ทำเป็นเก่งแข่งกันโชว์ศักยภาพให้ชาวบ้านชมได้ไม่กี่วัน โม้ย้ำซ้ำซากว่า “เอาอยู่ๆ” มาบัดนี้วิกฤตจากมวลน้ำมหาศาลทะลักมาจากภาคเหนือได้พิสูจน์ว่ามันสมองสติปัญญาของสรรพกำลังระดมมาโดยผู้นำรัฐบาลนั้น ห่างจากราคาคุยเยอะ
ผู้นำรัฐบาล “ปู โคลนนิ่ง” บานเบอะ วุ่นตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน็อต แทบไม่เหลือรูปทรงเดิม แม้จะรักษาอาการว่าไม่ตื่นตระหนกจนวีนแตก สติเลอะเลือน
น้ำท่วมรอบกรุง ชาวบ้านเกือบทั่วประเทศจมอยู่ในทะเลน้ำตา ไม่เคยเผชิญมาก่อน ผู้นำรัฐบาลยังทำท่าไม่รู้สึกรู้ร้อนรู้หนาว ลั้ลลาเสมอ! มวลน้ำไปท่วมท้าทายชาวคณะ ศปภ.ถึงหน้ากองบัญชาการดอนเมือง แม่ทัพยังทำหน้ายิ้มระรื่น
วาทะทรงคุณค่าแทบจะทุกชั่วโมงคือ “ขอให้ประชาชนอย่าตื่นตระหนก ให้ยกสิ่งของขึ้นที่สูง เตรียมอพยพไปยังศูนย์ลี้ภัยจัดไว้โดยรัฐบาล”
เป็นแค่เยียวยา บรรเทาทุกข์ได้เล็กน้อย ผู้ลี้ภัยชุดแรกไปซังกะตายอยู่ศูนย์ธรรมศาสตร์ได้ไม่นาน ต้องเคลื่อนแบบทุลักทุเลย้ายหนีน้ำท่วมไปแหล่งใหม่
นักการเมืองหมดลาย สิ้นท่า ถูกประจานว่าสติปัญญามีจำกัด ยิ่งประหยัดไอคิวในการลองผิดลองถูกด้วยแล้ว มักลงเอยด้วยการจมน้ำของนิคมอุตสาหกรรม ตามกันเหมือนโดมิโนไม้ล้ม หายนะไป 7 แห่งหลายแสนล้านบาท
น้ำตาของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเพิ่มปริมาณน้ำท่วมหนัก ยิ่งได้น้ำตาจากรัฐมนตรีพาณิชย์เล่นเกินบท ชาวบ้านได้แต่มองด้วยความสมเพช
เรื่องพรรค์นี้อย่าว่าซ้ำเติม! ถ้าไม่ทำเป็นอวดเก่ง ยโสโอหัง กร่างซ่า ไม่เห็นสติปัญญาคนอื่นมีค่า อยากตีกินทำคะแนน หวังประชานิยมให้จมบ้อง อยู่ยาว 2-3 สมัย คงพอมีคนอยากเห็นใจ! ที่ผ่านมาแต่ละท่วงท่า วาจา ล้วนพาสู่วิบัติ
เห็นผู้นำรัฐบาล เจ้าแม่แฟชั่นแบรนด์เนมขี่ ฮ.บินว่อน นั่งหัวโต๊ะประชุม กางแผนที่ยังพอทำเนา พอเปิดปากเจื้อยแจ้วสั่งการทำเป็นผู้รู้ โชว์ความขยันเท่านั้น คนรู้ทันบอกได้คำเดียวว่า “หายนะรออยู่ข้างหน้าแน่นอน”
คนรู้น้อย สติปัญญาความสามารถจำกัด แต่ขยัน ฮิตเลอร์ไม่ชอบ! รู้ป่าว?
ช่วงตั้ง ศปภ.จะเห็นรัฐมนตรีคนดังแย่งบทบาทให้ข่าวสื่อ จะเดินหรือนั่งก็วางก้ามเหมือนเป็นฝีอักเสบใต้รักแร้ เดินยืดเหมือนกระดูกสันหลังงอก ดูท่าทางภูมิปัญญาล้นสมอง สร้างความมั่นใจให้ชาวบ้านคนบ้องตื้นด้วยคำว่า “เอาอยู่”
ยิ่งผู้นำใช้คำว่า “ภาพรวม บูรณาการ ระดมสรรพกำลัง” เจื้อยแจ้วด้วยแล้ว ก็ยิ่งสร้างความประทับใจให้พวกเหยื่อนักล่อลวงซื้อเสียง ทาสเงินผีบุญเหลี่ยมร้าย
ต้องไม่เห็นใจพวกซ่าแล้วถูกกระชากหน้ากากให้เห็นว่าไร้ค่า ด้อยภูมิปัญญา ความสามารถ! นอกจากไม่รู้สำนึก ยังดันทุรังเดินหน้ายกระดับความหายนะให้ชาวบ้าน ไม่ยอมรับว่าสถานการณ์เกินขั้นฉุกเฉินไปแล้ว
กลัวทหารจะได้หน้า ได้ใจชาวบ้าน ทำลายแผนรื้อกฎหมายกลาโหม!
