ ทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่มีความรู้ความสามารถที่จะนำพาประเทศของ ส.ส.เสื้อแดงในสภามีเพียงเป้าหมายเดียว คือ เอาทักษิณกลับบ้านโดยไม่มีความผิด หรือล้มเลิก คตส.เพื่อเอาเงินคืนและเริ่มพิจารณาคดีทักษิณใหม่
นโยบายสาธารณะที่พรรคเพื่อไทยให้ไว้กับประชาชนถึงตอนนี้ยังไม่มีอะไรที่เป็นจริงเลย ไม่ว่าจะเป็นค่าแรงวันละ 300 บาท การประกันราคาพืชผลการเกษตร การเรียนฟรีจริง หรือปรับปรุงระบบประกันสุขภาพถ้วนหน้า และความเดือดร้อนของคนหาเช้ากินค่ำกับเสียงประกาศว่าจะกระชากค่าครองชีพลงมาของนายกรัฐมนตรีที่ยังดังก้องอยู่ในหู
แต่ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่า ถ้าต้องเริ่มพิจารณาคดีทุกคดีของทักษิณใหม่หมดจริง ศาลฎีกาแผนกคดีอาญานักการเมืองจะตัดสินกลับจากที่เคยตัดสินให้ทักษิณจำคุกได้ไหม ถ้าได้จะมีคำอธิบายสังคมอย่างไร จะบอกว่าครั้งที่แล้วพวกผมตัดสินผิดครับ ทั้งๆ ที่มีผู้พิพากษาศาลฎีกานั่งพิจารณาถึง 9 คนได้ไหม จะเป็นไปอย่างที่ทักษิณบอกว่ากำลังคุยอยู่หรือเปล่า และทักษิณช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่า ถ้าศาลตัดสินให้จำคุกเหมือนเดิมจะหนีอีกไหม จะชวนคนมาเผาบ้านเผาเมืองอีกไหมจะหลอกคนจนมาตายอีกไหม
และต้องถามนักวิชาการและปัญญาชนจำนวนหนึ่งด้วยว่า จะยังให้ท้ายแกนนำเสื้อแดงและทักษิณอีกไหม
วันนี้แกนนำเสื้อแดงออกมาเรียกร้องมวลชนเสื้อแดงลืมและให้อภัย ผมคงต้องถามพี่น้องเสื้อแดงที่ออกมาตายว่า ได้ในสิ่งที่ตัวเองถูกปลุกปั่นให้มาต่อสู้หรือยัง หรือพอใจกับเงินก้อนหนึ่งที่รัฐบาลของตัวเองหยิบยื่นให้
และต้องหาคำตอบให้ได้ว่า มีอะไรที่พิสูจน์ว่าการต่อสู้ของคนเสื้อแดงที่นำมาสู่การเสียชีวิตจำนวน 91 ศพนั้น เป็นการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยและความเหลื่อมล้ำในสังคมจริงๆ
