**การที่ศาลทยอยตัดสินคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพออกมาอย่างต่อเนื่อง ในช่วงเวลาเดือนเศษที่ผ่านมา ย่อมเป็นประเด็นให้ฝ่ายที่จ้องจะแก้กฎหมายอาญา มาตรา 112 เห็นเป็นเหยื่ออันโอชะ ใช้ตกเบ็ดล่อปลาให้เข้ามาร่วมขบวนต่อต้านกฎหมายมาตรานี้มากขึ้น
ทั้งที่หลายคนในจำนวนนี้ อาจไม่มีความรู้ลึกซึ้งใดๆ เลยเกี่ยวกับเนื้อหาคำพิพากษา แต่อาศัยเกาะกระแสอินเทรนด์ ผสมโรงวิพากษ์วิจารณ์ โหนกระแสที่พยายามปั่นกันว่า
**นี่คือ “ความนิยมใหม่” ที่กำลังมาแรงในหมู่คนไทยที่มีใจรักประชาธิปไตย
แต่ความจริงแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่ยุทธศาสตร์สร้างกระแสขยายวง เพื่อหาแนวร่วมเพิ่ม และจุดประเด็นให้ต่างชาติเข้าใจว่า คนไทยส่วนใหญ่อึดอัด คับข้องใจกับการมีอยู่ของกฎหมายอาญามาตรานี้
ซึ่งต้องบอกว่า ตรงกันข้ามกับความจริงโดยสิ้นเชิง เพราะคนไทยส่วนใหญ่ไม่มีใครมีปัญหากับการมีกฎหมายปกป้องสถาบันฯ ไม่ให้ถูกจาบจ้วง มีเพียงนักวิชาการกลุ่มเล็ก ๆ ที่อาศัยบารมีทางการเมืองของ ทักษิณ ชินวัตร เผยแพร่ความคิดของตนเอง โดยจะเห็นได้ว่า “ลัทธิล้มเจ้า” เริ่มผลิดอกออกผล เติบโตอย่างรวดเร็วในช่วงการชุมนุมของคนเสื้อแดง
นักวิชาการแดงหวังใช้ทักษิณ เปลี่ยนแปลงประเทศ มองสถาบันกษัตริย์ว่า เป็นตัวถ่วงประชาธิปไตย
ขณะที่ ทักษิณหวังใช้คราบความเป็นนักวิชาการของคนเหล่านี้ มาเป็นฉากบังหน้า ฟอกตัวเองจากทรราชย์ มาเป็นนักประชาธิปไตย
เมื่อขนมจีนผสมน้ำยากินกันอย่างเอร็ดอร่อยมากว่า 5 ปี มาวันนี้ไหนเลยจะไม่มีการเดินหน้าแบบ “ดับเครื่องชน” เพื่อหวังผลไปสู่เป้าหมาย
การที่ นายอำพล ตั้งนพกุล ผู้ต้องหาคดีส่ง sms หมิ่นเบื้องสูง ที่ต้องโทษ 20 ปี จากการกระทำความผิด 4 กระทง ประกาศสู้คดีต่อ ไม่ขอพระราชทานอภัยโทษ รวมไปถึงกรณีล่าสุดที่ "ดา ตอร์ปิโด" ถูกศาลอาญาพิพากษาจำคุก 15 ปี จากการปราศรัยหมิ่นเบื้องสูง บนเวที นปก. ที่ท้องสนามหลวง แสดงความยโส ไร้สำนึกผิดชอบชั่วดี ด้วยการออกปากว่า ไม่เชื่อมั่นต่อกระบวนการยุติธรรมไทย จึงไม่อุทธรณ์ ยอมติดคุก และจะไม่ขอพระราชทานอภัยโทษนั้น
เป็นสองกรณีที่แสดงให้เห็นชัดเจนว่า กระบวนการล้มล้างสถาบันฯ ที่หวังเริ่มต้นจากการแก้ไขกฎหมายอาญา มาตรา 112 มาเป็นตัวจุดชนวน ได้วางกลยุทธ์ที่จะใช้อิสรภาพของ "อำพล ตั้งนพกุล" และ "ดาร์ ตอปิโด" มาเป็นเครื่องเซ่นสังเวย