ทุกวันนี้จึงบริหารบ้านเมือง จัดการวิกฤตด้วยการซ้ำเติมหายนะ ยึดหลักการของความดันทุรังให้เต็มบ้อง! นอกจากไม่สำนึกแล้ว ยังไม่อายอีกด้วย
อย่ามาเรียกร้องความเห็นใจ! ความยโสโอหังบนความกลวงนั้นเกินให้อภัย แถมยังมีหน้ามาอ้อนออเซาะว่าภายใต้รัฐบาลยุคนี้ขอให้ชาวบ้านอดทนต่อวิกฤต
แน่นอน! ชาวบ้านทนกับวิกฤตได้ เพราะไม่มีทางเลือก แต่จะไม่ยอมอดทนกับนักการเมืองโอหัง ตอแหล จ้องกอบโกย คือคติ “น้ำท่วมให้รีบโกง”
ใช้วิกฤตให้เป็นโอกาสกอบโกยงบเยียวยาก้อนใหญ่! เห็นน้ำท่วมเมือง ชาวบ้านมีจิตกุศล เอาของไปบริจาค แต่มีพวกนักการเมืองสารเลว แกนนำแดงสู้แล้วรวย ชุบมือเปิบหน้าด้านๆ! เอาของบริจาคไปเป็นของตัวเอง แจกให้พวกแดง
แถมยังมี “ครัวดูไบ” ตั้งมาแบบพิสดาร มีผู้นำรัฐบาลทำตัวเป็นเด็กเสิร์ฟอาหาร! นี่ไม่ใช่อีเว้นท์ธรรมดา! แต่ “อี” ไม่เว้น” จริง! เก็บทุกเม็ด เช็ดทุกลีลา ขอให้ได้ตีกินคะแนนเถอะ งานประเภทโชว์ ไร้สาระละก้อ เก่งไม่มีใครเกิน!
ถ้าอาหารขนมาจากดูไบ น่าจะมีข้าวหมกแพะ ข้าวหมกไข่อูฐบ้าง! ฮ่า!
กองสิ่งของเครื่องใช้มีชื่อนักการเมืองแปะไว้ ชาวบ้านอยากรู้ว่าท่านผู้ทรงเกี๊ยะไปซื้อมาไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ จากไหน อยากดูใบเสร็จว่าหมดเงินไปเท่าไหร่! อยากรู้ว่าครัวดูไบมีงบประมาณซื้ออาหารเลี้ยงคนวันละเท่าไหร่ ส่งเงินมาอย่างไร
เมื่อสิ้นท่า ก็ชิงอำนาจ ชิงงบของผู้ว่าฯ กทม. ต้องการให้เป็นหมาหางด้วนด้วย! ไม่อยากโดนด่าฝ่ายเดียว จากนั้นตากหน้าขอให้นักวิชาการมาช่วย เพื่อเข้าสู่กระบวนการจัดหาแพะรับบาป! ช่วงนี้เคราแพะเริ่มงอกใต้คาง ผู้ว่าฯ กทม. แล้ว
นักการเมืองจอมแหลไม่ยอมตายเดี่ยว! จากนี้ไปชาวบ้านต้องเผชิญความอดอยาก ขาดน้ำดื่ม อาหาร สิ่งของจำเป็น โรคระบาด เสี่ยงกับไฟฟ้าดับ ประปาพิการ คนตกงานส่วนหนึ่งจะเป็นโจรเพื่อความอยู่รอด อาชญากรรมชุกชุม
กลียุค ความโกลาหล วิกฤตเศรษฐกิจ สังคมรออยู่ข้างหน้า! นักการเมืองสบาย รองบประมาณ และเงินกู้เพิ่มระดับความมั่งคั่ง มีสุขบนกองทุกข์ชาวบ้าน
พวกแกนนำแดง หัวหน้าขบวนการสู้แล้วรวย ทำเป็นตีปลาหน้าไซ เตือนทหารอย่ารัฐประหาร! ทหารไม่โง่หรอก เรื่องอะไรจะรับภาระหนัก! รอให้น้ำลด ชาวบ้านคงออกมาจัดการนักการเมืองสารเลวแน่! ระวังตัวให้ดีเถอะ! เฮอะ!