“อำพล” ถูกวางบทบาทให้เป็น “อากง” ผู้น่าสงสาร
ส่วน “ดาร์ ตอปิโด” ถูกเชิดให้เป็นนักต่อสู้เพื่ออุดมการณ์
และทั้งคู่ต้องแสดงละครเรื่องนี้ ผ่านซี่กรงเหล็กเท่านั้น
**หมากเกมนี้มิได้มีเพียงเครือข่ายเคลื่อนไหวภายในประเทศเท่านั้น แต่ยังสยายปีกใช้เครือข่ายในต่างแดน ผ่านยุทธศาสตร์โลกล้อมประเทศอีกด้วย
จึงไม่น่าแปลกใจที่มีการเคลื่อนไหวจากทั้งสหประชาขาติ และ สหรัฐอเมริกา ในลักษณะสอดรับกับกลุ่มคนที่ต้องการแก้ไขกฎหมายอาญา มาตรา 112 โดยอ้างว่าเป็นกฎหมายที่ไม่เป็นสากล ละเมิดสิทธิเสรีภาพ ในขณะที่กระทรวงการต่างประเทศของไทยก็มิได้ใส่ใจที่จะสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องกับต่างชาติ หากปล่อยให้เรื่องนี้กลายเป็นภาระของประชาชน ที่ทนไม่ไหวจนต้องทำหนังสือชี้แจงไปยังองค์กรต่างประเทศเหล่านั้น
**พฤติกรรมของกระทรวงการต่างประเทศภายใต้รัฐนาวาที่ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เป็นนายกรัฐมนตรี จึงเสมือนกับหลับตาข้างหนึ่ง "สมรู้ร่วมคิด" หวังใช้ต่างชาติกดดันประเทศตัวเอง เพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการกดดันสถาบันฯ อีกทางหนึ่ง
มือไม้ของ ทักษิณ ที่วางไว้เป็นขุมข่ายในการรักษาฐานอำนาจ ทั้งกลุ่มแดงล้มเจ้า กองกำลังติดอาวุธ พรรคเพื่อไทย และคนเสื้อแดง จึงไม่แตกต่างอะไรกับปลาหมึกที่มีหนวดยุ่บยั่บ แต่การเคลื่อนไหวไร้ระเบียบเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง
เราจึงได้เห็นการขับเคลื่อนที่ไร้เอกภาพ จนกลายเป็นความขัดแย้งภายใน เช่น กลุ่มแดงล้มเจ้า ต้องการแก้กฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ มีพฤติกรรมใส่ร้ายสถาบันฯ ผ่านโลกไซเบอร์อย่างต่อเนื่อง แต่ ยิ่งลักษณ์ ที่กำลังถูกโจมตีในหมู่แดงล้มเจ้าว่า "สู้ไปกราบอำมาตย์ไป" ประกาศเทิดทูนสถาบันฯ ส่ง ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง ล้อมปราบเว็บไซต์ จนกระเทือนซางแดงกันเป็นแถว
ในขณะที่กลุ่มแดงล้มเจ้า มุ่งมั่นแก้ไขกฎหมายอาญา มาตรา 112 ร.ต.อ.เฉลิม ประกาศในนามรัฐบาลว่า จะไม่มีการแก้ไขกฎหมายมาตรานี้ อย่างแน่นอน