ผู้นำรัฐบาล “ปู โคลนนิ่ง” บานเบอะ วุ่นตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน็อต แทบไม่เหลือรูปทรงเดิม แม้จะรักษาอาการว่าไม่ตื่นตระหนกจนวีนแตก สติเลอะเลือน
น้ำท่วมรอบกรุง ชาวบ้านเกือบทั่วประเทศจมอยู่ในทะเลน้ำตา ไม่เคยเผชิญมาก่อน ผู้นำรัฐบาลยังทำท่าไม่รู้สึกรู้ร้อนรู้หนาว ลั้ลลาเสมอ! มวลน้ำไปท่วมท้าทายชาวคณะ ศปภ.ถึงหน้ากองบัญชาการดอนเมือง แม่ทัพยังทำหน้ายิ้มระรื่น
วาทะทรงคุณค่าแทบจะทุกชั่วโมงคือ “ขอให้ประชาชนอย่าตื่นตระหนก ให้ยกสิ่งของขึ้นที่สูง เตรียมอพยพไปยังศูนย์ลี้ภัยจัดไว้โดยรัฐบาล”
เป็นแค่เยียวยา บรรเทาทุกข์ได้เล็กน้อย ผู้ลี้ภัยชุดแรกไปซังกะตายอยู่ศูนย์ธรรมศาสตร์ได้ไม่นาน ต้องเคลื่อนแบบทุลักทุเลย้ายหนีน้ำท่วมไปแหล่งใหม่
นักการเมืองหมดลาย สิ้นท่า ถูกประจานว่าสติปัญญามีจำกัด ยิ่งประหยัดไอคิวในการลองผิดลองถูกด้วยแล้ว มักลงเอยด้วยการจมน้ำของนิคมอุตสาหกรรม ตามกันเหมือนโดมิโนไม้ล้ม หายนะไป 7 แห่งหลายแสนล้านบาท
น้ำตาของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเพิ่มปริมาณน้ำท่วมหนัก ยิ่งได้น้ำตาจากรัฐมนตรีพาณิชย์เล่นเกินบท ชาวบ้านได้แต่มองด้วยความสมเพช
เรื่องพรรค์นี้อย่าว่าซ้ำเติม! ถ้าไม่ทำเป็นอวดเก่ง ยโสโอหัง กร่างซ่า ไม่เห็นสติปัญญาคนอื่นมีค่า อยากตีกินทำคะแนน หวังประชานิยมให้จมบ้อง อยู่ยาว 2-3 สมัย คงพอมีคนอยากเห็นใจ! ที่ผ่านมาแต่ละท่วงท่า วาจา ล้วนพาสู่วิบัติ
เห็นผู้นำรัฐบาล เจ้าแม่แฟชั่นแบรนด์เนมขี่ ฮ.บินว่อน นั่งหัวโต๊ะประชุม กางแผนที่ยังพอทำเนา พอเปิดปากเจื้อยแจ้วสั่งการทำเป็นผู้รู้ โชว์ความขยันเท่านั้น คนรู้ทันบอกได้คำเดียวว่า “หายนะรออยู่ข้างหน้าแน่นอน”
คนรู้น้อย สติปัญญาความสามารถจำกัด แต่ขยัน ฮิตเลอร์ไม่ชอบ! รู้ป่าว?
ช่วงตั้ง ศปภ.จะเห็นรัฐมนตรีคนดังแย่งบทบาทให้ข่าวสื่อ จะเดินหรือนั่งก็วางก้ามเหมือนเป็นฝีอักเสบใต้รักแร้ เดินยืดเหมือนกระดูกสันหลังงอก ดูท่าทางภูมิปัญญาล้นสมอง สร้างความมั่นใจให้ชาวบ้านคนบ้องตื้นด้วยคำว่า “เอาอยู่”
ยิ่งผู้นำใช้คำว่า “ภาพรวม บูรณาการ ระดมสรรพกำลัง” เจื้อยแจ้วด้วยแล้ว ก็ยิ่งสร้างความประทับใจให้พวกเหยื่อนักล่อลวงซื้อเสียง ทาสเงินผีบุญเหลี่ยมร้าย
ต้องไม่เห็นใจพวกซ่าแล้วถูกกระชากหน้ากากให้เห็นว่าไร้ค่า ด้อยภูมิปัญญา ความสามารถ! นอกจากไม่รู้สำนึก ยังดันทุรังเดินหน้ายกระดับความหายนะให้ชาวบ้าน ไม่ยอมรับว่าสถานการณ์เกินขั้นฉุกเฉินไปแล้ว
กลัวทหารจะได้หน้า ได้ใจชาวบ้าน ทำลายแผนรื้อกฎหมายกลาโหม!
ทุกวันนี้จึงบริหารบ้านเมือง จัดการวิกฤตด้วยการซ้ำเติมหายนะ ยึดหลักการของความดันทุรังให้เต็มบ้อง! นอกจากไม่สำนึกแล้ว ยังไม่อายอีกด้วย
อย่ามาเรียกร้องความเห็นใจ! ความยโสโอหังบนความกลวงนั้นเกินให้อภัย แถมยังมีหน้ามาอ้อนออเซาะว่าภายใต้รัฐบาลยุคนี้ขอให้ชาวบ้านอดทนต่อวิกฤต
แน่นอน! ชาวบ้านทนกับวิกฤตได้ เพราะไม่มีทางเลือก แต่จะไม่ยอมอดทนกับนักการเมืองโอหัง ตอแหล จ้องกอบโกย คือคติ “น้ำท่วมให้รีบโกง”
ใช้วิกฤตให้เป็นโอกาสกอบโกยงบเยียวยาก้อนใหญ่! เห็นน้ำท่วมเมือง ชาวบ้านมีจิตกุศล เอาของไปบริจาค แต่มีพวกนักการเมืองสารเลว แกนนำแดงสู้แล้วรวย ชุบมือเปิบหน้าด้านๆ! เอาของบริจาคไปเป็นของตัวเอง แจกให้พวกแดง
แถมยังมี “ครัวดูไบ” ตั้งมาแบบพิสดาร มีผู้นำรัฐบาลทำตัวเป็นเด็กเสิร์ฟอาหาร! นี่ไม่ใช่อีเว้นท์ธรรมดา! แต่ “อี” ไม่เว้น” จริง! เก็บทุกเม็ด เช็ดทุกลีลา ขอให้ได้ตีกินคะแนนเถอะ งานประเภทโชว์ ไร้สาระละก้อ เก่งไม่มีใครเกิน!
ถ้าอาหารขนมาจากดูไบ น่าจะมีข้าวหมกแพะ ข้าวหมกไข่อูฐบ้าง! ฮ่า!
กองสิ่งของเครื่องใช้มีชื่อนักการเมืองแปะไว้ ชาวบ้านอยากรู้ว่าท่านผู้ทรงเกี๊ยะไปซื้อมาไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ จากไหน อยากดูใบเสร็จว่าหมดเงินไปเท่าไหร่! อยากรู้ว่าครัวดูไบมีงบประมาณซื้ออาหารเลี้ยงคนวันละเท่าไหร่ ส่งเงินมาอย่างไร
เมื่อสิ้นท่า ก็ชิงอำนาจ ชิงงบของผู้ว่าฯ กทม. ต้องการให้เป็นหมาหางด้วนด้วย! ไม่อยากโดนด่าฝ่ายเดียว จากนั้นตากหน้าขอให้นักวิชาการมาช่วย เพื่อเข้าสู่กระบวนการจัดหาแพะรับบาป! ช่วงนี้เคราแพะเริ่มงอกใต้คาง ผู้ว่าฯ กทม. แล้ว
นักการเมืองจอมแหลไม่ยอมตายเดี่ยว! จากนี้ไปชาวบ้านต้องเผชิญความอดอยาก ขาดน้ำดื่ม อาหาร สิ่งของจำเป็น โรคระบาด เสี่ยงกับไฟฟ้าดับ ประปาพิการ คนตกงานส่วนหนึ่งจะเป็นโจรเพื่อความอยู่รอด อาชญากรรมชุกชุม
กลียุค ความโกลาหล วิกฤตเศรษฐกิจ สังคมรออยู่ข้างหน้า! นักการเมืองสบาย รองบประมาณ และเงินกู้เพิ่มระดับความมั่งคั่ง มีสุขบนกองทุกข์ชาวบ้าน
พวกแกนนำแดง หัวหน้าขบวนการสู้แล้วรวย ทำเป็นตีปลาหน้าไซ เตือนทหารอย่ารัฐประหาร! ทหารไม่โง่หรอก เรื่องอะไรจะรับภาระหนัก! รอให้น้ำลด ชาวบ้านคงออกมาจัดการนักการเมืองสารเลวแน่! ระวังตัวให้ดีเถอะ! เฮอะ!