**ส่วนจะเป็นหนึ่งในยุทธการสับขาหลอก แบ่งไพ่กันเล่น วางตัวคนละบทบาท หรือไม่นั้น ประชาชนมีวิจารณญาณตัดสินได้
ในขณะที่พรรคเพื่อไทยประกาศชะลอการแก้ไขรัฐธรรมนูญ “ธิดาแดง” ก็ออกมาสวนทันควันว่า ต้องแก้รัฐธรรมนูญให้ได้
ในขณะที่กองกำลังติดอาวุธ และก่อการร้ายแดงปลายแถวยังรับกรรมกินข้าวแดงในคุก แกนนำแดง ก็กำลังลั้ลลากันสุดเหวี่ยง ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ รอลุ้นเสียบตำแหน่ง รมต.ประจำสำนักนายกรัฐมนตรี แทน กฤษณา สีหลักษณ์ ทำให้แทบไม่เห็นหัวคนเสื้อแดง ที่ถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำ
ในขณะที่พรรคเพื่อไทย สาละวนอยู่กับการแก้ปัญหาให้ ทักษิณ ชินวัตร คนเสื้อแดงที่เคยวาดหวังว่า ยิ่งลักษณ์ จะเป็น นารีขี่ม้าขาว นำพาพวกเขาพ้นจากบ่วงทุกข์ กลับได้พบความจริงอันแสนเจ็บปวดว่า พวกเขากำลังถูกทอดทิ้งให้อยู่กับความจน และหนี้
“หนวดปลาหมึก” ที่ ทักษิณ ใช้เป็นขุมข่ายทางอำนาจ หวังให้เป็นข้าทาสรับใช้ปกป้องยิ่งลักษณ์ ผู้เป็นน้องสาว กำลังเคลื่อนตัวในลักษณะที่แม้แต่ ทักษิณเอง ก็อาจไม่อยู่ในวิสัยที่จะควบคุมได้
ครั้นจะตัดหนวดปลาหมึกทิ้ง ก็ไม่กล้าพอที่จะตัดแขนขาของตัวเอง
**สถานการณ์การเมืองนับจากนี้ไป จึงเข้าสู่ “กับดักหนวดปลาหมึก” ที่ ทักษิณ หวังใช้รัดเหยื่อ แต่สุดท้ายอาจกลายเป็นพันธนาการล็อคตัวเอง จนขยับไม่ได้ ไปไม่ถึง จนขาดใจตายในที่สุดก็ได้ ใครจะรู้
ทั้งที่หลายคนในจำนวนนี้ อาจไม่มีความรู้ลึกซึ้งใดๆ เลยเกี่ยวกับเนื้อหาคำพิพากษา แต่อาศัยเกาะกระแสอินเทรนด์ ผสมโรงวิพากษ์วิจารณ์ โหนกระแสที่พยายามปั่นกันว่า
**นี่คือ “ความนิยมใหม่” ที่กำลังมาแรงในหมู่คนไทยที่มีใจรักประชาธิปไตย
แต่ความจริงแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่ยุทธศาสตร์สร้างกระแสขยายวง เพื่อหาแนวร่วมเพิ่ม และจุดประเด็นให้ต่างชาติเข้าใจว่า คนไทยส่วนใหญ่อึดอัด คับข้องใจกับการมีอยู่ของกฎหมายอาญามาตรานี้
ซึ่งต้องบอกว่า ตรงกันข้ามกับความจริงโดยสิ้นเชิง เพราะคนไทยส่วนใหญ่ไม่มีใครมีปัญหากับการมีกฎหมายปกป้องสถาบันฯ ไม่ให้ถูกจาบจ้วง มีเพียงนักวิชาการกลุ่มเล็ก ๆ ที่อาศัยบารมีทางการเมืองของ ทักษิณ ชินวัตร เผยแพร่ความคิดของตนเอง โดยจะเห็นได้ว่า “ลัทธิล้มเจ้า” เริ่มผลิดอกออกผล เติบโตอย่างรวดเร็วในช่วงการชุมนุมของคนเสื้อแดง
นักวิชาการแดงหวังใช้ทักษิณ เปลี่ยนแปลงประเทศ มองสถาบันกษัตริย์ว่า เป็นตัวถ่วงประชาธิปไตย
ขณะที่ ทักษิณหวังใช้คราบความเป็นนักวิชาการของคนเหล่านี้ มาเป็นฉากบังหน้า ฟอกตัวเองจากทรราชย์ มาเป็นนักประชาธิปไตย
เมื่อขนมจีนผสมน้ำยากินกันอย่างเอร็ดอร่อยมากว่า 5 ปี มาวันนี้ไหนเลยจะไม่มีการเดินหน้าแบบ “ดับเครื่องชน” เพื่อหวังผลไปสู่เป้าหมาย
การที่ นายอำพล ตั้งนพกุล ผู้ต้องหาคดีส่ง sms หมิ่นเบื้องสูง ที่ต้องโทษ 20 ปี จากการกระทำความผิด 4 กระทง ประกาศสู้คดีต่อ ไม่ขอพระราชทานอภัยโทษ รวมไปถึงกรณีล่าสุดที่ "ดา ตอร์ปิโด" ถูกศาลอาญาพิพากษาจำคุก 15 ปี จากการปราศรัยหมิ่นเบื้องสูง บนเวที นปก. ที่ท้องสนามหลวง แสดงความยโส ไร้สำนึกผิดชอบชั่วดี ด้วยการออกปากว่า ไม่เชื่อมั่นต่อกระบวนการยุติธรรมไทย จึงไม่อุทธรณ์ ยอมติดคุก และจะไม่ขอพระราชทานอภัยโทษนั้น
เป็นสองกรณีที่แสดงให้เห็นชัดเจนว่า กระบวนการล้มล้างสถาบันฯ ที่หวังเริ่มต้นจากการแก้ไขกฎหมายอาญา มาตรา 112 มาเป็นตัวจุดชนวน ได้วางกลยุทธ์ที่จะใช้อิสรภาพของ "อำพล ตั้งนพกุล" และ "ดาร์ ตอปิโด" มาเป็นเครื่องเซ่นสังเวย
“อำพล” ถูกวางบทบาทให้เป็น “อากง” ผู้น่าสงสาร
ส่วน “ดาร์ ตอปิโด” ถูกเชิดให้เป็นนักต่อสู้เพื่ออุดมการณ์
และทั้งคู่ต้องแสดงละครเรื่องนี้ ผ่านซี่กรงเหล็กเท่านั้น
**หมากเกมนี้มิได้มีเพียงเครือข่ายเคลื่อนไหวภายในประเทศเท่านั้น แต่ยังสยายปีกใช้เครือข่ายในต่างแดน ผ่านยุทธศาสตร์โลกล้อมประเทศอีกด้วย
จึงไม่น่าแปลกใจที่มีการเคลื่อนไหวจากทั้งสหประชาขาติ และ สหรัฐอเมริกา ในลักษณะสอดรับกับกลุ่มคนที่ต้องการแก้ไขกฎหมายอาญา มาตรา 112 โดยอ้างว่าเป็นกฎหมายที่ไม่เป็นสากล ละเมิดสิทธิเสรีภาพ ในขณะที่กระทรวงการต่างประเทศของไทยก็มิได้ใส่ใจที่จะสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องกับต่างชาติ หากปล่อยให้เรื่องนี้กลายเป็นภาระของประชาชน ที่ทนไม่ไหวจนต้องทำหนังสือชี้แจงไปยังองค์กรต่างประเทศเหล่านั้น
**พฤติกรรมของกระทรวงการต่างประเทศภายใต้รัฐนาวาที่ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เป็นนายกรัฐมนตรี จึงเสมือนกับหลับตาข้างหนึ่ง "สมรู้ร่วมคิด" หวังใช้ต่างชาติกดดันประเทศตัวเอง เพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการกดดันสถาบันฯ อีกทางหนึ่ง
มือไม้ของ ทักษิณ ที่วางไว้เป็นขุมข่ายในการรักษาฐานอำนาจ ทั้งกลุ่มแดงล้มเจ้า กองกำลังติดอาวุธ พรรคเพื่อไทย และคนเสื้อแดง จึงไม่แตกต่างอะไรกับปลาหมึกที่มีหนวดยุ่บยั่บ แต่การเคลื่อนไหวไร้ระเบียบเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง
เราจึงได้เห็นการขับเคลื่อนที่ไร้เอกภาพ จนกลายเป็นความขัดแย้งภายใน เช่น กลุ่มแดงล้มเจ้า ต้องการแก้กฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ มีพฤติกรรมใส่ร้ายสถาบันฯ ผ่านโลกไซเบอร์อย่างต่อเนื่อง แต่ ยิ่งลักษณ์ ที่กำลังถูกโจมตีในหมู่แดงล้มเจ้าว่า "สู้ไปกราบอำมาตย์ไป" ประกาศเทิดทูนสถาบันฯ ส่ง ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง ล้อมปราบเว็บไซต์ จนกระเทือนซางแดงกันเป็นแถว
ในขณะที่กลุ่มแดงล้มเจ้า มุ่งมั่นแก้ไขกฎหมายอาญา มาตรา 112 ร.ต.อ.เฉลิม ประกาศในนามรัฐบาลว่า จะไม่มีการแก้ไขกฎหมายมาตรานี้ อย่างแน่นอน
**ส่วนจะเป็นหนึ่งในยุทธการสับขาหลอก แบ่งไพ่กันเล่น วางตัวคนละบทบาท หรือไม่นั้น ประชาชนมีวิจารณญาณตัดสินได้
ในขณะที่พรรคเพื่อไทยประกาศชะลอการแก้ไขรัฐธรรมนูญ “ธิดาแดง” ก็ออกมาสวนทันควันว่า ต้องแก้รัฐธรรมนูญให้ได้
ในขณะที่กองกำลังติดอาวุธ และก่อการร้ายแดงปลายแถวยังรับกรรมกินข้าวแดงในคุก แกนนำแดง ก็กำลังลั้ลลากันสุดเหวี่ยง ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ รอลุ้นเสียบตำแหน่ง รมต.ประจำสำนักนายกรัฐมนตรี แทน กฤษณา สีหลักษณ์ ทำให้แทบไม่เห็นหัวคนเสื้อแดง ที่ถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำ
ในขณะที่พรรคเพื่อไทย สาละวนอยู่กับการแก้ปัญหาให้ ทักษิณ ชินวัตร คนเสื้อแดงที่เคยวาดหวังว่า ยิ่งลักษณ์ จะเป็น นารีขี่ม้าขาว นำพาพวกเขาพ้นจากบ่วงทุกข์ กลับได้พบความจริงอันแสนเจ็บปวดว่า พวกเขากำลังถูกทอดทิ้งให้อยู่กับความจน และหนี้
“หนวดปลาหมึก” ที่ ทักษิณ ใช้เป็นขุมข่ายทางอำนาจ หวังให้เป็นข้าทาสรับใช้ปกป้องยิ่งลักษณ์ ผู้เป็นน้องสาว กำลังเคลื่อนตัวในลักษณะที่แม้แต่ ทักษิณเอง ก็อาจไม่อยู่ในวิสัยที่จะควบคุมได้
ครั้นจะตัดหนวดปลาหมึกทิ้ง ก็ไม่กล้าพอที่จะตัดแขนขาของตัวเอง
**สถานการณ์การเมืองนับจากนี้ไป จึงเข้าสู่ “กับดักหนวดปลาหมึก” ที่ ทักษิณ หวังใช้รัดเหยื่อ แต่สุดท้ายอาจกลายเป็นพันธนาการล็อคตัวเอง จนขยับไม่ได้ ไปไม่ถึง จนขาดใจตายในที่สุดก็ได้ ใครจะรู้
